Interpretacja indywidualna z dnia 1 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.712.2025.1.AR

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie obowiązku wykazania zwiększenia podstawy opodatkowania i podatku należnego w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym powstała przyczyna korekty. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A (dalej: Spółka) jest podmiotem z siedzibą w Polsce prowadzącym działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie (…), jak również usługi serwisowania/napraw/konserwacji (…).

·Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT w Polsce.

·W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje dostawy, instalacji oraz uruchomienia (…) w oparciu o umowy (kontrakty) zawierane m.in. z polskimi kontrahentami (dalej: Nabywca).

·Przedmiotem standardowej umowy jest dostawa, instalacja oraz uruchomienie określonej w umowie ilości (...) (od kilku do kilkunastu (...)) za uzgodnioną cenę (dalej: Kontrakt).

·Poza Kontraktem Spółka zawiera również z Nabywcami umowy serwisowe (dalej: Umowa Serwisowa).

·Na mocy Umów Serwisowych Spółka świadczy usługi w zakresie naprawy, serwisowania oraz konserwacji dostarczonych (...) oraz świadczy usługi związane z przywróceniem (...) do właściwego ich funkcjonowania obejmujące usunięcie usterek i dokonanie innych napraw (…) tak, aby (...) funkcjonowały w sposób prawidłowy i były użytkowane zgodnie z przeznaczeniem.

·Sposób kalkulacji wynagrodzenia z tytułu świadczenia ww. usług (dalej „opłaty rocznej”) opisany został w Umowach (Kontrakt lub Umowa Serwisowa; dalej jako Umowa).

·Opłata roczna jest płatna w równych miesięcznych ratach na podstawie faktury sprzedaży, w odniesieniu do każdej (...) („Opłata roczna (...)”) i łącznie za wszystkie (...) („Łączna opłata roczna”). Spółka nie jest uprawniona do żadnej dodatkowej kwoty z tytułu świadczenia usług, z wyjątkiem wyraźnie określonych w Umowie.

·Zgodnie z Umową taka opłata roczna może zostać skorygowana formułą indeksacyjną.

·Formuła indeksacyjna powoduje dostosowanie opłaty rocznej do zmieniających się warunków rynkowych na podstawie opisanej w Umowie z Nabywcą formuły bazującej na publicznie dostępnych danych, głównie Eurostat lub GUS, np.:

(…)

·Formuła indeksacyjna może w przyszłości być różna w zależności od ustaleń umownych z Nabywcą. Zasadą pozostanie jednak to, że:

-formuła indeksacyjna będzie odzwierciedlać zmieniające się w czasie trwania współpracy warunki ekonomiczne (tzw. otoczenie ekonomiczne),

-formuła indeksacyjna będzie opierała się o oficjalnie publikowane wskaźniki,

-jej zastosowanie będzie miało na celu odzwierciedlenie wartości środków pieniężnych ustalonych jako stała opłata za usługi świadczone w dłuższym okresie czasu (rok, kwartał lub inny okres wskazany w Umowie).

·W sytuacji, gdy Umowa przewiduje formułę indeksacyjną:

-po opublikowaniu wskaźników, o których mowa w Umowie, Spółka kalkuluje kwotę zwiększenia wynagrodzenia zgodnie z Umową,

-Spółka prezentuje Nabywcy kalkulację wzrostu ceny w oparciu o wskaźniki/pomiary/dane wraz z dodatkowymi dokumentami (jeśli Nabywca takich zażąda),

-Nabywca potwierdza przedstawioną kalkulację poprzez:

oakceptację przedstawionej kalkulacji,

oewentualnie podpisanie porozumienia, w którym skalkulowany jest wzrost wynagrodzenia (…) albo

otzw. „milczącą akceptację” – Nabywca nie zgłasza uwag do przesłanej kalkulacji Spółki w określonym czasie.

-Spółka wystawia fakturę korygującą „in plus” dokumentującą wzrost wynagrodzenia w związku z ww. okolicznościami (dalej: Korygująca Faktura Indeksująca).

·Przy czym zastosowanie formuły indeksacji i skalkulowanie zwiększenia wynagrodzenia możliwe jest dopiero po opublikowaniu odpowiednich wskaźników ekonomicznych znajdujących zastosowanie do danego okresu rozliczeniowego. Do tego czasu Spółka nie ma możliwości skalkulowania wzrostu wynagrodzenia zgodnie z Umową.

·Spółka nie ma wpływu na termin, w jakim wskaźniki odnoszące się do danego okresu rozliczeniowego są publikowane. Może to następować ze znaczącym opóźnieniem wynikającym z harmonogramu dostawcy informacji, np. Eurostatu albo GUS.

·Korygująca Faktura Indeksująca odnosi się do całej opłaty za ustalony w Umowie okres, tj. zasadniczo rok, ewentualnie kwartał lub inny okres ustalony w Umowie.

·Korygująca Faktura Indeksująca spełnia wymogi wskazane w przepisach ustawy o VAT dla faktur korygujących.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka jest uprawniona do wykazania podstawy opodatkowania i podatku należnego wynikających z Faktury Korygującej Indeksującej w rozliczeniu VAT za okres rozliczeniowy, w którym powstała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania, tj. w miesiącu, w którym Spółka obliczyła wzrost wynagrodzenia zgodnie z Umową i potwierdziła jego prawidłowość z Nabywcą?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka jest uprawniona do wykazania podstawy opodatkowania i podatku należnego wynikających z Faktury Korygującej Indeksującej w rozliczeniu VAT za okres rozliczeniowy, w którym powstała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania, tj. w miesiącu, w którym Spółka obliczyła wzrost wynagrodzenia zgodnie z Umową i potwierdziła jego prawidłowość z Nabywcą.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport i import towarów oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie i dostawa towarów.

Podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika (art. 29a ust. 1 ustawy o VAT).

Przepisy ustawy o VAT wskazują również, o jakie dodatkowe elementy zwiększa się podstawę opodatkowania. Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Jednocześnie art. 29a ust. 10 ustawy o VAT stanowi, że podstawę opodatkowania obniża się o:

1)kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen,

2)wartość zwróconych towarów i opakowań (w określonych przypadkach),

3)zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło,

4)wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od początku 2021 roku przepisem art. 29a ust. 17 ustawy o VAT, w przypadku, gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

Powołane wyżej regulacje wskazują na szeroką definicję podstawy opodatkowania, tj. „wszystko, co stanowi zapłatę”. Jednocześnie ustawodawca wprowadził regulacje określające sposób postępowania na wypadek zmian podstawy opodatkowania. Powyższe oznacza, że ustawa o VAT określa z jednej strony szeroką definicję podstawy opodatkowania, lecz jednocześnie wprowadza możliwość jej zmiany (korygowania).

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przepisy ustawy o VAT przewidują również możliwość korygowania uprzednio wystawionych faktur.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1)podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2)dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

3)dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

4)stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

Mając na uwadze powołane przepisy, faktury korygujące mogą dokumentować zmniejszenie podstawy opodatkowania (faktury korygujące „in minus”) lub podwyższenie podstawy opodatkowania (faktury korygujące „in plus”).

Przy czym, powołany przepis dokonuje rozróżnienia przyczyn wystawienia faktur z uwagi na okoliczności, tzn.:

·stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury; tego typu faktura korygująca, na skutek zmiany faktury pierwotnej, dokumentuje prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego i podatku należnego (jeśli dotyczy) i jest wystawiana w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. W takim przypadku obowiązek podatkowy powstał w momencie pierwotnej sprzedaży (ewentualnie wystawienia faktury pierwotnej w przypadkach określonych w ustawie o VAT),

·przyczyna korekty ma charakter wtórny, tj.:

-nie istniała w momencie wystawienia faktury pierwotnej oraz

-jej powstanie nie jest uzależnione od błędu popełnionego przy wystawieniu faktury.

Tego typu korekty obejmują: zmianę ceny po wystawieniu faktury, udzielenie rabatu, zwrotu towarów i opakowań lub zaliczki.

W takim przypadku obowiązek podatkowy w związku z wystawieniem faktury korygującej powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty ponieważ korekta jest powodowana nowymi okolicznościami, które nie istniały/nie były znane w momencie wystawienia faktury pierwotnej.

Mając powyższe na uwadze, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych, w tym w zakresie ujęcia w czasie tych zdarzeń, a także rzeczywistą/ostateczną wielkości sprzedaży.

Powyższe stanowisko potwierdza również jednolita linia interpretacyjna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:

-interpretacja indywidualna z 16 października 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.581.2024.1.KT, cyt.:

„Z ww. przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Zatem, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

Powyższe uregulowania wskazują, że istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Zaznaczyć należy, że faktury korygujące można generalnie podzielić na te, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania (tzw. faktury korygujące „in minus”) oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość podstawy opodatkowania ulega podwyższeniu (tzw. faktury korygujące „in plus”). W ramach powyższego rozróżnienia można również dokonać podziału tychże faktur ze względu na powód ich wystawienia:

- jeżeli korekta spowodowana jest przyczynami powstałymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, to powinna ona zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna;

- w sytuacji gdy korekta jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży (przykładowo zaistniały nowe okoliczności transakcji skutkujące zwiększeniem podstawy opodatkowania), korekta powinna być dokonana w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym wystawiono fakturę korygującą. Taki przypadek będzie miał miejsce, gdy w fakturze pierwotnej podatek należny został wykazany w prawidłowej wysokości, natomiast przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej”.

-Interpretacja indywidualna z 6 lutego 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.528.2023.2.JO, cyt.:

„Zatem, w zależności od przyczyny korekty, tj. momentu, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania, podatnik jest zobowiązany do korekty podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym ta przyczyna zaistniała. Generalnie, zaistnienie przesłanek do dokonania korekty zwiększającej podstawę opodatkowania powoduje obowiązek wykazania zwiększenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu bieżącym (tj. tym, w którym zaistniały wspomniane przesłanki). Takie okoliczności wystąpią w przypadku, gdy przyczyna korekty zwiększającej podstawę opodatkowania jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży”.

W stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku:

·Spółka świadczy usługi w zakresie naprawy, serwisowania oraz konserwacji dostarczonych (...) oraz świadczy usługi związane z przywróceniem (...) do właściwego ich funkcjonowania obejmujące usunięcie usterek i dokonanie innych napraw (…) tak aby (...) funkcjonowały w sposób prawidłowy i były użytkowane zgodnie z przeznaczeniem.

·Na podstawie zawartych Umów Spółka jest uprawniona do skorygowania ceny/wartości całkowitego wynagrodzenia rocznego w oparciu o formułę indeksującą bazującą na zasadniczo na wskaźnikach Eurostat referujących do wzrostu cen/wynagrodzeń.

·Sposób kalkulacji (wzory/okres/wskaźniki) wyżej wskazanego wzrostu/dodatkowego wynagrodzenia opisany został szczegółowo w Umowach zawieranych z Nabywcami.

·Zgodnie z zapisami Umów Spółka dokonuje kalkulacji wzrostu/dodatkowego wynagrodzenia w oparciu o formułę indeksacyjną wcześniej ustaloną z Nabywcą w Umowie.

·Przy czym nie jest możliwe zastosowanie formuły indeksacji zanim nie zostaną opublikowane odpowiednie wskaźniki ekonomiczne znajdujące zastosowanie do danego okresu rozliczeniowego.

·Spółka nie ma wpływu na termin, w jakim wskaźniki odnoszące się do danego okresu rozliczeniowego są publikowane. Może to następować ze znaczącym opóźnieniem wynikającym z harmonogramu dostawcy informacji, np. Eurostatu albo GUS.

·W sytuacji, gdy Umowa przewiduje formułę indeksacyjną:

-po opublikowaniu wskaźników, o których mowa w Umowie, Spółka kalkuluje kwotę zwiększenia wynagrodzenia zgodnie z Umową,

-Spółka prezentuje Nabywcy kalkulację wzrostu ceny w oparciu o wskaźniki/pomiary/dane wraz z dodatkowymi dokumentami (jeśli Nabywca takich zażąda),

-Nabywca potwierdza przedstawioną kalkulację poprzez:

oakceptację przedstawionej kalkulacji,

oewentualnie podpisanie porozumienia, w którym skalkulowany jest wzrost wynagrodzenia (jeśli takie porozumienie jest wymagane przez Nabywcę) albo

otzw. „milczącą akceptację” – Nabywca nie zgłasza uwag do przesłanej kalkulacji Spółki w określonym czasie.

·Spółka wystawia Fakturę Korygującą Indeksującą dokumentującą wzrost wynagrodzenia w związku z ww. okolicznościami.

Mając na uwadze powyższe okoliczności stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, nie ulega wątpliwości, że:

·W momencie wystawienia faktur pierwotnych przez Spółkę na rzecz Nabywcy z tytułu świadczenia usług zgodnie z Umową faktury te odzwierciedlały ustalenia między stronami i jako takie były prawidłowo wystawione.

·Po ich wystawieniu zaistniały nowe okoliczności transakcji, nieznane w momencie wystawiania faktur pierwotnych, skutkujące zwiększeniem podstawy opodatkowania. Okoliczności te nie istniały w momencie wystawienia faktur pierwotnych. Brak jest zatem podstaw do uznania, że faktury pierwotne były przez Spółkę wystawione nieprawidłowo.

·Tym samym wystawiane przez Spółkę Faktury Korygujące Indeksujące dokumentują zmianę (wzrost) wynagrodzenia Spółki z przyczyn powstałych po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu przez Spółkę faktur pierwotnych.

·Przyczyna korekty powstała zatem w momencie późniejszym niż wystawienie faktur pierwotnych, a konkretnie po akceptacji sporządzonej kalkulacji dodatkowej ceny/wynagrodzenia Spółki w oparciu o opublikowane wskaźniki znajdujące zastosowanie w formule indeksującej za dany okres rozliczeniowy.

Wniosek:

Okres rozliczeniowy, w którym należy rozliczyć Faktury Korygujące Indeksujące uzależniony jest od okoliczności, które spowodowały ich powstanie.

W celu prawidłowego ustalenia momentu ujęcia dla potrzeb VAT Faktur Korygujących Indeksujących konieczne jest zatem ustalenie, kiedy powstały okoliczności skutkujące wzrost wynagrodzenia Spółki.

Zgodnie z Umowami zawartymi przez Spółkę:

·Spółka kalkuluje kwotę zwiększenia wynagrodzenia zgodnie z Umową, w oparciu o wskaźniki indeksacji po ich opublikowaniu,

·Spółka prezentuje Nabywcy kalkulację wzrostu wynagrodzenia w oparciu o wskaźniki/pomiary/dane wraz z dodatkowymi dokumentami (jeśli Nabywca takich zażąda),

·Nabywca potwierdza przedstawioną kalkulację poprzez:

-akceptację przedstawionej kalkulacji,

-ewentualnie podpisanie porozumienia, w którym skalkulowany jest wzrost wynagrodzenia (…) albo

-tzw. „milczącą akceptację” – Nabywca nie zgłasza uwag do przesłanej kalkulacji Spółki w określonym czasie.

Tym samym, ostateczna wysokość wzrostu wynagrodzenia Spółki znana jest dopiero w momencie, gdy Spółka obliczyła wzrost wynagrodzenia zgodnie z Umową i potwierdziła jego prawidłowość z Nabywcą. Dopiero w tym momencie dochodzi do faktycznego wzrostu wynagrodzenia Spółki zgodnie z Umową.

W konsekwencji, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka jest uprawniona do wykazania podstawy opodatkowania i podatku należnego wynikających z Faktur Korygujących Indeksujących w rozliczeniu VAT za okres rozliczeniowy, w którym powstała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania, tj. w miesiącu, w którym Spółka obliczyła wzrost wynagrodzenia zgodnie z Umową i potwierdziła jego prawidłowość z Nabywcą.

Powyższe podejście w stosunku do zmiany ceny w oparciu o formułę indeksacyjną znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych w analogicznych do Spółki stanach faktycznych. Przykładowo:

·W interpretacji z 28 marca 2024 r. sygn. 0114-KDIP4-1.4012.38.2024.2.RMA, korekta wynagrodzenia oparta została o wskaźnik waloryzacyjny GUS. Organ podatkowy zgodził się z podatnikiem, że ma on obowiązek rozliczyć VAT należny od dodatkowego wynagrodzenia w rozliczeniu za okres, w którym podatnik wystawia fakturę (usługi budowlane), a nie za okres, w którym GUS opublikował dane statystyczne. Samo opublikowanie wskaźników umożliwia kalkulację wzrostu wynagrodzenia, nie oznacza to jednak, że do niego faktycznie dochodzi, cyt.:

„Zatem mamy do czynienia z sytuacją, w której przyczyna korekty powstała po dacie wystawienia faktur pierwotnych.

Ponadto, sama publikacja wskaźnika GUS, który jest niezbędny do wyliczenia waloryzacji, nie wystarcza do uznania, że zaistniało zdarzenie skutkujące podwyższeniem ceny wymagające uwzględnienia go w korekcie rozliczenia za ten okres. Umowa i aneks przewidują, że mają Państwo obowiązek dokonać wyliczenia waloryzacji zgodnie ze wzorem wskazanym w aneksie, a ponadto przedłożyć to wyliczenie usługobiorcy. Dopiero po przedstawieniu wyliczenia możliwe jest wystawienie faktury korygującej na wartość waloryzacji”.

·Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z 28 sierpnia 2024 r. sygn. 0114-KDIP4-2.4012.392.2024.1.MMA, cyt.:

„Przytoczony przepis wiąże możliwość rozliczenia waloryzacji wynagrodzenia z zaistnieniem przyczyny zwiększenia podstawy opodatkowania. Zwaloryzowana kwota powinna zostać rozliczona w okresie, w którym została wystawiona faktura korygująca. Na moment wystawienia faktury pierwotnej, Wnioskodawca nie jest w stanie dokładnie określić faktycznej wartości waloryzacji z uwagi na uzależnienie jej wysokości od publikacji Wskaźnika GUS.

Dodatkowo, samo opublikowanie Wskaźnika GUS nie jest podstawą do waloryzacji wynagrodzenia przyjętego pierwotnie w Umowie. Publikacja Wskaźnika GUS jest zatem etapem wstępnym który prowadzi do zmiany Umowy i możliwości zmiany wynagrodzenia wskazanego w Umowie”.

Z kolei w wyroku z 4 lutego 2025 r. sygn. I SA/Po 684/24, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił interpretację indywidualną, w której organ uznał, że w przedstawionych przez skarżącą Spółkę realiach stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego powinna ona rozpoznać wystawione faktury korygujące „in plus” w miesiącu, w którym oszacowano poniesione rzeczywiste koszty świadczonej usługi, a nie w miesiącu, w którym ma miejsce pisemna akceptacja rozliczenia.

Przypadek nie dotyczył formuły indeksacyjnej, jednak ustalenia Sądu mają znaczenie przez to, że wskazują na znaczenie ustaleń poczynionych pomiędzy kontrahentami i polegającymi na weryfikacji i akceptacji ostatecznej kalkulacji wzrostu ceny przez nabywcę usług, cyt.:

„Skarżąca trafnie dostrzega, że w momencie, w którym zostaną ustalone wszystkie elementy składające się na bazę kosztową z tytułu świadczonych usług nie zna ona jeszcze ostatecznego kształtu korekty. Trafnie zauważa się, że zgodnie z postanowieniami umów skarżąca jest zobligowana do przesłania Zamawiającemu rozliczenia kosztów rzeczywistych prac powierzonych w celu weryfikacji, wniesienia zastrzeżeń i ostatecznego ich uznania przez Zamawiającego. Sporządzenie zestawienia o wysokości oszacowanych poniesionych rzeczywistych kosztów nie stanowi jeszcze o tym, że w takiej wysokości zostanie ustalone między stronami ostateczne, faktyczne wynagrodzenie i nie stanowi o definitywności wynagrodzenia, jakie będzie należne. Trafnie zauważa się, że nie jest wykluczone, iż część kosztów włączonych przez skarżącą do kalkulacji bazy kosztowej zostanie uznana za niezasadne, co wpłynie na wysokość ostatecznej kwoty należnego wynagrodzenia za realizację kontraktu. Trafnie dostrzega się, że dopiero z momentem akceptacji przedłożonego rozliczenia przez Zamawiającego skarżąca nabywa prawo do podwyższonej zapłaty w odniesieniu do usług wykonanych i zafakturowanych na podstawie rozliczenia wstępnego.

W świetle art. 29a ust. 17 ustawy o podatku od towarów i usług, ustalenie kiedy zaistniały przyczyny zwiększenia podstawy opodatkowania musi zostać poprzedzone ustaleniem jakie okoliczności są istotne z punktu widzenia prawidłowego zidentyfikowania wielkości podstawy opodatkowania. W konsekwencji, dopiero z momentem akceptacji przedłożonego rozliczenia przez zamawiającego skarżąca nabywa prawo do podwyższonej zapłaty w odniesieniu do usług wykonanych i zafakturowanych na podstawie rozliczenia wstępnego. Wynika to z faktu, że postanowienia art. 29a ust. 17 ww. ustawy wprost odwołują się do podstawy opodatkowania, którą w świetle postanowień art. 29a ust. 1 tego aktu jest zapłata otrzymana z tytułu sprzedaży jak i zapłata, którą sprzedawca ma z tego tytułu otrzymać”.

W tym stanie rzeczy stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, faktura powinna zawierać:

Dane jakie powinna zawierać faktura wskazane zostały w art. 106e ustawy.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-5 ustawy:

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki) i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury poprzez wystawienie faktury korygującej.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Wystawia się je w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Dane jakie powinna zawierać faktura korygująca są wskazane w ww. art. 106j ust. 2 ustawy.

Istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

Wskazać należy, że faktury korygujące można generalnie podzielić na te, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania (tzw. faktury korygujące „in minus”) oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość podstawy opodatkowania ulega podwyższeniu (tzw. faktury korygujące „in plus”). W ramach powyższego rozróżnienia można również dokonać podziału tychże faktur ze względu na powód ich wystawienia:

-jeżeli korekta spowodowana jest przyczynami powstałymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, to powinna ona zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna;

-w sytuacji, gdy korekta jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży (przykładowo zaistniały nowe okoliczności transakcji skutkujące zwiększeniem podstawy opodatkowania), korekta powinna być dokonana w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym wystawiono fakturę korygującą. Taki przypadek będzie miał miejsce, gdy w fakturze pierwotnej podatek należny został wykazany w prawidłowej wysokości, natomiast przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej;

-późniejsze wykrycie błędu w fakturze pierwotnej stanowi przyczynę zwiększenia podstawy opodatkowania rozliczanej w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna.

Z powołanych wyżej przepisów ustawy dotyczących faktur korygujących wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik, wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, również gdy dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, udzielono rabatu, bądź upustów i obniżek cen.

Zatem, co do zasady, korygowanie pierwotnie wystawionej faktury, z przyczyn wskazanych wyżej, powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

Z kolei, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:

Z treści art. 19a ust. 3 ustawy wynika, że:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy:

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy,

W myśl art. 29a ust. 13 ustawy:

Stosownie do art. 29a ust. 14 ustawy:

W myśl art. 29a ust. 17 ustawy:

Wskazali Państwo, że:

·Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT – prowadzi działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie dostaw, instalacji oraz uruchomienia (...), jak również usługi serwisowania/napraw/konserwacji (...) oraz (…) – w oparciu o umowy (Kontrakty) zawierane z Nabywcą;

·poza Kontraktem, Spółka zawiera również z Nabywcami Umowy Serwisowe na mocy których Spółka świadczy usługi w zakresie naprawy, serwisowania oraz konserwacji dostarczonych (...) oraz świadczy usługi związane z przywróceniem (...) do właściwego ich funkcjonowania obejmujące usunięcie usterek i dokonanie innych napraw (…) tak, aby (...) funkcjonowały w sposób prawidłowy i były użytkowane zgodnie z przeznaczeniem;

·sposób kalkulacji wynagrodzenia z tytułu świadczenia ww. usług („opłaty rocznej”) opisany został w Umowach. Opłata roczna jest płatna w równych miesięcznych ratach na podstawie faktury sprzedaży, w odniesieniu do każdej (...) („Opłata roczna (...)”) i łącznie za wszystkie (...) („Łączna opłata roczna”). Spółka nie jest uprawniona do żadnej dodatkowej kwoty z tytułu świadczenia usług, z wyjątkiem wyraźnie określonych w Umowie;

·zgodnie z Umową ww. opłata roczna może zostać skorygowana formułą indeksacyjną, która powoduje dostosowanie opłaty rocznej do zmieniających się warunków rynkowych na podstawie opisanej w Umowie z Nabywcą formuły bazującej na publicznie dostępnych danych, głównie Eurostat lub GUS, (…);

·formuła indeksacyjna będzie odzwierciedlać zmieniające się w czasie trwania współpracy warunki ekonomiczne (tzw. otoczenie ekonomiczne) i będzie opierała się o oficjalnie publikowane wskaźniki, a jej zastosowanie będzie miało na celu odzwierciedlenie wartości środków pieniężnych ustalonych jako stała opłata za usługi świadczone w dłuższym okresie czasu (rok, kwartał lub inny okres wskazany w Umowie);

·w sytuacji, gdy Umowa przewiduje formułę indeksacyjną:

-po opublikowaniu wskaźników, o których mowa w Umowie, Spółka kalkuluje kwotę zwiększenia wynagrodzenia zgodnie z Umową,

-Spółka prezentuje Nabywcy kalkulację wzrostu ceny w oparciu o wskaźniki/pomiary/dane wraz z dodatkowymi dokumentami (…),

-Nabywca potwierdza przedstawioną kalkulację poprzez: akceptację przedstawionej kalkulacji, ewentualnie podpisanie porozumienia, w którym skalkulowany jest wzrost wynagrodzenia (…) albo tzw. „milczącą akceptację”,

-w związku z ww. okolicznościami, Spółka wystawia fakturę korygująca „in plus” dokumentującą wzrost wynagrodzenia (Korygująca Faktura Indeksująca);

·zastosowanie formuły indeksacji i skalkulowanie zwiększenia wynagrodzenia możliwe jest dopiero po opublikowaniu odpowiednich wskaźników ekonomicznych znajdujących zastosowanie do danego okresu rozliczeniowego. Do tego czasu Spółka nie ma możliwości skalkulowania wzrostu wynagrodzenia zgodnie z Umową. Spółka nie ma wpływu na termin, w jakim wskaźniki odnoszące się do danego okresu rozliczeniowego są publikowane. Może to następować ze znaczącym opóźnieniem wynikającym z harmonogramu dostawcy informacji, np. Eurostatu albo GUS;

·Korygująca Faktura Indeksująca odnosi się do całej opłaty za ustalony w Umowie okres, tj. zasadniczo rok, ewentualnie kwartał lub inny okres ustalony w Umowie;

·Korygująca Faktura Indeksująca spełnia wymogi wskazane w przepisach ustawy dla faktur korygujących.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Spółka ma obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym Nabywca zaakceptował zwiększenie przez Spółkę wynagrodzenia na podstawie opisanej w Umowie Formuły indeksacyjnej.

Odnosząc się do kwestii ustalenia okresu rozliczeniowego, w którym należy wykazać podwyższenie ceny z tytułu rozliczenia podwyższonych kosztów świadczonych usług (na podstawie Formuły indeksującej) należy wskazać, że w zależności od przyczyny korekty, tj. momentu, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania, podatnik jest zobowiązany do korekty podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym ta przyczyna zaistniała. Zasadniczo, zaistnienie przesłanek do dokonania korekty zwiększającej podstawę opodatkowania powoduje obowiązek wykazania zwiększenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu bieżącym (tj. tym, w którym zaistniały wspomniane przesłanki). Takie okoliczności wystąpią w przypadku, gdy przyczyna korekty zwiększającej podstawę opodatkowania jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży. Jednak, w przypadku gdy przyczyna korekty istniała już w momencie wystawienia faktury, obowiązek dokonania korekty zwiększającej podstawę opodatkowania wystąpi w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy dla dostawy towarów lub świadczenia usług.

Należy zauważyć, że korekta zwiększająca („in plus”) dokonywana jest na bieżąco w przypadku, kiedy podatek należny z tytułu danego zdarzenia wykazany jest w prawidłowej wysokości (biorąc pod uwagę okoliczności aktualne na ten moment), a dopiero zdarzenie, które następuje po sprzedaży, stanowi podstawę do podwyższenia ceny, a w konsekwencji – dokonania korekty poprzez zwiększenie należnego podatku. Zatem dopiero zdarzenie skutkujące podwyższeniem ceny zwiększa wysokość prawidłowo wykazanej wcześniej podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu dokonanej sprzedaży. Korekta podstawy opodatkowania, stosownie do ww. art. 29a ust. 17 ustawy, powinna być ujmowana w momencie zaistnienia zdarzenia skutkującego podwyższeniem ceny.

Natomiast korekta wsteczna gdy, odnosząc się do rozliczenia dokonywanego wstecz (poprzez korektę), dokonywana korekta ma na celu wykazanie prawidłowej wysokości podatku należnego z tytułu danego zdarzenia, który w rozliczeniu za dany okres powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu został wykazany w wadliwej (zaniżonej) wysokości. Istotne jest zatem, że korekta wsteczna dotyczy przypadku gdy wspomniane zaniżenie podstawy opodatkowania nastąpiło w świetle okoliczności aktualnych już w momencie „pierwotnego” rozpoznania obowiązku podatkowego.

W takiej sytuacji faktura korygująca dokumentuje jedynie prawidłową wysokość podatku należnego z tytułu danej sprzedaży, odnośnie do której obowiązek podatkowy powstał w momencie jej realizacji i wystawienia faktury pierwotnej. Wobec tego – w świetle ogólnej zasady określającej moment powstania obowiązku podatkowego – sam fakt wystawienia faktury korygującej nie ma wpływu na obiektywną wysokość ukonstytuowanego już zobowiązania (podatku należnego) w miesiącu powstania obowiązku podatkowego, w przypadku którego doszło jedynie do wadliwego jego udokumentowania i wykazania w rozliczeniu za ten okres. Stąd wystawiana faktura korygująca musi zostać ujęta w rozliczeniu za ten okres.

Kluczową rolę w ustaleniu momentu ujęcia korekty w deklaracji stanowi więc przeanalizowanie sytuacji i ustalenie, czy przyczyna wystawienia faktury korygującej przez sprzedawcę stanowi nową okoliczność, powstałą po wystawieniu faktury pierwotnej. Bowiem jak wskazano wyżej, w przypadku, gdy przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym, po dokonaniu dostawy lub np. wystąpią nowe okoliczności powodujące zmianę ceny po dokonaniu dostawy i wystawieniu faktur dokumentujących te dostawy, korekta powinna zostać ujęta w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty, gdyż faktury zostały wystawione poprawnie, tzn. nie były wynikiem błędu, czy pomyłki ze strony wystawiającego faktury.

Skoro:

·sposób kalkulacji wynagrodzenia z tytułu świadczenia przedmiotowych usług opisany został w Umowie;

·zgodnie z Umową opłata roczna może zostać skorygowana Formułą indeksacyjną, która powoduje dostosowanie opłaty rocznej do zmieniających się warunków rynkowych;

·Formuła indeksacyjna może w przyszłości być różna w zależności od ustaleń umownych z Nabywcą, tj. będzie odzwierciedlać zmieniające się w czasie trwania współpracy warunki ekonomiczne (tzw. otoczenie ekonomiczne), jak również będzie opierała się o oficjalnie publikowane wskaźniki, a jej zastosowanie będzie miało na celu odzwierciedlenie wartości środków pieniężnych ustalonych jako stała opłata za usługi świadczone w dłuższym okresie czasu (rok, kwartał lub inny okres wskazany w Umowie)

– to w analizowanym przypadku zastosowany mechanizm rozliczeń pomiędzy Spółką a Nabywcą od początku przewiduje możliwość korekty wynagrodzenia ze względu na fakt, że pierwotna wysokość wynagrodzenia (opłaty rocznej) – jak wynika z opisu sprawy – jest ustalana w Umowie, a następnie korygowana w oparciu o opisaną w Umowie Formułę indeksacyjną, bazującą na publicznie dostępnych danych (głównie Eurostat lub GUS), która dostosowuje opłatę roczną do zmieniających się warunków rynkowych, tj. w oparciu o ściśle określone wskaźniki, których wartość nie może być przedmiotem akceptacji, czy zmian przez Nabywcę.

W przedmiotowej sprawie, ostateczna cena za świadczone przez Spółkę usługi (ustalona na wyższym poziomie niż pierwotnie w Umowie) jest zatem uzależniona od wzrostu oficjalnie publikowanych wskaźników powodujących zwiększenie wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług, a więc okoliczności, które nie były możliwe do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej. Okoliczności te należy rozpatrywać w kategorii dodatkowego warunku, którego spełnienie uzależnia możliwość dokonania korekty należnego Spółce wynagrodzenia. Wystawione przez Spółkę faktury korygujące „in plus” powinny być zatem ujmowane dla potrzeb podatku VAT „na bieżąco”. Korekta wystawionych faktur spowodowana jest bowiem przyczynami, które miały miejsce już po wykonaniu usługi i nie były możliwe do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej.

Obowiązek rozliczenia korekty zwiększającej podstawę opodatkowania u Państwa powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty, tj. w momencie dokonania kalkulacji wzrostu cen po opublikowaniu wskaźników, o których mowa w Umowie. Trudno uznać, że miesiącem rozliczenia podatku VAT będzie miesiąc, w którym Spółka otrzymała od Nabywcy akceptację przedstawionej kalkulacji, ewentualnie podpisanie porozumienia, w którym skalkulowany jest wzrost wynagrodzenia (…) albo tzw. „milczącą akceptację” akceptującą rozliczenie wtórne zwiększające wynagrodzenie. Przepisy prawa odnoszą się do momentu powstania okoliczności powodujących korektę, a nie do momentu akceptacji tych okoliczności przez klienta (nabywcę). W tej sprawie więc obowiązek ujęcia dla celów podatku VAT faktury korygującej powstaje w miesiącu, w którym została dokonana/zostanie dokonana kalkulacja wzrostu cen po opublikowaniu wskaźników na których opiera się Formuła indeksacyjna, opisana w Umowie z Nabywcą. Są to głównie – jak Państwo wskazali – dane Eurostat lub GUS, (…).

Zatem, dla celów podatku VAT, Spółka powinna wykazać podstawę opodatkowania i podatek należny wynikający z Faktury Korygującej Indeksującej w miesiącu, w którym dokonują Państwo kalkulacji zwiększenia wynagrodzenia po opublikowaniu wskaźników, o których mowa w Umowie, a nie w miesiącu, w którym Nabywca zaakceptował większe wynagrodzenie za świadczone przez Spółkę usługi, podpisał porozumienie, czy dokonał tzw. milczącej akceptacji. W momencie bowiem, gdy dokonują Państwo kalkulacji zwiększenia wynagrodzenia znana jest ostateczna wartość korekty, gdyż – jak już wskazano – dokonywana jest ona w oparciu o ściśle określone wskazania, zgodnie z Umową.

W konsekwencji, są/będą Państwo zobowiązani – zgodnie z art. 29a ust. 17 ustawy – rozliczyć wystawione faktury korygujące do faktur pierwotnych „in plus” w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym powstała przyczyna korekty, czyli za okres w którym dokonują Państwo kalkulacji wzrostu cen świadczonych usług po opublikowaniu wskaźników, o których mowa w Umowie.

Podsumowanie

W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Spółka – na podstawie art. 29a ust. 17 ustawy – jest/będzie zobowiązana do wykazania zwiększenia podstawy opodatkowania i podatku należnego – wynikających z Faktury Korygującej Indeksującej – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym powstała przyczyna korekty zwiększającej podstawę opodatkowania, tj. w miesiącu, w którym dokonują Państwo kalkulacji wzrostu wynagrodzenia za świadczone usługi po opublikowaniu wskaźników na których opiera się Formuła indeksacyjna zwiększająca wynagrodzenie, opisana w Umowie z Nabywcą.

W konsekwencji, Państwa stanowisko, że „Spółka jest uprawniona do wykazania podstawy opodatkowania i podatku należnego wynikających z Faktur Korygujących Indeksujących w rozliczeniu VAT za okres rozliczeniowy, w którym powstała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania, tj. w miesiącu, w którym Spółka obliczyła wzrost wynagrodzenia zgodnie z Umową i potwierdziła jego prawidłowość z Nabywcą” uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja ta została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.