Interpretacja indywidualna z dnia 2 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.799.2025.3.RS

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego:

·w części dotyczącej momentu nabycia udziału w nieruchomości jest nieprawidłowe,

·w części dotyczącej powstania źródła przychodu jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 października 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismami z 12 listopada 2025 r. oraz z 21 listopoada 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2006 r. zmarł Pani ojciec. Na podstawie postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, nabyła Pani po nim udział w majątku spadkowym. W skład spadku wchodziła działka nr 1/1 położona w X.

W latach 2019 oraz 2022, na podstawie umów darowizny oraz działu spadku w zawartych w formie aktów notarialnych, wraz z rodzeństwem dokonała Pani podziału majątku spadkowego. W wyniku tego podziału „znowu” Pani dostała udział w działce 1/1. Podział majątku nastąpił bez spłat i dopłat. Działka została sprzedana w 2025 r.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Ojciec otrzymał spadek w formie darowizny (...) lutego 1997 r.

Przedmiotem dziedziczenia było gospodarstwo rolne wraz z łąkami. W wyniku podziału spadku otrzymała Pani działkę 1/1 w 1/3 części. Majątek spadkowy to łąki, lasy i działki.

Nie posiada Pani pełnej wiedzy ani wglądu w skład całego majątku spadkowego po ojcu, ponieważ od momentu śmierci upłynęło wiele lat, a czynności spadkowe obejmowały więcej nieruchomości i składników, do których nie ma Pani obecnie dostępu.

W podziale uczestniczyli spadkobiercy po zmarłym ojcu – rodzeństwo oraz mama. Umowy darowizny oraz działu spadku dotyczyły składników majątku wchodzących w skład masy spadkowej. Działka 1/1 została Pani przyznana w ramach przysługującego Pani udziału (zgodnie z obowiązującym – do „pierwszego” dziedziczenia).

Podział ten został dokonany bez spłat i dopłat i nie spowodował przyrostu majątku ponad pierwotnie przysługujący Pani udział w spadku. Pani masa spadkowa nie zwiększyła się po dokonanym podziale.

Po śmierci ojca odziedziczyła Pani udział w całym majątku spadkowym wynoszący 3/64 części. W 2006 r. była Pani osobą niepełnoletnią, dlatego zarząd majątkiem oraz wszystkie czynności dotyczące spadku wykonywane były przez Pani mamę, za zgodą sądu. Nie miała Pani dostępu do dokumentów dotyczących całego majątku ani do szczegółowych danych o jego składnikach.

Podział spadku został dokonany w taki sposób, aby wartość składników przyznanych poszczególnym spadkobiercom odpowiadała ich udziałom ustawowym, a więc również Pani udział pozostał w granicach tego, co przysługiwało Pani z ustawy.

Nie otrzymała Pani żadnych spłat ani dopłat, a Pani udział nie przekroczył wartości udziału 3/64, który przysługiwał Pani od chwili otwarcia spadku w 2006 r.

Stąd potwierdza Pani, że podział spadku nie spowodował po Jej stronie żadnego przysporzenia majątkowego. Przekazała Pani wszystkie informacje dotyczące swojego udziału w spadku, do których ma dostęp. Nie posiada Pani i nie jest w stanie uzyskać danych dotyczących majątku oraz dokumentów związanych z innymi spadkobiercami.

Część dokumentów dotyczących majątku spadkowego z 2006 r. nigdy nie była sporządzana, a Pani, jako osoba niepełnoletnia w tamtym czasie, nie była stroną zawieranych umów ani uprawniona do ich pozyskiwania. W 2006 r. zarząd majątkiem oraz wszelkie czynności spadkowe były wykonywane przez Pani mamę, za zgodą sądu. Wyceny majątku nie były przeprowadzane.

Pamięta Pani jednak, że mama sprzedała w tym okresie kilkanaście działek, również za zgodą sądu, na utrzymanie licznej 7-osobowej rodziny. W związku z tym przy podziale majątku (1/3 dla Pani) nie wzbogaciła się ponad pierwotny udział w majątku spadkowym.

Ponadto wyjaśnia Pani, że:

·otrzymała udział w działce nr 1/1 w wysokości 1/3 części,

·stała się jej współwłaścicielem wraz z pozostałymi spadkobiercami,

·w 2025 r. sprzedana została cała działka 1/1, a więc również Pani udział (1/3).

W nawiązaniu do podziałów dokonanych w latach 2019 i 2022 podała Pani, że w wyniku działu spadku dokonano jedynie podziału majątku pomiędzy wszystkich spadkobierców w ramach istniejących udziałów, bez jakichkolwiek spłat i dopłat.

W wyniku tego podziału otrzymała Pani:

·udział 1/3 w działce 1/1,

·udział 1/3 w jednej z łąk rolnych.

Podział był dokonany tak, aby nie przekroczyć wartości udziału 3/64, który przysługiwał Pani od początku — czyli na podstawie nabycia spadku w 2006 r.

Otrzymała Pani wyłącznie taką część majątku, jaka odpowiadała Pani udziałowi.

Dokumenty, które Pani posiada, dotyczą jedynie tej części majątku, która została Pani przyznana. Nie posiada Pani szczegółowej wiedzy ani dostępu do dokumentów dotyczących przydziałów pozostałych spadkobierców, ponieważ te dokumenty nie były Pani udostępniane, a ponadto dotyczą ich prywatnego majątku.

W zakresie, w jakim dotyczy to Pani osoby, wyjaśnia Pani:

·przedmiotem działu spadku oprócz udziału w działce nr 1/1 była również łąka, którą Pani otrzymała w 1/3 części,

·pozostałe nieruchomości wchodzące w skład masy spadkowej zostały przyznane pozostałym spadkobiercom, jednak szczegółowy zakres ich przydziałów nie jest Pani znany.

Podział spadku nie spowodował przyrostu Pani masy majątkowej ponad pierwotnie przysługujący Pani udział. Pani część została jedynie skonkretyzowana.

Informacje dotyczące majątku innych spadkobierców nie mają wpływu na ustalenie daty nabycia przez Panią udziału ani na analizę pięcioletniego okresu. Dane dotyczące majątku pozostałych spadkobierców stanowią ich dane osobowe i majątkowe, do których nie ma Pani dostępu i których nie jest uprawniona przekazywać.

Pytania

Czy sprzedaż w 2025 r. nieruchomości nabytej przez Panią w drodze spadku po ojcu w 2006 r., podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy też minął już pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, sprzedaż działki w 2025 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ od końca roku, w którym nastąpiło nabycie spadku (2006 r.), upłynęło więcej niż pięć lat. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż nieruchomości po upływie pięciu lat od końca roku nabycia, nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku, jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

̶jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Jednocześnie, zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 7 ww. ustawy:

Nie stanowi nabycia lub odpłatnego zbycia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

W niniejszej sprawie, jak wynika z treści wniosku oraz jego uzupełnienia, odziedziczyła Pani wraz z mamą i rodzeństwem spadek, w skład którego wchodziły łąki, lasy i działki. Tata zmarł w 2006 r. i był właścicielem tego majątku od 1997 r.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia "spadek" ani też "nabycie w drodze spadku", dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071).

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Stosownie do art. 926 § 1 ww. Kodeksu:

Powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu.

Z kolei art. 925 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

W myśl art. 924 ww. Kodeksu:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Stosownie do art. 1035 ustawy Kodeks cywilny:

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Zgodnie z 1037 § 1 przywołanej ustawy:

Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

Artykuł 1025 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom.

Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Podkreślam, że stosownie do obowiązujących przepisów dział spadku jest czynnością dokonywaną wyłącznie między spadkobiercami, tj. dziedziczącymi po spadkodawcy. Zatem, w dziale spadku nie uczestniczą osoby, które nie są spadkobiercami. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności.

W rezultacie, w wyniku działu spadku dochodzi między spadkobiercami jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Jeżeli zatem, wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego.

Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. W takiej sytuacji, oceniając skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, za datę nabycia należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia.

Natomiast, gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Co do zasady dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego działu – podatnik otrzymuje składniki majątkowe, których wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Z opisu sprawy wynika, że po śmierci Pani ojca w 2006 r. w efekcie przeprowadzonych czynności notarialnych sporządzony został akt poświadczenia dziedziczenia stwierdzający fakt dziedziczenia przez Panią oraz Pani mamę i rodzeństwo. Pani udział wyniósł 3/64 części. W skład masy spadkowej wchodziło prawo własności gospodarstwa rolnego, łąki, lasy i działki (data nabycia przez spadkodawcę: 1997 r.).

Dział spadku w 2022 r. nastąpił na mocy umowy o dziale spadku, zawartej w formie aktu notarialnego między Panią a pozostałymi spadkobiercami.

W wyniku działu spadku przypadł Pani udział w prawie własności nieruchomości nr 1/1 oraz jednej z łąk rolnych, w 1/3 części. Umowa o dziale spadku została zawarta bez jakichkolwiek spłat lub dopłat. Jak Pani twierdzi, w wyniku dokonania działu spadku po zmarłym ojcu, nie nabyła Pani majątku ponad pierwotnie przysługujący udział, którego wartość przekraczałaby wartość praw przysługujących Pani przed działem spadku. Następnie, w 2025 r. sprzedała Pani posiadany udział w nieruchomości nr 1/1.

Skoro – jak Pani podkreśliła – wartość majątku nabytego przez Panią w drodze działu spadku nie przekroczyła wartości majątku jaki przysługiwał Pani pierwotnie w całej masie spadkowej, to w momencie jego dokonania, tj. w 2022 r. nie doszło do nowego nabycia przez Panią udziału w nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie przy obliczaniu pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uwzględnić moment nabycia nieruchomości przez Pani spadkodawcę (ojca), tj. w 1997 r. – zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, sprzedaż udziału w nieruchomości nr 1/1 nabytego przez Panią w drodze spadku, nie stanowiła dla Pani źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w zw. z ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jej nabycie przez Pani ojca.

Tym samym stanowisko Pani dotyczące momentu nabycia udziału w nieruchomości jest nieprawidłowe, natomiast w odniesieniu do powstania źródła przychodu – prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Informuję, że wydając interpretację opierałem się wyłącznie na opisie sprawy przedstawionej we wniosku. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.