Interpretacja indywidualna z dnia 20 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.708.2025.2.MR

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 9 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek. Uzupełnił go Pan pismem z 17 października 2025 r. (wpływ 22 października 2024 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (…), NIP (…). PKD działalności to: 75.00.Z (Działalność weterynaryjna) oraz PKD: 38.12.Z (Zbieranie odpadów niebezpiecznych), 38.32.Z (Składowanie odpadów), 38.33.Z (Pozostałe unieszkodliwianie odpadów), 96.99.Z (Pozostała działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana). Wnioskodawca działalność gospodarczą prowadzi jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami, w szczególności: nie wykonuje czynności pośrednictwa w obrocie nieruchomościami (68.31.Z), kupna i sprzedaży na własny rachunek (68.10.Z), ani czynności zarządzania nieruchomościami (68.32.Z).

Wnioskodawca dnia 11 marca 2019 r. otrzymał nieodpłatnie, w drodze darowizny od swojej matki (…), nieruchomości gruntowe. Umowa darowizny zawarta została w formie aktu notarialnego (…).

Zgodnie z wyżej wymienioną umową darowizny (…), nieruchomości te stanowiły między innymi działki o numerach ewidencyjnych: (…) oraz (…) o łącznej powierzchni 2 ha 83 ary i były położone w (…), dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą KW nr (…). Wówczas, zgodnie z zapisami Planu Zagospodarowania Przestrzennego gminy (…), uchwalonego Uchwałą Rady Gminy (…) z dnia 12 grudnia 2000 r., numer (…) i obowiązującego w chwili sporządzenia aktu:

-działka nr. ew. (…) znajdowała się w terenach mieszkalnictwa rolniczego, symbol planu MR (tereny zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych),

-działka nr ew. (…) znajdowała się w terenach oznaczonych na tym planie symbolem RZ (teren zabudowy zagrodowej, związanej z działalnością rolniczą).

Dnia 14 sierpnia 2024 r., Wójt Gminy (…) wydał postanowienie o nr (…), w przedmiocie pozytywnego zaopiniowania proponowanego przez Wnioskodawcę, podziału nieruchomości, to jest działki ewidencyjnej o numerze (…).

Ponadto, w wyżej wymienionym postanowieniu wskazano, że dzielona działka objęta jest ustaleniami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego zatwierdzonego: uchwałą numer (…) Gminy (…) z dnia 12 grudnia 2000 r. oraz Uchwałą numer (…) z dnia 30 czerwca 2023 r., w sprawie uchwalenia zmian Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego gminy (…). Według aktualnie obwiązującego MPZP, dzielona działka o nr ew. (…) – położona jest na terenie oznaczonym symbolem MR, RP, KDP i przeznaczona jest pod mieszkalnictwo rolnicze, tereny upraw oraz poszerzenie drogi powiatowej.

Działka o numerze ewidencyjnym (…) została podzielona na działki o numerach ewidencyjnych odpowiednio od: (…) do (…).

Dnia 16 października 2024 r. Wójt Gminy (…) wydał Decyzję w sprawie podziału nieruchomości, to jest: działki o nr ew. (…), finalnie zatwierdzającą podział geodezyjny działki o nr ew. (…), o powierzchni 2,08 ha, która to działka w konsekwencji ulega podziałowi na działki o numerach odpowiednio: od (…) do (…), o powierzchni średnio 0,13 ha każda.

Dodatkowo, Wójt Gminy (…) do dnia 6 grudnia 2024 r. wydał decyzję, o numerze (…), w której orzekł, że działka o numerze ewidencyjnym (…) przechodzi z mocy prawa na własność gminy (…) z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział staje się ostateczna.

Wnioskodawca chciałby w przyszłości sprzedać działki o numerach: (...)/1, (...)/2, (...)/3, (...)/4, (...)/5, (...)/6, (...)/7, (...)/8, (...)/9, (...)/10, (...)/11, (...)/12, (...)/13 oraz (...)/14, które zostały wydzielone z działki nr (...), otrzymanej od matki nieodpłatnie, w drodze darowizny.

Spośród wyżej wymienionych działek, działki o numerach (...)/4 i (...)/7, stanowią wewnętrzne drogi dojazdowe, do których urządzenia zobowiązał Wnioskodawcę Wójt Gminy (…): w wyżej wymienionym postanowieniu z dnia 14 sierpnia 2024 r. o nr (…) oraz w ww. decyzji wydanej dnia 16 października 2024 r. o nr (…).

Drogi nie są utwardzone. Wnioskodawca nie czynił żadnych prac w odniesieniu do tych dróg.

Działki będące przedmiotem złożonego zapytania, tj. działki o nr ew. (...)/1, (...)/2, (...)/3, (...)/4, (...)/5, (...)/6, (...)/7, (...)/8, (...)/9, (...)/10, (...)/11, (...)/12, (...)/13 oraz (...)/14 nie posiadają żadnych uzbrojeń, nie mają doprowadzonej: wody, gazu, prądu, innych mediów. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w tym zakresie, w szczególności nie składał żadnych wniosków o doprowadzenie przyłączy wody, gazu, prądu i innych.

Na działce nr (...)/12 posadowiony jest słup energetyczny, istnieje również możliwość podłączenia wody (wodociąg gminny znajdujący się poza terenem przedmiotowych działek), jednak Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności w celu urządzenia mediów, czy linii wodociągowej, kanalizacyjnej do poszczególnych działek.

Wszystkie działki, to jest działki o nr: od (...)/1 do (...)/14, objęte są obecnie jedną księgą wieczystą o NR (…), która jest prowadzona przez Sąd Rejonowy (…). Z treści księgi wynika, że działki te stanowią grunty orne oraz grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych.

Działki nie są zabudowane.

Działki nie są ogrodzone.

Wnioskodawca, poza wyżej opisanym podziałem geodezyjnym działki nr (…), nie wykonywał żadnych prac ani nakładów, nie podejmował działań, które spowodowałyby wzrost wartości działki oraz jej uatrakcyjnienie.

Działki objęte są MPZP. Wnioskodawca nie występował o pozwolenie na budowę. Wnioskodawca nigdy nie prowadził, nie prowadzi oraz nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

Przedmiotowe działki nigdy nie były nikomu wynajmowane, użyczane ani dzierżawione. Nie były również oddawane w odpłatne użytkowanie na podstawie umów o podobnym charakterze.

Przedmiotowe działki nigdy nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT, w tym do działalności rolniczej.

Wnioskodawca nigdy nie był oraz nie jest rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy VAT.

Wnioskodawca nie prowadził ani nie zamierza prowadzić w przyszłości żadnych samodzielnych działań reklamowych, marketingowych w celu przyśpieszenia sprzedaży, w szczególności w sieci internetowej, prasie, radiu.

Wnioskodawca skorzystał jedynie z usług biura nieruchomości, ponieważ ze względu na zakres obowiązków zawodowych (praca w Gabinecie Weterynaryjnym, czynnym do późnych godzin popołudniowych oraz w soboty), jak również obowiązków rodzinnych i osobistych – nie jest w stanie każdorazowo umawiać się z osobami zainteresowanymi w celu pokazania działek. Pracownik biura nieruchomości może jedynie odbierać w urzędach: zaświadczenia, wypisy i wyrysy dotyczące nieruchomości (z tych samych powodów jak wskazano powyżej: brak możliwości jeżdżenia do urzędów w godzinach pracy własnej).

Wnioskodawca nie udzielał ani nie zamierza udzielać innym osobom, żadnych pełnomocnictw, w szczególności do występowania w Jego imieniu w sprawach dotyczących urządzenia dróg, projektów przyłączy, składania wniosków o pozwolenie na budowę i innych.

Nie zostały podpisane umowy przedwstępne. Jeśli w przyszłości Wnioskodawca będzie musiał zawrzeć umowę przedwstępną (w szczególności jeśli potencjalny nabywca będzie starał się o kredyt hipoteczny), wówczas nie planuje udzielać żadnych zgód ani upoważnień w celu występowania w Jego imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowych działek.

Wnioskodawca planuje większość uzyskanych pieniędzy przeznaczyć na cele oszczędnościowe, dla dzieci oraz na remont domu, w którym obecnie zamieszkuje.

Wnioskodawca nie planuje zakupu innych nieruchomości. Wnioskodawca nie planuje obecnie sprzedaży innych nieruchomości.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W piśmie z 17 października 2025 r., w odpowiedzi na pytania zawarte w wezwaniu, udzielił Pan następujących odpowiedzi:

1.Czy jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to proszę wskazać z jakiego tytułu?

Odpowiedź:

2.W jaki dokładnie sposób działka nr (...), z której powstały działki będące przedmiotem wniosku, była wykorzystywana przez Pana od momentu nabycia do momentu podziału?

Odpowiedź:

3.W jaki dokładnie sposób działki będące przedmiotem wniosku były/są/będą przez Pana wykorzystywane od momentu ich powstania do momentu sprzedaży?

Odpowiedź:

4.Czy działka nr (...) oraz działki będące przedmiotem wniosku były wykorzystywane przez Pana (przez cały okres ich posiadania, tj. od momentu ich nabycia do momentu planowanej dostawy) na cele prywatne (osobiste)? Jeżeli tak, to proszę wskazać, jakie konkretnie Pana cele prywatne zaspokajały i w jakim okresie?

Odpowiedź:

5.Czy w odniesieniu do działek będących przedmiotem wniosku planuje Pan do momentu sprzedaży podejmować jakiekolwiek czynności/ponosić nakłady wymagające zaangażowania własnych środków finansowych zmierzające do podniesienia wartości tych działek, np. uzbrojenie działek w przyłącza do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, elektroenergetycznej lub wystąpienie z wnioskiem o dokonanie przyłączy; ogrodzenie; utwardzenie dróg; inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności danej działki? Jeśli tak, to proszę, żeby podał Pan jakie to będą czynności (nakłady)?

Odpowiedź:

6.Czy występował Pan o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego działki będące przedmiotem sprzedaży? Jeśli tak, to w jakim zakresie i w jakim celu?

Odpowiedź:

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie występować w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy VAT i konsekwencji, czy transakcja ta będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, sprzedaż działek o numerach ewidencyjnych: (...)/1, (...)/2, (...)/3, (...)/4, (...)/5, (...)/6, (...)/7, (...)/8, (...)/9, (...)/10, (...)/11, (...)/12, (...)/13 oraz (...)/14 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca działa jako osoba fizyczna, nie działa w tym przypadku jako podatnik VAT. Sprzedaż działek nie będzie stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Transakcja ta będzie związana ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz.U.2024.361 z dnia 13 marca 2024 r. z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach, rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z powołanymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

W rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży przedmiotowych działek, istotne jest, czy w celu dokonania ich sprzedaży podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje poza działalnością gospodarczą nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Trybunał nie uznał za podatnika VAT w rozumieniu prawa UE osoby fizycznej dokonującej sprzedaży gruntu, która prowadziła działalność rolniczą na tym gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, jeżeli nie wykonywała ona dodatkowych czynności (oprócz podziału) w związku z tą sprzedażą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem ustalić, czy w analizowanej sprawie w odniesieniu do sprzedaży opisanych we wniosku działek, będzie Pan spełniać przesłanki do uznania za podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku prywatnego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował/podejmie Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą pod firmą (…). Jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT. Nie prowadzi Pan działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. W 2019 r. otrzymał Pan nieodpłatnie, w drodze darowizny od swojej matki, nieruchomości gruntowe. Zgodnie z umową darowizny, nieruchomości te stanowiły między innymi działki o numerach ewidencyjnych: (…) oraz (...). W 2024 r. Wójt Gminy (…) wydał postanowienie w przedmiocie pozytywnego zaopiniowana proponowanego przez Pana podziału działki nr (...). Według aktualnie obwiązującego MPZP, dzielona działka nr (...) – położona jest na terenie oznaczonym symbolem MR, RP, KDP i przeznaczona jest pod mieszkalnictwo rolnicze, tereny upraw oraz poszerzenie drogi powiatowej. Działka nr (...) została podzielona na działki o numerach ewidencyjnych odpowiednio od: (...)/1 do (...)/15. Dodatkowo, Wójt Gminy wydał decyzję, w której, orzekł że działka o numerze ewidencyjnym (...)/15 przechodzi z mocy prawa na własność gminy. Wnioskodawca planuje w przyszłości sprzedać działki o nr: (...)/1, (...)/2, (...)/3, (...)/4, (...)/5, (...)/6, (...)/7, (...)/8, (...)/9, (...)/10, (...)/11, (...)/12, (...)/13 oraz (...)/14, które zostały wydzielone z działki nr (...). Działki o nr (...)/4 i (...)/7, stanowią wewnętrzne drogi dojazdowe, do których urządzenia zobowiązał Pana Wójt Gminy. Drogi nie są utwardzone. Nie podejmował Pan żadnych prac w odniesieniu do tych dróg. Działki będące przedmiotem złożonego zapytania, tj. działki o nr: (...)/1, (...)/2, (...)/3, (...)/4, (...)/5, (...)/6, (...)/7, (...)/8, (...)/9, (...)/10, (...)/11, (...)/12, (...)/13 oraz (...)/14 nie posiadają żadnych uzbrojeń, nie mają doprowadzonej: wody, gazu, prądu, innych mediów. Nie podejmował Pan żadnych działań w tym zakresie, w szczególności nie składał żadnych wniosków o doprowadzenie przyłączy wody, gazu, prądu i innych. Na działce nr (...)/12 posadowiony jest słup energetyczny, istnieje również możliwość podłączenia wody (wodociąg gminny znajdujący się poza terenem przedmiotowych działek), jednak Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności w celu urządzenia mediów, czy linii wodociągowej, kanalizacyjnej do poszczególnych działek. Działki będące przedmiotem sprzedaży nie są zabudowane oraz nie są ogrodzone.

Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy dokonując sprzedaży działek o numerach (...)/1, (...)/2, (...)/3, (...)/4, (...)/5, (...)/6, (...)/7, (...)/8, (...)/9, (...)/10, (...)/11, (...)/12, (...)/13 oraz (...)/14, będzie Pan działać jako podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Uwzględniając powyższą analizę przepisów oraz przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, że w odniesieniu do planowanej sprzedaży działek o numerach o numerach (...)/1, (...)/2, (...)/3, (...)/4, (...)/5, (...)/6, (...)/7, (...)/8, (...)/9, (...)/10, (...)/11, (...)/12, (...)/13 oraz (...)/14 brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując ww. dostawy wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak wynika bowiem z przedstawionych okoliczności sprawy, w 2019 r. otrzymał Pan w drodze darowizny nieruchomości, które stanowiły między innymi działki o numerach ewidencyjnych: 95 oraz (...). Od 2019 r. działka nr (...) stanowiła składnik majątku prywatnego, nie była wykorzystywana w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. W okresie od marca 2019 r. do sierpnia 2025 r. ww. działka była jedynie nieodpłatnie udostępniana sąsiadowi, w zamian za utrzymanie pola w kulturze rolnej. Udostępnienie nieodpłatne sąsiadowi w celu możliwości uprawiania przez tego sąsiada zboża oraz zbierania przez niego plonów (na użytek tego sąsiada), na żadnym etapie tego udostępniania nie stanowiło u Pana źródła zysku, a jedynie chęć utrzymania tego terenu w zadbanym stanie. Od sierpnia 2025 r. wykonuje Pan na działkach jedynie czynności takie jak: koszenie, karczowanie, usuwanie ewentualnych śmieci. W 2024 r., na Pana wniosek, działka nr (...) została podzielona na działki o numerach ewidencyjnych o nr od (...)/1 do (...)/15. Działki nr (...)/4 i nr (...)/7, stanowią wewnętrzne drogi dojazdowe, do których urządzenia zobowiązał Pana Wójt Gminy. Drogi nie są utwardzone. Nie podejmował Pan żadnych prac w odniesieniu do tych dróg. Po podziale, działki będące przedmiotem wniosku, stanowiły i w dalszym ciągu stanowią składnik majątku prywatnego. Od sierpnia 2025 r. działki nie są ani nie będą wynajmowane, odpłatnie, czy nieodpłatnie użyczane, ani dzierżawione. Nie są ani nie będą również oddawane w odpłatne użytkowanie na podstawie umów o podobnym charakterze. Działki nr (...)/1, (...)/2, (...)/3, (...)/4, (...)/5, (...)/6, (...)/7, (...)/8, (...)/9, (...)/10, (...)/11, (...)/12, (...)/13 oraz (...)/14 nie posiadają żadnych uzbrojeń, nie mają doprowadzonej: wody, gazu, prądu, innych mediów. Nie podejmował Pan żadnych działań w tym zakresie, w szczególności nie składał Pan żadnych wniosków o doprowadzenie przyłączy wody, gazu, prądu i innych. Na działce nr (...)/12 posadowiony jest słup energetyczny, istnieje również możliwość podłączenia wody (wodociąg gminny znajdujący się poza terenem przedmiotowych działek), jednak nie podejmował Pan żadnych czynności w celu urządzenia mediów, czy linii wodociągowej, kanalizacyjnej do poszczególnych działek. Ww. działki nie są zabudowane oraz nie są ogrodzone. Poza podziałem geodezyjnym działki nr (...), nie wykonywał Pan żadnych prac ani nakładów, nie podejmował Pan działań, które spowodowałyby wzrost wartości działki oraz jej uatrakcyjnienie. Przede wszystkim, w odniesieniu do działek będących przedmiotem wniosku – nie planuje Pan – do momentu sprzedaży – podejmować jakichkolwiek czynności (ponosić nakładów) wymagających zaangażowania własnych środków finansowych, zmierzających do podniesienia wartości tych działek, na przykład: działań polegających na uzbrojeniu działek w przyłącza do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, elektroenergetycznej lub polegających na wystąpieniu z wnioskiem o dokonanie przyłączy, działań polegających na: wykonaniu ogrodzenia, utwardzeniu dróg. Nie zamierza Pan podejmować też żadnych innych działań, zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności danej działki. Działki objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nie występował Pan o pozwolenie na budowę, nigdy nie prowadził, nie prowadzi oraz nie zamierza Pan prowadzić działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Przedmiotowe działki nigdy nie były również wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej. Nigdy Pan nie był oraz nie jest rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy. Nie prowadził Pan ani nie zamierza prowadzić w przyszłości żadnych samodzielnych działań reklamowych, marketingowych w celu przyśpieszenia sprzedaży, w szczególności w sieci internetowej, prasie, radiu. Skorzystał Pan jedynie z usług biura nieruchomości. Nie udzielał Pan ani nie zamierza Pan udzielać innym osobom, żadnych pełnomocnictw, w szczególności do występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących urządzenia dróg, projektów przyłączy, składania wniosków o pozwolenie na budowę i innych. Nie zostały podpisane umowy przedwstępne. Dodatkowo wskazał Pan, że jeśli w przyszłości będzie Pan musiał zawrzeć umowę przedwstępną (w szczególności jeśli potencjalny nabywca będzie starał się o kredyt hipoteczny), wówczas nie planuje Pan udzielać żadnych zgód ani upoważnień w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowych działek.

W analizowanej sprawie brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie sprzedaży działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że planowana sprzedaż działek nr(...)/1, (...)/2, (...)/3, (...)/4, (...)/5, (...)/6, (...)/7, (...)/8, (...)/9, (...)/10, (...)/11, (...)/12, (...)/13 oraz (...)/14, będzie spełniać przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmie Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Pana należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Dokonując sprzedaży ww. działek będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie spełni Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy oraz nie wystąpi Pan w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą – w stosunku do tych transakcji.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży działek o numerach (...)/1, (...)/2, (...)/3, (...)/4, (...)/5, (...)/6, (...)/7, (...)/8, (...)/9, (...)/10, (...)/11, (...)/12, (...)/13 oraz (...)/14będzie Pan korzystać z przysługującego Panu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działek, a ich dostawę cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie, nie będzie Pan występować w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji planowana sprzedaż działek o numerach ewidencyjnych: (...)/1, (...)/2, (...)/3, (...)/4, (...)/5, (...)/6, (...)/7, (...)/8, (...)/9, (...)/10, (...)/11, (...)/12, (...)/13 oraz (...)/14 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.