Interpretacja indywidualna z dnia 2 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.590.2025.2.MW

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 29 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - 17 października 2025 r. (wpływ do Urzędu Skarbowego w (...) 17 października2025 r. – wpływ do Krajowej Informacji Skarbowej 24 października 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Aktem notarialnym - umową sprzedaży dnia 4 marca 2019 r. została zakupiona działka, na której znajduje się budynek mieszkalny jednorodzinny dwulokalowy w trakcie budowy o numerze 1, o obszarze (…) ha w następujących udziałach: przez pierwsze małżeństwo Państwa A. w udziale wynoszącym 51/100 części nieruchomości na majątek wspólny, gdzie panuje ustrój majątkowy wspólności ustawowej oraz przez Panią i Pani męża tj. Państwa B. w udziale wynoszącym 49/100 części nieruchomości na majątek wspólny, gdzie panuje ustrój majątkowy wspólności ustawowej.

Obecnie jest Pani w trakcie rozwodu z mężem C.B. Wyrokiem Sądu Rejonowego w (…) z dnia (…) 2020 r. została ustanowiona przez sąd rozdzielność majątkowa miedzy Panią (…) Pani mężem (…) z dniem (…) 2019 r.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w (…) z dnia (…) 2021 r. przy udziale Państwa A. i B. o zniesienie współwłasności doszło do zawarcia ugody. W toku sprawy ustalono, że przedmiotem współwłasności jest nieruchomość zabudowana położona w (…) nr ewidencyjny działki X o powierzchni (…) ha, dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą, w której współwłaścicielami są Państwo A. w udziale (…) oraz Państwo B. w udziale (…). Dokonano zgodnego nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości w taki sposób, że zgodnie z projektem geodety oznaczono działkę X "A" o powierzchni (…) ha i przyznaje się na własność Państwu A. oraz działkę X "B" o powierzchni (…) ha i przyznaje się na własność Państwu B. Działka X "B" o powierzchni (…) ha, co stanowi 49/100 udziału w działce X o łącznej powierzchni (…) ha, a działka Państwa A (…) ha, co stanowi 51/100 udziału w działce X. Działka X została podzielona na dwie działki. Państwa oznaczona nr ewidencyjnym Y.

Aktem Notarialnym - umowa sprzedaży z dnia (…) 2025 r. doszło do sprzedaży działki o numerze Y o obszarze (…), której są Pani wraz z mężem współwłaścicielami w udziałach. W dalszym ciągu panuje u Państwa ustrój rozdzielności majątkowej od 2019 roku. W toku postępowania sprzedażowego niezbędne było przedłożenie zaświadczenia z Urzędu Skarbowego o nieodpłatnym zniesieniu współwłasności. Na podstawie zaświadczenia z (…) Urzędu Skarbowego w (…) z dnia (…) 2025 r. wynika, że podatek od spadków i darowizn z tytułu nieodpłatnego zniesienia współwłasności nie wystąpił bo zobowiązanie wygasło - przedawniło się.

W związku z zaistniałą sytuacją, która miała miejsce na przestrzeni 6 lat, nieruchomość zakupiono w udziałach jako współwłasność (…) 2019 r., z dniem (…) 2021 r. doszło do nieodpłatnego zniesienia współwłasności w tych samych udziałach. Nie nabyli Państwo większego udziału w nieruchomości niż ten, który przysługiwał przed zniesieniem współwłasności, ani pod względem majątkowym ani też nie zwiększyła się wartość udziału.

Udział w nieruchomości Pani i męża także się nie zmienił w trakcie całego okresu. Do dnia dzisiejszego są Państwo małżeństwem. Zakupili Państwo nieruchomość jako małżeństwo do majątku wspólnego z ustrojem współwłasności, to jest właścicielami byli Państwo po połowie i nieruchomość została sprzedana również w udziałach po 1/2. Nie prowadzi Pani żadnej działalności gospodarczej. Sprzedaż nieruchomości została dokonana jako osoba fizyczna.

Pytanie

Czy przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i należy złożyć zeznanie podatkowe PIT-39?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodu uzyskanego w 2025 roku ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej nie należy się. Sprzedaż nieruchomości nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie. Zakupu dokonano w 2019 roku, a sprzedaży w 2025 roku. Nie ma obowiązku składania PIT-39. Zniesienie współwłasności zostało dokonane nieodpłatnie i nie wystąpiła nadwyżka ponad udział we współwłasności. Również zmiana ustroju majątkowego polegająca na zniesieniu wspólności ustawowej na rozdzielność majątkową od 25 czerwca 2019 roku, nie ma wpływu na podatek PIT, ponieważ udziały Pani i Pani męża w nieruchomości zostały takie same, najpierw 50% a potem 1/2.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy:

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub wskazanych wyżej praw majątkowych następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem przychód z tego źródła z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

-odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i wymienionych praw istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

Należy zatem wskazać, że nabyciem w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną – nabywcę, przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny.

Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego:

Art. 196 § 1 i § 2 ww. Kodeksu stanowi, że:

Zgodnie zaś z art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Natomiast zgodnie z art. 211 ww. Kodeksu:

Art. 212 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, który twierdzi, że nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku zniesienia współwłasności, jeśli:

a)podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub

b)wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w wartości udziału, jaki przysługiwał tej osobie.

Zatem, zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości – w przypadku jej sprzedaży, która przypadła danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę jej pierwotnego nabycia, ale tylko wówczas gdy wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej przed dokonaniem tej czynności oraz zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość (udział w nieruchomości), której (którego) wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Jeżeli zatem, w drodze zniesienia współwłasności współwłaściciel nabywa nieruchomości lub prawa ponad udział, który uprzednio posiadał to nabycie w drodze zniesienia współwłasności, w części przekraczającej posiadany udział, należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed dokonaniem tej czynności oznacza to, że dla udziału w nieruchomości lub prawie nabytego w drodze zniesienia współwłasności ponad pierwotnie posiadany udział, dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

O tym zaś czy udział uległ powiększeniu nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela bądź wielkość (powierzchnia) nieruchomości, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed i po dokonaniu zniesienia współwłasności.

W tym miejscu należy wskazać również, że jak wynika z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Biorąc pod uwagę, że udział w nieruchomości będącej przedmiotem wniosku został nabyty przez Panią i Pani męża w ramach wspólności majątkowej, należy odnieść się także do kwestii stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, które zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Przepis art. 31 § 1 Kodeksu stanowi, że:

Z kolei jak stanowi art. 35 ww. Kodeksu:

Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.

W myśl art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie z art. 47 § 1 ww. Kodeksu:

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.

Stosownie do art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z reguły jest to stan przejściowy, który prowadzi do podziału majątku, choć – jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy Kodeks cywilny – podział ten nie jest obowiązkowy.

W myśl natomiast art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z opisu sprawy wynika, że (…) 2019 r. została zakupiona przez Panią i Pani męża (Państwa B.) do majątku wspólnego (ustrój majątkowy wspólności ustawowej) działka numer X o powierzchni (…) ha, w udziale wynoszącym 49/100 części, na której znajduje się budynek mieszkalny jednorodzinny dwulokalowy w trakcie budowy. Pozostały udział w ww. nieruchomości (51/100 części) nabyło inne małżeństwo (Państwo A).

Wyrokiem Sądu Rejonowego w (…) z (…) 2020 r. została ustanowiona pomiędzy Panią a Pani mężem z dniem (…) 2019 r. rozdzielność majątkowa.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w (…) z 25 lutego 2021 r. przy udziale Państwa A. i B. o zniesienie współwłasności doszło do zawarcia ugody. W toku sprawy ustalono, że przedmiotem współwłasności jest nieruchomość zabudowana położona w (…) nr ewidencyjny działki X o powierzchni (…) ha, dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą, w której współwłaścicielami są Państwo A. w udziale 51/100 oraz Państwo B. w udziale 49/100. Dokonano zgodnego nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości, a działka X została podzielona na dwie działki. Państwa działka została oznaczona nr ewidencyjnym Y i jej powierzchnia wynosiła (…) ha, co stanowiło 49/100 udziału w działce X.

Aktem Notarialnym - umowa sprzedaży z dnia (…) 2025 r. doszło do sprzedaży działki o numerze Y o obszarze (…) ha, której była Pani wraz z mężem współwłaścicielem.

W dalszym ciągu panuje u Państwa ustrój rozdzielności majątkowej od 2019 roku. Nie prowadzi Pani żadnej działalności gospodarczej. Sprzedaży nieruchomości dokonała Pani jako osoba fizyczna.

W związku z powyższym, zgodnie z cytowanym wcześniej art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych − datą nabycia przez Panią udziału w działce X, pomimo ustania wspólności majątkowej małżeńskiej jest data nabycia tego udziału w nieruchomości do majątku wspólnego małżonków, tj. (…) 2019 r. Zatem pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6 ustawy upłynął przed dniem dokonania sprzedaży.

Także w związku z nieodpłatnym zniesieniem współwłasności działki numer X – z uwagi na to, że nie nabyła Pani wraz z mężem większego udziału w nieruchomości niż ten, który przysługiwał przed zniesieniem współwłasności, ani pod względem majątkowym ani też nie zwiększyła się wartość udziału – uznać należy, że w wyniku zniesienia współwłasności opisanej we wniosku nieruchomości nie doszło do nowego nabycia przez Panią części nieruchomości (udziału w powstałej w wyniku zniesienia współwłasności działce nr Y). Zatem okres 5-letni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym przypadku należy również liczyć od końca 2019 r., tj. od końca roku kalendarzowego, w którym nabyła Pani wraz z mężem udział w ww. nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że odpłatne zbycie posiadanego przez Panią udziału w nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż od końca roku, w którym doszło do nabycia udziału w nieruchomości, do dnia sprzedaży, upłynęło więcej niż 5 lat. W konsekwencji dochód ze sprzedaży nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i nie jest Pani zobowiązana do złożenia zeznania podatkowego PIT-39 oraz zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacja wydawana jest w indywidualnej sprawie zainteresowanego, który składa wniosek o jej wydanie. Wobec powyższego, należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawnopodatkową tylko dla Pani, a nie dla współwłaściciela nieruchomości.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.