Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 6 listopada 2025 r., sygn. III SAB/Gd 334/25

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Hyla, Sędziowie: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Asesor WSA Maja Pietrasik (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 6 listopada 2025 r. sprawy ze skargi K. D. na bezczynność Wojewody Pomorskiego w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy 1. zobowiązuje Wojewodę Pomorskiego do rozpoznania wniosku skarżącej o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy z dnia 15 marca 2024 r. w terminie 30 dni od daty otrzymania odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy, 2. stwierdza, że Wojewoda Pomorski dopuścił się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 3. zasądza od Wojewody Pomorskiego na rzecz skarżącej K. D. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Jak wynika z akt sprawy do Wydziału Spraw Cudzoziemców Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego w Krakowie wpłynął wysłany pocztą wniosek K. D., obywatelki Ukrainy (dalej także jako "skarżąca", "wnioskodawczyni", "strona") datowany na dzień 15 marca 2024 r. o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy. Wniosek został wysłany w dniu 15 marca 2024 r. i wypłynął do urzędu w dniu 20 marca 2024 r. W dniu 21 marca 2024 r. wnioskodawczyni stawiła się w urzędzie, podpisała wniosek oraz złożyła w tym dniu odciski palców. Wnioskodawczyni podała we wniosku, że jej ostatni wjazd na terytorium RP miał miejsce w dniu 13 marca 2024 r.

W ramach obiegu dokumentów w urzędzie, w dniu 3 kwietnia 2024 r. akta sprawy zostały dostarczone do zespołu ds. braków formalnych. Po weryfikacji dokonanej w dniu 15 maja 2024 r. nie stwierdzono braków formalnych wniosku. W dniu 17 czerwca 2024 r. w trybie art. 207ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach wystąpiono do ABW, Komendanta Wojewódzkiego Policji oraz Komendanta Oddziału Straży Granicznej, czy wjazd i pobyt cudzoziemca na terytorium RP może stanowić zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa, ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.