Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.849.2025.1.MJ

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący zastosowania art. 86 ust. 13 ustawy o VAT do zwiększenia podatku naliczonego w składanej w 2025 r. korekcie deklaracji VAT-7 za styczeń 2020 r. jeśli zwiększenie to dotyczy kwoty korekty rocznej wykazywanej na podstawie art. 91 w zw. z art. 90c ustawy o VAT w związku z ustaleniem innej wysokości rzeczywistych proporcji za 2019 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina … (dalej: Gmina lub …) jest jednostką samorządu terytorialnego będącą osobą prawną, która jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT ze swoimi jednostkami budżetowymi i zakładem budżetowym oraz Urzędem … (dalej: Jednostki Organizacyjne lub Jednostki).

W związku z realizacją zadań własnych Gmina wykonuje czynności, które mieszczą się w pojęciu działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT (w tym działalność opodatkowaną VAT i zwolnioną z tego podatku), jak i czynności, które nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu tej ustawy.

Dla potrzeb związanych z realizacją tych zadań Gmina nabywa określone towary i usługi.

W przypadku, gdy Gmina nie ma możliwości bezpośredniego powiązania i przypisania nabytych towarów i usług, z którymi jest związany podatek VAT, wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej, dokonuje odliczenia podatku VAT w sposób częściowy, a więc z zastosowaniem stosownych proporcji tj.:

·proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (dalej: prewspółczynnik lub PRE), która jest stosowana, gdy nabyte towary i usługi służą zarówno działalności gospodarczej (w tym sprzedaży opodatkowanej VAT) jak i działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT,

·proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT (dalej: wskaźnik struktury sprzedaży lub WSS), która jest stosowana, gdy nabyte towary i usługi służą zarówno sprzedaży opodatkowanej VAT jak i sprzedaży zwolnionej z opodatkowania tym podatkiem.

W takich przypadkach odliczenie podatku naliczonego w trakcie danego roku podatkowego następuje przy zastosowaniu wstępnego prewspółczynnika i wskaźnika struktury sprzedaży właściwego dla danej Jednostki Organizacyjnej, której działalności dotyczą dane zakupy (zarówno PRE jak i WSS są odrębnie wyliczane dla każdej Jednostki, przy czym w przypadku wstępnego WSS wyliczenie następuje w oparciu o dane dla poprzedniego roku podatkowego, a w przypadku wstępnego PRE – w oparciu o dane poprzedniego lub poprzedzającego poprzedni rok podatkowy), a po zakończeniu danego roku podatkowego Gmina wylicza rzeczywiste prewspółczynnik i wskaźniki struktury sprzedaży właściwe dla poszczególnych Jednostek (w oparciu o dane dla zakończonego roku podatkowego) i przy zastosowaniu tych rzeczywistych PRE i WSS w rozliczeniu VAT za styczeń następnego roku dokonuje korekty rocznej podatku naliczonego odliczonego w sposób częściowy w poszczególnych miesiącach roku poprzedniego.

W 2025 r. Gmina ustaliła, że w związku z dokonanymi korektami rozliczeń VAT (deklaracji VAT-7) wynikającymi ze zmian wartości sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej za 2019 r. dotyczącymi działalności realizowanej w ramach Urzędu … (dalej: …) oraz złożonymi korektami sprawozdań budżetowych dotyczącymi działalności tego Urzędu za 2019 r. - zmianie uległy ostateczne (rzeczywiste) proporcje (tj. prewspółczynnik i wskaźnik struktury sprzedaży) wyliczone dla wskazanej Jednostki Gminy, tj. dla … za 2019 r. W konsekwencji ustalono, że kwota korekty rocznej obliczona z uwzględnieniem zmienionych proporcji wyliczonych w oparciu o zaktualizowane dane, winna być wyższa niż wykazano dotychczas w rozliczeniu VAT za styczeń 2020 r.

Z uwagi na powyższe Gmina sporządziła korektę deklaracji VAT-7 (i pliku JPK_VAT) za styczeń 2020 r., w ramach której skorygowała (in plus) uwzględnioną w tym rozliczeniu kwotę korekty rocznej.

Gmina jednocześnie podkreśla, iż nie chodzi tu o przypadek, w którym w ogóle nie odliczyłaby podatku VAT z danej faktury (otrzymanej w 2020 r.) w terminach, o których mowa w art. 86 ust. 10, 10d, 10e i 11 ustawy o VAT i chciałaby zrealizować prawo do odliczenia przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Chodzi o sytuację związaną z faktem, iż w pierwotnie złożonej deklaracji VAT-7 za styczeń 2020 r. wykazano korektę roczną sporządzoną zgodnie z art. 90c i art. 91 ustawy o VAT, jednakże aktualnie w 2025 r. ustalono, że kwota korekty rocznej została wykazana w deklaracji za ww. miesiąc w błędnej kwocie z uwagi na fakt, że jej wysokość została ustalona z uwzględnieniem błędnych ostatecznych (rzeczywistych) ww. proporcji. Z tego względu skorygowano deklarację VAT-7 za wskazany miesiąc, wykazując w jej ramach wyższą kwotę korekty rocznej, o której mowa w art. 90c i art. 91 ustawy o VAT sporządzoną w odniesieniu do podatku naliczonego odliczonego częściowo za poszczególne miesiące 2019 r.

Na marginesie wyjaśnić należy, że zmiana PRE i WSS rzeczywistych właściwych dla … za 2019 r. nie miała wpływu na zmianę wstępnych PRE i WSS właściwych dla tej Jednostki stosowanych do częściowego odliczania podatku naliczonego w ramach poszczególnych miesięcy 2020 r., gdyż U… wstępny PRE dla 2020 r. obliczał w oparciu o dane 2018 r., a więc roku poprzedzającego poprzedni rok podatkowy – zgodnie z § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17.12.2015 r. ws. sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz.U. z 2021 r. poz. 999), a z kolei wstępny WSS dla 2020 r. … ustalił szacunkowo zgodnie z art. 90 ust. 9 w zw. z ust. 8 ustawy o VAT.

Pytanie

Czy art. 86 ust. 13 ustawy o VAT ma zastosowanie do zwiększenia podatku naliczonego w składanej w 2025 r. korekcie deklaracji VAT-7 za styczeń 2020 r. jeśli zwiększenie to dotyczy kwoty korekty rocznej wykazywanej na podstawie art. 91 w zw. z art. 90c ustawy o VAT w związku z ustaleniem innej wysokości rzeczywistych proporcji za 2019 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Gminy, w okolicznościach opisanych we wniosku Gmina jest uprawniona do skorygowania in plus kwoty korekty rocznej w związku ze zmianą rzeczywistego prewspółczynnika i wskaźnika struktury sprzedaży za 2019 r. w ramach korekty deklaracji VAT-7 za styczeń 2020 r. składanej w 2025 r. Do zmiany tej kwoty nie mają zastosowania regulacje zawarte w art. 86 ust. 13 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Gminy

Uzasadniając powyższe stanowisko Gmina wskazuje, iż rozpoznając przedmiotową sprawę brała pod uwagę następujące przepisy ustawy o podatku VAT:

·art. 86 ust. 1 – zgodnie z którym, zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124;

·art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a – w myśl którego kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług;

·art. 86 ust. 2a – który stanowi, że w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, przy czym sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć;

·art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 – z których wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, przy czym prawo to w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny;

·art. 86 ust. 11 – który stanowi, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych;

·art. 86 ust. 13 – zgodnie z którym jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej: 1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo 2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego - nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego;

·art. 90 ust. 1 i ust. 2 – z których wynika, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, natomiast jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10;

·art. 90c ust. 1 – normujący, iż w przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego; wskazano w nim również, że przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio;

·art. 91 ust. 1 – który stanowi, że po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego;

·art. 91 ust. 3 – w myśl którego korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

We wniosku wskazano, że Gmina aktualnie w 2025 r. sporządziła korektę deklaracji VAT-7 (i pliku JPK_VAT) za styczeń 2020 r., w ramach której zwiększyła kwotę korekty rocznej z uwagi na fakt, iż po ponownym przeliczeniu rzeczywistego prewspółczynnika i wskaźnika struktury sprzedaży za 2019 r. właściwych dla … – ustaliła, że powinny być przyjęte w innej wysokości.

Przeliczenia tego dokonano w związku ze złożonymi korektami rozliczeń VAT (deklaracji VAT-7) wynikającymi ze zmian wartości sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej za 2019 r. dotyczącymi działalności realizowanej w ramach … oraz złożonymi korektami sprawozdań budżetowych dotyczącymi działalności tego Urzędu za 2019 r. Z tego względu ustalono, że kwota korekty rocznej obliczona z uwzględnieniem zmienionych proporcji wyliczonych w oparciu o zaktualizowane dane, winna być wyższa niż wykazano dotychczas w rozliczeniu VAT za styczeń 2020 r.

Mimo jednak, że wskutek zwiększenia kwoty korekty rocznej podatku naliczonego wykazanej w deklaracji VAT-7 za grudzień 2020 r. złożonej w 2025 r. nastąpiło zwiększenie całości podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przez … w rozliczeniu za wskazany miesiąc, to jednak – zdaniem Gminy – w tym zakresie nie znajdzie zastosowania art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, bowiem powołane powyżej regulacje art. 90c i art. 91 ustawy o VAT nie odsyłają do stosowania art. 86 ust. 13 ustawy o VAT.

Podobnie, art. 86 ust. 13 tej ustawy nie zawiera odesłania do art. 90c lub art. 91 ustawy o VAT. A zatem, w przypadku korekty VAT za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty w trybie art. 90c i art. 91 ww. ustawy (w ramach której wykazano by wyższą niż pierwotnie roczną korektę podatku naliczonego), mimo że korekta ta dokonywana jest w korekcie deklaracji składanej w piątym roku po roku, w którym korekta ta powinna być uwzględniona, nie ma zastosowania art. 86 ust. 13 ustawy o VAT.

W opisanych we wniosku okolicznościach nie chodzi bowiem o przypadek, w którym Gmina w ogóle nie odliczyła (części) VAT z danej faktury (otrzymanej w danym roku podatkowym) w terminach, o których mowa w art. 86 ust. 10, 10d, 10e i 11 ustawy o VAT i chciałaby zrealizować prawo do odliczenia przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej np. za okres, w którym powstało prawo  do obniżenia kwoty podatku należnego. Chodzi jedynie o sytuację zmiany (in plus) kwoty rocznej korekty podatku naliczonego (w trybie art. 90c i 91 tej ustawy) w odniesieniu do odliczonego we wcześniejszych latach podatku VAT, dokonywanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

Proszą Państwo o potwierdzenie czy stanowisko Gminy w zakresie interpretacji art. 86 ust. 13 jest zatem prawidłowe w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy:

-podatek odlicza podatnik podatku od towarów i usług,

-towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem, który daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług, których nie będzie wykorzystywał do wykonywania czynności opodatkowanych (czyli czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust. 10 – ust. 13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 86 ust. 11 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.:

Jak stanowi art. 86 ust. 13 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2021 r.):

Natomiast w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2021 r. art. 86 ust. 13 ustawy stanowi:

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1626):

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:

Art. 86 ust. 22 ustawy:

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

Art. 86 ust. 2h ustawy:

Należy podkreślić, że ustawodawca na mocy art. 86 ust. 2h ustawy, daje podatnikom, w tym jednostkom samorządu terytorialnego, możliwość zastosowania innego sposobu określenia proporcji niż wskazują przepisy art. 86 ust. 22 ustawy tylko w sytuacji gdy wybrany sposób jest bardziej reprezentatywny.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Z przepisu art. 90 ust. 1 ustawy wynika, że:

Według art. 90 ust. 2 ustawy:

W świetle art. 90 ust. 3 ustawy:

Jeżeli zatem nabywane towary i usługi służą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych, jak również czynności zwolnionych od podatku, w sytuacji gdy nie ma możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku, do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, podatnik jest obowiązany, do proporcjonalnego rozliczenia podatku, zgodnie z ww. art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 90c i art. 91 ustawy.

Przepis art. 90c ustawy stanowi, że:

Zatem z art. 90c ust. 1 ustawy wynika obowiązek korekty rocznej podatku naliczonego z jednoczesnym wskazaniem, że w zakresie tej korekty zastosowanie znajdą przepisy art. 91 ust. 2-9 ustawy.

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 3 ustawy:

Na mocy art. 86 ust. 14 ustawy:

Zgodnie natomiast z § 8 rozporządzenia, w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3-7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

Dokonywane na bieżąco odliczenie podatku naliczonego ma charakter wstępny. „Prewspółczynnik”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, co do zasady wyliczany jest na podstawie danych z poprzedniego roku podatkowego (z wyjątkiem wskazanym wcześniej m.in. dla jednostek samorządu terytorialnego, dla których na podstawie § 8 rozporządzenia mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy). Po zakończeniu roku podatkowego w pierwszym okresie rozliczeniowym roku następnego (tj. styczniu lub I kwartale) podatnik zobowiązany jest do dokonania stosownej korekty dokonanego odliczenia z wykorzystaniem już realnych danych za rok korygowany (z wyjątkiem wskazanym wcześniej dla jednostek samorządu terytorialnego).

Zatem, po zakończeniu roku podatkowego – w rozliczeniu za styczeń (lub I kwartał roku następnego), podatnik jest zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego odliczonego według proporcji wstępnej, przy uwzględnieniu danych dla zakończonego roku podatkowego – według proporcji rzeczywistej na podstawie art. 90c ust. 1 i ust. 2 oraz art. 91 ust. 1 – ust. 3 ustawy.

Wskazać także należy, że zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej:

Istotą przedawnienia uregulowanego w art. 70 Ordynacji podatkowej jest to, że na skutek upływu czasu zobowiązanie podatkowe wygasa z mocy prawa, zobowiązanie podatkowe bowiem przestaje istnieć.

Zatem, prawo do korekty istnieje zatem dopóki zobowiązanie nie uległo przedawnieniu.

Wskazali Państwo, że są zarejestrowani jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W związku z realizacją zadań własnych wykonują Państwo czynności, które mieszczą się w pojęciu działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT (w tym działalność opodatkowaną VAT i zwolnioną z tego podatku), jak i czynności, które nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu tej ustawy. Dla potrzeb związanych z realizacją tych zadań nabywają Państwo określone towary i usługi. W przypadku, gdy nie maja Państwo możliwości bezpośredniego powiązania i przypisania nabytych towarów i usług, z którymi jest związany podatek VAT, wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej, dokonują Państwo odliczenia podatku VAT w sposób częściowy, a więc z zastosowaniem stosownych proporcji tj.: proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT. W takich przypadkach odliczenie podatku naliczonego w trakcie danego roku podatkowego następuje przy zastosowaniu wstępnego prewspółczynnika i wskaźnika struktury sprzedaży właściwego dla danej Jednostki Organizacyjnej, której działalności dotyczą dane zakupy (zarówno PRE jak i WSS są odrębnie wyliczane dla każdej Jednostki, przy czym w przypadku wstępnego WSS wyliczenie następuje w oparciu o dane dla poprzedniego roku podatkowego, a w przypadku wstępnego PRE – w oparciu o dane poprzedniego lub poprzedzającego poprzedni rok podatkowy), a po zakończeniu danego roku podatkowego wyliczają Państwo rzeczywiste prewspółczynnik i wskaźniki struktury sprzedaży właściwe dla poszczególnych Jednostek (w oparciu o dane dla zakończonego roku podatkowego) i przy zastosowaniu tych rzeczywistych PRE i WSS w rozliczeniu VAT za styczeń następnego roku dokonuje korekty rocznej podatku naliczonego odliczonego w sposób częściowy w poszczególnych miesiącach roku poprzedniego. W 2025 r. ustalili Państwo, że w związku z dokonanymi korektami rozliczeń VAT (deklaracji VAT-7) wynikającymi ze zmian wartości sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej za 2019 r. dotyczącymi działalności realizowanej w ramach Urzędu … oraz złożonymi korektami sprawozdań budżetowych dotyczącymi działalności tego Urzędu za 2019 r. - zmianie uległy ostateczne (rzeczywiste) proporcje (tj. prewspółczynnik i wskaźnik struktury sprzedaży) wyliczone dla wskazanej Jednostki Gminy, tj. dla U… za 2019 r. W konsekwencji ustalono, że kwota korekty rocznej obliczona z uwzględnieniem zmienionych proporcji wyliczonych w oparciu o zaktualizowane dane, winna być wyższa niż wykazano dotychczas w rozliczeniu VAT za styczeń 2020 r. Sporządzili Państwo korektę deklaracji VAT-7 (i pliku JPK_VAT) za styczeń 2020 r., w ramach której skorygowali Państwo (in plus) uwzględnioną w tym rozliczeniu kwotę korekty rocznej. Chodzi o sytuację związaną z faktem, iż w pierwotnie złożonej deklaracji VAT-7 za styczeń 2020 r. wykazano korektę roczną sporządzoną zgodnie z art. 90c i art. 91 ustawy o VAT, jednakże aktualnie w 2025 r. ustalono, że kwota korekty rocznej została wykazana w deklaracji za ww. miesiąc w błędnej kwocie z uwagi na fakt, że jej wysokość została ustalona z uwzględnieniem błędnych ostatecznych (rzeczywistych) ww. proporcji. Z tego względu skorygowano deklarację VAT-7 za wskazany miesiąc, wykazując w jej ramach wyższą kwotę korekty rocznej, o której mowa w art. 90c i art. 91 ustawy o VAT sporządzoną w odniesieniu do podatku naliczonego odliczonego częściowo za poszczególne miesiące 2019 r.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, wskazać należy, iż w sytuacji gdy wartość ostatecznie wyliczonej proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (prewspółczynnika), bądź proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT za dany rok podatkowy ulega zmianie, to co do zasady winni Państwo dokonać korekt rocznych w deklaracji za styczeń roku kolejnego, odpowiednio w trybie art. 90c ustawy oraz art. 91 ustawy o VAT, (bez dokonywania korekt poszczególnych deklaracji, w których pierwotnie ujęto dany wydatek). Przy czym dokonując ww. korekt należy mieć na względzie przepis art. 86 ust. 13 ustawy.

Mając na uwadze powyższe oraz okoliczności sprawy, wskazać należy, że w odniesieniu do wskazanych wydatków, co do których dokonali Państwo odliczenia w 2019 r., w sytuacji gdy uległa zmianie wyliczona po zakończeniu roku podatkowego ostateczna wartość proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT oraz proporcji określonej w art. 90 ustawy, byli Państwo zobowiązani do korekty deklaracji VAT. Jednakże wskazać należy, że w odniesieniu do wydatków poniesionych w 2019 r. 5-letni okres uprawniający do korekty podatku naliczonego powinien być liczony od początku roku 2019. Uprawnienie do złożenia korekty dla tych wydatków mieliście Państwo do 31 grudnia 2023 r. W konsekwencji powyższego dla ww. wydatków upłynął już okres korekty. Tym samym, w związku z dokonanymi przez Państwa w 2025 r. ustaleniami i zmianami ostatecznie wyliczonych proporcji dla U… za 2019 r., nie mogą Państwo w 2025 r. dokonać korekt podatku naliczonego poprzez korektę deklaracji rocznej VAT-7 za styczeń 2020 r.

Tym samym Państwa stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.