Interpretacja indywidualna z dnia 2 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.799.2025.1.DB
Sprzedaż nieruchomości nabytej do wspólności majątkowej małżeńskiej przed ponad pięcioma laty nie stanowi źródła przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdy ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej wyklucza ponowne nabycie w przypadku działu spadku.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 października 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 9 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
(...) 1997 r. Wnioskodawczyni razem ze swoim mężem A.A nabyli od jego mamy B.A, w drodze darowizny do wspólności majątkowej małżeńskiej, nieruchomość gruntową o pow. 500 m2, oznaczoną numerem 1, położoną w miejscowości X, zabudowaną m.in. domem mieszkalnym oznaczonym numerem porządkowym 2. Dla opisanej w zdaniu poprzednim nieruchomości Sąd Rejonowy w (...) prowadzi Księgę Wieczystą nr (...).
Wnioskodawczyni z mężem nigdy nie zawierali żadnej umowy majątkowej małżeńskiej, a w Ich małżeństwie zawsze panował ustrój ustawowej wspólności majątkowej.
Małżeństwo Wnioskodawczyni ustało w wyniku śmierci męża (...) 2021 r. Wnioskodawczyni z mężem mieli jedno dziecko – córkę C.C (z domu A).
Po śmierci męża Wnioskodawczyni razem z córką sporządziły (...) 2022 r. przed notariuszem (...) w (...) Protokół Dziedziczenia, na podstawie którego ww. notariusz stwierdziła w Akcie Poświadczenia Dziedziczenia, że spadek po zmarłym mężu Wnioskodawczyni i ojcu ww. córki C, na podstawie ustawy, nabyły obie po 1/2 każda. W związku z powyższym Wnioskodawczyni się współwłaścicielką 3/4 w prawie własności opisanej wyżej nieruchomości, a córka A stała się współwłaścicielką 1/4 w prawie własności tej nieruchomości
Następnie (...) 2022 r., razem z córką C, Wnioskodawczyni zawarła umowę o dział spadku (dokładnie taki jest tytuł tej umowy: „UMOWA O DZIAŁ SPADKU”), w której dokonały działu spadku po mężu Wnioskodawczyni A, który w chwili swojej śmierci pozostawił po sobie udział 1/2 w prawie własności opisanej wyżej nieruchomości. Działu tego spadku Wnioskodawczyni wraz z córką dokonały w ten sposób, że całość tego spadku nabyła nieodpłatnie Wnioskodawczyni D.A, bez obowiązku spłat. W związku z powyższym Wnioskodawczyni stała się sama jedyną właścicielką opisanej wyżej nieruchomości.
(...) 2025 r. Wnioskodawczyni sprzedała całą opisaną wyżej nieruchomość. Sprzedaż ta oraz przeprowadzone rozmowy z notariuszem, a także z pracownikami Urzędu Skarbowego w (...), Urzędu Skarbowego w (...) oraz konsultantami infolinii Krajowej Informacji Skarbowej zrodziły pytanie, które Wnioskodawczyni zadaje poniżej.
Pytanie
Czy po sprzedaży ww. nieruchomości Wnioskodawczyni jest zobowiązana zapłacić od jakiejś części uzyskanego dochodu podatek dochodowy, a jeśli tak, to od jakiej części?
Pani stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawczyni oraz zgodnie z tym, co ustaliła w rozmowie z konsultantką infolinii Krajowej Informacji Skarbowej, żaden obowiązek zapłaty podatku dochodowego od jakiejkolwiek części uzyskanego dochodu z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości nie powinien powstać, bowiem razem z mężem byli współwłaścicielami tej nieruchomości od 1997 r., a wszystkie późniejsze przejścia praw własności następowały nieodpłatnie - bez obowiązku spłat oraz odbywały się wśród osób sobie najbliższych, tj. w obrębie najbliższej rodziny, czyli w tzw. I grupie podatkowej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Stosownie do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Z art. 10 ust. 6 omawianej ustawy wynika, że:
W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
Wedle art. 10 ust. 7 cytowanej ustawy:
Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.
Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
Biorąc pod uwagę fakt, że ww. nieruchomość została nabyta do wspólności majątkowej małżeńskiej, trzeba mieć na uwadze, że ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.) jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego.
Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, nabycie nieruchomości w czasie trwania wspólności małżeńskiej oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. W konsekwencji małżonek w momencie śmierci drugiego z nich nie nabywa ponownie udziału w tej nieruchomości.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, skoro w Pani małżeństwie panował ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej nie mogła Pani ponownie nabyć udziałów w przedmiotowej nieruchomości ani w drodze dziedziczenia ani w drodze działu spadku. W związku z tym nabycie przez Panią ww. nieruchomości, stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nastąpiło w 1997 r., tj. w momencie nabycia przez Panią wraz z mężem tej nieruchomości do majątku wspólnego małżonków w drodze darowizny od matki Pani męża.
Zatem odpłatne zbycie ww. nieruchomości w 2025 r. nie stanowi dla Pani źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym nie ma Pani obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu tej sprzedaży.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
