Interpretacja indywidualna z dnia 2 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.540.2025.1.AM
Wprowadzenie przez gminę energii elektrycznej do sieci energetycznej stanowi działalność gospodarczą oraz odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT. Częściowe odliczenie VAT od infrastruktury dla budynków B i C, z uwzględnieniem prewspółczynnika i proporcji sprzedaży.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie opodatkowania wprowadzenia do sieci energetycznej wyprodukowanego prądu z instalacji fotowoltaicznych dotyczących Budynków B i C, braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących montażu Infrastruktury dla Budynku A i prawa do odliczenia części podatku naliczonego od wydatków dotyczących montażu Infrastruktury dla Budynków B z uwzględnieniem prewspółczynnik właściwego dla danej jednostki budżetowej wykorzystującej określony Budynek B oraz nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia części podatku naliczonego od wydatków dotyczących montażu Infrastruktury dla Budynku C z uwzględnieniem prewspółczynnika skalkulowanego na podstawie wzoru określonego w rozporządzeniu dla Urzędu Gminy.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania wprowadzenia do sieci energetycznej wyprodukowanego prądu z instalacji fotowoltaicznych dotyczących Budynków B i C, braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących montażu Infrastruktury dla Budynku A oraz prawa do odliczenia części podatku naliczonego od wydatków dotyczących montażu Infrastruktury dla Budynków B i C.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.; dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane jednostki organizacyjne.
W strukturze organizacyjnej Gminy jednostkami budżetowymi są: jednostki oświatowe, w tym Szkoła (…) w (…) (dalej: „Szkoła”) oraz Przedszkole (…) w (…) (dalej: „Przedszkole”), jak również (…) Schronisko (…) w (…) (dalej: „Schronisko”) oraz Gminny Ośrodek (…). W ramach struktury organizacyjnej Gminy działa także urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego jaką jest Gmina, tj. Urząd Gminy w (…) (dalej: „Urząd” lub „UG”). Wszystkie powyższe jednostki organizacyjne objęte są aktualnie centralizacją rozliczeń VAT i wykazują osiągany obrót w deklaracji składanej z podaniem danych Gminy.
Schronisko jest publiczną placówką oświatowo-wychowawczą realizującą zadania edukacyjne, wychowawcze, (…). Zgodnie ze statutem, do zadań Schroniska należy m.in.: (…). Główna siedziba Schroniska znajduje się w (…). Budynek Schroniska w (…) będzie nazywany dalej jako „Schronisko w A”. Schronisko posiada swoją filię w (…). Budynek Schroniska w (…) będzie nazywany dalej jako „Schronisko w B”. Podstawą prawną działania Schroniska jest m.in. ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 881 ze zm.). Organem prowadzącym Schronisko jest Gmina. Natomiast organem sprawującym nadzór pedagogiczny jest (…) Kurator Oświaty.
Na terenie Gminy funkcjonuje również Gminny Ośrodek Kultury „(…)” (dalej: „GOK”). GOK jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury. Podstawą prawną działania GOK jest m.in. ustawa z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87). Gmina zawarła z GOK umowę użyczenia na bezpłatne używanie budynku pozostającego w majątku gminnym na prowadzenie działalności kulturalnej. Czynność użyczenia budynku na rzecz GOK Gmina traktuje jako niepodlegającą opodatkowaniu VAT. Gmina podkreśla, że GOK nie jest jednostką budżetową Gminy ani samorządowym zakładem budżetowym Gminy, zatem nie podlega centralizacji rozliczeń w VAT razem z Gminą.
Przedszkole posiada oddział w (…), a budynek tego oddziału będzie nazywany dalej jako: „budynek Przedszkola”.
Gmina w latach 2025-2026 realizuje / będzie realizować inwestycję pn. „(…)” (dalej: „Inwestycja”), w ramach której powstaje następująca infrastruktura (dalej: „Infrastruktura”) na / przy / w budynkach stanowiących własność Gminy:
1.instalacja fotowoltaiczna dla budynku Schroniska w A, podłączona do sieci elektroenergetycznej o mocy (…) kW wraz z magazynem energii o pojemności (…) kWh oraz systemem zarządzania i monitorowania produkcji energii,
2.instalacja fotowoltaiczna dla budynku Schroniska w A, podłączona do sieci elektroenergetycznej o mocy (…) kW wraz z systemem zarządzania i monitorowania produkcji energii,
3.instalacja fotowoltaiczna dla budynku Schroniska w B, podłączona do sieci elektroenergetycznej o mocy (…) kW wraz z systemem zarządzania i monitorowania produkcji energii,
4.instalacja fotowoltaiczna dla budynku Szkoły, podłączona do sieci elektroenergetycznej o mocy (…) kW wraz z systemem zarządzania i monitorowania,
5.instalacja fotowoltaiczna dla budynku Przedszkola, podłączona do sieci elektroenergetycznej o mocy (…) kW wraz z systemem zarządzania i monitorowania produkcji energii,
6.instalacja fotowoltaiczna dla budynku, w którym działalność kulturalną prowadzi GOK, podłączona do sieci elektroenergetycznej o mocy (…) kW wraz z systemem zarządzania i monitorowania,
7.kocioł na biomasę o mocy min. (…) kW wraz z systemem monitorowania produkcji energii z instalacji fotowoltaicznych dla budynku, w którym działalność kulturalną prowadzi GOK.
Ww. instalacje fotowoltaiczne będące przedmiotem Inwestycji będą nazywane dalej jako „Instalacje”.
Wydatki ponoszone w ramach Inwestycji są / będą dokumentowane wystawianymi na Gminę przez dostawców / wykonawców fakturami VAT.
Jednostki oświatowe
Budynek Szkoły jest wykorzystywany w głównej mierze do publicznej działalności oświatowej niepodlegającej opodatkowaniu VAT. Ponadto, w przedmiotowym budynku Gmina za pośrednictwem Szkoły wykonuje okazjonalnie czynności opodatkowane VAT (np. udostępnianie sali mieszczącej się w budynku Szkoły za odpłatnością na podstawie umów najmu na rzecz podmiotów zewnętrznych) oraz czynności zwolnione z VAT.
Gmina wskazuje, że budynek Przedszkola również jest wykorzystywany w głównej mierze do publicznej działalności oświatowej niepodlegającej opodatkowaniu VAT. Ponadto, w przedmiotowym budynku ma miejsce udostępnianie pomieszczeń za odpłatnością na podstawie umów najmu na rzecz podmiotów zewnętrznych, z tytułu którego Gmina wykazuje obrót opodatkowany VAT. Gmina podkreśla, że budynek Przedszkola nie jest wykorzystywany do czynności zwolnionych z VAT.
Schronisko
Schronisko wykonuje następujące czynności na rzecz podmiotów innych niż jednostki organizacyjne scentralizowane dla celów VAT w Gminie, za pomocą budynku Schroniska w A: udostępnianie miejsc noclegowych, świadczenie usług w zakresie stołówki / cateringu, a także organizacja imprez okolicznościowych. Świadcząc ww. czynności, Schronisko wykazuje obrót opodatkowany VAT (z zastosowaniem odpowiedniej stawki VAT). Schronisko nie wykazuje obrotu zwolnionego z VAT, jak również, żaden podmiot nie jest zwolniony z odpłatności za jakąkolwiek ww. czynność wykonywaną w budynku Schroniska w A. Gmina podkreśla, że Schronisko za pomocą budynku Schroniska w A wykonuje także czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT na rzecz scentralizowanych dla celów VAT jednostek organizacyjnych Gminy, w szczególności w zakresie stołówki / cateringu. Schronisko w przedmiotowy budynku użycza pomieszczenie na rzecz (…) Straży Pożarnej, co również stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT.
Schronisko za pomocą budynku Schroniska w B wykonuje czynności na rzecz podmiotów innych niż jednostki organizacyjne scentralizowane dla celów VAT w Gminie, w tym m.in. wynajem sali bankietowej z możliwością usługi cateringowej. Świadcząc ww. czynności, Schronisko wykazuje obrót opodatkowany VAT (z zastosowaniem odpowiedniej stawki VAT). Schronisko nie wykazuje obrotu zwolnionego z VAT, jak również, żaden podmiot nie jest zwolniony z odpłatności za jakąkolwiek ww. czynność wykonywaną przez Schronisko w budynku Schroniska w B. Gmina podkreśla, że Schronisko za pomocą budynku Schroniska w B wykonuje także czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT na rzecz scentralizowanych dla celów VAT jednostek organizacyjnych Gminy, w szczególności w zakresie cateringu. Schronisko w przedmiotowy budynku użycza pomieszczenie na rzecz (…) Straży Pożarnej, co również stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT.
Sposób wykorzystywania przedmiotu Inwestycji
Gmina wskazuje, że w ramach Inwestycji ponosić będzie ponosić wydatki na Infrastrukturę, która będzie umieszczona na / przy / w budynkach stanowiących własność Gminy, które są / będą wykorzystywane przez Gminę:
A.do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT (dalej: „Budynek A”),
B.do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT, jak i opodatkowanych VAT (dalej: „Budynki B”),
C.do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT, jak i opodatkowanych VAT oraz zwolnionych z opodatkowania VAT (dalej: „Budynek C”).
Budynek A, Budynki B i Budynek C będą zwane łącznie jako: „Budynki”.
Budynek A obejmuje budynek, w którym działalność kulturalną prowadzi GOK. Gmina podkreśla, że GOK samodzielnie zawiera umowę z przedsiębiorstwem energetycznym na dostawę energii elektrycznej do przedmiotowego budynku Gminy będącego w użyczeniu. Zatem GOK, w związku z funkcjonowaniem Instalacji, będzie samodzielnie rozliczać się z przedsiębiorstwem energetycznym. W konsekwencji, Infrastruktura zamontowana na / przy / w Budynku A będzie wykorzystywana przez Gminę wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT, tj. użyczenia (Infrastruktura będzie przedmiotem użyczenia).
W odniesieniu natomiast do Budynków B, Gmina wskazuje, że obejmują one budynki wykorzystywane przez Schronisko oraz Przedszkole tj.:
a)budynek Schroniska w A,
b)budynek Schroniska w B,
c)budynek Przedszkola.
Budynek C obejmuje budynek, który jest wykorzystywany przez Szkołę.
Infrastruktura, będąca przedmiotem Inwestycji, będzie służyć wyłącznie do funkcjonowania danego Budynku, na / przy / w którym zostanie umieszczona.
W związku z uruchomieniem Instalacji na Budynkach B oraz C i wytwarzaniem z ich udziałem energii elektrycznej, która będzie wprowadzana do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, Gmina będzie w jej ocenie prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1361 ze zm., dalej: „ustawa o OZE”). Według zamierzeń Gminy, okoliczność ta znajdzie odzwierciedlenie w umowie na sprzedaż i dystrybucję energii elektrycznej, która zostanie zawarta z przedsiębiorstwem energetycznym (dalej: „Przedsiębiorstwo energetyczne”).
Wytworzona w Instalacjach energia elektryczna, która następnie będzie odprowadzana do sieci Przedsiębiorstwa energetycznego będzie rozliczana w ramach tzw. „net-billingu”. Model ten przewiduje, że wyprodukowana i wprowadzona do sieci energia elektryczna jest zapisywana wartościowo jako tzw. depozyt prosumencki na indywidualnych kontach Gminy (dla Budynków B i C) i będzie pomniejszać kwotę podlegającą (ewentualnie) zapłacie przez Gminę na rzecz Przedsiębiorstwa energetycznego w danym okresie rozliczeniowym z tytułu zużycia prądu przez dany Budynek. W konsekwencji koszty zakupu przez Gminę energii elektrycznej niezbędnej do korzystania z Budynków stają się niższe (z uwagi na rozliczenie nabytej przez Gminę od Przedsiębiorstwa energetycznego energii elektrycznej z energią elektryczną wyprodukowaną w Instalacjach).
Gmina podkreśla, że Instalacje montowane na / przy Budynkach będą wykorzystywane wyłącznie na potrzeby danego Budynku. Wytwarzanie prądu w Instalacjach będzie się obywać w sposób ciągły. Gmina nie przewiduje sprzedaży prądu wytworzonego w Instalacjach podmiotom trzecim.
W przypadku występowania nadwyżek wartości energii elektrycznej wyprodukowanej przez Instalacje umieszczone na / przy Budynkach B i C nad wartością energii pobranej z sieci i zużytej w tych budynkach, niewykorzystane środki pochodzące z depozytu prosumenckiego będą stanowiły nadpłatę zwracaną Gminie przez Przedsiębiorstwo energetyczne.
Pytania
1.Czywprowadzenie do sieci energetycznej prądu, który będzie produkowany w Instalacjach zamontowanych na / przy Budynkach B i C, będzie stanowić po stronie Gminy działalność gospodarczą oraz odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku?
2.Czy Gminie przysługuje / będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych na Infrastrukturę zamontowaną na / w / przy Budynku A?
3.Czy Gminie przysługuje / będzie przysługiwać prawo do częściowego odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych na Infrastrukturę zamontowaną na / przy / w Budynkach B, przy zastosowaniu prewspółczynnika właściwego dla jednostki budżetowej, która wykorzystuje dany budynek, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT i § 3 ust. 3 Rozporządzenia, z zastrzeżeniem sytuacji, w której zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 2g ustawy o VAT w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT?
4.Czy Gminie przysługuje / będzie przysługiwać prawo do częściowego odliczenia VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na Infrastrukturę montowaną na / przy / w Budynku C, przy zastosowaniu prewspółczynnika właściwego dla jednostki budżetowej, która wykorzystuje Budynek C, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w związku z § 3 ust. 2 Rozporządzenia, a następnie proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem sytuacji, w której zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
1.Wprowadzenie do sieci energetycznej prądu, który będzie produkowany w Instalacjach zamontowanych na / przy Budynkach B i C, będzie stanowić po stronie Gminy działalność gospodarczą oraz odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku.
2.Gminie nie przysługuje / nie będzie przysługiwać prawo do częściowego odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych na Infrastrukturę zamontowaną na / w / przy Budynku A.
3.Gminie przysługuje / będzie przysługiwać prawo do częściowego odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych na Infrastrukturę zamontowaną na / przy / w Budynkach B, przy zastosowaniu prewspółczynnika właściwego dla jednostki budżetowej, która wykorzystuje dany budynek, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT i § 3 ust. 3 Rozporządzenia, z zastrzeżeniem sytuacji, w której zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 2g ustawy o VAT w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT.
4.Gminie przysługuje / będzie przysługiwać prawo do częściowego odliczenia VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na Infrastrukturę montowaną na / przy / w Budynku C, przy zastosowaniu prewspółczynnika właściwego dla jednostki budżetowej, która wykorzystuje Budynek C, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w związku z § 3 ust. 2 Rozporządzenia, a następnie proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem sytuacji, w której zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
Ad 1
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Jako że JST są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez JST, nawet gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.
Zatem w przypadku, gdy Gmina realizuje należące do niej zadania na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - powinna być traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa ona de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.
W świetle powyższych przepisów działalność Gminy polegająca na wprowadzeniu do sieci wyprodukowanego z pomocą Instalacji prądu będzie stanowić działalność gospodarczą („wszelka działalność producentów”), a Gmina będzie występować w tym przypadku w charakterze podatnika VAT.
Stosownie natomiast do treści art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Mając na uwadze powyższe, należy uznać, iż wprowadzanie przez Gminę energii elektrycznej wyprodukowanej w Instalacjach do sieci, będzie stanowić sprzedaż energii elektrycznej na rzecz Przedsiębiorstwa energetycznego, co wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów.
Zważywszy natomiast, że ani ustawa o VAT ani też wydane na jej podstawie rozporządzenia nie przewidują zwolnienia z VAT dla czynności wprowadzania energii elektrycznej do sieci, czynności powyższe nie podlegają takiemu zwolnieniu.
Zaprezentowane stanowisko znajduje oparcie m.in. w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS” lub „Organ”) w sprawie o podobnym stanie faktycznym, z dnia 25 listopada 2024 r. o sygn. 0112-KDIL3.4012.563.2024.2.MBN, w której Organ stwierdził, że „W świetle zacytowanych wyżej przepisów, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów na zasadach dla niej określonych. (...) Wprowadzając wyprodukowaną w instalacji fotowoltaicznej energię do sieci energetycznej dokonują Państwo jako prosument i podatnik VAT, na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Dostawa energii elektrycznej nie została przez ustawodawcę wymieniona jako zwolniona od podatku, w konsekwencji stanowi ona czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług”.
Mając na uwadze powyższe, zdaniem Gminy, opisane czynności wprowadzania do sieci energetycznej prądu, który zostanie wyprodukowany w Instalacjach zamontowanych na / przy Budynkach B i C będzie stanowić po stronie Gminy działalność gospodarczą oraz odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku.
Ad 2, 3, 4
Uwagi ogólne
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.
Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:
·zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz
·pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.
Mając na względzie treść wyżej powołanych regulacji w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego, wynika z nich, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, zostały nabyte przez podatnika VAT oraz gdy są one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
Budynek A
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Gmina wykorzystuje Budynek A wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT, w ramach których nie działa w roli podatnika VAT, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.
W przypadku Infrastruktury zamontowanej na / przy / w Budynku A, nie będzie istniał bezpośredni związek z działalnością opodatkowaną VAT po stronie Gminy. Infrastruktura zamontowana na / przy / w Budynku A będzie wykorzystywana przez Gminę wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT, tj. użyczenia (Infrastruktura będzie przedmiotem użyczenia).
Tym samym Gmina nie będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków poniesionych na Infrastrukturę umieszczoną na / przy / w Budynku A.
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”), np. z dnia 4 marca 2025 r. o sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.1080.2024.2.KS: „Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzam, że ww. czynność, tj. nieodpłatne udostępnienie efektów rzeczowych Projektu w ramach użyczenia, realizowana będzie poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym wykonując te czynności nie będą występowali Państwo w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji nieodpłatne udostępnienie przez Państwa efektów rzeczowych Projektu nie będzie stanowiło czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. (...) W analizowanej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż w związku z realizacją Projektu nie będą działali Państwo jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a dokonane nabycia towarów i usług w związku z realizacją ww. Projektu nie będą miały związku z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Wobec powyższego, nie będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Projektu”.
Reasumując, Gminie nie przysługuje / nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych na Infrastrukturę zamontowaną na / w / przy Budynku A.
Budynki B
Jak już Gmina wskazywała w uzasadnieniu stanowiska w zakresie pytania pierwszego - działalność Gminy polegająca na wprowadzeniu do sieci wyprodukowanego za pomocą Instalacji prądu będzie stanowić działalność gospodarczą i czynność opodatkowaną VAT po stronie Gminy, w ramach której Gmina działa jako podatnik VAT.
Ponadto jak już Gmina wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, Budynki B oraz Infrastruktura znajdującą się na / przy w Budynkach B wykorzystywana będzie przez właściwe jednostki budżetowe Gminy zarówno do czynności niepodlegających jak i opodatkowanych VAT.
Mając na uwadze powyższe, Gmina nie powinna być traktowana inaczej / mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów / usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
Skoro Gmina jako czynny podatnik VAT, zobowiązana jest uiszczać VAT należny z tytułu świadczonych usług / dostawy towarów, powinna ona mieć prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość ich świadczenia.
Z uwagi na powyższe, w ocenie Gminy, przysługuje / będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych na Infrastrukturę zamontowaną na / przy / w Budynkach B, przy zastosowaniu prewspółczynnika właściwego dla jednostki budżetowej, która wykorzystuje dany budynek, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT i § 3 ust. 3 Rozporządzenia.
Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 15 grudnia 2024 r. o sygn. 0112-KDIL3.4012.639.2024.2.MBN „(...) wydatki przypisane bezpośrednio do nabycia i montażu instalacji fotowoltaicznej na budynku przedszkola będą wykorzystywane do dwojakiego rodzaju działalności, tj. do działalności niepodlegającej opodatkowaniu (poza VAT) oraz do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Nie będą Państwo w stanie dokonać alokacji bezpośredniej powyższych wydatków wyłącznie do czynności niepodlegających podatkowi VAT lub opodatkowanych podstawową stawką VAT. Wydatki zostaną udokumentowane fakturami, na których jako nabywca zostaną wskazani Państwo. Tym samym, przysługuje Państwu, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w takim zakresie w jakim wydatki te są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług z uwzględnieniem zasad określonych w art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz rozporządzenia”.
Podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 2 października 2023 r. o sygn. 0111-KDIB3- 2.4012.280.2023.2.ASZ, DKIS uznał, że: „Skutkiem tego, w związku z ponoszeniem nakładów na realizację inwestycji dotyczącej montażu instalacji fotowoltaicznej na budynku przedszkola, generalnie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego w takim zakresie w jakim wydatki te są związane z wykonywaniem opodatkowanej VAT działalności gospodarczej. Przy odliczaniu podatku naliczonego od wydatków poniesionych w ramach realizacji Inwestycji na budynku przedszkola zastosowanie znajdą regulacje art. 86 ust. 2a ustawy przy uwzględnieniu przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. W opisanym przez Państwa przypadku należy zastosować prewspółczynnik jednostki budżetowej”.
Niemniej jednak, Gmina zwraca uwagę na art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku, gdy proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT nie przekroczy 2%, podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%. Na mocy art. 86 ust. 2g ustawy o VAT, powyższą regulację stosuje się odpowiednio również w odniesieniu do określania wysokości prewspółczynnika.
Równocześnie, jak wynika z brzmienia § 3 ust. 1 Rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Zatem, w ocenie Gminy, w przypadku gdy prewspółczynnik jednostki budżetowej w danym roku nie przekroczy 2%, jednostka budżetowa może uznać, że proporcja ta wynosi 0% i w konsekwencji nie będzie przysługiwać jej wówczas prawo do odliczenia VAT od wydatków poniesionych na Infrastrukturę umieszczoną na / przy / w Budynkach B.
Reasumując, Gminie przysługuje / będzie przysługiwać prawo do częściowego odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych na Infrastrukturę zamontowaną na / przy / w Budynkach B, przy zastosowaniu prewspółczynnika właściwego dla jednostki budżetowej, która wykorzystuje dany budynek, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT i § 3 ust. 3 Rozporządzenia, z zastrzeżeniem sytuacji, w której zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 2g ustawy o VAT w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT.
Budynek C
Jak już Gmina wskazywała w uzasadnieniu stanowiska w zakresie pytania pierwszego - działalność Gminy polegająca na wprowadzeniu do sieci wyprodukowanego za pomocą Instalacji prądu będzie stanowić działalność gospodarczą i czynność opodatkowaną VAT po stronie Gminy, w ramach której Gmina działa jako podatnik VAT.
Ponadto jak już Gmina wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, Budynek C oraz Infrastruktura znajdująca się na / przy / w Budynku C wykorzystywana będzie przez Szkołę zarówno do czynności niepodlegających jak i opodatkowanych VAT oraz zwolnionych z VAT.
Mając na uwadze powyższe, Gmina nie powinna być traktowana inaczej / mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów / usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
Skoro Gmina jako czynny podatnik VAT, zobowiązana jest uiszczać VAT należny z tytułu świadczonych usług / dostawy towarów, powinna ona mieć prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość ich świadczenia.
Z uwagi na powyższe, w ocenie Gminy, przysługuje jej prawo do częściowego odliczenia VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na Infrastrukturę montowaną na / przy / w Budynku C, przy zastosowaniu prewspółczynnika właściwego dla jednostki budżetowej, która wykorzystuje Budynek C, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w związku z § 3 ust. 2 Rozporządzenia. W ocenie Gminy, do ww. wydatków znajdzie zastosowanie prewspółczynnik właściwy dla Szkoły.
Zdaniem Gminy, oprócz powyższego prewspółczynnika, Gmina zastosować powinna proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT (tj. współczynnik VAT), zgodnie z którym, proporcję sprzedaży ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
Ustawa o VAT nie definiuje czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W opinii Wnioskodawcy, w tym przypadku należy się odnieść do czynności podlegających ustawie o VAT, a więc czynności podlegających opodatkowaniu VAT, lecz zwolnionych z opodatkowania. Natomiast nie należy uwzględniać zdarzeń znajdujących się w ogóle poza zakresem regulacji ustawy o VAT (zostały one już uwzględnione na etapie zastosowania prewspółczynnika).
Na uwagę zasługuje również fakt, iż przywołany przepis odnosi się do pojęcia obrotu. Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 1 ustawy VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a- 30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 jest wszystko to, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Natomiast przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Oznacza to, iż przepis art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, określający sposób wyliczenia proporcji sprzedaży poprzez odniesienie się do pojęcia obrotu, stanowi, iż w kalkulacji współczynnika sprzedaży należy uwzględniać wyłącznie czynności stanowiące odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, czyli czynności podlegające ustawie o VAT. W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, wyłącznie czynności uregulowane w przepisach ustawy o VAT mogą zostać uwzględnione w kalkulacji proporcji. Zatem zdarzenia znajdujące się poza zakresem ustawy o VAT nie powinny wpływać na wysokość proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w utrwalonej linii orzeczniczej, w której TSUE wielokrotnie rozstrzygał, co należy rozumieć przez czynność, w związku z którą nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przykładowo w orzeczeniach C-333/91 Sofitam SA v. Ministre charge du Budget, C-306/94, Regie duaphinoise-Cabinet A. Forest SAR Lv. Minister du Budget, C‑16/00 Cibo Participations SA DirecteurRegionat des impot du Nord-Pas-de-Calais, TSUE potwierdził, iż odsetki od pożyczek, oraz dywidendy pozostające całkowicie poza strefą opodatkowania VAT nie mogą być uwzględniane w obliczaniu proporcji sprzedaży, która ma na celu ustalenie części podatku naliczonego podlegającej odliczeniu.
Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone w utrwalonym w tej materii orzecznictwie krajowym. W tym miejscu należy wskazać na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) w składzie 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. I FPS 9/10, w sentencji której rozszerzony skład sędziowski wskazał, że „Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży”. Zatem NSA jednoznacznie potwierdził, że zdarzenia pozostające poza zakresem regulacji VAT nie powinny mieć wpływu na wysokość współczynnika sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.
Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zdaniem Wnioskodawcy Gmina, która jest jednostką samorządu terytorialnego jest organem władzy publicznej, o którym mowa w przywołanym przepisie ustawy o VAT, a zadania, dla których Gmina została powołana w ramach reżimu publicznoprawnego, pozostają poza zakresem regulacji VAT.
W konsekwencji, Gmina nie powinna uwzględniać w kalkulacji proporcji sprzedaży zdarzeń spoza zakresu VAT.
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 22 marca 2024 r. o sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.52.2024.1.MC wydanej w stanie faktycznym zbliżonym do sytuacji Gminy, w której Organ wskazał: „Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją zadania pn. „(...)” oraz inwestycji obejmującej montaż instalacji fotowoltaicznej na budynku Urzędu w ramach zadania pn. „(...)”, które są wykorzystywane przez Państwa zarówno do celów działalności gospodarczej (czynności opodatkowane VAT oraz zwolnione z VAT), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT), i których nie mają Państwo możliwości przyporządkowania w całości do działalności gospodarczej, powinni Państwo dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej z zastosowaniem tzw. preproporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT z uwzględnieniem przepisu § 3 ust. 2 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r., tj. przy zastosowaniu prewspółczynnika obliczonego dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego. Ponadto z uwagi na fakt, że – jak wynika z okoliczności sprawy - wydatki związane z realizacją ww. inwestycji służą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarówno do czynności opodatkowanych, jak i do czynności zwolnionych od podatku, i nie mają Państwo możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, są Państwo zobowiązani również do proporcjonalnego odliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i następne ustawy o VAT. Podsumowując, od wydatków ponoszonych w związku z realizacją zadania pn. „(...)” oraz inwestycji obejmującej montaż instalacji fotowoltaicznej na budynku Urzędu w ramach zadania pn. „(...)”, mają Państwo prawo do odliczenia części podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a ustawy, § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia oraz przepisów art. 90 ust. 2 i następne ustawy, tj. przy zastosowaniu prewspółczynnika i proporcji właściwych dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego. Przy czym, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy”.
Analogiczne stanowisko zostało przedstawione również w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 28 kwietnia 2023 r. o sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.116.2023.2.MH, gdzie wskazano: „(...) od wydatków ponoszonych w związku z realizacją inwestycji pn. „(....)” w części dotyczącej Instalacji montowanych na Budynku Urzędu Gminy, Państwa Gmina będzie miała prawo do odliczenia części podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a i następne ustawy, z uwzględnieniem przepisu § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia oraz przepisów art. 90 ust. 2 i następne ustawy. Przy czym, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, będzie przysługiwało pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy”.
Tożsame stanowisko zostało zaprezentowane także w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 25 sierpnia 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.496.2020.1.MK, gdzie DKIS wskazał: „Reasumując, skoro wydatki ponoszone w związku z realizacją ww. projektu polegającego na montażu paneli fotowoltaicznych na budynku Urzędu Gminy (...) będą związane z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi od podatku oraz niepodlegającymi opodatkowaniu, a Wnioskodawca nie ma możliwości przypisania poniesionych wydatków do poszczególnych rodzajów czynności, to Gminie będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a i następne ustawy przy zastosowaniu proporcji wyliczonej według wzoru ustalonego dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, o którym mowa w § 3 ust. 2 rozporządzenia, a także przepisów art. 90 ust. 2 i następne ustawy. Prawo do odliczenia podatku VAT będzie przysługiwać, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy”.
Gmina zwraca również uwagę na wyjaśnienia zawarte w uzasadnieniu stanowiska w zakresie dotyczącym Budynków B, tj. art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku, gdy proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT nie przekroczy 2%, podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%. Na mocy art. 86 ust. 2g ustawy o VAT, powyższą regulację stosuje się odpowiednio również w odniesieniu do określania wysokości prewspółczynnika. Równocześnie, jak wynika z brzmienia § 3 ust. 1 Rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Zatem, w ocenie Gminy, w przypadku gdy prewspółczynnik jednostki budżetowej (tj. Szkoły) w danym roku nie przekroczy 2%, jednostka budżetowa może uznać, że proporcja ta wynosi 0% i w konsekwencji nie będzie przysługiwać jej wówczas prawo do odliczenia VAT od wydatków poniesionych na Infrastrukturę umieszczoną na / przy / w Budynku C.
Reasumując, Gminie przysługuje / będzie przysługiwać prawo do częściowego odliczenia VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na Infrastrukturę montowaną na / przy / w Budynku C, przy zastosowaniu prewspółczynnika właściwego dla jednostki budżetowej, która wykorzystuje Budynek C, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w związku z § 3 ust. 2 Rozporządzenia, a następnie proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem sytuacji, w której zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 2 pkt 6 i 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
6)towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii;
22)sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Jak wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bezwzględnym warunkiem dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Pod pojęciem odpłatności świadczenia rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.
Art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te są podatnikami VAT w przypadku wykonywanych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Rolę gminy szczegółowo określa ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1153).
Art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. (…).
Realizacja zadań własnych następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Gmina, w celu wypełnienia nałożonych zadań, organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.
W analizowanej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o OZE”.
Art. 2 pkt 19 i pkt 27a ustawy o OZE:
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
19) mikroinstalacja - instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW;
27a) prosument energii odnawialnej - odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. z 2023 r. poz. 773).
Art. 3 ustawy o OZE:
Podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wymaga uzyskania koncesji na zasadach i warunkach określonych w ustawie – Prawo energetyczne, z wyłączeniem wytwarzania energii elektrycznej:
1)w mikroinstalacji;
2)w małej instalacji;
3)wyłącznie z biogazu rolniczego, w tym w kogeneracji w rozumieniu art. 3 pkt 33 ustawy – Prawo energetyczne;
4)wyłącznie z biopłynów.
Art. 4 ust. 1 ustawy o OZE:
Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne przez prosumenta energii odnawialnej wytwarzającego energię elektryczną w mikroinstalacji o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej:
1)większej niż 10 kW – w stosunku ilościowym 1 do 0,7;
2)nie większej niż 10 kW – w stosunku ilościowym 1 do 0,8.
Art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE:
Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej od 1 lipca 2022 r. przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, wytwarzającego energię elektryczną w instalacji odnawialnego źródła energii, której przyłączenie do sieci elektroenergetycznej i wprowadzenie z niej energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej po raz pierwszy nastąpiło po 31 marca 2022 r., z wyłączeniem mikroinstalacji przyłączonych do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2-11, wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne.
Art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o OZE:
Rozliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 1a, w odniesieniu do prosumenta energii odnawialnej - dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2a-2d, na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej w punkcie poboru energii prosumenta energii odnawialnej.
Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a-7 ustawy o OZE.
Art. 4 ust. 3a ustawy o OZE:
Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, na podstawie ilości energii sumarycznie zbilansowanych zgodnie z ust. 2a-2d, w zakresie różnicy pomiędzy wartością energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, ustaloną w sposób określony w art. 4b, oraz wartością energii elektrycznej pobranej z tej sieci, ustaloną w sposób określony w art. 4c ust. 3.
Art. 4 ust. 2b ustawy o OZE:
Rozliczenia pomiędzy sprzedawcą, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, a prosumentem energii odnawialnej, prosumentem zbiorowym energii odnawialnej lub prosumentem wirtualnym energii odnawialnej są prowadzone na podstawie ilości energii sumarycznie zbilansowanej w każdej godzinie. Sumarycznie zbilansowana ilość energii elektrycznej, wprowadzona do i pobrana z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, jest wyznaczana dla danej godziny metodą wektorową według następującego wzoru:
Eb(t) = Ep(t) – Ew(t)
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
Eb(t) – ilość energii sumarycznie zbilansowanej w godzinie (t), wyrażoną w kWh, podlegającą rozliczeniu w danym okresie rozliczeniowym; wartość dodatnia oznacza ilość energii elektrycznej pobranej w danej godzinie (t) z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, a wartość ujemna oznacza ilość energii elektrycznej wprowadzonej w danej godzinie (t) do tej sieci,
Ep(t) – sumę ze wszystkich faz ilości energii elektrycznej pobranej w godzinie (t) z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, wyrażoną w kWh,
Ew(t) – sumę ze wszystkich faz ilości energii elektrycznej wprowadzonej w godzinie (t) do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, wyrażoną w kWh, przy czym dla prosumenta wirtualnego energii odnawialnej jako ilość energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przyjmuje się ilość energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii wyznaczoną zgodnie z ust. 2 pkt 3 lit. b.
Art. 4 ust. 8 ustawy o OZE:
Wytwarzanie i wprowadzanie do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 oraz ust. 1a, przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej niebędącego przedsiębiorcą, o którym mowa w ustawie - Prawo przedsiębiorców, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 tej ustawy.
Art. 4 ust. 11 ustawy o OZE:
W przypadku gdy:
1)prosument energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie odbierze energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie 12 miesięcy od daty jej wprowadzenia do sieci zgodnie z ust. 5, to nieodebraną energią dysponuje sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu pokrycia kosztów rozliczenia, w tym opłat, o których mowa w ust. 4;
2)prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, nie wykorzysta zgromadzonych dla danego miesiąca kalendarzowego środków odpowiadających wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w tym miesiącu w okresie 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, to niewykorzystane środki stanowią nadpłatę, która jest zwracana prosumentowi energii odnawialnej, prosumentowi zbiorowemu energii odnawialnej lub prosumentowi wirtualnemu energii odnawialnej przez sprzedawcę, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w terminie nie dłuższym niż do końca 13. miesiąca następującego po danym miesiącu. (zdanie drugie uchylone)
Art. 4b ust. 1 i ust. 2 ustawy o OZE:
1.W przypadku gdy prosument energii odnawialnej lub prosument zbiorowy energii odnawialnej wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie od 1 lipca 2022 r. do 30 czerwca 2024 r., wartość energii elektrycznej, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi iloczyn:
1)sumy ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej lub prosumenta zbiorowego energii odnawialnej w poszczególnych okresach rozliczania niezbilansowania (t) składających się na dany miesiąc kalendarzowy, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartości ujemne;
2)rynkowej miesięcznej ceny energii elektrycznej, o której mowa w ust. 5, wyznaczonej dla danego miesiąca kalendarzowego.
2.W przypadku gdy prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej od 1 lipca 2024 r., wartość energii elektrycznej, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi sumę następujących iloczynów wyznaczonych dla poszczególnych okresów rozliczania niezbilansowania (t) w tym miesiącu:
1)ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartość ujemną;
2)rynkowej ceny energii elektrycznej, o której mowa w ust. 4, przy czym jeżeli wartość tej ceny jest ujemna dla danego okresu rozliczania niezbilansowania (t), to w celu wyznaczania wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w okresie t przez prosumenta energii odnawialnej niebędącego równocześnie prosumentem zbiorowym energii odnawialnej lub prosumentem wirtualnym energii odnawialnej przyjmuje się cenę równą zero, z zastrzeżeniem ust. 17 i 18.
Art. 4c ust. 1-6 ustawy o OZE:
1.Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu prowadzenia rozliczeń, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, prowadzi konto dla prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, zwane dalej „kontem prosumenta”, na którym ewidencjonuje ilości energii elektrycznej i wartości energii elektrycznej, o których mowa w art. 4 ust. 1a, oraz wynikającą z nich wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci, zwaną dalej „depozytem prosumenckim”.
2.Depozyt prosumencki przeznaczany jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta, o którym mowa w ust. 1.
3.Zobowiązanie prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, o którym mowa w ust. 2, określa się dla danego okresu rozliczeniowego jako sumę iloczynów, dla wszystkich okresów rozliczania niezbilansowania (t) w okresie rozliczeniowym, ilości energii elektrycznej pobranej z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb(t) przyjmującym wartość dodatnią, oraz ceny sprzedaży energii elektrycznej uwzględniającej obowiązkowe obciążenia podatkowe i fiskalne, stosowanej w rozliczeniach pomiędzy sprzedawcą i prosumentem dla tego okresu rozliczenia niezbilansowania.
4.Wartość depozytu prosumenckiego dotycząca danego miesiąca kalendarzowego jest ustalana, zwiększana o współczynnik 1,23 i przyporządkowywana do konta prosumenckiego w kolejnym miesiącu kalendarzowym.
5.Kwota środków stanowiąca depozyt prosumencki może być rozliczana na koncie prosumenckim przez 12 miesięcy od dnia przypisania tej kwoty jako depozyt prosumencki na koncie prosumenta.
6.Po upływie 12 miesięcy od dnia przypisania danej kwoty środków do depozytu prosumenckiego niewykorzystane lub niezwrócone na podstawie przepisu art. 4 ust. 11 pkt 2 środki umarza się.
Art. 40 ust. 1 - 1aa ustawy o OZE:
1.Obowiązek zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1, art. 70c ust. 2 oraz art. 92 ust. 1, wykonuje wyznaczony przez Prezesa URE sprzedawca energii elektrycznej, zwany dalej "sprzedawcą zobowiązanym", na podstawie umowy, o której mowa w art. 5 ustawy - Prawo energetyczne.
1a. Sprzedawca zobowiązany, o którym mowa w ust. 1, ma obowiązek dokonać rozliczenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1-3 oraz w art. 38c ust. 3, chyba że rozliczenia dokonuje sprzedawca wybrany przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej lub spółdzielnię energetyczną, na podstawie umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży.
1aa.Sprzedawcą wybranym, o którym mowa w ust. 1a, może być także sprzedawca zobowiązany.
Wskazali Państwo, że są zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W latach 2025-2026 realizują / będą Państwo realizować inwestycję pn. „(…)” (Inwestycja), w ramach której powstaje następująca Infrastruktura na / przy / w budynkach stanowiących Państwa własność:
1.instalacja fotowoltaiczna dla budynku Schroniska w A, podłączona do sieci elektroenergetycznej o mocy (…) kW wraz z magazynem energii o pojemności (…) kWh oraz systemem zarządzania i monitorowania produkcji energii,
2.instalacja fotowoltaiczna dla budynku Schroniska w A, podłączona do sieci elektroenergetycznej o mocy (…) kW wraz z systemem zarządzania i monitorowania produkcji energii,
3.instalacja fotowoltaiczna dla budynku Schroniska w B, podłączona do sieci elektroenergetycznej o mocy (…) kW wraz z systemem zarządzania i monitorowania produkcji energii,
4.instalacja fotowoltaiczna dla budynku Szkoły, podłączona do sieci elektroenergetycznej o mocy (…) kW wraz z systemem zarządzania i monitorowania,
5.instalacja fotowoltaiczna dla budynku Przedszkola, podłączona do sieci elektroenergetycznej o mocy (…) kW wraz z systemem zarządzania i monitorowania produkcji energii,
6.instalacja fotowoltaiczna dla budynku, w którym działalność kulturalną prowadzi GOK, podłączona do sieci elektroenergetycznej o mocy (…) kW wraz z systemem zarządzania i monitorowania,
7.kocioł na biomasę o mocy min. (…) kW wraz z systemem monitorowania produkcji energii z instalacji fotowoltaicznych dla budynku, w którym działalność kulturalną prowadzi GOK.
Budynki B, wskazane we wniosku obejmują budynki wykorzystywane przez Schronisko oraz Przedszkole tj.:
‒budynek Schroniska w A,
‒budynek Schroniska w B,
‒budynek Przedszkola.
Budynek wykorzystywany przez Szkołę został określony we wniosku jako Budynek C.
W związku z uruchomieniem Instalacji na Budynkach B oraz C i wytwarzaniem z ich udziałem energii elektrycznej, która będzie wprowadzana do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej będą Państwo prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (ustawa o OZE). Według Państwa zamierzeń, okoliczność ta znajdzie odzwierciedlenie w umowie na sprzedaż i dystrybucję energii elektrycznej, która zostanie zawarta z Przedsiębiorstwem energetycznym.
Wytworzona w Instalacjach energia elektryczna, która następnie będzie odprowadzana do sieci Przedsiębiorstwa energetycznego będzie rozliczana w ramach tzw. „net-billingu”. Model ten przewiduje, że wyprodukowana i wprowadzona do sieci energia elektryczna jest zapisywana wartościowo jako tzw. depozyt prosumencki na Państwa indywidualnych kontach (dla Budynków B i C) i będzie pomniejszać kwotę podlegającą (ewentualnie) zapłacie przez Państwa na rzecz Przedsiębiorstwa energetycznego w danym okresie rozliczeniowym z tytułu zużycia prądu przez dany Budynek. W konsekwencji koszty zakupu przez Państwa energii elektrycznej niezbędnej do korzystania z Budynków stają się niższe (z uwagi na rozliczenie nabytej przez Państwa od Przedsiębiorstwa energetycznego energii elektrycznej z energią elektryczną wyprodukowaną w Instalacjach).
Instalacje montowane na / przy Budynkach będą wykorzystywane wyłącznie na potrzeby danego Budynku. Wytwarzanie prądu w Instalacjach będzie się obywać w sposób ciągły. Nie przewidują Państwo sprzedaży prądu wytworzonego w Instalacjach podmiotom trzecim.
W przypadku występowania nadwyżek wartości energii elektrycznej wyprodukowanej przez Instalacje umieszczone na / przy Budynkach B i C nad wartością energii pobranej z sieci i zużytej w tych budynkach, niewykorzystane środki pochodzące z depozytu prosumenckiego będą stanowiły nadpłatę zwracaną Państwu przez Przedsiębiorstwo energetyczne.
Mają Państwo wątpliwości, czy wprowadzenie do sieci energetycznej prądu, który będzie produkowany w Instalacjach zamontowanych na / przy Budynkach B i C, będzie stanowić dla Państwa działalność gospodarczą oraz odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku.
Na gruncie ustawy sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii, za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów na zasadach dla niej określonych. Kwalifikacji tej nie zmienia art. 4 ust. 8 ustawy o OZE, gdyż ustawa definiuje we własnym zakresie działalność gospodarczą.
Znajduje to potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C‑219/12 Fuchs, w którym Trybunał uznał, że:
„Eksploatacja zainstalowanego na służącym prywatnym celom domu mieszkalnym lub obok niego modułu fotowoltaicznego, skonstruowanego w ten sposób, że po pierwsze ilość wytworzonej energii elektrycznej jest zawsze niższa od ilości energii elektrycznej ogółem zużytej przez użytkownika modułu do celów prywatnych, a po drugie energia ta jest dostarczana do sieci za wynagrodzeniem o charakterze stałym, stanowi „działalność gospodarczą” w rozumieniu tych przepisów”.
Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą będącą świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usługi oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego). Za dokonanie tych czynności wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar lub usługę może być inny towar lub usługa), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa). Innymi słowy, musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usługi.
Jak już więc wskazano, sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii, za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, co znajduje potwierdzenie w ww. wyroku TSUE w sprawie C‑219/12.
W okolicznościach analizowanej sprawy sprzedaż energii elektrycznej należy rozpatrywać więc jako działalność gospodarczą w kontekście art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwa w związku z tą dostawą należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem będą Państwo dokonywać dostawy energii elektrycznej wyprodukowanej w Instalacjach fotowoltaicznych na / przy Budynkach B i C na podstawie umowy na sprzedaż i dystrybucję energii elektrycznej zawartej z Przedsiębiorstwem energetycznym.
Wprowadzając wyprodukowaną w Instalacjach fotowoltaicznych energię do sieci energetycznej będą Państwo dokonywać jako prosument energii odnawialnej i czynny podatnik podatku od towarów i usług na rzecz Przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Sprzedaż energii elektrycznej nie została przez ustawodawcę wymieniona jako zwolniona od podatku, w konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem wprowadzenie przez Państwa do sieci energetycznej prądu, który zostanie wyprodukowany w Instalacjach zamontowanych na / przy / w Budynkach B i Budynku C będzie stanowić u Państwa działalność gospodarczą oraz odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą także prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na Infrastrukturę zamontowaną na / w / przy Budynku A.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy:
·podatek odlicza podatnik podatku od towarów i usług,
·towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Warunkiem, który daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług, których nie będzie wykorzystywał do wykonywania czynności opodatkowanych (czyli czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi).
Art. 88 ustawy zawiera listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Tylko podatnik podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma prawo do odliczenia podatku.
Z okoliczności sprawy wynika, że w ramach Inwestycji będą Państwo ponosić wydatki na Infrastrukturę, która będzie umieszczona na / przy / w Budynku A stanowiącym Państwa własność.
Zawarli Państwo umowę użyczenia na bezpłatne używanie Budynku A przez GOK (instytucja kultury) na prowadzenie działalności kulturalnej.
GOK samodzielnie zawiera umowę z Przedsiębiorstwem energetycznym na dostawę energii elektrycznej do przedmiotowego Budynku A będącego w użyczeniu. Zatem GOK, w związku z funkcjonowaniem Instalacji, będzie samodzielnie rozliczać się z Przedsiębiorstwem energetycznym.
Budynek A oraz Infrastruktura zamontowana na / przy / w Budynku A będzie wykorzystywana przez Państwa wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu.
Skoro Infrastruktura, która zostanie zamontowana dla Budynku A zostanie nieodpłatnie przekazana do eksploatacji GOK i to GOK zawrze umowę z Przedsiębiorstwem energetycznym nie będą Państwo wykorzystywali tej Infrastruktury do czynności opodatkowanych.
W analizowanej sprawie dla wydatków ponoszonych na Infrastrukturę dla Budynku A nie spełniają / nie będą Państwo spełniać podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, jaką jest związek nabywanych towarów i usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Zatem, nie przysługuje / nie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na Infrastrukturę dla Budynku A.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą także prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na Infrastrukturę zamontowaną na / przy / w Budynkach B, przy zastosowaniu prewspółczynnika właściwego dla jednostki budżetowej, która wykorzystuje dany budynek, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy i § 3 ust. 3 rozporządzenia, z zastrzeżeniem sytuacji, w której zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 2g ustawy w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy.
Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:
W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Art. 86 ust. 2b ustawy:
Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Art. 86 ust. 2g ustawy:
Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje się odpowiednio.
Art. 86 ust. 22 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.
Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.
§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:
Rozporządzenie:
1)określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”;
2)wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.
§ 2 pkt 8 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:
a)urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
b)jednostkę budżetową,
c)zakład budżetowy.
§ 3 ust. 1 rozporządzenia:
W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.
Stosowne wzory sposobu określenia proporcji dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, jednostki budżetowej i zakładu budżetowego określono w § 3 ust. 2-4 rozporządzenia.
§ 3 ust. 2 rozporządzenia:
Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru:
X = A x 100/DUJST
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,
A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,
DUJST - dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.
§ 3 ust. 3 rozporządzenia:
Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:
X = A x 100 / D
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,
A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,
D - dochody wykonane jednostki budżetowej.
W sytuacji, gdy wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, bezpośrednie przyporządkowanie nie tych wydatków jest możliwe, podatnik powinien ustalić „sposób określenia proporcji” (prewspółczynnik), o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy oraz – w przypadku wystąpienia także czynności zwolnionych od podatku, proporcję wskazaną w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.
Art. 90 ust. 1 ustawy:
W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Art. 90 ust. 2 ustawy:
Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnikmoże pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
Art. 90 ust. 3 ustawy:
Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
Art. 90 ust. 10 ustawy:
W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:
1)przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10 000 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2)nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
Art. 90 ust. 10a ustawy:
W przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.
Art. 90 ust. 10b ustawy:
Przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:
1)utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
2)urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
Z opisu sprawy wynika, że w ramach Inwestycji ponosić będą Państwo wydatki na Infrastrukturę, która będzie umieszczona na / przy / w Budynkach B. Infrastruktura umieszczona na / przy / w Budynkach B będzie wykorzystywana do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu, jak i opodatkowanych.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Jak już wskazano odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z czynnościami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.
Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.
Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.
Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych z opodatkowania.
Zatem w związku z ponoszeniem wydatków na realizację Inwestycji odnośnie Budynków B, które są / będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu przysługuje / będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia części podatku naliczonego, tj. w takim zakresie, w jakim wydatki te są / będą związane z wykonywaniem opodatkowanej podatkiem VAT działalności gospodarczej w myśl zasad określonych w art. 86 ust. 2a‑2h ustawy z uwzględnieniem § 3 ust. 3 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. dla właściwej jednostki budżetowej wykorzystującej dany Budynek B.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego zrealizują / będą Państwo mogli zrealizować pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.
Zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Zasada ta – z uwagi na treść art. 86 ust. 2g ustawy – ma również zastosowanie do proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik, który nie przekroczy 2% będzie pozbawiał podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji. W takiej sytuacji podatnik ma prawo wyboru, czy będzie dokonywał odliczania w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie będzie odliczał podatku naliczonego.
Zatem w przypadku, gdy prewspółczynnik danej jednostki budżetowej dla określonego Budynku B, dla danego roku nie przekroczy 2%, mogą Państwo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie przysługuje / nie będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na Infrastrukturę umieszczoną na / przy / w Budynku B.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą także prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na Infrastrukturę zamontowaną na / przy / w Budynku C, przy zastosowaniu prewspółczynnika właściwego dla jednostki budżetowej, która wykorzystuje Budynek C, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy w związku z § 3 ust. 2 rozporządzenia, a następnie proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, z zastrzeżeniem sytuacji, w której zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z Państwa wskazaniem Infrastruktura dla Budynku Szkoły, tj. Budynku C będzie wykorzystywana do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu, opodatkowanych oraz zwolnionych. W Państwa strukturze organizacyjnej Szkoła jest jednostką budżetową.
Skoro Szkoła jest Państwa jednostką budżetową nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że przysługuje / będzie Państwu przysługiwać prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na Infrastrukturę zamontowaną na / przy / w Budynku C, przy zastosowaniu prewspółczynnika właściwego dla jednostki budżetowej, która wykorzystuje Budynek C, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy w związku z § 3 ust. 2 rozporządzenia, a następnie proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, z zastrzeżeniem sytuacji, w której zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy.
We własnym stanowisku również uznali Państwo, że odliczenia powinni dokonać przy zastosowaniu prewspółczynnika właściwego dla jednostki budżetowej, która wykorzystuje Budynek C, wskazując § 3 ust. 2 rozporządzenia, w którym określono sposób wyliczenia prewspółczynnikadla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.
Zatem w przypadku wydatków na Infrastrukturę dla Budynku C, w pierwszej kolejności są / będą Państwo zobowiązani do obliczenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przypisanego do działalności gospodarczej zgodnie ze „sposobem określenia proporcji” w myśl zasad określonych w art. 86 ust. 2a‑2h ustawy z uwzględnieniem § 3 ust. 3 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. dla właściwej jednostki budżetowej wykorzystującej Budynek C.
Następnie, skoro wydatki na Infrastrukturę dla Budynku C są / będą wykorzystywane przez Państwa do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i zwolnionych od podatku, są / będą Państwo także zobowiązani dokonać częściowego odliczenia podatku naliczonego w oparciu o zasady wskazane w art. 90 ust. 2-3 i następne ustawy.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego zrealizują / będą Państwo mogli zrealizować pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.
Dodatkowo prawo do odliczenia części podatku naliczonego odnośnie wydatków na Infrastrukturę dotyczącą Budynku C przysługuje / będzie Państwu przysługiwało z uwzględnieniem sytuacji, w której zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 2g ustawy w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy.
Zatem w przypadku gdy prewspółczynnik jednostki budżetowej, która wykorzystuje / będzie wykorzystywać Budynku C dla danego roku nie przekroczy 2%, mogą / będą Państwo mogli uznać, że proporcja ta wynosi 0% i w konsekwencji nie przysługuje / nie będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na Infrastrukturę umieszczoną na / przy / w Budynku C.
Również w przypadku odliczenia podatku naliczonego dotyczącego czynności opodatkowanych i zwolnionych na podstawie współczynnika (proporcji), którego dotyczą przepisy art. 90 ust. 2-3 i następne ustawy, jeśli współczynnik dla danego roku nie przekroczy 2%, mogą / będą Państwo mogli uznać, że nie przysługuje / nie będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na Infrastrukturę umieszczoną na / przy / w Budynku C.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno‑skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny od przedstawionego we wniosku opisu sprawy interpretacja nie wywoła skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
