Interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.845.2025.3.EC
Przychody z tytułu udziału w zyskach ze spółki cichej, uzyskane przez nierezydenta podatkowego, stanowią przychody z kapitałów pieniężnych i podlegają opodatkowaniu w Polsce w formie ryczałtu, z ewentualną możliwością obniżenia stawki zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:
- nieprawidłowe - w części dotyczącej obowiązku poboru podatku u źródła na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- prawidłowe - w pozostałym zakresie.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
A. Sp. z o.o. z siedzibą w (...) (dalej: "Wnioskodawca" oraz „Spółka”) jest spółką prawa polskiego. Została powołana i zarejestrowana w 2003 r. Założycielem i jedynym udziałowcem Spółki jest niemiecki podmiot B. GmbH z siedzibą w (…), której udziałowcami są osoby fizyczne. Od strony formalnej przedmiotem działania Spółki jest produkcja i dostarczanie energii elektrycznej do sieci energetycznej na terenie Polski, przy czym energia elektryczna jest pozyskiwana ze źródeł odnawialnych tj. elektrowni wiatrowych i elektrowni fotowoltaicznych; taka jest też misja gospodarcza jednostki. Wiodący przedmiot działalności Wnioskodawcy wg PKD w dokumentach rejestrowych Spółki (35.11.Z. wytwarzanie energii elektrycznej). Poza tym przedmiot działalności Spółki wg PKD obejmuje m.in. przesyłanie, dystrybucję, handel energią elektryczną oraz szeroki zakres robót budowlanych, a także działalność w zakresie finansowania projektów.
W praktyce przyjęto model działalności, w którym A. na rynku polskim jest „deweloperem” (inwestorem) instalacji wiatrowych i solarnych, podmiotem, który inwestuje w budowę obiektów energetyki odnawialnej z przeznaczeniem do komercyjnego wykorzystania przez inne jednostki - w tym podmioty zależne, utworzone w celu produkcji energii elektrycznej albo też poprzez zaangażowanie zewnętrznych inwestorów do Spółki (przedsiębiorstwa wnioskodawcy).
Na dzień złożenia niniejszego Wniosku, Wnioskodawca uzyskuje bezpośrednio przychody ze sprzedaży energii elektrycznej z instalacji solarnych położonych w jednej, ściśle określonej lokalizacji (Zakład (…)). Spółka planuje komercjalizację projektów po ich zakończeniu - począwszy od Projektu (…) - i pozyskanie od zewnętrznych inwestorów środków na refinansowanie budowy Projektu (…) lub dalszy rozwój działalności. Zewnętrzni inwestorzy mają - zgodnie z planami Wnioskodawcy - otrzymać w zamian za kapitał udział w zyskach generowanych w wyniku eksploatacji instalacji fotowoltaicznych Projektu (…).
W szczególności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca prowadzi rozmowy z potencjalnymi inwestorami - zwłaszcza osobami fizycznymi (dalej „Inwestor”), które chciałyby wspólnie z Wnioskodawcą eksploatować farmę fotowoltaiczną poprzez uczestnictwo w zyskach z tejże elektrowni solarnej w sposób anonimowy, tj. bez formalnego uczestnictwa w strukturach kapitałowych Wnioskodawcy, w zamian za dokapitalizowanie działalności gospodarczej w postaci wkładu pieniężnego.
Wnioskodawca wraz z osobą fizyczną „Inwestorem”, planuje zawiązać umowę tzw. „spółki cichej”. Należy podkreślić, że Wnioskodawca oraz Inwestor nie zamierzają zawierać umowy pożyczki w rozumieniu art. 720 ustawy Kodeks cywilny, a umowa spółki cichej nie będzie stanowić formy pożyczki, kredytu itd. Podobnie wolą stron nie jest zawarcie umowy spółki cywilnej ani też umowy spółki handlowej regulowanej kodeksem spółek handlowych - jakiejkolwiek spółki osobowej lub kapitałowej. Spółka cicha nie będzie odrębnym bytem prawnym, a umową zawartą pomiędzy stronami.
Na gruncie polskiego porządku prawnego „spółka cicha” nie jest wprost uregulowana w polskim kodeksie spółek handlowych, kodeksie cywilnym lub innej ustawie, chociaż jest znaną i stosowaną formą współpracy podmiotów gospodarczych lub osób fizycznych. Spółka cicha nie posiada osobowości prawnej i opiera się na szczególnych umownych relacjach pomiędzy wspólnikami. Historycznie spółka cicha stanowiła odrębny podmiot prawa handlowego, a jej regulację wzorowano na wczesnych rozwiązaniach niemieckiego kodeksu cywilnego (BGB). Jednak formalnie krajowe przepisy prawne w tym zakresie uchylono już kilkadziesiąt lat temu.
Obecnie spółka cicha w Polsce funkcjonuje na podstawie ogólnych przepisów kodeksu cywilnego - w tym zwłaszcza swobody umów oraz zasad współżycia społecznego. Umowa spółki cichej jest umową nienazwaną, co oznacza, że strony mają dużą swobodę w jej kształtowaniu, o ile tylko jej postanowienia są zgodne z obowiązującymi przepisami prawa i nie naruszają zasad współżycia społecznego.
W polskim prawie przyjmuje się, że Spółka cicha to forma współpracy gospodarczej, zbliżona do spółki cywilnej, w której jeden ze wspólników (wspólnik cichy) wnosi wkład do przedsiębiorstwa drugiego wspólnika (wspólnik jawny) w zamian za udział w zyskach tego przedsiębiorstwa. Wspólnik cichy nie ujawnia się wobec osób trzecich i nie bierze udziału w prowadzeniu działalności gospodarczej.
Podstawą funkcjonowania spółki cichej jest umowa spółki cichej; w taki też sposób Wnioskodawca i Inwestor planują uregulować swoje relacje biznesowe. Umowa taka określi prawa i obowiązki obu stron, w tym wysokość wkładu pieniężnego Inwestora (wspólnika cichego) oraz zasady podziału zysków i strat.
Polski kodeks cywilny nie określa szczegółowych wymogów co do treści umowy spółki cichej oraz jej formy, to jednak praktyka - do której strony się zastosują - wskazuje, że umowa spółki cichej zawarta zostanie w formie pisemnej zwykłej oraz zawierać będzie następujące postanowienia ogólne:
- Oznaczenie strony umowy - Wnioskodawca i Inwestor.
- Dokładne określenie, co stanowi wkład wspólnika cichego - oznaczona kwota pieniędzy.
- Zasady dotyczące ustalenia i podziału zysków Wnioskodawcy, a także ewentualnych strat, jakie mogą wynikać z działalności przedsiębiorstwa należącego do Spółki.
- Określenie czasu trwania umowy lub wskazanie jej zawarcia na czas nieokreślony - okres minimum 10 lat, a maksymalnie na okres żywotności instalacji fotowoltaicznej.
- Sposób rozwiązania umowy - warunki i procedury dotyczące rozwiązania umowy oraz rozliczenia między Wnioskodawcą a Inwestorem.
Zgodnie z wolą stron uczestnictwo Inwestora w spółce cichej nie będzie ujawniane na zewnątrz Spółki i ma znaczenie i jest manifestowane tylko w relacjach wewnętrznych przedsiębiorstwa; Inwestor nie będzie posiadał uprawnień do reprezentowania Wnioskodawcy na zewnątrz. Jednym z elementów konstrukcyjnych spółki cichej jest to, że Inwestor pozostanie anonimowy w stosunkach zewnętrznych, tj. udział Inwestora w przedsiębiorstwie wnioskodawcy nie będzie podlegał ujawnieniu wobec osób trzecich. Fakt zawarcia umowy spółki cichej przez Spółkę nie będzie zatem w żadnym stopniu prezentowany w stosunkach zewnętrznych, tj. między Wnioskodawcą a osobami trzecimi (partnerami przedsiębiorstwa) - dla osób trzecich prowadzącym przedsiębiorstwo będzie tylko Wnioskodawca.
Inwestor będzie uczestniczył wyłącznie wkładem pieniężnym w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie będzie wykonywał żadnych usług zarządczych, doradczych lub innych - nie nastąpi żadne osobiste włączanie się w prowadzenie przedsiębiorstwa należącego do Spółki przez Inwestora. Prowadzenie przedsiębiorstwa, w którym Inwestor występować będzie jako wspólnik cichy, należeć w całości będzie do Wnioskodawcy.
Przedmiotem wkładu Inwestora będą wyłącznie pieniądze (wkład gotówkowy). Innymi słowy w związku z zawarciem umowy spółki cichej jedynym obowiązkiem nałożonym na Inwestora wynikającym z faktu zawiązania pomiędzy Wnioskodawcą, a Inwestorem spółki cichej jest zobowiązanie do wniesienia określonego wkładu pieniężnego. W zamian za wniesiony wkład Inwestor będzie uczestniczył w zysku wypracowanym z działalności gospodarczej Spółki, mając jedynie ograniczone możliwości kontroli (nadzoru) nad działalnością przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, nie ma jednak wpływu na działalność operacyjną przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca w ramach Spółki cichej zamierza bowiem samodzielnie eksploatować elektrownię fotowoltaiczną i zobowiązuje się do wypłaty Inwestorowi udziału w zysku wynikającego z podziału zysku w ramach Spółki cichej.
Wnioskodawca przewiduje przy tym wykorzystanie środków pieniężnych pozyskanych od Inwestora na refinansowanie Inwestycji - spłatę przynajmniej części zobowiązań związanych z wybudowaniem instalacji fotowoltaicznych stanowiących własność Spółki. Inwestor w związku z zawarciem umowy spółki cichej nie będzie miał żadnego udziału w majątku Wnioskodawcy. Uczestnictwo Inwestora w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy ma znaczenie tylko w stosunku wewnętrznym (między nim a Wnioskodawcą), a jedynym uprawnieniem Inwestora w zamian za uczestnictwo wkładem w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy jest udział w zysku wypracowanym przez to przedsiębiorstwo.
Natomiast Wnioskodawcy przysługują prawa związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Z drugiej jednak strony Inwestor będący cichym wspólnikiem nie będzie ponosił żadnej odpowiedzialności za zobowiązania związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy; Inwestor jest osobą fizyczną, która w Polsce nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest podatnikiem VAT czynnym na terytorium Polski, a inwestując środki finansowe będzie działać w ramach prywatnego zarządu majątkiem. Jest bardzo istotny aspekt sprawy, że Spółka planuje zawrzeć umowę spółki cichej z Inwestorem, będącym rezydentem podatkowym Republiki Federalnej Niemiec, podlegającym tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Dla osób zaangażowanych w zawarcie umowy spółki cichej instytucja ta jest typową formą realizacji wspólnych przedsięwzięć gospodarczych, o ugruntowanej tradycji oraz zabezpieczającej interesy Inwestora i Spółki w bardziej dogodny sposób, niż np. spółka cywilna lub pożyczka partycypacyjna - a więc inne instytucje służące realizacji zbliżonych celów gospodarczych. Z punktu widzenia polskiego prawa cywilnego możliwe jest zawarcie umowy spółki cichej o wskazanym zakresie.
Pytania
1)Czy wniesienie wkładu przez cichego wspólnika spowoduje powstanie dla Wnioskodawcy przychodu do opodatkowania na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych (CIT)?
2)Czy kwoty wypłacane cichemu wspólnikowi (osobie fizycznej), jako jego udział w zysku, stanowić będą przychód z kapitałów pieniężnych, a w konsekwencji czy Wnioskodawcę obciążają obowiązki płatnika podatku dochodowego?
3)Czy kwoty wypłacane Inwestorowi tytułem zysków z wkładu do spółki cichej będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy na gruncie podatku dochodowego CIT?
4)Czy w świetle regulacji polsko - niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz regulacji prawa krajowego Wnioskodawca będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 ustawy PIT - od kwot zysku wypłacanego Inwestorowi z tytułu realizacji umowy spółki cichej?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 i 4 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania nr 1 i 3 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 2.
Określenie źródła przychodów Inwestora (cichego wspólnika) oraz obowiązki płatnika.
Okoliczność określenia źródła przychodów cichego wspólnika (Inwestora) ma istotne znaczenie dla Spółki, gdyż zależy od tej kwalifikacji ewentualne powstanie i zakres obowiązków płatnika podatku dochodowego CIT.
W ocenie Wnioskodawcy, przyszłe przychody Inwestora (osoby fizycznej) z tytułu uczestnictwa w spółce cichej będą stanowiły przychód z kapitałów pieniężnych opodatkowany podatkiem dochodowym w stawce 19% a w konsekwencji Spółka będzie zobligowana do realizacji obowiązków płatnika podatku dochodowego.
Jak wspomniano powyżej Inwestor (cichy wspólnik) w zamian za swój wkład pieniężny uczestniczy w zyskach przedsiębiorstwa Spółki (wspólnika jawnego spółki cichej), nie ujawniając jednak się na zewnątrz i nie mając praw do majątku spółki. Udział w zyskach Spółki przez Inwestora wynika ze stosunku zobowiązaniowego pomiędzy stronami, powstałego w wyniku zawarcia umowy spółki cichej. Inwestor nie uzyskuje prawa własności do majątku lub jego części oraz nie występuje w stosunkach zewnętrznych.
Tytułem prawnym uzyskania korzyści majątkowej przez Inwestora nie jest posiadany udział w kapitale Spółki, lecz umowa cywilnoprawna, z której nie wynika żadna odpowiedzialność Inwestora. Ponadto wkład Inwestora ma charakter zwrotny. W sensie ekonomicznym Inwestor uzyskuje wynagrodzenie za postawiony do dyspozycji kapitał - w konsekwencji dochodem z użyczania kapitału na określony czas w ramach spółki cichej jest udział w zysku spółki cichej.
Dochód ten ma w tym przypadku charakter zysków kapitałowych zbliżony charakterem prawnym dochodom z długoterminowej pożyczki. W ten sposób Spółka wyda Inwestorowi (wspólnikowi cichemu) wynagrodzenie za możliwość użycia jego kapitału, a ostatecznie - po zakończeniu okresu obowiązywania umowy spółki cichej - także zwróci sam kapitał. Wysokość wynagrodzenia nie jest określona jako stosunek procentowy od wniesionego wkładu - jako odsetka - lecz jako stosunek procentowy od zysku Spółki.
Brak jest szczególnej regulacji dla dochodów / przychodów osoby fizycznej ze spółki cichej, co jest konsekwencją m.in. braku ustawowej regulacji takiej umowy. Wynagrodzenie Inwestora niewątpliwie stanowi przychód do opodatkowania, jednak wątpliwości Spółki budzi do jakiego źródła należy je zakwalifikować i w konsekwencji czy pobór podatku następuje poprzez płatnika.
Konstrukcja współpracy stron polegająca na wniesieniu przez Inwestora kapitału (wkładu), jako inwestycji zwrotnej i uzyskiwanie z tego tytułu dochodów stanowiących określony procent zysku Spółki powinna prowadzić do zakwalifikowana uzyskiwanych środków pieniężnych na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych do przychodów z kapitałów pieniężnych.
Zgodnie z ustawą o PIT źródłem, przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie określonych praw majątkowych (art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT).
Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. odsetki od pożyczek.
Organy podatkowe prezentują w ostatnich latach stanowisko, że umowy spółki cichej stanowią z podatkowego punktu widzenia swego rodzaju pożyczkę, o której mowa w art. 720 ustawy Kodeks Cywilny. Wobec tego, w sytuacji, gdy Inwestorem wnoszącym wkład pieniężny w ramach spółki cichej jest osoba fizyczna, której wkład do spółki cichej nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (tj. osoba fizyczna zawarła umowę spółki cichej poza prowadzoną działalnością gospodarczą, jako prywatny zarząd majątkiem), przychód z tytułu udziału w zyskach spółki zakwalifikować należy właśnie jako przychód z kapitałów pieniężnych.
Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie potwierdzają liczne interpretacje indywidualne, tworzące już w zasadzie linię interpretacyjną. Jako przykład wskazać można interpretację indywidualną Dyrektora KIS, sygn. z dnia 18 kwietnia 2025 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.65.2025.2.KP, interpretację indywidualną z dnia 12 lipca 2021 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.399.2021.1.SJ czy też interpretację indywidualną z dnia 24 stycznia 2022 r. nr 0115-KDIT1.4011.769.2021.2.MR.
Oznacza to jednocześnie, iż aktualność utraciło stanowisko organów podatkowych, że przychody wspólnika cichego należy zakwalifikować jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT prezentowane w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 listopada 2011 r. nr ITPB1/415-847/11/MR, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 grudnia 2013 r. nr ILPB4/423-391/13-5/MC oraz dyrektora Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 marca 2018 r. nr S-ILPB1/415-747/14/18-S/KF.
Kwalifikacja dochodów Inwestora jako uzyskiwanych ze źródła kapitały pieniężne oznacza, że Spółkę obciążać będą obwiązki płatnika podatku w każdej sytuacji, gdy dojdzie do wypłaty kwot zysku Inwestorowi będącemu sobą fizyczną. Obowiązki płatnika w tym zakresie reguluje przepis art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych m.in. w art. 29 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12.
Zatem niezależnie od dalszych aspektów sprawy, w opisywanych okolicznościach Spółka pełnić będzie rolę płatnika podatku dochodowego od wypłacanego przychodu Inwestora, gdyż ten stanowi przychód z kapitałów pieniężnych.
Zgodnie z zasadą ogólną z art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19% pobiera się m.in. od uzyskanych przez podatnika dochodów (przychodów) z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem, gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej.
Natomiast uwzględniając okoliczność, że odbiorcą płatności będzie zagraniczna osoba fizyczna (nierezydent) zastosowanie w sprawie znaleźć może regulacja art. 29 ustawy o PIT (kwestia ta będzie przedmiotem odrębnego zapytania) oraz odpowiednia umowa o unikaniu podwójnego podatkowania; zasadnicza stawka zryczałtowanego podatku u źródła z tytułu uzyskiwania dochodów z kapitałów pieniężnych przez nierezydenta wynosi 20%. Jednak niezależnie od powyższego tj. reżimu opodatkowania uzyskiwanych dochodów w Polsce, Inwestor nigdy nie będzie zobowiązany do uiszczenia podatku samodzielnie. Zryczałtowany podatek dochodowy, od otrzymanych przez Inwestora wynagrodzeń odprowadzany będzie zawsze za pośrednictwem płatnika (Spółki), gdyż przychód Wspólnika cichego z tytułu uczestnictwa w Spółce cichej, bez pomniejszenia o koszty uzyskania przychodów, należy zakwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT.
Ad 4.
Pobór podatku u źródła.
W ocenie Wnioskodawcy będzie on związanym do poboru podatku u źródła od przychodów wypłacanych Inwestorowi z tytułu uczestnictwa w spółce cichej. Mimo, że polsko - niemiecka umowa o unikaniu podwójnego podatkowania zawiera - w punkcie 2 Protokołu do tejże Umowy szczególne regulacje dotyczące opodatkowania niektórych udziałowców spółki cichej (tj. stron umowy spółki cichej), posiadających rezydencję podatkową na terytorium Republiki Federalnej Niemiec, jednak regulacja ta nie będzie stosowana w związku z zawarciem planowanej umowy.
Zasadą ogólną, mającą zastosowanie w tej sytuacji, będzie pobór podatku u źródła zgodnie z prawodawstwem krajowym (z poszanowaniem regulacji polsko - niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania). Elementem stanu faktycznego jest okoliczność, że inwestorem będzie niemiecka osoba fizyczna zawierająca umowę spółki cichej w ramach zarządu prywatnym majątkiem oraz będąca niemieckim rezydentem podatkowym. Ponadto w ocenie Wnioskodawcy wydatki ponoszone na wypłatę wynagrodzenia Inwestorowi nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, zatem nie podlegają one odliczeniu przy obliczaniu zysków płatnika tego dochodu.
W takim kontekście istotnego znaczenia nabiera ustalenie zasad opodatkowania przychodów / dochodów nierezydenta (Inwestora), wobec którego obowiązki płatnika pełnić będzie Spółka. Jest to o tyle problematyczne, że polsko niemiecka umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawiera szczególne, obwarowane warunkami zapisy dotyczące opodatkowania wspólnika spółki cichej, których zastosowanie w niniejszej sprawie może budzić wątpliwości.
W szczególności Protokół do ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje sytuacje, gdy nie stosuje się regulacji art. 10 lub art. 11 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami, lecz przychody zagranicznego podmiotu są opodatkowane wg regulacji krajowej a dopiero dalej Inwestor może stosować regulacje dot. unikana podwójnego opodatkowania.
Przyjmując kwalifikację przychodu Inwestora z tytułu uczestnictwa w spółce cichej jako przychodów z kapitałów pieniężnych, tj. quasi-odsetek od pożyczek, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy PIT oraz jego status jako nierezydenta podatkowego w Polsce, konieczne jest bowiem uwzględnienie, że poza regulacją krajowych ustaw podatkowych zastosowanie przy rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych znajdzie polsko niemiecka umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. W szczególności bowiem regulacje art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b ustawy o PIT - a więc przepisy określające ograniczony i nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Zgodnie z regulacjami prawa krajowego, w szczególności art. 29 ustawy o PIT, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez nierezydentów z odsetek - szeroko rozumianych, zgodnie z treści art. 30a ust. 1 ustawy o PIT - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20 % przychodu.
Z kolei zgodnie z art. 30a ust. 1 od uzyskanych przez podmioty krajowe dochodów (przychodów) m.in. z odsetek pobiera się 19 % zryczałtowany podatek dochodowy. Powyższe regulacje stosuje się z uwzględnieniem regulacji umów o unikaniu podwójnego podatkowania, w tym przypadku Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku wraz z Protokołem do tejże Umowy.
Należy podkreślić przy tym, że - odmiennie niż w krajowych ustawach podatkowych - istnieje regulacja szczególna dotycząca dochodów cichych wspólników w polsko -niemieckiej umowie o unikaniu podwójnego podatkowania. Wykładnia regulacji umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest problematyczna w kontekście analizowanej sprawy. W szczególności Protokół do Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku Zastrzega w punkcie 2) Protokołu: (2) W odniesieniu do artykułów 10, 11 i 24 [tj. dotyczące odpowiednio dywidend, odsetek, metody unikania podwójnego opodatkowania, przyp. Wnioskodawcy]: „Bez względu na postanowienia artykułów 10 i 11 niniejszej umowy, dywidendy i odsetki mogą być opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa: a) jeżeli są one osiągane z praw lub wierzytelności uprawniających do udziału w zyskach (w tym dochód osiągany przez cichego wspólnika z jego udziału, z udzielonej przez niego pożyczki z prawem udziału w zyskach i z obligacji z uprawnieniem do udziału w zysku w rozumieniu prawa podatkowego Republiki Federalnej Niemiec), i b) pod warunkiem, że podlegają one odliczeniu przy obliczaniu zysków płatnika takiego dochodu. Postanowienia artykułu 24 ustęp 1 litera b) lub ustęp 2 litera b) będą miały odpowiednio zastosowanie”. Postanowienia pkt 2 protokołu do umowy polsko-niemieckiej (stanowiącego integralną część umowy polsko- niemieckiej) pozwalają na nieograniczone opodatkowanie dywidend i odsetek w państwie źródła (bez względu na postanowienia art. 10 i 11 umowy polsko-niemieckiej dające przywileje ograniczenia wysokości podatku u źródła, zwolnienia z podatku u źródła oraz stosowania metody zaliczania) w przypadku, gdy jednocześnie spełnione są dwa warunki: dochody takie osiągane są z praw lub wierzytelności uprawniających do udziału w zyskach (w tym dochód ze spółki cichej z uprawnieniem do udziału w zysku) i pod warunkiem, że podlegają one odliczeniu przy obliczaniu zysków płatnika takiego dochodu. Regulacja ta może mieć zastosowanie w szczególności dla przychodów uzyskanych przez niemieckich rezydentów podatkowych na terytorium Polski z tytułu udziału w spółce cichej.
W efekcie możliwe jest, że w ramach wyjątku, wobec spełnienia określonych warunków, że dochody (przychody) Inwestora zostaną opodatkowane w Polsce zgodnie z krajowym prawodawstwem albo też - z uwagi na niespełnienie warunków wskazanych w punkcie 2) Protokołu - zostaną opodatkowane zgodnie z regulacji art. 10 albo art. 11 polsko niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i krajowych regulacji dotyczących poboru podatku u źródła.
Należy zauważyć w pierwszej kolejności, że postanowienia art. 10 oraz 11 umowy polsko-niemieckiej, nie znajduje w ogóle zastosowania w przypadkach wymienionych w pkt 2 Protokołu do umowy polsko-niemieckiej z uwagi na bezpośrednio zrozumiałą, dyspozycję zawartą w tym przepisie. Z kolei niespełnienie chociażby jednego z warunków powoduje, że wypłacane kwoty traktowane są jako „typowe” dywidendy lub odsetki, o których mowa w art. 10 i 11 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W analizowanej sytuacji pierwszy warunek, wskazany w punkcie 2) Protokołu, jest spełniony, gdyż przychodem dla Inwestora jest dochód uzyskany od Spółki, a wynikający z procentowego udziału w zysku Spółki, określonego w umowie spółki cichej. Aby wyłączyć zastosowanie regulacji art. 10 albo art. 11 polsko niemieckiej Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania konieczne jest łączne spełnienie także drugiego z warunków. W ocenie Wnioskodawcy nie jest jednak spełniony ten drugi warunek wyłączenia zastosowania polsko - niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jak wskazuje regulacja dla spełnienia tego warunku, płatności z tytułu udziału w spółce cichej mają podlegać „odliczeniu przy obliczaniu zysków płatnika takiego dochodu”. Regulacja ta wymaga wykładni gramatycznej. Płatnikiem dochodu jest podmiot krajowy - Spółka. Zysk powinien być rozumiany jako dochód podatkowy tego płatnika. Jak wskazano powyżej wypłacane wynagrodzenie przez Spółkę nie zmniejsza dochodów („zysków”) tego podmiotu, gdyż zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych oraz Wnioskodawcy kwoty wydatkowane na wypłacenie udziału wspólnikowi cichemu (tu: Inwestorowi) nie stanowią kosztu uzyskania przychodów, a zatem są neutralne dla dochodu Spółki. Kwoty te nie zmniejszają zatem zysku płatnika podatku (polskiej Spółki) tego podmiotu - nie są od niego odliczane. Zatem nie jest spełniony drugi warunek wskazany w punkcie 2) Protokołu, a przychody Inwestora nie będą opodatkowane zgodnie z ustawodawstwem krajowym, z pominięciem art. 10 lub art. 11 polsko - niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego podatkowania.
Opisana relacja Inwestora i Wnioskodawcy, wynikająca z zawarcia umowy spółki cichej o wskazanej treści, nie jest wyjątkiem od zasad opodatkowania dywidend i odsetek wypłacanych zagranicznym osobom fizycznym. W efekcie Spółka jako płatnik podatku będzie zobligowana do poboru podatku u źródła na zasadach przewidzianych dla wypłaty nierezydentom przychodów z kapitałów pieniężnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przepisy ogólne - obowiązek podatkowy
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Źródła przychodów
W świetle art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
5a. umorzenia, odkupienia, wykupienia i unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych utworzonych na podstawie przepisów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz odpłatnego zbycia tych tytułów uczestnictwa;
6. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
6a. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
8. niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.
Według art. 3 ust. 2d ww. ustawy:
Przy czym, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 2b pkt 7, uważa się przychody wymienione w art. 29 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 2b pkt 1-6.
Przepisy te wskazują, że Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonego na jej terytorium. Jest to tzw. zasada ograniczonego obowiązku podatkowego. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski miejsca zamieszkania lub zakładu.
Na podkreślenie zasługuje fakt, że przepis art. 3 ust. 2b ww. ustawy wymienia tylko przykładowe rodzaje dochodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce, w tym przychody z działalności wykonywanej osobiście. Użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności” wskazuje, że ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).
Za dochody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się również dochody pochodzące od polskiego podmiotu, wypłacone osobie, która usługi określone w umowie zawartej pomiędzy stronami wykonuje za granicą.
Stosownie do art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Podatek u źródła
Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:
1. z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
2. z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
5. z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.
Jednocześnie w myśl art. 29 ust. 2 wskazanej ustawy:
Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.
Według art. 29 ust. 3 ww. ustawy:
Przepisów ust. 1 nie stosuje się, jeżeli przychody, o których mowa w ust. 1, są uzyskane przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, pod warunkiem że podatnik posiada zaświadczenie o istnieniu zagranicznego zakładu, wydane przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ma on miejsce zamieszkania, albo przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.
Zgodnie z art. 29 ust. 4 ww. ustawy:
Jeżeli podatnicy, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania:
1) mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej i
2) udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych
- uzyskane przychody, o których mowa w ust. 1, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą, na wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym składanym za dany rok podatkowy, opodatkować na zasadach określonych w art. 27 ust. 1. W tym przypadku pobrany od tych przychodów zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w ust. 1, traktuje się na równi z pobraną przez płatnika zaliczką na podatek dochodowy.
Zgodnie zaś z art. 29 ust. 5 ww. ustawy:
Przepis ust. 4 stosuje się, jeżeli istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.
Opodatkowanie dochodów na terytorium Polski
Zasadę swobody umów przewiduje art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ). W myśl ww. przepisu:
Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Z zasady tej wynika możliwość zawierania tzw. „umów nienazwanych”, tj. nieuregulowanych w ww. Kodeksie. Należy przy tym pamiętać, że treść dozwolonej umowy przez prawo wyznaczają postanowienia art. 56 i 58 Kodeksu cywilnego.
Zgodnie z art. 56 ww. Kodeksu:
Czynność prawna wywołuje nie tylko skutki w niej wyrażone, lecz również te, które wynikają z ustawy, z zasad współżycia społecznego i z ustalonych zwyczajów.
Czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, że na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. Nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Jeżeli nieważnością jest dotknięta tylko część czynności prawnej, czynność pozostaje w mocy co do pozostałych części, chyba że z okoliczności wynika, że bez postanowień dotkniętych nieważnością czynność nie zostałaby dokonana (art. 58 § 1-3 Kodeksu cywilnego).
Z uwagi na brak ustawowych uregulowań umowy spółki cichej należy stwierdzić, że umowa ta jest jedną z tzw. umów nienazwanych. Należy przy tym zauważyć, że o rodzaju zawartej umowy nie decyduje nadana jej przez strony nazwa, lecz treść złożonych przy jej zawieraniu oświadczeń woli. Funkcjonowanie spółki cichej opiera się na wniesieniu przez wspólnika cichego, dysponującego majątkiem rzeczowym lub finansowym, wkładu (niekiedy w postaci wkładu własnej pracy) na rzecz drugiego wspólnika, prowadzącego przedsiębiorstwo lub inną działalność zarobkową we własnym imieniu. Wspólnik cichy w zamian za swój wkład uczestniczy w zyskach tej działalności, nie ujawniając się jednak na zewnątrz, nie mając też praw do majątku tej spółki. Udział wspólnika cichego nie prowadzi do utworzenia jakiegokolwiek rodzaju wspólnoty ze wspólnikiem - ani rzeczowej, ani majątkowej, ani osobowej. Wspólnik cichy nie odpowiada też za zobowiązania spółki wobec wierzycieli. Spółka taka jest po prostu odmianą umowy cywilnoprawnej dwóch stron.
Do istotnych elementów stosunku spółki cichej należą:
- uczestniczenie w cudzym przedsiębiorstwie (strony dążą do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego),
- wniesienie wkładu (wkład wspólnika cichego, który może być w formie zarówno pieniężnej, jak i niepieniężnej, staje się częścią majątku przedsiębiorcy),
- wniesienie wkładu daje prawo do udziału w zysku (nie można wyłączyć wspólnika cichego od uczestnictwa w zyskach - inaczej jest w odniesieniu do strat),
- wyłączenie osobistej odpowiedzialności (wobec wierzycieli przedsiębiorcy).
Istota spółki cichej wyczerpuje się w stosunku zobowiązaniowym łączącym wspólników (spółka wewnętrzna). Wspólnik cichy nie staje się współwłaścicielem majątku, do którego wniósł wkład, ani nie występuje w stosunkach zewnętrznych. Tytułem prawnym uzyskania korzyści majątkowej przez wspólnika cichego nie jest posiadany udział w kapitale przedsiębiorcy, lecz umowa cywilnoprawna.
Ponieważ dopuszczalne jest stosowanie do umów nienazwanych przepisów o umowach nazwanych, wprost lub przez analogię, w zależności od celu umowy nienazwanej i podobieństwa tego celu do umowy nazwanej, właściwym jest potraktowanie wniesienia wkładu jako udzielenie pożyczki jeżeli przedmiotem wkładu są pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku - na co wskazuje treść art. 720 Kodeksu cywilnego.
Przekazanie przedmiotu wkładu i późniejszy jego zwrot nie stanowi dochodu wspólnika cichego. Za dochód taki należy uważać jedynie udział w zysku przedsiębiorcy.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).
Natomiast art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy precyzuje, że:
Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od pożyczek.
Jeżeli więc wspólnikiem spółki cichej jest osoba fizyczna, która wniosła do tej spółki wkład pieniężny, który nie jest związany z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, wówczas przychód z tytułu uczestnictwa w spółce cichej należy zakwalifikować jako przychód z tytułu odsetek od pożyczek.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, stwierdzam że przychód uzyskiwany przez wspólnika cichego ze wspólnego przedsięwzięcia w ramach umowy spółki cichej należy zakwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych, tj. odsetek od pożyczek, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Co do obowiązków płatnika wskazuję, co następuje.
Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej.
W świetle art. 30a ust. 2 ww. ustawy:
Przepisy ust. 1 pkt 1-5, 10a i 11a-11f stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.
Stosownie do art. 30a ust. 6 ww. ustawy:
Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 3-5, 6, 8 i 9 pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e.
Z porównania art. 29 i art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że art. 30a ust. 1 pkt 1 jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 29 w zakresie opodatkowania odsetek, ponieważ, o ile w art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca posłużył się ogólnym pojęciem „odsetki”, o tyle w art. 30a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przewidział szczególny sposób opodatkowania odsetek od pożyczek.
Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy, w myśl art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od uzyskanych przychodów z odsetek od pożyczek pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 19% uzyskanego przychodu zarówno w sytuacji kiedy podatnikiem jest osoba posiadająca nieograniczony jak i ograniczony obowiązek podatkowy.
Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta.
Obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego spoczywa na płatniku zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 4 ww. ustawy, zgodnie z którym:
Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-17 oraz art. 30a ust. 1, pkt 1-11 oraz 11b-13 z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.
Na mocy art. 42 ust. 1 ww. ustawy:
Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.
Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania
Kwalifikacja podatkowa dochodów uzyskanych ze spółki cichej powinna zostać przeprowadzona z uwzględnieniem postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Berlinie 14 maja 2003 r. (Dz.U. 2005 nr 12 poz. 90, dalej: „UPO”).
Zgodnie z art. 11 ust. 1 UPO:
Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Na podstawie art. 11 ust. 2 UPO:
Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.
Z kolei zgodnie z art. 11 ust. 4 UPO:
Użyte w niniejszym artykule określenie "odsetki" oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za odsetki w rozumieniu niniejszego artykułu.
W myśl art. 11 ust. 5 umowy:
Postanowienia ustępów 1, 2 i 3 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do odsetek, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność gospodarczą poprzez zakład tam położony, bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
Zgodnie z art. 11 ust. 6 ww. Umowy:
Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli płatnikiem jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstało zobowiązanie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka.
Z powyższego wynika, że państwu, w którym powstają odsetki (w tym przypadku Rzeczpospolitej Polskiej), z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 11 ww. Umowy, przysługuje prawo do ich opodatkowania, zgodnie z prawem tego państwa. Jednocześnie przepis art. 11 ust. 2 Umowy przewiduje również ograniczenie tego opodatkowania w państwie źródła, a mianowicie podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że na Spółce z o.o., jako płatniku, ciąży obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego. Z tym, że pobranie przez polskiego płatnika podatku w wysokości 5%, zgodnie z umową polsko-niemiecką, będzie możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.
Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest Spółką z o.o. z siedzibą w Polsce. Wnioskodawca zawarł umowę spółki cichej z osobą fizyczną, rezydentem Niemiec (Inwestorem). Zgodnie z wolą stron uczestnictwo Inwestora w spółce cichej nie będzie ujawniane na zewnątrz Spółki i ma znaczenie i jest manifestowane tylko w relacjach wewnętrznych przedsiębiorstwa. Przedmiotem wkładu Inwestora będą wyłącznie pieniądze (wkład gotówkowy). W zamian za wniesiony wkład Inwestor będzie uczestniczył w zysku wypracowanym z działalności gospodarczej Spółki, mając jedynie ograniczone możliwości kontroli (nadzoru) nad działalnością przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, nie ma jednak wpływu na działalność operacyjną przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.
W świetle powyższych uregulowań oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego, przychód Inwestora z tytułu uczestnictwa w spółce cichej na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy opodatkować jako przychody z kapitałów pieniężnych, tj. odsetki od pożyczki, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na Państwu jako płatniku ciąży obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 30a ust 1 pkt 1 i art. 41 ust. 4 ww. Ustawy. Spółka jako płatnik będzie mogła zastosować stawkę podatku u źródła z uwzględnieniem postanowień umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania. W związku z tym, że dochód ze spółki cichej zaliczony jest do kapitałów pieniężnych i mieści się w art. 30a ust.1 pkt 1 ww. Ustawy nie będzie miał zastosowania art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.
Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
