Interpretacja indywidualna z dnia 24 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.508.2025.3.JP

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 24 października i 6 listopada 2025 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od 1 czerwca 2023 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług programistycznych i informatycznych, świadczonych głównie na rzecz podmiotów z branży IT i producentów oprogramowania w Polsce. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2025 r. poz. 278 z późn. zm., dalej: „ustawa o PIT”).

Na dzień składania niniejszego wniosku Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i rozlicza się według zasad właściwych dla ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Jednocześnie, począwszy od nowego roku podatkowego, Wnioskodawca planuje zmianę formy opodatkowania na podatek liniowy w wysokości 19%, rozliczany na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zmiana formy opodatkowania podyktowana jest zamiarem korzystania z preferencji IP Box oraz koniecznością prawidłowego wyodrębnienia i rozliczania dochodów kwalifikowanych w rozumieniu art. 30ca ustawy o PIT. Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi informatyczne i programistyczne na rzecz podmiotów z branży IT oraz producentów oprogramowania. Głównym obszarem aktywności Wnioskodawcy jest tworzenie i rozwijanie oprogramowania komputerowego, obejmującego zarówno projektowanie nowych rozwiązań, jak i modernizację oraz integrację systemów już funkcjonujących u kontrahentów. Projekty realizowane przez Wnioskodawcę obejmują pełny cykl wytwórczy – od analizy potrzeb klienta, przez opracowanie koncepcji, projektowanie, implementację i testowanie, aż po wsparcie przy wdrożeniu oraz dalszy rozwój i utrzymanie.

Tworzone rozwiązania powstają w językach programowania, takich jak: (...), z wykorzystaniem (...) oraz (...).

Zważysz na powyższy opis, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o PIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Przede wszystkim:

(...)

Każde zadanie programistyczne wymaga indywidualnego podejścia, nowej architektury lub integracji i w konsekwencji prowadzi do powstania nowej wartości intelektualnej w postaci programu komputerowego lub jego ulepszenia. W opinii Wnioskodawcy można uznać, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy o PIT, gdyż łączy cechy: twórczości, systematyczności, wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, wyłączenia rutynowych i okresowych czynności.

W konsekwencji, spełnia ona przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów podatkowych. Świadcząc swoje usługi, Wnioskodawca działa samodzielnie – nie wykonuje czynności pod kierownictwem kontrahenta, ma swobodę w wyborze miejsca i czasu realizacji prac, a ostateczny efekt zależy od jego wiedzy, doświadczenia oraz doboru metod i technologii. Ze względu na specyfikę działalności Wnioskodawca ponosi typowe ryzyko gospodarcze związane z prowadzeniem działalności – zarówno odpowiedzialność za jakość i poprawność dostarczanego oprogramowania, jak i ryzyko zmian w zakresie zleceń, czy konieczności pozyskiwania nowych kontrahentów. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wytwarza i rozwija autorskie programy komputerowe, które podlegają ochronie prawnej przewidzianej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 24.).

Dochody osiągane z tytułu komercjalizacji tych programów stanowią przychody Wnioskodawcy z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: „Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie”.

W polskim porządku prawnym oprogramowanie – rozumiane szeroko jako zbiór informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych, przeznaczonych do realizacji określonych funkcji przez komputer – korzysta z ochrony przewidzianej dla utworów literackich w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym program komputerowy może być kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, pod warunkiem że jego wytworzenie, rozwinięcie bądź ulepszenie stanowi efekt działalności badawczo-rozwojowej podatnika. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w Objaśnieniach podatkowych Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP Box).

Ministerstwo wskazało wprost, że pojęcie „program komputerowy” należy interpretować w sposób szeroki, obejmujący również interfejs, o ile zapewnia on interoperacyjność programu z innym oprogramowaniem lub sprzętem komputerowym. Ocena ta powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie, na podstawie rzeczywistego sposobu wykorzystania programu, a nie wyłącznie postanowień umownych. W konsekwencji, w świetle ww. objaśnień, program komputerowy należy traktować holistycznie, tj. jako całość obejmującą wszystkie jego funkcjonalne elementy składowe, w tym: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienia danych w postaci konwersacyjnej i dialogowej, kod wynikowy, interfejs. Takie szerokie ujęcie programu komputerowego znajduje potwierdzenie również w literaturze i orzecznictwie. W doktrynie podkreślono, że: „materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są one dostatecznie szczegółowe, by rutynowo działający programista mógł na ich podstawie zakodować program w postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację z wykorzystaniem odpowiedniego oprogramowania” (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019, komentarz do art. 74). Jednocześnie, jak wskazały sądy apelacyjne, forma materiałów przygotowawczych jest irrelewantna – mogą to być zarówno notatki odręczne, wydruki, jak i dokumentacja techniczna czy użytkowa (wyrok SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., sygn. akt I ACa 912/09, niepubl.; wyrok SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., sygn. akt I ACa 1157/12). W oparciu o powyższe argumenty należy jednoznacznie stwierdzić, że programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ustawy o PIT, a tym samym dochody z ich komercjalizacji mogą korzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania w ramach IP Box.

Działalność Wnioskodawcy ma charakter zorganizowany i metodyczny, dlatego w opisie stanu faktycznego została przedstawiona w podziale na etapy odzwierciedlające kolejne fazy procesu badawczo-rozwojowego w zakresie tworzenia oprogramowania.

Etapy działalności Wnioskodawcy:

1. Analiza i koncepcja rozwiązań. (...).

2. Planowanie i projektowanie architektury. (...).

3. Programowanie i budowa funkcjonalności. (...).

4. Testowanie i weryfikacja jakości. (...).

5. Integracja i rozwój systemów. (...).

W ramach działalności Wnioskodawca wykonuje kompleksowe usługi projektowania, tworzenia, rozwijania i integracji autorskiego oprogramowania komputerowego, obejmującego: projektowanie i implementację rozwiązań w językach programowania (...).

Prace realizowane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy, innowacyjny i badawczo-rozwojowy. W szczególności polegają na: (...).

Wnioskodawca pełni także rolę (...) w realizowanych projektach, co oznacza, że odpowiada za: projektowanie architektury systemu, nadzór merytoryczny nad jakością kodu, prowadzenie i wdrażanie zespołów programistycznych, proponowanie i implementację nowych technologii oraz standardów kodowania. Dla przejrzystego przedstawienia prowadzonej działalności programistycznej Wnioskodawca wyodrębnia jej kluczowe etapy od fazy koncepcyjnej aż po wdrożenie i rozwój tworzonych rozwiązań.

Wnioskodawca działa jako niezależny twórca – posiada swobodę wyboru metod programistycznych, technologii oraz sposobu realizacji zadań. Nie jest podwykonawcą wykonującym jedynie czynności pomocnicze, rutynowe czy odtwórcze. Tym samym nie uczestniczy w cudzych projektach jako osoba wspierająca, lecz prowadzi własną działalność twórczą, której efekty są następnie przekazywane Kontrahentowi na podstawie przeniesienia autorskich praw majątkowych. W praktyce oznacza to, że Wnioskodawca samodzielnie odpowiada za całość procesu twórczego – od analizy i projektowania rozwiązań, poprzez implementację, testowanie, aż po integrację i optymalizację kodu. Odpowiada również za jakość wytworzonego oprogramowania oraz ponosi ryzyko gospodarcze związane z wykonywaną działalnością.

Wnioskodawca każdorazowo przenosi na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, zgodnie z art. 41 i nast. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przeniesienie praw następuje w zakresie określonym w umowach zawieranych z Kontrahentami, w zamian za ustalone wynagrodzenie. Oznacza to, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody stanowią ekwiwalent za przeniesienie praw autorskich do utworów w postaci programów komputerowych, które zostały wytworzone lub rozwinięte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym źródłem osiąganych dochodów jest komercjalizacja kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Wnioskodawca nie będzie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów.

Wszystkie prace związane z projektowaniem, tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem programów komputerowych prowadzone są samodzielnie w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Należy podkreślić, że Wnioskodawca może korzystać z narzędzi, licencji czy usług wspierających proces tworzenia (np. usług chmurowych, baz danych, środowisk developerskich), jednak nie stanowią one nabycia cudzych wyników działalności B+R, lecz jedynie środki techniczne umożliwiające realizację własnych prac rozwojowych.

Rezultatem tych prac jest zawsze autorskie oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy wobec Kontrahenta oraz osób trzecich. W ramach zawieranych umów odpowiada za prawidłowe i należyte wykonanie oprogramowania, w tym za wady, błędy lub nieprawidłowości, które mogłyby wystąpić w wyniku jego działań. Odpowiedzialność ta obejmuje zarówno kwestie jakości, jak i zgodności z wymaganiami Kontrahenta. Tym samym Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Całość opisanych działań prowadzi do powstania autorskiego i unikalnego oprogramowania komputerowego, które jest chronione prawem autorskim i kwalifikuje się jako kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ustawy o PIT.

Uzupełnienie

Wnioskodawca przedstawia poniżej zamknięty katalog programów komputerowych, które stanowią przedmiot wniosku.

Poniższe programy komputerowe zostały wytworzone lub rozwinięte przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej o charakterze badawczo-rozwojowym. Każdy z opisanych poniżej utworów stanowi samodzielny program komputerowy, do którego Wnioskodawca wytworzył kod źródłowy, dokumentację techniczną oraz algorytmy (...), a następnie przeniósł autorskie prawa majątkowe na kontrahenta w ramach zawartych umów.

Przykładowo:

(...)

Użyte w opisie sprawy określenie „projekty” odnosi się do realizowanych przez Wnioskodawcę prac programistycznych, których rezultatem jest wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie autorskich programów komputerowych w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Innymi słowy, pojęcie „projekt” nie oznacza usługi wdrożeniowej, konsultingowej ani doradczej, lecz proces tworzenia konkretnego programu komputerowego lub jego części (modułu, komponentu, algorytmu), stanowiącego utwór w rozumieniu prawa autorskiego.

Odniesienie do katalogu programów

Wnioskodawca wskazuje, że pojęcie „projekty” użyte we wniosku odnosi się w szczególności do czterech programów komputerowych opisanych w uzupełnieniu wniosku, tj.:

(...)

Każdy z powyższych projektów stanowił odrębny proces wytwórczy (cykl B+R), zakończony powstaniem konkretnego programu komputerowego, do którego Wnioskodawca wytworzył autorski kod źródłowy oraz dokumentację techniczną.

W ramach każdego projektu Wnioskodawca samodzielnie:

−opracowywał koncepcję i architekturę rozwiązania,

−implementował kod źródłowy w językach (...),

−testował, integrował i rozwijał oprogramowanie,

−przenosił na kontrahenta autorskie prawa majątkowe do efektu końcowego.

Projekty te obejmowały pełny cykl wytwórczy oprogramowania (od analizy potrzeb po wdrożenie) i zawsze kończyły się powstaniem nowego, autorskiego programu komputerowego.

Zatem pojęcie „projekty” użyte w opisie sprawy należy rozumieć jako projekty programistyczne, których wynikiem jest tworzenie, rozwijanie lub ulepszanie programów komputerowych, opisanych w katalogu będącym przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną.

Tym samym, wszystkie projekty opisane we wniosku dotyczą tworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci programów komputerowych.

Efekty pracy Wnioskodawcy – określane we wniosku mianem programów komputerowych – zawsze stanowią utwory w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.), w tym w szczególności programy komputerowe chronione na podstawie art. 74 tej ustawy.

Każdy program komputerowy (lub jego część, moduł bądź komponent), który powstaje w wyniku działalności Wnioskodawcy:

−ma rzeczywiście oryginalny, twórczy charakter,

−stanowi rezultat indywidualnej kreacji intelektualnej, opartej na wiedzy, doświadczeniu i autorskich decyzjach projektowych,

−prowadzi do powstania nowej wartości niematerialnej, która wcześniej nie istniała.

Wnioskodawca nie wykorzystuje cudzych kodów ani gotowych rozwiązań, a jego praca nie polega na powielaniu istniejących elementów. Każdy wytworzony program (lub moduł) posiada unikalną strukturę, architekturę danych, zestaw algorytmów i logikę działania, wynikającą z autorskiej koncepcji twórcy.

Praca Wnioskodawcy nie sprowadza się do czynności o charakterze technicznym, odtwórczym lub przewidywalnym. Efekty pracy Wnioskodawcy nie mogą zostać z góry określone ani przewidziane, gdyż sposób implementacji rozwiązania wymaga każdorazowo:

−opracowania nowej koncepcji działania systemu,

−zaprojektowania własnej logiki (...),

−stworzenia oryginalnych (...).

Osiągnięcie rezultatu wymaga nie tylko umiejętności technicznych, ale przede wszystkim kreatywnego podejścia i rozwiązywania problemów, które nie mają gotowych wzorców.

Dlatego efekty te nie stanowią realizacji prostych zadań technicznych, lecz rezultat działalności kreacyjnej o charakterze badawczo-rozwojowym.

Wnioskodawca realizuje zlecenia w sposób samodzielny i niezależny. O ile klient może określić ogólne cele biznesowe lub oczekiwane funkcjonalności systemu, o tyle autorska koncepcja, projekt architektury, sposób implementacji, struktura kodu i zastosowane algorytmy są w całości opracowane przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca nie otrzymuje od klientów gotowych, szczegółowych projektów technicznych ani specyfikacji umożliwiających jedynie „techniczną realizację”. Zlecenia mają charakter problemowy (cel biznesowy), a sposób rozwiązania i implementacji leży po stronie Wnioskodawcy – co nadaje jego pracy twórczy, a nie wykonawczy charakter.

Podsumowując:

1.Wszystkie efekty pracy Wnioskodawcy w postaci programów komputerowych zawsze stanowią utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

2.Zawsze mają oryginalny, twórczy i indywidualny charakter.

3.Nie są odtwórcze ani przewidywalne – wymagają samodzielnych decyzji projektowych i autorskiej kreacji.

4.Nie stanowią technicznej realizacji szczegółowych projektów zleconych przez klientów, lecz są efektem własnej, twórczej pracy Wnioskodawcy.

Każdy z opisanych wcześniej programów ((...), (...), (...), (...)) został samodzielnie zaprojektowany i zaimplementowany przez Wnioskodawcę, a jego struktura i kod źródłowy stanowią efekt autorskiego wkładu twórczego.

Wszystkie tworzone oraz rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowią programy komputerowe, których Wnioskodawca jest twórcą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Każdy z opisanych programów komputerowych (w szczególności: „(...)”, „(...)”, „(...)” oraz „(...)”) został:

−w całości opracowany, zaprojektowany i zaimplementowany przez Wnioskodawcę samodzielnie,

−stworzony w wyniku jego własnej, indywidualnej i twórczej działalności,

−udokumentowany w postaci kodu źródłowego, struktur danych, dokumentacji technicznej oraz interfejsów użytkownika.

Twórczy wkład Wnioskodawcy.

Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za:

−koncepcję rozwiązania,

−projekt architektury systemu,

−dobór technologii i metod programistycznych,

−implementację kodu źródłowego oraz testy oprogramowania.

Każdy z tych elementów jest efektem jego własnych, autorskich decyzji projektowych, które decydują o indywidualnym i oryginalnym charakterze powstałego programu komputerowego.

Przeniesienie praw majątkowych.

Po wytworzeniu programu komputerowego Wnioskodawca, jako jego twórca i pierwotny właściciel autorskich praw majątkowych, dokonuje ich przeniesienia na kontrahenta na podstawie umowy cywilnoprawnej (zazwyczaj umowy o świadczenie usług programistycznych lub współpracy).

Przeniesienie praw majątkowych dotyczy wyłącznie praw autorskich do utworu – nie zmienia to faktu, że autorem i twórcą programu pozostaje Wnioskodawca.

Oprogramowanie tworzone lub rozwijane przez Wnioskodawcę nie stanowi adaptacji ani kompilacji cudzych utworów, a wykorzystywane środowiska, biblioteki czy narzędzia (...) są jedynie narzędziami technicznymi, które służą do realizacji własnej twórczej koncepcji. Efektem pracy jest zawsze nowy, oryginalny utwór w postaci programu komputerowego.

Podsumowując:

1. Wszystkie tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowią programy komputerowe w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

2. Wnioskodawca jest ich twórcą i pierwotnym właścicielem autorskich praw majątkowych, które następnie przenosi na kontrahenta.

3. Efekty te są rezultatem samodzielnej, twórczej pracy o indywidualnym charakterze, a nie realizacją cudzych projektów technicznych.

Wnioskodawca potwierdza, że w każdym przypadku, w którym powstaje program komputerowy w ramach jego działalności gospodarczej, jest on jego autorem (twórcą) w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca potwierdził, że zarówno w przypadku tworzenia nowych programów komputerowych, jak i rozwijania lub ulepszania już istniejących, efekty prac Wnioskodawcy stanowią odrębne utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy.

Tworzenie i rozwijanie jako działalność twórcza

Wnioskodawca wskazuje, że:

− tworzenie programu komputerowego obejmuje opracowanie od podstaw koncepcji, architektury, kodu źródłowego oraz funkcjonalności systemu;

− rozwijanie lub ulepszanie oprogramowania polega na wprowadzaniu nowych elementów, modułów, funkcji lub algorytmów, które stanowią nowe, autorskie rozwiązania, mające samodzielny i oryginalny charakter.

Efektem rozwijania oprogramowania są zawsze nowe fragmenty kodu źródłowego, nowe struktury danych lub logika działania, które – jako rezultat twórczej pracy intelektualnej – stanowią nowy utwór chroniony na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z utrwaloną praktyką orzeczniczą, również modyfikacje i ulepszenia programu komputerowego mogą stanowić odrębny utwór, o ile zawierają elementy oryginalne i indywidualne.

Wnioskodawca podkreśla, że:

− w każdym przypadku jest pierwotnym twórcą i właścicielem autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, które tworzy lub rozwija w ramach działalności gospodarczej;

− prawa te przysługują mu z mocy prawa z chwilą ustalenia utworu (zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych);

− dopiero po wytworzeniu programu komputerowego, Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe na kontrahenta, zgodnie z postanowieniami umowy współpracy.

Oznacza to, że do momentu przeniesienia praw, Wnioskodawca pozostaje jedynym właścicielem autorskich praw majątkowych do wytworzonych lub rozwiniętych programów komputerowych.

W ramach „rozwijania” oprogramowania Wnioskodawca:

−tworzy nowe moduły, funkcjonalności lub interfejsy,

−implementuje nowe algorytmy (...),

−modyfikuje i optymalizuje istniejące struktury kodu,

−integruje oprogramowanie z innymi systemami w sposób twórczy, wymagający indywidualnych rozwiązań.

Każda taka modyfikacja skutkuje powstaniem nowego elementu utworu, który posiada własny, oryginalny charakter i stanowi samodzielny przedmiot ochrony prawno-autorskiej.

Podsumowując:

1. Zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania lub ulepszania programów komputerowych, efekty pracy Wnioskodawcy mają twórczy i indywidualny charakter i stanowią utwory chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

2.  Wnioskodawcy zawsze przysługują autorskie prawa majątkowe do wytworzonych lub rozwiniętych programów komputerowych do momentu ich przeniesienia na kontrahenta.

3. Ochrona ta obejmuje zarówno całość programu, jak i poszczególne jego elementy (moduły, komponenty, funkcje, algorytmy), które wykazują cechy oryginalności i twórczości.

W konsekwencji, w każdym przypadku działalności twórczej Wnioskodawcy – niezależnie od tego, czy polega ona na stworzeniu nowego programu komputerowego, czy na rozwijaniu istniejącego – powstaje nowy, chroniony utwór w postaci programu komputerowego, do którego Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe.

Wnioskodawca przenosi na swoich kontrahentów autorskie prawa majątkowe wyłącznie do utworów w postaci programów komputerowych, które zostały przez niego samodzielnie wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Przeniesienie dotyczy praw majątkowych określonych w art. 41 i nast. ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.), w szczególności obejmuje:

−prawo do utrwalania i zwielokrotniania programu komputerowego dowolną techniką,

−prawo do wprowadzania programu do obrotu,

−prawo do rozpowszechniania, najmu i użyczania egzemplarzy programu,

−prawo do wprowadzania zmian, modyfikacji i adaptacji programu,

−prawo do publicznego udostępniania programu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w wybranym miejscu i czasie,

−prawo do korzystania z programu w celach komercyjnych, zgodnie z zakresem uzgodnionym w umowie.

Zakres przeniesienia jest każdorazowo precyzyjnie określony w umowie zawartej z kontrahentem i dotyczy konkretnego programu komputerowego (lub jego części) wytworzonego lub rozwiniętego przez Wnioskodawcę w ramach danego projektu.

Przedmiotem przeniesienia są wyłącznie efekty pracy o charakterze twórczym, stanowiące utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności:(...).

Nie są natomiast przedmiotem przeniesienia prawa autorskie do elementów o charakterze technicznym lub pomocniczym, które nie spełniają przesłanek utworu – takich jak np. konfiguracje środowiska, instalacje systemowe, materiały testowe, czy czynności serwisowe.

W konsekwencji, wynagrodzenie uzyskiwane przez Wnioskodawcę od kontrahentów stanowi ekwiwalent za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych (lub ich części) wytworzonych lub rozwiniętych w ramach działalności gospodarczej o charakterze badawczo-rozwojowym.

Oznacza to, że źródłem przychodów, które Wnioskodawca kwalifikuje do preferencji IP Box, są dochody z komercjalizacji kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Podsumowując:

1.Wnioskodawca przenosi wyłącznie autorskie prawa majątkowe do utworów w postaci programów komputerowych.

2.Nie przenosi praw do innych efektów pracy, które nie mają charakteru utworu.

3.Przychody osiągane przez Wnioskodawcę są wynagrodzeniem za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tych programów komputerowych.

W rezultacie, przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych odnoszą się wyłącznie do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych ani okresowych zmian. Każdorazowo mają one charakter twórczy, innowacyjny i rozwojowy, a ich celem jest stworzenie nowych funkcjonalności lub znaczące ulepszenie istniejących rozwiązań.

Wnioskodawca podkreśla, że:

− wprowadzane zmiany nie polegają na bieżącym utrzymaniu, konserwacji czy aktualizacji technicznej oprogramowania,

− nie dotyczą czynności takich jak poprawa błędów, aktualizacja wersji systemowych, wprowadzanie zmian konfiguracyjnych czy naprawa usterek,

− lecz obejmują rozszerzanie zakresu działania programu, implementację nowych modułów, opracowanie nowych algorytmów (...), integrację z nowymi źródłami danych oraz optymalizację wydajności systemów.

Każda z tych czynności wymaga opracowania nowego kodu źródłowego, nowych struktur baz danych lub nowych procesów logicznych, co prowadzi do powstania nowego, autorskiego fragmentu programu komputerowego stanowiącego utwór chroniony prawem autorskim.

Celem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych jest uzyskanie nowej lub ulepszonej funkcjonalności oprogramowania, która: (...)

Efektem tych działań jest powstanie nowego komponentu, modułu lub funkcjonalności, która stanowi autorski program komputerowy lub jego część w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Podsumowując:

1.Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowego, okresowego ani technicznego.

2.Każda modyfikacja jest wynikiem twórczej i indywidualnej pracy programistycznej, prowadzącej do powstania nowej wartości intelektualnej.

3.Działania te nie polegają na bieżącym utrzymaniu systemów, lecz na twórczym rozwoju oprogramowania w ramach działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Tym samym, wprowadzane przez Wnioskodawcę zmiany stanowią element działalności rozwojowej, a nie czynności rutynowe lub okresowe związane z eksploatacją oprogramowania.

Wnioskodawca pełni funkcję (...) w ramach niektórych projektów informatycznych realizowanych dla kontrahentów. Rola ta polega na:

−projektowaniu architektury systemu lub jego modułów,

−podejmowaniu decyzji dotyczących doboru technologii, bibliotek i narzędzi programistycznych,

−tworzeniu kluczowych fragmentów kodu źródłowego oraz wzorców implementacyjnych,

−nadzorze nad spójnością kodu i jego zgodnością z przyjętymi standardami,

−wsparciu merytorycznym pozostałych członków zespołu w zakresie rozwiązań technicznych,

−weryfikacji poprawności tworzonych rozwiązań i wdrażaniu ulepszeń.

Wnioskodawca nie pełni funkcji menedżerskiej ani administracyjnej – jego rola ma charakter merytoryczno-techniczny, skupiony na warstwie twórczej procesu programistycznego.

W praktyce oznacza to, że uczestniczy bezpośrednio w tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, a nie jedynie zarządza pracą innych programistów.

Określenie „projekt” odnosi się do konkretnego przedsięwzięcia programistycznego realizowanego na rzecz danego kontrahenta, którego efektem jest powstanie programu komputerowego lub jego modułu – utworu w rozumieniu art. 1 i 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przykładowo, projekty te obejmują tworzenie i rozwijanie oprogramowania wskazanego w zamkniętym katalogu we wniosku, tj.:

(...)

Każdy projekt jest niezależnym procesem badawczo-rozwojowym, obejmującym analizę potrzeb, projekt architektury, implementację, testowanie i wdrożenie programu komputerowego.

Wnioskodawca aktywnie uczestniczy w tworzeniu programów komputerowych w ramach każdego projektu. Jego udział polega na:

(...)

Wnioskodawca jest więc autorem konkretnych części kodu źródłowego oraz rozwiązań architektonicznych, które mają samodzielny i twórczy charakter. Efekt jego pracy stanowi odrębny utwór (fragment programu komputerowego), który:

− może funkcjonować samodzielnie (...), lub

− stanowi integralną część większego programu komputerowego tworzonego wspólnie z innymi programistami.

Wnioskodawca osiąga przychody wyłącznie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów, które samodzielnie wytworzył – tj. do części programu komputerowego, która powstała w wyniku jego pracy twórczej. Odpowiada za autorski kod, algorytmy i moduły, które stanowią jego własne dzieło w rozumieniu ustawy o prawie autorskim.

Nie uzyskuje on dochodu z tytułu przeniesienia praw do cudzych utworów ani z tytułu udziału kapitałowego w projektach. Nie jest też współwłaścicielem całego programu wytworzonego przez zespół – przenosi wyłącznie prawa autorskie do własnych, samodzielnie wytworzonych części (utworów).

W praktyce kontrahent nabywa prawa do całości programu komputerowego, przy czym każda jego część (w tym część stworzona przez Wnioskodawcę) stanowi odrębny utwór w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Części programu komputerowego, które Wnioskodawca samodzielnie opracowuje (np. moduły, algorytmy, funkcje, interfejsy), posiadają:

−autorski, indywidualny charakter,

−samodzielną wartość funkcjonalną,

−oraz są utrwalone w postaci kodu źródłowego i dokumentacji.

W związku z tym, każda taka część stanowi odrębny program komputerowy (utwór) podlegający ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Podsumowując:

1. Rola (...) ma charakter twórczy i merytoryczny, a nie zarządczy.

2. Projekty, o których mowa, to przedsięwzięcia programistyczne zakończone powstaniem programów komputerowych (utworów).

3. Wnioskodawca samodzielnie tworzy fragmenty kodu źródłowego, moduły i algorytmy, które stanowią odrębne utwory chronione prawem autorskim.

4. Osiągane przez Wnioskodawcę przychody pochodzą z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez niego utworów (części programu komputerowego).

5. Wnioskodawca nie jest współwłaścicielem całego programu tworzonego przez zespół, lecz autorem i właścicielem praw autorskich do własnych fragmentów, które przenosi na kontrahenta za wynagrodzeniem.

W konsekwencji, w ramach pełnienia funkcji (...), Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą polegającą na wytwarzaniu i rozwijaniu autorskich programów komputerowych, a uzyskiwane przez niego dochody stanowią wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tych utworów

Wnioskodawca będzie prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja ta będzie prowadzona od momentu rozpoczęcia stosowania preferencji IP Box, tj. od dnia 1 stycznia [roku, w którym przejdzie na podatek liniowy – np. 2026 r.].

Ewidencja będzie prowadzona w sposób umożliwiający:

− wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. każdego programu komputerowego (lub jego części),

− ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (lub straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo,

− określenie wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT,

− oraz bieżące monitorowanie i dokumentowanie prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.

Ewidencja będzie prowadzona w formie elektronicznej (np. w arkuszu kalkulacyjnym lub systemie księgowym), w sposób zapewniający trwałość zapisów i możliwość weryfikacji danych w trakcie ewentualnej kontroli.

Każdy projekt (program komputerowy) zostanie ujęty w ewidencji osobno i będzie zawierał:

− daty rozpoczęcia i zakończenia prac B+R,

− opis wytworzonego lub rozwijanego programu komputerowego,

− zestawienie przychodów i kosztów bezpośrednio z nim związanych,

− obliczenie kwalifikowanego dochodu i wskaźnika nexus.

Podsumowując:

1.Wnioskodawca będzie prowadził odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT.

2.Ewidencja zostanie uruchomiona od dnia rozpoczęcia stosowania IP Box (planowany termin: 1 stycznia [roku zmiany formy opodatkowania]).

3.Ewidencja będzie prowadzona w sposób zapewniający możliwość przypisania przychodów i kosztów do poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca oświadcza, że ewidencja będzie prowadzona w sposób umożliwiający prawidłowe ustalenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT.

Wnioskodawca będzie wyodrębniał w ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (każdy program komputerowy lub jego część stanowiącą odrębny utwór).

Ewidencja będzie prowadzona w sposób zapewniający:

− oddzielne ujęcie przychodów, kosztów oraz dochodu (lub straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

− możliwość ustalenia wskaźnika nexus odrębnie dla każdego kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT,

− oraz identyfikację rodzaju i zakresu prac badawczo-rozwojowych, w wyniku których dane kwalifikowane IP zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone.

Każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (np. program komputerowy „(...)”, „(...)”, „(...)”, „(...)”) zostanie ujęte w ewidencji jako odrębna pozycja zawierająca:

− opis programu komputerowego,

− datę rozpoczęcia i zakończenia prac,

− przypisane przychody i koszty uzyskania przychodów,

− obliczenie kwalifikowanego dochodu oraz wskaźnika nexus,

− dokumentację potwierdzającą twórczy charakter i związek z działalnością B+R.

Ewidencja będzie prowadzona na bieżąco, w formie elektronicznej, w sposób umożliwiający łatwą weryfikację danych i jednoznaczne przypisanie każdej operacji finansowej do konkretnego kwalifikowanego prawa.

Podsumowując:

1. Wnioskodawca będzie prowadził odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

2. W ewidencji tej każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej będzie wyodrębnione osobno.

3. Ewidencja pozwoli na prawidłowe ustalenie przychodów, kosztów i dochodów kwalifikowanych, a także wskaźnika nexus dla każdego programu komputerowego z osobna.

Wnioskodawca podkreśla, że ewidencja prowadzona w opisany sposób umożliwi jednoznaczne przypisanie przychodów i kosztów do poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, co pozwoli na prawidłowe zastosowanie preferencji IP Box zgodnie z art. 30ca–30cb ustawy o PIT.

Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę będzie zapewniała możliwość ustalenia przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (lub straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Ewidencja będzie prowadzona w formie elektronicznej (np. arkusza kalkulacyjnego lub systemu księgowego) i będzie stanowiła odrębny rejestr od podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (programu komputerowego lub jego części) zostaną w niej ujęte osobno:

1. przychody – tj. kwoty wynagrodzenia przypadające na dany utwór (program komputerowy), wynikające z przeniesienia autorskich praw majątkowych,

2. koszty uzyskania przychodów – bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem danego kwalifikowanego IP (np. sprzęt komputerowy, oprogramowanie narzędziowe, usługi chmurowe, koszty edukacyjne, licencje pomocnicze),

3. dochód (lub strata) – obliczany jako różnica między przychodami a kosztami przypadającymi na dane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Ewidencja będzie zawierała również dane niezbędne do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w tym informacje o ponoszonych kosztach kwalifikowanych w działalności badawczo-rozwojowej.

Dzięki takiej strukturze ewidencja umożliwi:

− pełną identyfikację przychodów i kosztów dla każdego programu komputerowego,

− bieżące obliczanie dochodu kwalifikowanego dla potrzeb zastosowania stawki 5%,

− oraz prawidłowe rozliczenie ulgi IP Box zgodnie z wymogami przepisów.

Podsumowując:

1. Wnioskodawca będzie prowadził odrębną ewidencję zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT.

2. Ewidencja ta będzie zapewniała możliwość ustalenia przychodów, kosztów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

3. Dzięki temu będzie spełniała wszystkie wymogi formalne dla stosowania preferencyjnej 5% stawki podatku w ramach IP Box.

Wnioskodawca potwierdza, że prowadzona ewidencja umożliwi pełne, przejrzyste i bieżące ustalenie wyniku podatkowego dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co pozwoli na prawidłowe stosowanie preferencji IP Box zgodnie z art. 30ca–30cb ustawy o PIT.

Wnioskodawca będzie w prowadzonej ewidencji wyodrębniał koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób umożliwiający prawidłowe ustalenie kwalifikowanego dochodu.

Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę będzie umożliwiała:

− identyfikację wszystkich kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT,

− przypisanie każdego z tych kosztów do konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (programu komputerowego lub jego części),

− oraz obliczenie kwalifikowanego dochodu (lub straty) dla każdego prawa, zgodnie z wymogami ustawowymi.

Do kosztów tych będą zaliczane m.in. wydatki ponoszone bezpośrednio na działalność badawczo-rozwojową, takie jak:

− zakup sprzętu komputerowego i oprogramowania narzędziowego,

− usługi chmurowe i serwerowe,

− szkolenia specjalistyczne podnoszące kwalifikacje w obszarze programowania,

− wydatki na licencje i subskrypcje umożliwiające wytwarzanie oprogramowania,

− inne koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością B+R w zakresie tworzenia i rozwijania programów komputerowych.

Ewidencja umożliwi ustalenie kosztów według kategorii a)-d) określonych w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, a tym samym prawidłowe obliczenie wskaźnika nexus dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osobno.

W szczególności:

− koszty kwalifikowane (a) – będą przypisywane do konkretnych projektów twórczych prowadzonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę,

− inne koszty (b-d) – będą ujmowane w ewidencji tylko w zakresie, w jakim pozostają w związku z danym kwalifikowanym IP.

Podsumowując:

1. Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję w sposób pozwalający wyodrębnić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

2. Ewidencja ta umożliwi prawidłowe ustalenie kwalifikowanego dochodu oraz wskaźnika nexus dla każdego programu komputerowego z osobna.

3. W rezultacie prowadzona ewidencja będzie spełniała wszystkie wymogi określone w art. 30cb ustawy o PIT i zapewni możliwość prawidłowego zastosowania preferencji IP Box.

Wnioskodawca potwierdza, że ewidencja prowadzona w opisany sposób umożliwi pełne, przejrzyste i zgodne z przepisami ustalenie kwalifikowanego dochodu z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca potwierdził, że działalność opisana we wniosku jest i będzie działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o PIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (PSWiN).

1)Spełnienie ustawowych przesłanek B+R (art. 5a pkt 38 PIT)

a)Twórczy charakter

Realizowane prace prowadzą do powstania nowych rozwiązań programistycznych (kod źródłowy, algorytmy, architektury danych, moduły), które mają indywidualny i oryginalny charakter oraz stanowią utwory chronione na podstawie art. 74 pr.aut. Przykładowo w projektach:

(...)

b)Systematyczność

Prace są prowadzone planowo i iteracyjnie, zgodnie z cyklem wytwórczym oprogramowania (analiza – projekt – prototyp – implementacja – testy – walidacja – wdrożenie), z dokumentowaniem w repozytoriach kodu, (...) zadań, dziennikach zmian i dokumentacji technicznej. Działania nie mają charakteru incydentalnego, lecz stanowią ciągły proces rozwojowy.

c)Cel zwiększania i wykorzystania wiedzy

Celem jest zwiększenie zasobów wiedzy (opracowanie nowych koncepcji i algorytmów, weryfikacja hipotez technicznych) oraz wykorzystanie tej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (nowe moduły, funkcje, integracje, architektury). W toku prac występuje ryzyko technologiczne i konieczność doboru oraz eksperymentalnej weryfikacji rozwiązań.

2)Kwalifikacja jako „prace rozwojowe” (art. 5a pkt 40 PIT w zw. z art. 4 ust. 3 PSWiN) Realizowane czynności polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności (informatyka, programowanie, bazy danych, przetwarzanie danych, inżynieria oprogramowania) do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów w postaci programów komputerowych i ich modułów. Nie są to prace o charakterze serwisowym czy eksploatacyjnym (rutynowe aktualizacje, naprawy błędów, czynności administracyjne) – te czynności nie stanowią przedmiotu niniejszego wniosku.

3)Wyłączenia – czynności niebędące B+R (dla przejrzystości) Wnioskodawca wskazuje, że do B+R nie zalicza: rutynowych poprawek błędów, aktualizacji wersji środowisk, czynności konfiguracyjnych, działań utrzymaniowych czy odtwórczych wdrożeń bez elementu twórczego – jeśli występują, są ewidencyjnie, odróżniane od prac twórczych.

4)Dowody systematyczności i twórczości (praktyka prowadzenia B+R)

(...)

Z uwagi na twórczy, systematyczny charakter prac, ich cel poznawczo-praktyczny (zwiększenie i wykorzystanie zasobów wiedzy do nowych zastosowań) oraz rezultaty w postaci nowych/ulepszonych programów komputerowych – działalność Wnioskodawcy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej z art. 5a pkt 38 PIT, przy czym ma charakter prac rozwojowych w rozumieniu art. 5a pkt 40 PIT w zw. z art. 4 ust. 3 PSWiN.

Pytanie

Czy Wnioskodawca, prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce i świadczący usługi programistyczne oraz informatyczne polegające na projektowaniu, tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego (...), może uznać wytwarzane przez siebie autorskie programy komputerowe za kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT i w konsekwencji stosować preferencyjną stawkę opodatkowania 5% (tzw. IP BOX) do dochodów uzyskiwanych z tytułu ich komercjalizacji?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność wypełnia przesłanki do uznania, że wytwarzane programy komputerowe stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, a w konsekwencji dochody uzyskiwane z ich komercjalizacji mogą korzystać z preferencyjnej stawki podatkowej 5% (IP BOX).

Twórczy charakter prowadzonej działalności.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na projektowaniu, wytwarzaniu, rozwijaniu i utrzymywaniu programów komputerowych. Wytwarzane przez niego rozwiązania mają charakter autorski, są dostosowane do indywidualnych potrzeb klientów i nie stanowią powtarzalnych, szablonowych produktów. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych, baz danych oraz programowania, co odpowiada definicji prac rozwojowych w rozumieniu art. 5a pkt 38–40 ustawy o PIT. W szczególności Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija wiedzę oraz umiejętności w obszarach: języków programowania – (...).

W ramach prac Wnioskodawca: planuje architekturę rozwiązań (oprogramowania, procesów analitycznych, raportowych), projektuje i implementuje nowe moduły, funkcjonalności i procesy integracyjne, ulepsza istniejące systemy poprzez optymalizację kodu i rozszerzanie ich możliwości, opracowuje dedykowane narzędzia dostosowane do indywidualnych potrzeb Kontrahenta. Działania te mają charakter twórczy, systematyczny i prowadzą do powstania nowych lub istotnie ulepszonych produktów, procesów lub usług, spełniając kryteria działalności badawczo-rozwojowej.

W rezultacie każdy efekt pracy Wnioskodawcy ma formę programu komputerowego lub jego funkcjonalnych elementów, takich jak: kod źródłowy w językach (...). W świetle art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (...) programy komputerowe są objęte ochroną autorską, a ich twórcy przysługują autorskie prawa majątkowe.

(...). To pokazuje, że działalność ma charakter systematyczny, uporządkowany i badawczo-rozwojowy, zgodnie z definicją działalności B+R z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Zakres usług i przykłady twórczych rozwiązań W ramach działalności Wnioskodawca świadczy m.in. (...). Przykładowe realizacje:

(...)

Ochrona prawna wytwarzanych rezultatów – rezultatem każdej realizacji jest program komputerowy rozumiany szeroko – obejmujący kod źródłowy, interfejsy, algorytmy i dokumentację – który stanowi utwór chroniony na gruncie ustawy o PAiPP. Ochrona przysługuje także wersjom roboczym i materiałom projektowym (co potwierdza m.in. wyrok SA w Łodzi z 27.02.2013 r., I ACa 1157/12). Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r., pojęcie programu komputerowego w kontekście IP BOX należy rozumieć szeroko – obejmuje ono również komponenty funkcjonalne (np. interfejsy, algorytmy, procesy integracyjne), jeśli mają charakter twórczy i indywidualny.

Dochód kwalifikowany w IP BOX. Dochody Wnioskodawcy powstają z tytułu przenoszenia na kontrahentów autorskich praw majątkowych do wytwarzanych programów komputerowych. Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, są to dochody kwalifikowane, które uprawniają do zastosowania 5% stawki podatku. Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe w rozumieniu art. 74 PAiPP. Rezultaty pracy Wnioskodawcy mają charakter twórczy i indywidualny, są dostosowane do specyfiki kontrahentów. Proces CI/CD potwierdza systematyczny i badawczo-rozwojowy charakter działalności. Wnioskodawca zawiera umowy cywilnoprawne (umowy o świadczenie usług) z Kontrahentami w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej (tzw. model B2B). Umowy te każdorazowo regulują kwestie wynagrodzenia w ten sposób, że Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za wykonanie usług programistycznych, którego elementem jest ekwiwalent za przeniesienie na Kontrahenta majątkowych praw autorskich do wytworzonego programu komputerowego lub jego części. Wynagrodzenie ustalane jest w formie ryczałtowej lub godzinowej (w zależności od postanowień umownych), a jego wysokość jest określana na podstawie faktycznego zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad danym programem komputerowym.

W rezultacie należności otrzymywane przez Wnioskodawcę stanowią przychód z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, wytwarzanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca wystawia faktury dokumentujące swoje usługi świadczone na rzecz Kontrahentów w ramach działalności gospodarczej. Faktury te odzwierciedlają wynagrodzenie ustalone w umowie. W praktyce rynkowej wynagrodzenie obejmuje zarówno wykonanie prac programistycznych, jak i przeniesienie majątkowych praw autorskich do efektów tych prac. Z tego względu w fakturach wystawianych przez Wnioskodawcę kwota wynagrodzenia nie jest dzielona na część dotyczącą świadczenia usług oraz część odnoszącą się do przeniesienia praw autorskich. Nie oznacza to jednak braku możliwości ustalenia wartości należności za przeniesienie praw autorskich. Zawarte umowy wyraźnie przewidują, że wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmuje również ekwiwalent za przeniesienie majątkowych praw autorskich do oprogramowania. Wartość ta jest ustalana w odniesieniu do faktycznego zaangażowania w poszczególne projekty i znajduje odzwierciedlenie w prowadzonej przez Wnioskodawcę odrębnej ewidencji dla celów IP Box.

W konsekwencji, mimo że faktury nie rozbijają wynagrodzenia na odrębne pozycje, to z treści umów oraz prowadzonej ewidencji jednoznacznie wynika, jaka część przychodów pochodzi z tytułu przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych. Jak wskazano powyżej efektem prac prowadzonych przez Wnioskodawcę są programy komputerowe – rozumiane jako (...) – które należy kwalifikować jako utwory w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 24). Każdy z rezultatów ma charakter przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze, powstałego w wyniku własnej koncepcji programistycznej Wnioskodawcy. Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, programy komputerowe mogą być wyrażone m.in. słowem, symbolami matematycznymi czy znakami graficznymi. Co istotne, ochroną objęte są nie tylko ukończone produkty, ale także wersje robocze i nieukończone, od chwili ich utrwalenia w jakiejkolwiek formie (...). Stosownie do art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, programy komputerowe podlegają ochronie prawnoautorskiej w taki sam sposób jak utwory literackie, niezależnie od formy i wartości. Zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącymi IP BOX, pojęcie „program komputerowy” powinno być interpretowane szeroko – obejmuje ono również jego części funkcjonalne, takie jak: kod źródłowy i kod wynikowy, interfejsy i procedury umożliwiające interoperacyjność, dokumentację techniczną i projektową, zestawienia danych i algorytmy obliczeniowe, pliki konfiguracyjne sterujące procesami wdrożeniowymi. Takie rozumienie potwierdza również doktryna i orzecznictwo sądów, zgodnie z którymi ochroną mogą być objęte materiały przygotowawcze – nawet w postaci odręcznych notatek czy schematów – o ile pozwalają odtworzyć koncepcję programistyczną i zakodować ją w postaci programu komputerowego (np. wyrok SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09). W trakcie prac nad tworzeniem oprogramowania Wnioskodawca stale wykorzystuje, rozwija i łączy swoją wiedzę w zakresie technologii informatycznych oraz istniejących rozwiązań programistycznych, aby opracowywać nowe, praktyczne zastosowania w postaci autorskich systemów i aplikacji. Realizując kolejne projekty, Wnioskodawca poszerza kompetencje w obszarach związanych z inżynierią oprogramowania, integracją danych oraz budową narzędzi analitycznych, a następnie przekłada je na tworzenie i udoskonalanie rozwiązań dla swoich kontrahentów.

Efekty pracy Wnioskodawcy oparte są na indywidualnych, twórczych koncepcjach i obejmują m.in. projektowanie algorytmów, implementację kodu źródłowego, a także testowanie, weryfikację i dalsze usprawnianie wykorzystywanych technologii. Proces ten przebiega w sposób uporządkowany i metodyczny – od zdefiniowania celu projektu, przez dobór właściwych technologii i zaplanowanie działań, aż po ich implementację i testy końcowe. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę ma charakter systematyczny i twórczy, a jej celem jest opracowywanie nowych rozwiązań, które wcześniej nie były stosowane ani przez niego samego, ani przez kontrahentów, na rzecz których świadczy usługi. W ramach realizowanych zleceń Wnioskodawca projektuje i tworzy programy komputerowe, bazując na swojej wiedzy i doświadczeniu w zakresie nowoczesnych technologii, przy czym nie zawsze oznacza to innowacyjność w skali globalnej – co jednak nie jest wymagane przez przepisy podatkowe. Zasobem wiedzy wykorzystywanym przy realizacji projektów są zarówno ogólnodostępne technologie informatyczne, jak i autorskie rozwiązania dostosowane do specyficznych wymagań środowiska, w którym mają funkcjonować tworzone systemy. Istotne jest, że działania Wnioskodawcy mają zawsze charakter celowy, metodyczny i ukierunkowany na rozwój nowych funkcjonalności i zastosowań, co wpisuje się w definicję działalności badawczo-rozwojowej przewidzianą w ustawie o PIT. W związku z tym, że instytucja IP Box odwołuje się do działalności badawczo-rozwojowej, należy wskazać definicje ustawowe zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 z późn. zm.). Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT: „Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o PIT: „Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to: a) badania podstawowe – w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, b) badania aplikacyjne – w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 tej ustawy”.

Z kolei w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT wskazano, że: „Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych, oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”. Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: 1. badania podstawowe to prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2. badania aplikacyjne to prace nastawione na zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów lub usług bądź wprowadzania do nich znaczących ulepszeń. Z kolei art. 4 ust. 3 ww. ustawy stanowi, że: „Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń”. Odnosząc powyższe przepisy do stanu faktycznego, należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy w sposób oczywisty mieści się w definicji prac rozwojowych.

Wytwarzane oprogramowanie komputerowe powstaje w procesie twórczym, prowadzonym metodycznie i systematycznie. Wnioskodawca nabywa, łączy i wykorzystuje wiedzę z zakresu języków programowania (...). Efektem tych działań są nowe lub istotnie ulepszone produkty programistyczne – (...) – które nie stanowią rutynowych, powtarzalnych zmian, lecz nowe zastosowania odpowiadające na indywidualne potrzeby biznesowe Kontrahentów. Mając na względzie powyższe, należy stwierdzić, że wszystkie rezultaty prac Wnioskodawcy – (...) – stanowią utwory chronione prawem autorskim, a tym samym kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Twórczy i dedykowany charakter rozwiązań (projektowanych dla indywidualnych potrzeb konkretnego kontrahenta i branży) przesądza o ich niepowtarzalności i oryginalności. Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są m.in.:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin,

8.autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska lub Unia Europejska

–pod warunkiem, że przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach działalności badawczo-rozwojowej podatnika.

Mając na uwadze powyższe, wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe mieszczą się w kategorii kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Oprogramowanie powstaje bowiem w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, ma charakter twórczy i indywidualny, a jego rezultat – kod źródłowy, algorytmy, moduły i narzędzia integracyjne – podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oznacza to, że dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na rzecz Kontrahentów spełniają przesłanki objęcia ich preferencyjną stawką opodatkowania 5% (tzw. IP Box).

–Wnioskodawca, wytwarzając i rozwijając autorskie programy komputerowe w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, realizuje wszystkie warunki określone w art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT. W konsekwencji prawidłowe jest zastosowanie wobec osiąganych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w szczególności autorskich praw do programów komputerowych – preferencyjnej stawki podatku w wysokości 5%. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek dochodowy od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Jednocześnie art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT wskazuje wprost, że kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego. Wnioskodawca wskazuje, że w związku z zamiarem korzystania z preferencji IP Box będzie prowadził odrębną, szczegółową ewidencję dla celów ustalenia dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z wymogami określonymi w art. 30cb ustawy o PIT.

Ewidencja ta będzie prowadzona w sposób systematyczny i pozwoli na: wyodrębnienie przychodów uzyskiwanych z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego), przyporządkowanie i ujęcie kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do poszczególnych praw IP, ustalenie dochodu (bądź straty) dla każdego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, prawidłowe obliczenie wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w oparciu o koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca podkreśla, że wskaźnik nexus stanowi narzędzie zapewniające, iż preferencją podatkową objęte są jedynie te dochody, które pozostają w bezpośrednim związku z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez podatnika. Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wskaźnik ten jest wyrażony jako proporcja kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę na działalność B+R nad danym programem komputerowym (koszty kwalifikowane, takie jak wydatki na sprzęt komputerowy, usługi chmurowe, licencje na oprogramowanie, czy specjalistyczne szkolenia) do całkowitych kosztów związanych z danym prawem własności intelektualnej. Ewidencja będzie prowadzona w taki sposób, aby możliwe było jednoznaczne przyporządkowanie poszczególnych kosztów do konkretnych programów komputerowych, a tym samym zapewnienie maksymalnej przejrzystości rozliczeń i zachowanie pełnej zgodności z przepisami prawa podatkowego. W rezultacie, na moment sporządzenia zeznania rocznego, Wnioskodawca będzie w stanie w sposób prawidłowy i zgodny z art. 30ca i 30cb ustawy o PIT określić podstawę opodatkowania, do której zostanie zastosowana preferencyjna stawka podatkowa 5%.

Dochód kwalifikowany ustalany jest w oparciu o art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, który nakazuje stosowanie tzw. wskaźnika nexus, a więc powiązania pomiędzy prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową a wytworzonym prawem własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe o charakterze twórczym i systematycznym, które spełniają przesłanki z art. 5a pkt 38–40 ustawy o PIT, a ich efektem jest zawsze program komputerowy lub jego istotne ulepszenie. Z kolei art. 30cb ustawy o PIT nakłada na podatnika obowiązek prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej, pozwalającej na wyodrębnienie przychodów, kosztów i dochodów (strat) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi taką ewidencję, dokumentując powiązanie pomiędzy danym utworem programistycznym a poniesionymi kosztami i osiągniętymi przychodami. Podsumowując: W doktrynie prawa autorskiego wskazuje się, że podstawową cechą utworu jest jego twórczy, oryginalny i indywidualny charakter.

Twórczość utożsamiana jest z działalnością kreacyjną, która prowadzi do powstania rezultatu będącego nowym wytworem intelektu, odróżniającym się od dotychczas istniejących rozwiązań (por. J. Barta, R. Markiewicz, Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, Warszawa 2021). Na gruncie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych programy komputerowe traktowane są jako szczególna kategoria utworów (art. 1 ust. 2 pkt 1 oraz art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Ochronie prawno-autorskiej podlega nie tylko kod źródłowy, ale również dokumentacja, interfejs czy też struktura danych, jeżeli stanowią rezultat działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Co istotne, ochronie podlega również program w wersji nieukończonej od chwili jego utrwalenia. Wnioskodawca, projektując i rozwijając programy komputerowe, każdorazowo działa w ramach działalności twórczej – opracowuje nowe moduły, algorytmy oraz procesy integracyjne, które wprost odpowiadają na potrzeby biznesowe i technologiczne danego Kontrahenta. Efektem tych prac są unikalne funkcjonalności, które nie stanowią prostego powielenia dostępnych na rynku rozwiązań, lecz zostały dostosowane do specyficznych wymagań użytkowników końcowych. Z tego względu spełniona jest przesłanka „twórczości” w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Należy podkreślić, że działalność Wnioskodawcy nie polega na wykonywaniu powtarzalnych, okresowych czy też rutynowych zmian w oprogramowaniu. Każdy projekt wymaga odrębnego zaprojektowania architektury, wyboru technologii i metod integracji, a także stworzenia od podstaw kodu źródłowego. Projekty te nie są tożsame ani co do funkcjonalności, ani co do środowiska, w którym mają być wdrożone – co jednoznacznie wskazuje na ich indywidualny charakter. W świetle zawieranych umów, wynagrodzenie uzyskiwane przez Wnioskodawcę jest ekwiwalentem za przeniesienie na Kontrahenta majątkowych praw autorskich do powstałego programu komputerowego. Tym samym osiągane przez Wnioskodawcę przychody mają źródło w komercjalizacji autorskich praw do kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT.

Dodatkowo warto zwrócić uwagę na stanowisko prezentowane w objaśnieniach podatkowych Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencji IP Box. Podkreślono tam, że pojęcie „program komputerowy” należy rozumieć szeroko, obejmując nie tylko kod źródłowy, ale również wszystkie jego funkcjonalne elementy składowe – m.in. interfejsy, dokumentację czy procedury operacyjne – o ile stanowią one przejaw działalności twórczej.

Wnioskodawca, tworząc rozwiązania autorskie dostosowane do indywidualnych potrzeb Kontrahentów, realizuje właśnie takie prace. W rezultacie, dochody uzyskiwane z tytułu przenoszenia majątkowych praw autorskich do oprogramowania, wytworzonego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, spełniają przesłanki do uznania ich za dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co uprawnia do stosowania preferencyjnej stawki opodatkowania w ramach IP Box. Ministerstwo Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. („Preferencyjne opodatkowanie dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box”) wyjaśniło, że: programy komputerowe podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i tym samym mieszczą się w katalogu kwalifikowanych IP, preferencja IP Box ma zastosowanie zarówno do dochodów ze sprzedaży praw autorskich, jak i z ich licencjonowania, a także z innych form komercjalizacji, wymóg prowadzenia ewidencji, o którym mowa w art. 30cb ustawy o PIT, ma na celu zapewnienie możliwości ustalenia dochodu kwalifikowanego, a nie jest przesłanką materialną samego prawa do stosowania preferencji. W świetle tych objaśnień MF, a także ugruntowanej linii interpretacyjnej organów podatkowych, wystarczające jest, że Wnioskodawca:

1.prowadzi działalność twórczą o charakterze badawczo-rozwojowym;

2.wytwarza kwalifikowane IP (autorskie prawa do programów komputerowych);

3.prowadzi odrębną ewidencję rachunkową zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT;

4.stosuje wskaźnik nexus zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Dochody uzyskane z przeniesienia praw autorskich stanowią dochody kwalifikowane, do których stosuje się preferencję IP BOX (art. 30ca ustawy o PIT).

Podstawy prawne: art. 3 ust. 1, art. 5a pkt 38–40, art. 30ca, art. 30ca ust. 4, art. 30ca ust. 2 pkt 8, art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2025 r. poz. 278); art. 4 ust. 3, art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2024 r. poz. 1571); art. 1, art. 1 ust. 2 pkt 1, art. 41 i nast., art. 74 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 24); wyrok SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09; wyrok SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., sygn. akt I ACa 1157/12; Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencji IP Box.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Artykuł 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pan usługi informatyczne i programistyczne na rzecz podmiotów z branży IT oraz producentów oprogramowania. Głównym obszarem Pana aktywności jest tworzenie i rozwijanie oprogramowania komputerowego, obejmującego zarówno projektowanie nowych rozwiązań, jak i modernizację oraz integrację systemów już funkcjonujących u kontrahentów. Realizowane przez Pana projekty obejmują pełny cykl wytwórczy – od analizy potrzeb klienta, przez opracowanie koncepcji, projektowanie, implementację i testowanie, aż po wsparcie przy wdrożeniu oraz dalszy rozwój i utrzymanie. Pojęcie „projekty” użyte we wniosku odnosi się w szczególności do czterech programów komputerowych opisanych w uzupełnieniu wniosku, tj.:

(...)

Wszystkie projekty opisane we wniosku dotyczą tworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci programów komputerowych. Tworzone rozwiązania powstają w językach programowania, takich jak (...), z wykorzystaniem (...) oraz (...). Pana działalność jest i będzie działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o PIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wszystkie efekty Pana pracy w postaci programów komputerowych zawsze stanowią utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zawsze mają oryginalny, twórczy i indywidualny charakter, nie są odtwórcze ani przewidywalne – wymagają samodzielnych decyzji projektowych i autorskiej kreacji, nie stanowią technicznej realizacji szczegółowych projektów zleconych przez klientów, lecz są efektem Pana własnej, twórczej pracy. Wszystkie tworzone oraz rozwijane przez Pana oprogramowania stanowią programy komputerowe, których jest Pan twórcą.

Po wytworzeniu programu komputerowego Pan, jako jego twórca i pierwotny właściciel autorskich praw majątkowych, dokonuje ich przeniesienia na kontrahenta na podstawie umowy cywilnoprawnej (zazwyczaj umowy o świadczenie usług programistycznych lub współpracy). Każdorazowo przenosi Pan na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, zgodnie z art. 41 i nast. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przeniesienie praw następuje w zakresie określonym w umowach zawieranych z Kontrahentami, w zamian za ustalone wynagrodzenie. Oznacza to, że uzyskiwane przez Pana przychody stanowią ekwiwalent za przeniesienie praw autorskich do utworów w postaci programów komputerowych, które zostały wytworzone lub rozwinięte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto z treści wniosku wynika, że będzie Pan prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja ta będzie prowadzona od momentu rozpoczęcia stosowania preferencji IP Box, tj. od dnia 1 stycznia [roku, w którym „przejdzie” Pan na podatek liniowy – np. 2026 r.]. Ewidencja będzie prowadzona w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. każdego programu komputerowego (lub jego części), ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (lub straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo, określenie wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT oraz bieżące monitorowanie i dokumentowanie prowadzonych prac badawczo-rozwojowych. Ewidencja będzie prowadzona w sposób umożliwiający prawidłowe ustalenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT.

Począwszy od nowego roku podatkowego, planuje Pan zmianę formy opodatkowania na podatek liniowy w wysokości 19%, rozliczany na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zmiana formy opodatkowania podyktowana jest zamiarem korzystania z preferencji IP Box oraz koniecznością prawidłowego wyodrębnienia i rozliczania dochodów kwalifikowanych w rozumieniu art. 30ca ustawy o PIT.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.); dalej: „ustawa o PAIPP”.

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, jeśli faktycznie – na co wskazują okoliczności sprawy – efektem Pana pracy będą programy komputerowe, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to autorskie prawa do tych programów komputerowych, wytwarzanych samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zastrzec należy, że kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są efekty Pana pracy zarówno w przypadku tworzenia, jak i ulepszania oraz rozwijania programów komputerowych – o ile faktycznie – stanowią one programy komputerowe, podlegające ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których wyłącznie Panu przysługują autorskie majątkowe prawa. W świetle bowiem art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej.

Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Klienta mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, będzie Pan mógł zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw do programów komputerowych) za okres objęty wnioskiem, tj. lata przyszłe od 2026 r., jeżeli dokona Pan zmiany formy opodatkowania na tzw. podatek liniowy oraz pozostałe przedstawione okoliczności sprawy oraz stan prawny nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informujemy, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanego pytania interpretacyjnego, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku, które nie były przedmiotem Pana zapytania.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.