Interpretacja indywidualna z dnia 25 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.667.2021.11.TR

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1. ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 22 czerwca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 4 sierpnia 2022 r. sygn. akt I SA/Po 1085/21; i
2. stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych: stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lipca 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 czerwca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis: stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

Spółka (dalej: Wnioskodawca, Spółka) prowadzi działalność gospodarczą (…).

Wnioskodawca chcąc zwiększyć wolumen sprzedaży swoich produktów, organizuje różnego rodzaju akcje mające na celu rozpowszechnienie, zwiększenie atrakcyjności produktów marek należących do jego portfolio. Między innymi Spółka samodzielnie lub we współpracy z agencjami reklamowymi organizuje akcje o charakterze konkursów (dalej: Konkursy).

O charakterze podejmowanych akcji świadczą m.in. zasady każdorazowo formułowane w regulaminie danego Konkursu. Regulaminy określają m.in. organizatora Konkursu, czas trwania Konkursu, zasady rywalizacji, przedmiot rywalizacji, kryteria wyłaniania zwycięzców oraz przewidziane nagrody wraz ze sposobem ich wydawania. Konkursy polegają na rywalizacji między uczestnikami, w celu osiągnięcia jak najlepszych wyników.

Nagrody w organizowanych Konkursach stanowią:

1)nagrody rzeczowe;

2)nagrody pieniężne lub w postaci bonów/voucherów.

W każdym przypadku wartość nagrody nie przekracza jednorazowo 200 zł.

Uczestnikami Konkursów są osoby fizyczne: konsumenci, podwykonawcy Spółki, kontrahenci i pracownicy kontrahentów. Osoby fizyczne biorące udział w Konkursach:

a)nie prowadzą działalności gospodarczej lub prowadzą działalność gospodarczą, lecz biorą udział w Konkursie bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą oraz

b)nie są pracownikami Spółki, a także

c)nie są osobami pozostającymi ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym.

Należy zaznaczyć, że Konkursy organizowane przez Wnioskodawcę nie należą do grupy konkursów z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu.

Pytania

1)Czy w przypadku wydania w ramach Konkursu nagród rzeczowych o wartości nieprzekraczającej jednorazowo kwoty 200 zł wspomnianym osobom fizycznym, nagrody te korzystają ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2)Czy w przypadku wydania w ramach Konkursu nagród pieniężnych lub w postaci bonów/voucherów o wartości nieprzekraczającej jednorazowo kwoty 200 zł wspomnianym osobom fizycznym, nagrody te korzystają ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie:

1)W przypadku wydania w ramach Konkursu nagród rzeczowych o wartości nieprzekraczającej jednorazowo kwoty 200 zł wspomnianym osobom fizycznym, nagrody te korzystają ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2) W przypadku wydania w ramach Konkursu nagród pieniężnych lub w postaci bonów/voucherów o wartości nieprzekraczającej jednorazowo kwoty 200 zł wspomnianym osobom fizycznym, nagrody te korzystają ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 tj. z późn. zm. ; dalej: „ustawa o PIT”) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei źródła przychodów zostały wymienione w art. 10 ust. 1 ustawy o PIT. Jednym ze źródeł przychodów, wymienionym w pkt 9 powołanego przepisu są tzw. „inne źródła”.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności m.in. inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17, tj.:

• przychodów ze stosunku pracy i zrównanych z nimi,
• przychodów z wykonywania wolnego zawodu i zrównanych z nimi,
• przychodów z działalności gospodarczej,
• przychodów z kapitałów pieniężnych.

Natomiast według art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

W związku z powyższym, aby podmiot mógł skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT, konieczne jest spełnienie łącznie następujących warunków:

a)świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny / nieekwiwalentny;

b)świadczenie musi pozostawać w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy;

c) świadczenie musi zaliczać się do „przychodów z innych źródeł” w rozumieniu art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

d)jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekroczyć kwoty 200 zł;

e)świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika lub osoby związanej ze świadczeniodawcą stosunkiem cywilnoprawnym.

Ad. a) Nieodpłatny charakter świadczenia

Przepisy ustawy o PIT nie zawierają definicji nieodpłatnego świadczenia. W szczególności za taką definicję nie można uznać treści art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem przychodami, z zastrzeżeniem art. 14¬15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Cytowana powyżej treść art. 11 ust. 1 ustawy o CIT zawiera ogólną definicję przychodów – nie nieodpłatnych świadczeń. Wymienione w niej kategorie przychodów mają w opinii Wnioskodawcy wskazywać na powszechność opodatkowania oraz wolę ustawodawcy, zgodnie z którą opodatkowaniu podlegają co do zasady nie tylko pieniądze lub wartości stricte pieniężne, ale również inne zdarzenia powodujące powstanie przysporzenia majątkowego lub korzyści po stronie uzyskującego przychody.

W związku z brakiem ustawowej definicji nieodpłatnego świadczenia należy się odwołać do językowej wykładni tego pojęcia. Nieodpłatne świadczenie wiąże się z powstaniem przysporzenia majątkowego dla jednej strony, kosztem majątku drugiej strony. Istotą nieodpłatnego świadczenia jest nie tylko jego bezpłatność, rozumiana jako brak wynagrodzenia, ale także brak jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego – teraz lub w przyszłości.

Zdaniem Wnioskodawcy, pojęcie nieodpłatnego świadczenia nie powinno być ograniczone wyłącznie do świadczeń niepieniężnych np. rzeczowych lub świadczeń w naturze. Skoro istotą nieodpłatnego świadczenia jest m.in. brak świadczenia wzajemnego oraz powstanie przysporzenia majątkowego dla jednej strony, kosztem majątku drugiej strony to również świadczenie pieniężne przy braku świadczenia ekwiwalentnego spełnia przesłanki uznania za nieodpłatne świadczenie.

Pojęcie nieodpłatnego świadczenia w podatkach dochodowych ma w orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowane znaczenie. Sądy jednolicie prezentują pogląd, że ma ono szersze znaczenie niż w prawie cywilnym i obejmuje ono wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podatnika, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (NSA z dnia 6 listopada 2019 r., sygn.: II FSK 3692/17).

Udział uczestników w Konkursach nie powoduje konieczności ponoszenia przez nich jakichkolwiek kosztów związanych udziałem w Konkursach. Uczestnicy nie dokonują także żadnych świadczeń ekwiwalentnych w zamian za otrzymanie nagrody na rzecz Spółki. Wykonanie zadania konkursowego nie kreuje po stronie Wnioskodawcy żadnego bezpośredniego przysporzenia i nie ma dla niego jakiejkolwiek wartości ekonomicznej, a tym bardziej takiej wartości, którą można byłoby traktować jako mający wymiar finansowy ekwiwalent wydawanego świadczenia. Sam fakt wzięcia udziału w danym Konkursie nie powoduje powstania ekwiwalentnego wobec Spółki świadczenia.

Naczelny Sąd Administracyjny w powoływanym powyżej wyroku z dnia 6 listopada 2019 r. (sygn.: II FSK 3692/17) stwierdził:

„Ogłaszając konkurs mający promować jej działalność i produkty, Spółka określiła organizatora konkursu, czas jego trwania, zasady rywalizacji, przedmiot rywalizacji, kryteria wyłaniania zwycięzców oraz przewidziane nagrody wraz ze sposobem ich wydawania. Działanie Spółki należy zatem uznać za przyrzeczenie publiczne w rozumieniu art. 919 Kodeksu cywilnego. Przyrzeczenie publiczne może być bowiem złożone w formie nawet wielopunktowego regulaminu określającego zasady udziału w konkursie czy promocji. Dopuszczalne jest także kierowanie przyrzeczenia nagrody do określonej kategorii osób posiadających określone właściwości (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 2015 r. sygn. akt I CSK 40/14, opubl. w OSNC z 2016 r. Nr 2, poz. 20). Istotą przyrzeczenia publicznego jest jednostronne oświadczenie dłużnika, mocą którego podejmuje on zobowiązanie dotrzymania przyrzeczenia w przypadku spełnienia określonych warunków. Do niego należy, zgodnie z ustalonymi wcześniej zasadami, wybór osoby lub osób, które otrzymają nagrodę. Czynnością, której dokonanie warunkuje otrzymanie nagrody, może być każde działanie lub zaniechanie, które nie jest zabronione przez prawo lub sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Składający przyrzeczenie publiczne nie staje się jednak wierzycielem osoby stającej do konkursu, nie może się on od niej skutecznie domagać działania lub zaniechania, które jest przedmiotem konkursu. Świadczenie uczestnika konkursu nie stanowi zatem świadczenia wzajemnego, będącego ekwiwalentem świadczenia podmiotu składającego przyrzecznie publiczne. Jeśli chciałby on uzyskać własność dzieła, które było przedmiotem konkursu, musi to wyraźnie zastrzec w jego warunkach i wcześniej wypłacić nagrodę (art. 921 § 3 KC). Do spełnienia świadczenia zobowiązuje się wyłącznie jedna strona - składający przyrzeczenie. Uzyskanie nagrody nie jest bowiem związane z żadnym ekwiwalentem ze strony uczestnika konkursu, również w znaczeniu subiektywnym uczestnika i organizatora konkursu”.

Podobne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 listopada 2019 r. (sygn. II FSK 3900/17).

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy:

1)nagrody rzeczowe;

2)nagrody pieniężne lub w postaci bonów/voucherów

- wydawane w Konkursach uczestnikom stanowią nieodpłatne świadczenie.

Ad. b) Świadczenie pozostające w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy

Przepisy ustawy o PIT nie zawierają definicji promocji oraz reklamy. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (źródło: http://sjp.pwn.pl):

• promocja - „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; promowanie, upowszechnianie”;
• reklama - „działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do korzystania z usług lub zakupu towarów”.

Działania związane z promocją i reklamą rozumiane są w orzecznictwie TSUE szeroko, jako wszelkie czynności powodujące rozprzestrzenianie się informacji o produkcie i jego jakości w celu zwiększenia wysokości sprzedaży, bez względu na status podmiotu je podejmującego (m.in. w wyroku z dnia 17 listopada 1993 r. sprawie C-69/92 Komisja przeciwko Luxemburgowi).

Organizacja Konkursów przez Wnioskodawcę ma na celu przede wszystkim promować działalność Wnioskodawcy oraz zwiększyć wolumen sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę. Jako że rywalizacja utrwala konkretny towar w pamięci danej grupy podmiotów oraz sprawia, że uczestnicy w pozytywny sposób kojarzą dany produkt z nagrodą, działania podejmowane przez Wnioskodawcę mają zachęcać uczestników Konkursów do nabywania produktów oraz powielania dobrej opinii o nich wśród innych potencjalnych nabywców.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy organizacja Konkursów pozostaje w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy.

Ad. c) Świadczenie należące do „przychodów z innych źródeł”

Nagrody wydawane w Konkursach należy bez wątpienia zaliczyć do „przychodów z innych źródeł” w rozumieniu art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT.

Ad. d) Wartość świadczenia

W Konkursach organizowanych przez Wnioskodawcę uczestnicy mogą wygrać:

1)nagrody rzeczowe;

2)nagrody pieniężne lub w postaci bonów/voucherów;

- o niskiej wartości. Ich wartość nie przekracza jednorazowo 200 zł. Wnioskodawca spełnia więc warunek dotyczący limitu kwotowego świadczenia.

Ad. e) Świadczenie na rzecz określonych podmiotów

Uczestnikami Konkursów organizowanych przez Wnioskodawcę są osoby fizyczne: konsumenci, podwykonawcy Spółki, kontrahenci i pracownicy kontrahentów.

Osoby fizyczne biorące udział w Konkursach:

a)nie prowadzą działalności gospodarczej lub prowadzą działalność gospodarczą, lecz biorą udział w Konkursie bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą oraz

b)nie są pracownikami Spółki, a także

c)nie są osobami pozostającymi ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym.

Podsumowując, w przypadku wydania w ramach Konkursu nagród o wartości nieprzekraczającej jednorazowo kwoty 200 zł wspomnianym osobom fizycznym, nagrody te korzystają ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższy wniosek dotyczy:

1)nagród rzeczowych;

2)nagród pieniężnych lub w postaci bonów/voucherów.

Podobne stanowisko jest prezentowane w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, np.: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 września 2020 r., sygn.: 0461-ITPB2.4511.1087.2016.9.20-S.ENB, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 czerwca 2020 r., sygn.: 0461-ITPB2.4511.1054.2016.8.S.ŁS, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 czerwca 2020 r., sygn.: 2461-IBPB-2-2.4511.1081.2016.11.MZ.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 12 października 2021 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0112-KDIL2-1.4011.667.2021.1.TR, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 26 października 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

23 listopada 2021 r. (data nadania) wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.

Wnieśli Państwo o:

1)uchylenie interpretacji indywidualnej w całości;

2)zasądzenie od Organu na rzecz Skarżącej zwrotu kosztów postępowania, według norm przepisanych.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 4 sierpnia 2022 r. sygn. akt I SA/Po 1085/21.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 8 lipca 2025 r. sygn. akt II FSK 1363/22 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 8 lipca 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

•ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.), w stosownej wersji:

W świetle powyższego przepisu podatkiem dochodowym nie są objęte wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Jednocześnie, stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy:

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Analiza ww. przepisów prowadzi do wniosku, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się m.in. do wygranych w konkursach oraz szczególnego rodzaju sprzedaży, jaką jest sprzedaż premiowa.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że wartości nagród otrzymywanych w związku z przeprowadzonymi konkursami podlegają opodatkowaniu 10% podatkiem dochodowym – zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Obowiązek pobrania podatku od wygranych wynika z art. 41 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym:

Natomiast w myśl art. 41 ust. 7 pkt 1 cytowanej ustawy:

Na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ww. ustawy:

W konsekwencji przychód z tytułu nagród uzyskanych przez zwycięzców konkursów, tj. przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej lub prowadzące działalność gospodarczą, lecz biorących udział w konkursie bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą - podlega opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, w oparciu o przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opodatkowanie tych nagród, musi odbyć się zgodnie z zasadami, jakie ustawodawca zawarł w treści przywołanego powyżej art. 41 cytowanej ustawy, a mianowicie ust. 4 i ust. 7 pkt 1 tego artykułu.

Zatem, zasadą jest że płatnik zobowiązany jest pobierać i odprowadzać do właściwego urzędu skarbowego 10% zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu nagród związanych z uczestnictwem osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub prowadzących działalność gospodarczą, lecz biorących udział w konkursie bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą w organizowanym konkursie oraz do sporządzenia deklaracji PIT-8AR, w której należy ująć kwotę zryczałtowanego podatku dochodowego.

Jednakże, odnosząc się do kwestii zastosowania w przedmiotowych sytuacjach zwolnienia od podatku otrzymanych od uczestników konkursu nagród na mocy art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy, Organ podatkowy stwierdza co następuje.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak rozstrzygnął rozpoznający niniejszą sprawę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu:

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzam, że na gruncie przedmiotowych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych:

1) w przypadku wydania w ramach Konkursu nagród rzeczowych o wartości nieprzekraczającej jednorazowo kwoty 200 zł wspomnianym osobom fizycznym, nagrody te korzystają ze zwolnienia od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2)w przypadku wydania w ramach Konkursu nagród pieniężnych lub w postaci bonów/voucherów o wartości nieprzekraczającej jednorazowo kwoty 200 zł wspomnianym osobom fizycznym, nagrody te korzystają ze zwolnienia od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń oraz zdarzeń przyszłych, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania zaskarżonej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Maja Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.