Wyrok NSA z dnia 9 lipca 2024 r., sygn. I FSK 2082/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia NSA Marek Olejnik, Sędzia WSA (del.) Adam Nita (spr.), Protokolant Jan Żołądź, po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P.H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 18 sierpnia 2022 r. sygn. akt I SA/Ke 105/22 w sprawie ze skargi P. H. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Kielcach z dnia 14 grudnia 2021 r. nr 2601-IOV-2.4103.61.2021 w przedmiocie podatku od towarów i usług do zapłaty za grudzień 2015 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P.H. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Kielcach kwotę 18.750 (osiemnaście tysięcy siedemset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 18 sierpnia 2022 r., sygn. akt I SA/Ke 105/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach (zwany dalej Sądem I instancji) oddalił skargę P.H. (w dalszej części uzasadnienia określanego mianem Podatnika, Strony lub Skarżącego) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Kielcach (zwanego dalej Organem odwoławczym lub Organem II instancji) z 14 grudnia 2021 r., nr 2601-IOV-2.4103.61.2021 w przedmiocie określenia podatku do zapłaty.

Zagadnieniem spornym w relacjach pomiędzy stronami postępowania sądowoadministracyjnego była kwestia określenia Podatnikowi podatku od towarów i usług do zapłaty za grudzień 2015 r. Doszło do tego w związku z wystawieniem 31 grudnia 2015 r. faktury na rzecz D. Sp. z o.o., z tytułu sprzedaży temu podmiotowi m.in. linii technologicznej. W przekonaniu Dyrektora Izby Administracji Skarbowej, w tym szczególnego rodzaju rachunku nie udokumentowano rzeczywistego zdarzenia gospodarczego.

Gwoli przedstawienia całego kontekstu sporu pomiędzy Podatnikiem, a administracją podatkową godzi się zauważyć, że w swojej nieostatecznej decyzji podatkowej Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach (w dalszej części uzasadnienia określany jako Organ I instancji lub NUS) zakwestionował 4 transakcje zrealizowane przez Skarżącego. W konsekwencji podano w wątpliwość odliczenie przez ten podmiot naliczonego podatku od towarów i usług z faktur wystawionych przez: