Interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDWP.4011.235.2025.2.MG
Przychody z dzierżawy praw do znaku towarowego stanowią przychód z praw majątkowych, a nie z najmu i dzierżawy, wobec czego podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej, a nie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenie przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 listopada 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 20 listopada – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą polską rezydencję podatkową. Wnioskodawca w dniu 13 czerwca 2025 roku złożył do Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej wniosek o udzielenie prawa ochronnego na znak (…) w klasach 1 dla towarów: (…) oraz 17 dla towarów (…)
Wniosek o rejestrację został przyjęty przez Urząd ds. Własności Intelektualnej UE i opublikowany w dniu (…) w odpowiednim publikatorze urzędu, z przewidywaną datą rejestracji po zakończeniu okresu sprzeciwowego, co nastąpi (…).
Wnioskodawca zamierza, po skutecznej rejestracji Znaku, oddać spółce (…) w której pełni funkcję członka zarządu Znak do używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy, za wynagrodzeniem w postaci umówionego czynszu.
Spółka będzie wykorzystywać Znak w swojej bieżącej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży (w tym zakupu i odsprzedaży jak również produkcji i sprzedaży własnych) oraz magazynowania towarów objętych ochroną zgodnie z wykazem dla Znaku (przywołanych powyżej).
Umowa dzierżawy zostanie zawarta na podstawie art. 162 § 1 Ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku Prawo własności przemysłowej w związku z art. 693 § 1 oraz art. 709 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z pierwszym z powołanych przepisów prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne. Zgodnie natomiast z powołanymi przepisami kodeksu cywilnego (i) przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz; oraz (ii) Przepisy o dzierżawie rzeczy stosuje się odpowiednio do dzierżawy praw.
W ramach zawartej umowy Spółka uzyska prawo korzystania ze Znaku Towarowego na zasadach w niej przewidzianych i będzie mogła wykorzystywać go i pobierać pożytki w prowadzonej działalności gospodarczej do oznaczania w obrocie sprzedawanych przez siebie towarów poprzez: (i) umieszczanie znaku na towarach oraz na opakowaniach; (ii) umieszczanie znaku na pojazdach, budynkach, uniformach pracowniczych wykorzystywanych przy oferowaniu i wprowadzaniu objętych ochroną towarów do obrotu; (iii) umieszczanie na stronie internetowej, w mediach społecznościowych oraz we wszelkiego rodzaju drukowanych lub cyfrowych materiałach marketingowych i informacjach handlowych – celem odróżnienia zarówno jej działalności jak i samych towarów (w szczególności ich pochodzenia) na rynku, od innych towarów tej samej kategorii.
Z tego tytułu Spółka zobowiązana będzie do uiszczania na rzecz Wnioskodawcy czynszu pieniężnego, płatnego w ustalonych w umowie okresach.
Wnioskodawca zawrze umowę dzierżawy poza prowadzoną przez siebie jednoosobową działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; jako osoba fizyczna, która nie prowadzi w sposób zorganizowany działalności gospodarczej w zakresie dzierżawy własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD: 77.40.Z).
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca nie jest wspólnikiem spółki (…) której planuje oddać w dzierżawę znak towarowy.
Wnioskodawca uzyskuje i w przyszłości dalej będzie uzyskiwał dochody podlegające opodatkowaniu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie ze wskazanymi w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej kodami PKD (tj. 46.18.Z Działalność agentów specjalizujących się w sprzedaży pozostałych określonych towarów, 14.19.Z Produkcja pozostałej odzieży i dodatków do odzieży, 32.99.Z Produkcja pozostałych wyrobów, gdzie indziej niesklasyfikowana, 33.15.Z Naprawa i konserwacja statków i łodzi, 46.90.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana, 47.77.Z Sprzedaż detaliczna zegarków, zegarów i biżuterii prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach, 47.91.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet, 47.99.Z Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami, 52.10.B Magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów, 59.20.Z Działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych, 68.10.Z Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, 71.12.Z Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, 73.11.Z Działalność agencji reklamowych, 74.10.Z Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania, 74.90.Z Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana, 77.12.Z Wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, 77.33.Z Wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń biurowych, włączając komputery, 77.34.Z Wynajem i dzierżawa środków transportu wodnego, 90.04.Z Działalność obiektów kulturalnych, 96.09.Z Pozostała działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana).
Działalność nie będzie obejmowała działalności związanej z dzierżawą przedmiotów własności intelektualnej i podobnych produktów sklasyfikowanej pod kodem 77.40.Z, która będzie dokonana poza prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.
W okresie trwania umowy dzierżawy Wnioskodawca będzie zobowiązany do niekorzystania ze znaku towarowego.
Znak towarowy został stworzony w (…) przez grafika na podstawie zamówienia Wnioskodawcy i zgodnie z przedstawioną przez Wnioskodawcę specyfikacją.
Znak został stworzony w celu zabezpieczenia marki (…), wymyślonej przez Wnioskodawcę, przed nieupoważnionym kopiowaniem przez inne podmioty działające w branży wytwarzania oraz handlu (…)
Usługa stworzenia znaku towarowego została nabyta przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie faktury VAT wystawionej przez grafika. Majątkowe prawa autorskie do znaku zostały przeniesione na Wnioskodawcę osobiście.
Dotychczas Wnioskodawca nie korzystał w żaden sposób ze znaku towarowego, oczekując na skuteczną jego rejestrację w Urzędzie ds. Własności Intelektualnej Unii Europejskiej.
W ocenie Wnioskodawcy usługi dzierżawy znaku towarowego klasyfikowane są pod symbolem PKWiU 77.40.12.0 - Dzierżawa praw do korzystania ze znaków towarowych i franczyzy.
Znak towarowy jest znakiem graficznym i przedmiotem prawa autorskiego i stanowi utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wnioskodawca jest jedynym właścicielem znaku towarowego wskazanego we wniosku i podmiotem majątkowych praw autorskich do znaku na podstawie umowy przenoszącej majątkowe prawa autorskie do znaku, zawartej z grafikiem, który wykonał projekt znaku graficznego.
Wnioskodawca nie posiada innych znaków towarowych. Wnioskodawca nie zamierza obecnie wchodzić w posiadanie, rejestrować ani nabywać kolejnych znaków towarowych ani ich udostępniać do korzystania osobom trzecim na podstawie umów licencyjnych, umów dzierżawy, czy innych umów o podobnym charakterze.
Pytania
1.Do jakiego źródła przychodów wskazanego w przepisie art. 10 ust. 1 uPIT Wnioskodawca winien zaliczyć przychody z czynszu otrzymanego z tytułu dzierżawy Znaku Towarowego?
2.Czy w przypadku, gdy przychody uzyskane z czynszu otrzymanego z tytułu dzierżawy Znaku Towarowego Wnioskodawca powinien zaliczyć do źródła przychodów wymienionego w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 6 uPIT to czy w odniesieniu do takiego przychodu Wnioskodawca winien zastosować stawkę ryczałtu wskazaną w treści przepisu art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) uZPDOF?
Pana stanowisko w sprawie
Ad. 1
W ocenie Wnioskodawcy czynsz otrzymywany z tytułu umowy dzierżawy Znaku Towarowego na rzecz Spółki, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6) uPIT, jako dochód z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze;
Ad. 2
W ocenie Wnioskodawcy Wnioskodawca w odniesieniu do przychodów uzyskanych z czynszu otrzymanego z tytułu dzierżawy Znaku Towarowego Wnioskodawca powinien zastosować stawkę ryczałtu określoną w treści przepisu art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) uZPDOF.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
W zakresie pytania 1: Stosownie do treści art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do użycia i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Mimo iż przepis ten posługuje się literalnie jedynie pojęciem rzeczy, co mogłoby sugerować, że dzierżawa odnosi się wyłącznie do przedmiotów materialnych, to stosownie do doprecyzowania zawartego w art. 709 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że regulacje dotyczące dzierżawy rzeczy znajdują odpowiednie zastosowanie również do dzierżawy praw – nie może być wątpliwości, iż zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego możliwe jest także oddanie w dzierżawę praw do korzystania i pobierania pożytków. Jest to szczególnie aktualne dla takich właśnie praw jak prawa ochronne na znaki towarowe, które są zbywalne i z których można pobierać pożytki w obrocie gospodarczym. Zgodnie z art. 120 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów jednego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielanej ochrony.
W opisanym stanie faktycznym nie podlega wątpliwości, że oznaczenie, które Wnioskodawca zamierza wydzierżawić Spółce spełnia przesłanki uznania za znak towarowy w rozumieniu właściwych przepisów, szczególnie biorąc pod uwagę, iż zostanie on zarejestrowany we właściwym urzędzie. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6) uPIT „najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą” stanowią w szczególności źródło przychodu objętego podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie ma w ocenie Wnioskodawcy żadnych prawnych przesłanek, aby odmówić przychodom uzyskiwanym tytułem umowy dzierżawy Znaku Towarowego zawartej przez Wnioskodawcę jako podmiot praw do Znaku ze Spółką jako dzierżawcą, uznania za przychody z dzierżawy, o których mowa w tym przepisie.
W zakresie pytania nr 2: W konsekwencji powyższego, jeśli przychód osiągany przez Wnioskodawcę z umowy dzierżawy Znaku Towarowego zawartej ze Spółką jest przychodem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6) uPIT, to zgodnie z art. 9a ust. 6 tej samej ustawy, dla opodatkowania takiego przychodu obowiązkowo stosować należy przepisy uZPDOF.
W dalszej kolejności stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 6 ust. 1a uZPDOF dzierżawa Znaku Towarowego stanowiąca przychód, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 6) uPIT podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne. Stosownie bowiem do brzmienia tego przepisu „Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym.” Nie może być więc w świetle przepisów uZPDOF wątpliwości, że Wnioskodawca może (a nawet jest zobowiązany) wybrać tę formę opodatkowania dla przychodów osiąganych w formie czynszu tytułem umowy dzierżawy Znaku Towarowego na rzecz Spółki. Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 4) lit. a) uZPDOF ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100.000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100.000 zł.
Skoro zatem w analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie uzyskiwać przychody, o których mowa w treści przepisu art. 6 ust. 1a uZPDOF to zgodnie z treścią przywołanego powyżej przepisu art. 12 ust. 1 pkt 4) lit. a) uZPDOF winien stosować do tych przychodów stawkę ryczałtu wynoszącą 8,5% do kwoty przychodów 100.000 zł oraz 12,5% w odniesieniu do przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100.000 zł.
Wnioskodawca w przedstawionym przyszłym stanie faktycznym będzie uprawniony i zobowiązany do zastosowania powyższych stawek podatku w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z tytułu czynszu otrzymywanego na podstawie umowy dzierżawy Znaku Towarowego na rzecz Spółki.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są:
– pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
– najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6),
– kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7).
Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ww. ustawy
ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Z kolei, zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 tej ustawy:
za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy warunki:
·zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
·nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy oraz
·wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Przepis art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Z przedstawionych regulacji wynika, że najem i dzierżawa stanowią odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć mogą także wystąpić najem lub dzierżawa, które prowadzone są w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu bądź dzierżawy ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem.
Zgodnie z treścią art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o zastosowaniu opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
W myśl art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 843):
Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:
1)prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą;
2)osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163,340,368,620,i 680 ), zwanej dalej "ustawą o podatku dochodowym";
3)będące osobami duchownymi;
4)osiągające przychody ze sprzedaży, o której mowa w art. 20 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym.
W myśl art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Przepis art. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, że:
Przychodów (dochodów) opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym.
Opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać, po spełnieniu innych wymogów ustawowych, jedynie te przychody uzyskiwane przez podatnika, które w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być zakwalifikowane do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub najem, podnajem, poddzierżawa (…), o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy.
Z kolei przychody z praw majątkowych, zaliczane do źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, definiuje przepis art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:
Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.
Powyższy zapis ma charakter otwarty. Jednak wynika z niego wprost, że wszelkie przychody uzyskane w związku z posiadaniem, udostępnianiem i korzystaniem ze znaku towarowego zaliczane są do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z praw majątkowych.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1170):
Ustawa normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.
W myśl art. 6 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:
Na warunkach określonych w ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.
Stosownie do art. 120 ust. 1 i 2 ustawy Prawo własności przemysłowej:
Znakiem towarowym może być każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony.
Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, włącznie z nazwiskiem, rysunek, litera, cyfra, kolor, forma przestrzenna, w tym kształt towaru lub opakowania, a także dźwięk.
W myśl art. 121 ustawy Prawo własności przemysłowej:
Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne.
Artykuł 153 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej stanowi, że:
Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.
Natomiast zgodnie z art. 162 ust. 1 tej ustawy:
Prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Przepisy art. 67 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio.
Zatem przychód z tytułu korzystania przez podatnika z posiadanego znaku towarowego (w tym także ze znaku, na który udzielono prawo ochronne), a zatem także z odpłatnego udostępniania praw do korzystania z tego znaku innym podmiotom, stanowi przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od rodzaju umowy, na podstawie której udostępnienie to nastąpi (np. umowa dzierżawy na podstawie K.c.).
W dalszej kolejności należy dokonać analizy przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, która normuje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Zgodnie ze wspomnianym wyżej art. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ww. przychodów opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak wyżej wskazano, opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać, po spełnieniu innych wymogów ustawowych, jedynie te przychody uzyskiwane przez podatnika, które w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być zakwalifikowane do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza lub najem, podnajem, dzierżawa (...), o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy.
Brak jest zatem podstaw prawnych do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przychodów ze źródła przychodów, jakim są prawa majątkowe, w tym także przychodów uzyskiwanych z odpłatnego udostępniania znaku towarowego.
Na podstawie przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać jedynie przychody uzyskiwane przez podatników (niebędących osobami duchownymi) z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Jednakże kwalifikacji uzyskiwanych przez podatników przychodów (niezależnie do wybranej formy opodatkowania) należy dokonywać na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że ma Pan zamiar zawrzeć umowę dzierżawy znaku towarowego na rzecz spółki, której nie jest Pan wspólnikiem, a jedynie pełni Pan funkcje członka zarządu. Usługa stworzenia znaku towarowego została nabyta przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, majątkowe prawa do znaku zostały przeniesione na Pana osobiście. Jest Pan jedynym właścicielem znaku towarowego wskazanego we wniosku na podstawie umowy przenoszącej majątkowe prawa autorskie do znaku. Umowa dzierżawy zostanie zawarta na podstawie art. 162 § 1 Ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku Prawo własności przemysłowej w związku z art. 693 § 1 oraz art. 709 Kodeksu cywilnego. W ramach zawartej umowy Spółka uzyska prawo korzystania ze Znaku Towarowego na zasadach w niej przewidzianych i będzie mogła wykorzystywać go i pobierać pożytki w prowadzonej działalności gospodarczej do oznaczania w obrocie sprzedawanych przez siebie towarów. Z tego tytułu Spółka zobowiązana będzie do uiszczania na Pana rzecz czynszu pieniężnego, płatnego w ustalonych w umowie okresach. Zawrze Pan umowę dzierżawy poza prowadzoną przez Pana jednoosobową działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako osoba fizyczna, która nie prowadzi w sposób zorganizowany działalności gospodarczej w zakresie dzierżawy własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD: 77.40.Z).
Skoro więc znak towarowy, który będzie przedmiotem umowy dzierżawy, będzie stanowił Pana majątek prywatny, a umowa dzierżawy nie będzie zawarta w ramach działalności gospodarczej, to czynsz z umowy dzierżawy znaku towarowego uzyskiwany przez Pana będzie stanowić przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody te podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak jest zatem możliwości zakwalifikowania ww. przychodu do przychodów z najmu i dzierżawy, (…) tj. do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, a tym samym do opodatkowania tego przychodu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem stanu faktycznego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
