Interpretacja indywidualna z dnia 25 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.756.2025.2.WS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 22 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 27 października 2024 r. (wpływ 27 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie nauki języków obcych, świadcząc zajęcia indywidualne i grupowe, przygotowując kursy oraz materiały dydaktyczne.

Planuje Pani rozpocząć studia wyższe na kierunku psychologia, specjalność psychologia wychowawcza i edukacji. Zdobywana wiedza psychologiczna wspiera prowadzenie działalności poprzez:

·lepsze rozumienie procesów uczenia się i motywacji uczniów,

·stosowanie efektywniejszych metod nauczania,

·podnoszenie jakości świadczonych usług edukacyjnych,

·możliwość rozszerzenia oferty firmy o zajęcia z elementami psychologii (np. redukcja stresu w nauce języków, motywacja, wsparcie uczniów z trudnościami w uczeniu się).

Specjalność psychologia wychowawcza i edukacji poszerza wiedzę z zakresu psychologii wychowania i kształcenia oraz podkreśla znaczenie edukacji dla rozwoju psychicznego jednostki. Student poznaje interdyscyplinarne uwarunkowania procesów edukacyjnych, pogłębia wiedzę o procesach wspomagających i towarzyszących uczeniu się, a także o roli edukacji w rozwoju psychicznym człowieka. Przedmioty specjalnościowe obejmują m.in.: psychologię edukacji, psychologię wychowawczą, pomoc psychologiczną uczniom z trudnościami w uczeniu się, metodykę szkoleń i warsztatów.

Wydatki ponoszone w związku ze studiami obejmują czesne, podręczniki i materiały dydaktyczne, dokumentowane fakturami/rachunkami.

Pani działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych.

Pytanie

Czy wydatki ponoszone przez Panią na studia wyższe na kierunku psychologia, specjalność psychologia wychowawcza i edukacji (czesne, podręczniki, materiały dydaktyczne), w sytuacji gdy prowadzi Pani działalność gospodarczą polegającą na nauczaniu języków obcych, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania/ zabezpieczenia jego źródła?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że wydatki ponoszone na studia wyższe na kierunku psychologia, specjalność psychologia wychowawcza i edukacji (czesne, podręczniki, materiały dydaktyczne), w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie nauczania języków obcych, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, ponieważ służą osiągnięciu przychodu i podnoszeniu jakości świadczonych usług edukacyjnych oraz zwiększają konkurencyjność Pani działalności na rynku edukacyjnym, dzięki oferowaniu unikalnych kompetencji w połączeniu z nauką języków obcych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Podkreślam, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodów z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

·pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

·nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to koszty, które zostały poniesione, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości. Należy przy tym pamiętać, że koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze są związane z uzyskaniem przychodów z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodów z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

Tym samym możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów jest uzależniona od obiektywnej, rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten spowoduje zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest w rozpatrywanym przypadku działalność gospodarcza. Jednak na podatniku spoczywa nie tylko obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z uzyskiwanymi przychodami, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, ale także obowiązek właściwego ich udokumentowania.

Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów wyższych (czesne, podręczniki i materiały dydaktyczne) nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a celem, jakim jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Do stwierdzenia, czy poniesione wydatki na studia wyższe (czesne, podręczniki i materiały dydaktyczne) mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie, czy są one potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej, mają związek z tą działalnością oraz czy też może służą one tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, które co do zasady mają charakter osobisty.

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo koszty, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza, należy uznać wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie nauki języków obcych, świadcząc zajęcia indywidualne i grupowe, przygotowując kursy oraz materiały dydaktyczne. Planuje Pani rozpocząć studia wyższe na kierunku psychologia, specjalność psychologia wychowawcza i edukacji. Wskazała Pani, że zdobywana wiedza psychologiczna wspiera prowadzenie działalności przez lepsze rozumienie procesów uczenia się i motywacji uczniów, stosowanie efektywniejszych metod nauczania, podnoszenie jakości świadczonych usług edukacyjnych, możliwość rozszerzenia oferty firmy o zajęcia z elementami psychologii (np. redukcja stresu w nauce języków, motywacja, wsparcie uczniów z trudnościami w uczeniu się). Specjalność psychologia wychowawcza i edukacji poszerza wiedzę z zakresu psychologii wychowania i kształcenia oraz podkreśla znaczenie edukacji dla rozwoju psychicznego jednostki. Student poznaje interdyscyplinarne uwarunkowania procesów edukacyjnych, pogłębia wiedzę o procesach wspomagających i towarzyszących uczeniu się, a także o roli edukacji w rozwoju psychicznym człowieka. Przedmioty specjalnościowe obejmują m.in.: psychologię edukacji, psychologię wychowawczą, pomoc psychologiczną uczniom z trudnościami w uczeniu się, metodykę szkoleń i warsztatów. Wydatki, które będzie Pani ponosić w związku ze studiami, obejmują czesne, wydatki na podręczniki i materiały dydaktyczne, dokumentowane fakturami/rachunkami.

Na podstawie analizowanego przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz opisu sprawy wskazuję, że wydatki ponoszone przez Panią na studia wyższe (czesne, podręczniki i materiały dydaktyczne) mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej. Z wniosku wynika bowiem, że są one związane z podnoszeniem Pani kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które zostaną wykorzystane do wykonywanej przez Panią działalności w zakresie nauki języków obcych i które mają z nią związek.

Podsumowanie: ponoszone przez Panią wydatki na studia wyższe (czesne, podręczniki i materiały dydaktyczne) będzie Pani mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.