Wyrok NSA z dnia 16 czerwca 2023 r., sygn. I FSK 813/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Dominik Mączyński, Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej S. sp. z o.o. z siedzibą w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 13 stycznia 2021 r., sygn. akt I SA/Ol 776/20 w sprawie ze skargi S. sp. z o.o. z siedzibą w O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 24 lipca 2017 r., nr 2801-IOV.4103.176.2017 w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2014 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 24 lipca 2017 r., nr 2801-IOV.4103.176.2017, 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie na rzecz S. sp. z o.o. z siedzibą w O. kwotę 12.567 (słownie: dwanaście tysięcy pięćset sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

Uzasadnienie

1. Dotychczasowe postępowanie w sprawie

1.1. Wyrokiem z dnia 13 stycznia 2021 r., sygn. akt I SA/Ol 776/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę S. Sp. z o.o. w O. (dalej: spółka, podatnik, skarżąca) – wcześniej S. Sp. z o.o. w upadłości układowej z siedzibą w O. – na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 24 lipca 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2014 r.

Stan sprawy był następujący.

1.2. Decyzją z 20 kwietnia 2017 r. Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w O. określił spółce nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za grudzień 2014 r.

1.3. Po rozpatrzeniu odwołania spółki, DIAS utrzymując w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji uznał za prawidłowe ustalenia, że spółka, realizując transakcje handlowe w zakresie obrotu folią stretch, brała udział w nielegalnym przedsięwzięciu, tzw. karuzeli podatkowej, której celem było wyłudzenie z budżetu państwa nienależnego podatku od towarów i usług. Opisując mechanizm działania tego procederu, organ podniósł, że w kontrolowanym okresie spółka dokonała nabycia folii stretch jumbo od E. Sp. z o.o. (dalej: E.) oraz S1. Sp. z o.o., (dalej: S1.) której dostawcami, według treści faktur, byli: P. Sp. z o.o. oraz E1. Sp. z o.o. Następnie skarżąca odsprzedawała folię na rzecz P1. s.r.o. ze Słowacji. Towar był przedmiotem kolejnych wewnątrzwspólnotowych dostaw na rzecz polskich podmiotów, tj.: E2. sp. z o.o., "R." Ł. Z., które następnie, znacznie obniżając cenę, wystawiały faktury sprzedaży tej folii na rzecz dalszych podmiotów w łańcuchu transakcji. Towar ze spółki P1. był przewożony – z pominięciem E2. sp. z o.o. oraz "R." Ł. Z. – do trzeciego, czwartego, a nawet piątego podmiotu w opisanym łańcuchu dostaw.