Interpretacja indywidualna z dnia 4 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.796.2025.2.ESZ

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że z tytułu sprzedaży udziału w Działce nr (…) znajdującej się we współwłasności nie będzie Pan podatnikiem podatku VAT.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 17 listopada 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A.A. (dalej: „Wnioskodawca”) jest współwłaścicielem ustawowym nieruchomości rolnej stanowiącej niezabudowaną działkę (dalej: „Działka”) o numerze ewidencyjnym gruntów (…) (obręb nr (…)).

Działka położona jest w miejscowości (…), gminie (…), powiecie (…), w województwie (…), przy ulicy (…).

Działka stanowi nieruchomość rolną, o której mowa w ustawie z 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz.U. z 2024 r. poz. 423 ze zm.) i jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działka jest zlokalizowana na terenach oznaczonych symbolami 10MW, 7KDL. Dla terenu oznaczonego 10MW ustalono przeznaczenie tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. Natomiast dla terenu o oznaczeniu 7KDL ustalone przeznaczenie to tereny drogi publicznej klasy lokalnej.

Współwłasność działki finalnie w części 1/2 została przez Wnioskodawcę nabyta w spadku po ojcu B.B. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w (…) I Wydział Cywilny sygn. akt (…) wydanego dnia 21 stycznia 2004 r. oraz na mocy aktu poświadczenia dziedziczenia (Repertorium A numer (…)) po matce C.C. w dniu 19 stycznia 2010 r.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie jest czynnym podatnikiem VAT. Będąca jego własnością część Działki stanowi składnik majątku osobistego.

Od śmierci rodziców Wnioskodawcy Działka jest przedmiotem nieodpłatnej dzierżawy - kontynuowanej co 10 lat. Dzierżawca prowadzi działalność rolniczą zgodnie z przeznaczeniem działki i ponosi koszt podatku rolnego. Dzierżawa była motywowana chęcią podtrzymania rolnego charakteru nieruchomości, gdyż rodzice Wnioskodawcy zajmowali się rolnictwem. Dzierżawa jest kontynuowana od śmierci rodziców.

Wnioskodawca wraz z drugim współwłaścicielem planuje sprzedaż całości Działki.

Warunkiem zawarcia umowy sprzedaży jest uzyskanie ostatecznej decyzji o podziale Działki zgodnie z późniejszymi planami inwestycyjnymi Kupującego. Kupujący wystąpi w imieniu Wnioskodawcy o wydanie decyzji o podziale Działki.

Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności mających na celu uatrakcyjnienie Działki, czy zwiększenie jej wartości. Działka nie została uzbrojona, nie są także prowadzone działania marketingowe związane ze sprzedażą Działki. Wnioskodawca zamierza jedynie sprzedać Działkę z majątku prywatnego i pozyskać w ten sposób środki finansowe na cele prywatne.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W odpowiedzi na pytania Organu wskazał Pan:

1. Czy sprzedawał Pan wcześniej inne działki? Jeżeli tak, to czy z tytułu tej sprzedaży występowała Pan jako podatnik VAT czynny?

Odpowiedź: Tak, w 2020 r. sprzedawał Pan działkę. Z tytułu tej sprzedaży był Pan podatnikiem VAT czynnym, zgodnie z indywidualną interpretacją wydaną przez organ podatkowy w tamtym czasie.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że każda transakcja sprzedaży nieruchomości jest oceniana indywidualnie, w zależności od okoliczności faktycznych i prawnych danej nieruchomości, jej charakteru oraz zastosowania przez nabywcę. W związku z tym fakt bycia podatnikiem VAT przy poprzedniej sprzedaży nie determinuje automatycznie statusu VAT przy obecnej transakcji.

2. Czy posiada Pan jeszcze inne działki, które zamierza sprzedać w przyszłości?

Odpowiedź: Posiada Pan również inne nieruchomości gruntowe stanowiące Pana majątek prywatny, jednakże obecnie nie planuje Pan sprzedaży działek poza działka nr (…). Nie jest Pan aktywnym uczestnikiem rynku obrotu nieruchomościami, a transakcje dotyczące działki nr (…) oraz sporadyczne zbycia innych nieruchomości w przeszłości miały charakter incydentalny i każdorazowo były inicjowane przez zainteresowanych inwestorów, a nie przez Pana.

3. Czy sam poszukiwał Pan nabywcy dla działki nr (…), jeśli tak, to jakie działania Pan podjął, by go znaleźć (proszę opisać), czy też nabywca zgłosił się do Pana sam?

Odpowiedź: Nie podejmował Pan żadnych działań mających na celu poszukiwanie nabywcy działki nr (…). Obecny inwestor samodzielnie zidentyfikował przedmiotową nieruchomość oraz nawiązał kontakt w celu rozpoczęcia rozmów dotyczących jej nabycia.

4. Czy planuje Pan zawrzeć z nabywcą umowę przedwstępną sprzedaży, w których będą określone warunki, od spełnienia których będzie zależało podpisanie ostatecznej umowy sprzedaży? (jakie to mogą być warunki)?

Odpowiedź:W dniu 8 sierpnia 2025 r. została zawarta umowa przedwstępna sprzedaży pomiędzy Panem (oraz drugim współwłaścicielem nieruchomości) a Kupującym.

Zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży zostało uzależnione od spełnienia określonych warunków:

• uzyskania przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę, potwierdzającej możliwość realizacji planowanej przez niego inwestycji na przedmiotowej nieruchomości,
• wydania przez właściwy organ prawomocnej i ostatecznej decyzji zatwierdzającej podział działki nr (…) zgodnie z planami inwestycyjnymi Kupującego.

5. Czy planuje Pan udzielić nabywcy bądź innym osobom trzecim pełnomocnictwa lub jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w Pana imieniu i na Pana rzecz w związku ze sprzedażą działki np. w celu uzyskania niezbędnych decyzji, zgód, pozwoleń dotyczących sprzedawanej działki (w tym decyzji podziałowej dla działki nr (…)) - jeżeli tak, to należy wskazać możliwy zakres pełnomocnictwa?

Odpowiedź: Tak, pełnomocnictwo zostało już udzielone Kupującej Spółce w związku ze sprzedażą działki na mocy zawartej umowy przyrzeczonej. Udzielone pełnomocnictwo obejmuje upoważnienie do podejmowania czynności niezbędnych dla uzyskania wymaganych decyzji administracyjnych i pozwoleń związanych z planowaną inwestycją na przedmiotowej nieruchomości.

Zakres pełnomocnictwa obejmuje:

• uzyskanie w imieniu Sprzedających prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę,
• uzyskanie prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o podziale działki ewidencyjnej nr (…),
• składanie wniosków, ich zmian, uzupełnień oraz odbiór wymaganych decyzji i postanowień,
• podejmowanie wszelkich działań faktycznych i prawnych niezbędnych do uzyskania przedmiotowych decyzji i pozwoleń,
• występowanie do właściwych organów administracji rządowej i samorządowej, a także do innych osób prawnych i fizycznych w zakresie udzielonego umocowania,
• uzyskiwanie warunków technicznych przyłączy do sieci gazowej, wodociągowej, kanalizacyjnej, elektroenergetycznej oraz cieplnej, związanych z planowaną inwestycją.

Udzielone pełnomocnictwo nie obejmuje prawa do rozporządzania nieruchomością w imieniu Sprzedających i zostało ograniczone wyłącznie do czynności niezbędnych dla realizacji inwestycji przez Kupującą Spółkę.

6. Czy przed sprzedażą będzie Pan występowała np. o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla sprzedawanej działki i z wnioskiem o wyłączenie gruntu z produkcji rolnej?

Odpowiedź: Nie, przed sprzedażą działki nie będzie Pan osobiście występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy ani o wyłączenie gruntu z produkcji rolnej.

Zgodnie z postanowieniami zawartej umowy przedwstępnej oraz udzielonym Kupującej Spółce pełnomocnictwem, to Kupująca Spółka - działając na własny koszt - jest upoważniona do podejmowania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem niezbędnych decyzji administracyjnych, w tym decyzji o podziale działki oraz decyzji o pozwoleniu na budowę.

Wszelkie te działania prowadzone są przez Kupującą wyłącznie w celu przygotowania i umożliwienia planowanej inwestycji na przedmiotowej nieruchomości. Uzyskanie przez Kupującą wskazanych decyzji administracyjnych stanowi warunek niezbędny do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży nieruchomości.

7. Czy grunt od śmierci rodziców jest dzierżawiony przez Pana na podstawie pisemnej umowy dzierżawy zawartej z dzierżawcą (przedłużanej co 10 lat), i czy z tego tytułu uzyskiwał Pan/uzyskuje jakiekolwiek przysporzenie majątkowe, czy też opisana „dzierżawa” ma charakter bezczynszowego użyczenia gruntu na cele rolnicze?

Odpowiedź: Grunt został oddany w dzierżawę na podstawie pisemnej umowy dzierżawy zawartej z dzierżawcą. Umowa ta jest odnawiana co 10 lat.

Z tytułu dzierżawy nie uzyskuje Pan żadnego przysporzenia majątkowego. Dzierżawca ponosi koszt odpowiadający wysokości należnego podatku rolnego od rzeczonego gruntu. Przekazywana kwota nie stanowi dla Pana dochodu ani wynagrodzenia, a jedynie zwrot ponoszonego kosztu podatkowego związanego z przedmiotową nieruchomością.

8. Czy do dnia sprzedaży Pan bądź przyszły nabywca będzie podejmował/podejmował w stosunku do działki działania mające na celu jej uatrakcyjnienie i podniesienie jej wartości np. doprowadzenie mediów, ogrodzenie, wytyczenie drogi dojazdowej, występowanie o decyzje i pozwolenia budowlane (jeśli tak, to jakie)?

Odpowiedź: Przed zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży Kupująca Spółka będzie podejmowała określone działania w stosunku do przedmiotowej działki, jednak wyłącznie w celu przygotowania jej do realizacji własnej inwestycji.

Kupująca Spółka - działając na własny koszt i własnym staraniem - wykonuje dokumentację projektową niezbędną do uzyskania prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę oraz decyzji o podziale działki ewidencyjnej nr (…). Ponadto Spółka występuje o wydanie warunków technicznych przyłączy do sieci gazowej, wodociągowej, kanalizacyjnej, elektroenergetycznej oraz cieplnej, których zakres obejmuje przedmiotową nieruchomość.

Wszystkie powyższe działania mają charakter techniczno-przygotowawczy i służą wyłącznie umożliwieniu Kupującej realizacji planowanej inwestycji po nabyciu nieruchomości. Nie stanowią one działań mających na celu uatrakcyjnienie działki lub podniesienie jej wartości rynkowej przed sprzedażą, a tym samym nie mają wpływu na cenę transakcji.

Pytanie

Czy z tytułu planowanej sprzedaży Działki Wnioskodawca zostanie uznany za podatnika podatku VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż Działki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze względu na brak działania Wnioskodawcy w charakterze podatnika VAT na gruncie tej transakcji w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm., dalej „ustawa o VAT”).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

1. Definicja podatnika VAT

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje m.in. wykorzystywanie składników majątku w sposób stały i ukierunkowany na osiąganie dochodu. Oznacza to, że sprzedaż towarów (jakim w kontekście omawianej transakcji jest nieruchomość) podlega opodatkowaniu VAT tylko wtedy, gdy dokonuje jej podmiot posiadający status podatnika i występujący w tym charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów Ustawy.

2. Pojęcie majątku prywatnego na gruncie Ustawy

Pojęcie majątku prywatnego/osobistego możemy zdefiniować na gruncie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej - tu warto zwrócić uwagę na wyrok z 4 października 1995 r. o sygn. C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), w ramach którego określono majątek prywatny jako część majątku, która nie jest przez właściciela przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Sprzedawana Działka nie służy prowadzeniu działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Stanowi majątek odziedziczony po członkach rodziny i przeznaczony cele prywatne. Należy zatem wykluczyć osoby fizyczne z grona podatników gdy dokonują sprzedaży towarów stanowiących część majątku osobistego - który to nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

3. Działania charakteryzujące podatnika VAT w świetle orzecznictwa

W świetle kolejnych wyroków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. o sygn. C-180/10, C-181/10, aby uznać sprzedającego za działającego jako podatnika VAT konieczne jest podjęcie aktywnego działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

W wyroku o sygn. C-213/24 z 3 kwietnia 2025 r. Trybunał skonkretyzował przesłanki wskazujące na działalność w charakterze podatnika VAT, tj.:

‒zlecenie sprzedaży profesjonalnemu usługodawcy;

‒podział nieruchomości na mniejsze działki i podjęcie niezbędnych działań w celu dokonania w związku z tym zmiany wpisów w rejestrze gruntów i księgach wieczystych;

‒zmiana przeznaczenia działek w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (z gruntów rolnych na działki budowlane);

‒nabycie dodatkowej działki gruntu w celu utworzenia dróg wewnętrznych i dojazdowych do wydzielonych działek;

‒uzbrojenie nieruchomości w media;

‒usunięcie elementów niezgodnych z zamierzonym wykorzystaniem działek;

‒uzyskanie wymaganych zezwoleń od właściwych organów;

‒przeprowadzenie reklamy działek wśród potencjalnych nabywców;

‒przygotowanie dokumentów niezbędnych do zawarcia notarialnych aktów sprzedaży.

W sytuacji Wnioskodawcy przedmiotowe przesłanki nie zachodzą.

Sprzedaż nie została zlecona profesjonalnemu usługodawcy - Kupujący sam zgłosił się do Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie podejmował jakichkolwiek działań mających na celu zwiększenie wartości działki takich jak uzbrojenie czy działania marketingowe. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Zbycie działki ma charakter okazjonalny i jednorazowy, bez zamiaru powtarzania transakcji w przyszłości. Skala zaangażowania Wnioskodawcy w odniesieniu do przygotowania omawianej sprzedaży nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

4. Podział Działki przez Kupującego

Zawarcie umowy sprzedaży przez Wnioskodawcę i Kupującego zostało uzależnione od możliwości uzyskania ostatecznej decyzji o podziale Działki. Podział Działki ma na celu stworzenie warunków umożliwiających sprawne i zgodne z prawem prowadzenie działalności gospodarczej przez nabywcę. Podkreślenia wymaga, że Wnioskodawca sam nie prowadzi działalności gospodarczej, a jego intencją nie jest wykorzystanie nieruchomości do celów własnych inwestycyjnych. Zabieg ten służy zatem wyłącznie umożliwieniu realizacji planów Kupującego, dla którego podzielona działka stanowić będzie podstawę do prowadzenia zamierzonej aktywności gospodarczej.

Jak zauważył Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku o sygn. C-180/10 i C-181/10:

Takie rozumowanie podzielił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 29 października 2007 r. o sygn. FPS 3/07:

Wydzielenie działki przez Kupującego nie ma charakteru decydującego.

5. Dzierżawa

Działka od śmierci rodziców Wnioskodawcy jest przedmiotem nieodpłatnej dzierżawy kontynuowanej co 10 lat. Przedmiotowe udostępnienie Działki w sytuacji braku czynszu nie skutkuje korzyścią majątkową po stronie Wnioskodawcy, nosi znamiona użyczenia i nie zostało dokonane przez Wnioskodawcę dla celów zarobkowych, nie zmienia tego również fakt pokrywania kosztu podatku rolnego przez Dzierżawcę.

W tym miejscu należy wskazać wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 marca 2019 r. (sygn. I FSK 385/17), w którym Sąd uznał, iż opłata podatku rolnego przez dzierżawcę nie świadczy jednoznacznie o wykorzystywaniu składnika majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych gdyż:

Tożsame stanowisko zostało wyrażone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 maja 2023 r. o sygn. I FSK 724/20, który to podkreślił, że jednorazowa, okresowa umowa dzierżawy nieruchomości rolnej, stanowiącej majątek osobisty wydzierżawiającego, bez systematycznego wykorzystywania tej nieruchomości w podobnych celach przez podmiot, który nigdy nie prowadził działalności gospodarczej, nie daje podstaw do przyjęcia, że ta nieruchomość była wykorzystywana w sposób ciągły dla celów zarobkowych i że jej właściciel prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Pojedyncze czynności, w postaci m.in. nieodpłatnego wydzierżawienia Działki nie mogą przesądzać, że przy sprzedaży przedmiotowej Wnioskodawca zachowuje się jak handlowiec. Działka została nabyta w sposób „niezależny” od Wnioskodawcy i niezwiązany z jakkolwiek rozumianym handlem. Działka weszła w posiadanie Wnioskodawcy na mocy dziedziczenia w spadku majątku prywatnego po rodzicach. Działka poza wydzierżawieniem nie była dotychczas przedmiotem jakichkolwiek „modyfikacji” ze strony właścicieli, które miałyby ją przygotować do sprzedaży.

6. Podsumowanie

W związku z powyższym należy uznać, iż Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika VAT w ramach sprzedaży Działki, oraz nie zajdzie konieczność zapłaty podatku VAT od transakcji.

Takie stanowisko można również wywieść z analizy interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP1-1.4012.354.2025.2.MŻ wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 26 lipca 2025 r., w której wskazano, że:

Przyjęcie zatem, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą wymaga ustalenia czyjego działalność przybiera w tym zakresie formę zawodową. W przypadku Wnioskodawcy, jak wywiedziono wyżej, nie mamy do czynienia z działalnością o charakterze zawodowym.

Reasumując - w opinii Wnioskodawcy nie można uznać go za występującego w charakterze podatnika VAT w transakcji sprzedaży Działki. Wnioskodawca nie podejmował działań charakterystycznych dla handlowców, producentów czy podmiotów zajmujących się takimi transakcjami zawodowo. Wszelkie działania podjęte przez Wnioskodawcę mieściły się w ramach sprzedaży majątku prywatnego. Działka jest przedmiotem spadku rodzinnego i jej sprzedaż ma dla Wnioskodawcy charakter incydentalny. Nieodpłatna dzierżawa nie została podjęta w celach zarobkowych i nie przyniosła korzyści majątkowych dla Wnioskodawcy. Podział Działki ma na celu facylitację prowadzonej działalności gospodarczej przez Kupującego. Dzierżawa miała na celu zachowanie rolnego charakteru nieruchomości i nie miała charakteru działalności gospodarczej.

Powyższe stanowisko można również wywieść z przytoczonego orzecznictwa, które jasno wskazuje szereg okoliczności wskazujących na działanie w charakterze podatnika VAT. Rzeczone okoliczności w przedmiotowej sprawie nie występują co pozwala uznać, iż Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika VAT przy transakcji sprzedaży Działki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.):

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej: Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 195 ww. ustawy - Kodeks cywilny:

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. nieruchomości), stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11.

Jak wynika z art. 196 § 1 ustawy - Kodeks cywilny:

W myśl art. 198 ustawy - Kodeks cywilny:

Podkreślić więc należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela, a rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT, jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

‒po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

‒po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży udziału w Działce nr (…) znajdującej się we współwłasności, podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje poza działalnością gospodarczą nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Trybunał nie uznał za podatnika VAT w rozumieniu prawa UE osoby fizycznej dokonującej sprzedaży gruntu, która prowadziła działalność rolniczą na tym gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, jeżeli nie wykonywała ona dodatkowych czynności (oprócz podziału) w związku z tą sprzedażą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar, z jakim została zrealizowana i okoliczności, w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań, jakie Pan podjął/podejmie w odniesieniu do posiadanego udziału w gruncie będącego przedmiotem sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że:

‒jest Pan współwłaścicielem ustawowym nieruchomości rolnej stanowiącej niezabudowaną Działkę o nr (…),

‒współwłasność działki w części 1/2 nabył Pan w spadku po ojcu na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego wydanego 21 stycznia 2004 r. oraz na mocy aktu poświadczenia dziedziczenia po matce w dniu 19 stycznia 2010 r.,

‒jest Pan osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie jest Pan czynnym podatnikiem VAT, Działka stanowi składnik Pana majątku osobistego,

‒nie dokonywał Pan żadnych czynności mających na celu uatrakcyjnienie Działki, czy zwiększenie jej wartości, przed sprzedażą działki nie będzie Pan osobiście występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy ani o wyłączenie gruntu z produkcji rolnej,

‒Działka nie została uzbrojona, a także nie są prowadzone działania marketingowe związane ze sprzedażą działki, Kupujący sam się do Pana zgłosił,

‒w sierpniu 2025 r. zawarł Pan wraz z drugim współwłaścicielem umowę przedwstępna sprzedaży ze Spółką jako Kupującym, z której wynika, że do ostatecznej umowy sprzedaży dojdzie po spełnieniu określonych warunków, tj.:

• uzyskaniu przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę, potwierdzającej możliwość realizacji planowanej przez niego inwestycji na przedmiotowej nieruchomości,
• wydaniu przez właściwy organ prawomocnej i ostatecznej decyzji zatwierdzającej podział działki nr (…) zgodnie z planami inwestycyjnymi Kupującego,

‒na mocy zawartej umowy przyrzeczonej udzielił Pan Kupującemu pełnomocnictwa obejmującego upoważnienie do podejmowania czynności niezbędnych dla uzyskania wymaganych decyzji administracyjnych i pozwoleń związanych z planowaną inwestycją na przedmiotowej nieruchomości, tj. do:

•uzyskania w imieniu Sprzedających prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę,

•uzyskania prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o podziale działki ewidencyjnej nr (…),

•składania wniosków, ich zmian, uzupełnień oraz odbioru wymaganych decyzji i postanowień,

•podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych niezbędnych do uzyskania przedmiotowych decyzji i pozwoleń,

•występowania do właściwych organów administracji rządowej i samorządowej, a także do innych osób prawnych i fizycznych w zakresie udzielonego umocowania,

•uzyskiwania warunków technicznych przyłączy do sieci gazowej, wodociągowej, kanalizacyjnej, elektroenergetycznej oraz cieplnej, związanych z planowaną inwestycją.

‒w 2020 r. sprzedał Pan działkę, a z tytułu tej sprzedaży był Pan podatnikiem VAT czynnym, posiada Pan inne działki stanowiące Pana własność, niemniej na chwilę obecną nie planuje ich Pan sprzedawać.

Zgodnie z Pana wskazaniem, przed zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży to Kupujący będzie podejmował określone działania w stosunku do przedmiotowej Działki, jednak wyłącznie w celu przygotowania jej do realizacji własnej inwestycji. Działając na własny koszt i własnym staraniem Kupujący wykonuje dokumentację projektową niezbędną do uzyskania prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę oraz decyzji o podziale działki ewidencyjnej nr (…), występuje o wydanie warunków technicznych przyłączy do sieci gazowej, wodociągowej, kanalizacyjnej, elektroenergetycznej oraz cieplnej, których zakres obejmuje przedmiotową nieruchomość. Wszystkie te działania mają charakter techniczno-przygotowawczy i służą wyłącznie umożliwieniu Kupującej realizacji planowanej inwestycji po nabyciu nieruchomości. Nie stanowią one działań mających na celu uatrakcyjnienie działki lub podniesienie jej wartości rynkowej przed sprzedażą, a tym samym nie mają wpływu na wartość transakcji.

Ponadto, wskazał Pan, że od śmierci rodziców Działka jest przedmiotem dzierżawy. Grunt został oddany w dzierżawę na podstawie pisemnej umowy dzierżawy. Umowa ta jest odnawiana co 10 lat. Dzierżawa była motywowana chęcią podtrzymania rolnego charakteru nieruchomości, gdyż Pana rodzice zajmowali się rolnictwem. Dzierżawca prowadzi działalność rolniczą zgodnie z przeznaczeniem działki i ponosi koszt podatku rolnego. Z tytułu dzierżawy nie uzyskuj Pan żadnego przysporzenia majątkowego. Przedmiotowa kwota nie stanowi dla Pana dochodu ani wynagrodzenia, a jedynie zwrot kosztów podatkowych związanych z tą nieruchomością.

Na tle przedstawionego opisu sprawy powziął Pan wątpliwość dotyczącą tego, czy z tytułu sprzedaży udziału w Działce nr (…) znajdującej się we współwłasności będzie Pan podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z art. 693 § 1 i 2 ustawy Kodeks cywilny:

Umowa dzierżawy jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Wynika z tego, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne, należne za używanie nieruchomości przez jej dzierżawcę. Podstawową usługą świadczoną na rzecz dzierżawcy jest natomiast usługa dzierżawy.

Zatem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, dzierżawa nieruchomości, z uwagi na fakt, że wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych skutkujących uzyskiwaniem korzyści majątkowych (w pieniądzu lub w świadczeniu innego rodzaju), stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, obowiązujących przepisów oraz tez wynikających z powołanego orzecznictwa prowadzi do wniosku, że z tytułu sprzedaży udziału w Działce nr (…) znajdującej się we współwłasności, będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z wniosku, od śmierci rodziców dzierżawi Pan Działkę na podstawie pisemnej umowy dzierżawy, odnawianej co 10 lat, Dzierżawcy prowadzącemu działalność rolniczą, który w zamian zobowiązał się do pokrywania ciążących na Panu zobowiązań z tytułu podatku rolnego. Należy więc stwierdzić, że Działka jest przedmiotem dzierżawy, z tytułu której Dzierżawca nie płaci czynszu dzierżawy, jednakże opłaca podatek rolny od wydzierżawianego gruntu. Poprzez zawarcie umowy dzierżawy wyraził Pan zgodę na dysponowanie przez Dzierżawcę Działką i wbrew Pana opinii –otrzymuje Pan zapłatę w postaci ponoszenia kosztu podatku rolnego przez Dzierżawcę. Nie można zatem zgodzić się z Pana zdaniem, iż w opisanej sytuacji dzierżawa jest nieodpłatna i że nie otrzymuje Pan z tego tytułu żadnego wynagrodzenia, przysporzenia majątkowego. Działania takiego jak opisane powyżej, nie można interpretować inaczej niż jako cel osiągania korzyści majątkowych przez długi okres czasu (tu 10 lat z możliwością przedłużenia na następne 10 lat), a więc cel zarobkowy. W sposób oczywisty w omawianym przypadku mamy świadczenie wzajemne – udostępnienie Działki do wykorzystywania rolniczego zgodnie z jej przeznaczeniem na rzecz Dzierżawcy prowadzącego działalność rolniczą w zamian za ustalone wynagrodzenie w postaci kosztu podatku rolnego, którego wysokość ponosi Dzierżawca.

Należy w tym miejscu ponownie wskazać, że dzierżawa nieruchomości stanowi czynność, która na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług wypełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, wskazać należy, iż z tytułu dzierżawy Działki nr (…) straciła ona charakter majątku prywatnego. Taki sposób wykorzystywania przez Pana posiadanego udziału w Działce powoduje, że jest ona wykorzystywana w działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, że planowana przez Pana sprzedaż udziału w Działce nr (…) znajdującej się we współwłasności będzie, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Podkreślić należy, że Działka nr (…) jest od dnia jej nabycia po śmierci rodziców przedmiotem długoterminowej dzierżawy, nie jest więc wykorzystywana przez cały okres posiadania wyłącznie na zaspokojenie Pana potrzeb osobistych.

W konsekwencji, sprzedaż posiadanegoudziału w Działce nr (…) znajdującej się we współwłasności podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko uznaję zanieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii, czy ma Pan obowiązek zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży Działki.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, odnosząc się do powołanych przez Pana w przedmiotowym wniosku wyroków sądów, należy wyjaśnić, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają. Powołane wyroki sądowe wiążący charakter mają w konkretnych sprawach i ściśle określonych stanach faktycznych. Tylko do tych konkretnych elementów odnosi się moc wiążąca orzeczenia sądu administracyjnego. W konsekwencji odniesienie jakiegokolwiek orzeczenia sądowego – czy też uzasadnienia wyroku do innej sytuacji, nie nadaje powołanej sytuacji mocy wiążącej orzeczenia. Nie można zatem w szeregu orzeczeń sądowych, ich rozstrzygnięć odnosić do własnej sprawy, bowiem dotyczą one konkretnych powstałych już zdarzeń. W związku z powyższym moc obowiązująca zaprezentowanych przez Pana wyroków zamyka się w obrębie spraw, dla których zostały wydane.

Informuję ponadto, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.