Interpretacja indywidualna z dnia 4 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.956.2025.1.AKU

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowana będąca stroną postępowania:A.A.

2) Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:B.B.

3) Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:C.C.

4) Zainteresowany niebędący stroną postępowania:D.D.

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcy – A.A., C.C., B.B. oraz D.D. są polskimi rezydentami podatkowymi.

W dniu 6 sierpnia 2025 r. zmarł E.E. Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia sporządzonego dnia 13 października 2025 r. spadek po zmarłym nabyli:

1)B.B. (żona) w 1/4 części;

2)C.C. (córka) w 1/4 części;

3)A.A. (córka) w 1/4 części;

4)D.D. (syn) w 1/4 części.

W skład spadku wchodzi m.in.:

1)spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego numer ... usytuowanego w budynku położonym w miejscowości X przy ulicy Y;

2)prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej numerem działki 1 położonej w miejscowości X przy ul. Z oraz własność budynku (garażu) usytuowanego na niej, stanowiącego odrębną nieruchomość;

3)udział wynoszący 1/10 w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w miejscowości X, gminie X, oznaczonej nr działki 2 (droga).

Pomiędzy spadkobiercami nie wystąpiły żadne spłaty ani dopłaty.

Lokal mieszkalny spadkodawca E.E. nabył wraz z małżonką B.B. w drodze przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dnia 23 lutego 2006 r. Prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oraz własność budynku (garażu) usytuowanego na niej, stanowiącego odrębną nieruchomość, a także udział wynoszący 1/10 w prawie użytkowania nieruchomości (droga) nabyli na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej na podstawie umowy sprzedaży dnia 27 marca 1997 r. W dalszej części pisma, dla zachowania przejrzystości, Zainteresowani posługiwać się będą określeniem „nieruchomości”, rozumianym jako odniesienie do wszystkich wymienionych powyżej nieruchomości. Interpretacja dotyczy wyłącznie wymienionych składników masy spadkowej, pozostałe nie są jej przedmiotem.

Na mocy umowy o podział majątku wspólnego małżonków sporządzonej 22 kwietnia 2021 r., nieruchomości otrzymał na wyłączną własność i jako wyłącznie uprawniony E.E. Wartość przedmiotu podziału ustalono na kwotę 254 000 zł. Z tytułu podziału małżonkowie ustalili spłatę na rzecz B.B. w kwocie 127 000 zł.

W najbliższym czasie Wnioskodawcy planują sprzedaż nieruchomości. Sprzedaż nieruchomości nie będzie dokonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez któregokolwiek Wnioskodawcę.

Pytanie

Czy w przypadku sprzedaży wymienionych nieruchomości wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawców, przy sprzedaży nieruchomości nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „updof”), w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Kluczowe jest więc określenie momentu nabycia przez spadkodawcę – E.E..

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 updof, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Na mocy art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Stanowi to ich wspólny majątek. Wspólność majątkowa wynikająca z małżeństwa ma charakter współwłasności łącznej. Jej szczególną cechą jest to, że nie da się określić udziałów poszczególnych małżonków w tym majątku (jest to tzw. współwłasność bezudziałowa). Ponadto, w czasie trwania tej wspólności żadne z małżonków nie może samodzielnie rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego.

Co więcej, zgodnie z art. 10 ust. 6 updof, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej. Zawarcie umowy o podział majątku wspólnego małżonków nie stanowi ponownego nabycia nieruchomości przez podatnika, jeżeli nieruchomość ta została wcześniej nabyta do majątku wspólnego w ramach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Zatem, za datę nabycia nieruchomości, należy przyjąć datę, w której Spadkodawca nabył nieruchomości wraz z żoną, czyli 2006 r. Oznacza to, iż zbycie przez Wnioskodawców udziałów w nieruchomościach nie będzie rodziło skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych. Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawcy przywołują uchwałę NSA z dnia 15 maja 2017 r,. sygn. akt II FPS 2/17, oraz wyrok NSA z dnia z 17 kwietnia 2018 r., sygn. akt II FSK 781/16.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw majątkowych przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Natomiast, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych następuje po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw majątkowych w takiej sytuacji w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nabytej w drodze spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę.

W myśl art. 10 ust. 6 ww. ustawy:

Przepis art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.) odnosi się do spadku i stanowi:

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 925 ww. Kodeksu:

Na mocy art. 926 § 1 ww. Kodeksu:

Stosownie do art. 1025 § 1 ww. Kodeksu:

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zważywszy na fakt, że przedmiotowe nieruchomości, tj. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oraz własność budynku (garażu) usytuowanego na niej, stanowiącego odrębną nieruchomość, udział wynoszący 1/10 w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości (drogi), zostały nabyte przez spadkodawcę E.E. wraz z małżonką B.B. w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, w rozpatrywanej sprawie, należy odnieść się do przepisów regulujących stosunki majątkowe małżeńskie zawarte w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa.

Stosownie do art. 35 ww. Kodeksu:

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 ww. Kodeksu) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 ww. Kodeksu).

Co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.

Stosownie natomiast do art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z reguły jest to stan przejściowy, który prowadzi do podziału majątku, choć – jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy Kodeks cywilny, podział ten nie jest obowiązkowy. Zgodnie bowiem z tym przepisem:

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.

Z powyższych przepisów wynika również, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami, współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez NSA uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.), nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu, bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Argumenty zawarte w ww. uchwale są aktualne także w sytuacji, gdy do nabycia nieruchomości lub praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dojdzie po ustaniu małżeńskiej wspólności ustawowej w wyniku zawarcia umowy ustanawiającej rozdzielność majątkową i dokonaniu sądowego podziału majątku wspólnego małżonków. Zarówno w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków, jak i w wyniku ustania wspólności ustawowej wobec śmierci jednego z małżonków, następuje nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego wcześniej nabytego do ustawowej wspólności małżeńskiej i za datę nabycia w świetle uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, należy uznać tę datę. Późniejsze/następcze zdarzenia prawne (sposób ustania ustawowej wspólności małżeńskiej) nie mają zatem, w tym aspekcie, prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

W rozpatrywanej sprawie należy więc zwrócić uwagę, że w przypadku, gdy wymienione wyżej nieruchomości należały do majątku wspólnego małżonków – spadkodawcy E.E. i jego małżonki B.B. – to w wyniku przeprowadzenia podziału majątku wspólnego nie nastąpiło nabycie udziałów w tych nieruchomościach przez spadkodawcę. W przypadku podziału majątku wspólnego nie dochodzi bowiem do nabycia udziałów w nieruchomościach przez małżonka, jeżeli wcześnie należały one do ich majątku wspólnego.

W świetle powyższego, w przypadku planowanego przez Zainteresowanych odpłatnego zbycia:

·spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego;

·prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oraz własności budynku (garażu) usytuowanego na niej, stanowiącego odrębną nieruchomość;

·udziału wynoszący 1/10 w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości (drogi),

przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, w myśl art. 10 ust. 5 i ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości przez spadkodawcę – E.E., do majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską. Oznacza to, że w przypadku spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego był to 2006 r., a w przypadku pozostałych nieruchomości – 1997 r.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy wskazać, że stosownie do art. 10 ust. 5 i ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za datę nabycia przez Zainteresowanych udziałów współdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, prawie użytkowania wieczystego nieruchomości oraz własności budynku (garażu) usytuowanego na niej, stanowiącego odrębną nieruchomość i udziału wynoszącego 1/10 w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości (drogi), nabytych w spadku po zmarłym E.E. (mężu i ojcu), należy przyjąć datę nabycia tych nieruchomości przez spadkodawcę, tj. 1997 r. i 2006 r. Zatem, planowane przez Zainteresowanych odpłatne zbycie, nabytych w spadku po zmarłym E.E. udziałów w ww. nieruchomościach, nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem pięcioletni okres, o którym mowa w tym przepisie minął.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Podkreślam, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wydając interpretacje opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani A.A. (Zainteresowana będąca stroną postępowania) – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.