Interpretacja indywidualna z dnia 5 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.553.2025.1.AM
Działania statutowe odpłatne prowadzone przez Stowarzyszenie, polegające na sprzedaży produktów wytworzonych przez osoby niepełnosprawne oraz organizacji wycieczek i bali, nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 2 października 2025 r., który dotyczy braku opodatkowania sprzedaży produktów wytworzonych przez uczestników warsztatów terapii zajęciowej oraz wycieczek, bali i zabaw organizowanych w celu reintegracji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest organizacją pozarządową prowadzącą działalność statutową na podstawie wpisu do KRS.
Celami działalności Wnioskodawcy są:
1.Integracja przedstawicieli różnych środowisk zajmujących się osobami niepełnosprawnymi, w szczególności: osobami niepełnosprawnymi intelektualnie, psychicznie chorymi i innymi osobami niepełnosprawnymi wykazującymi przewlekłe zaburzenia czynności psychicznych m.in.: rodzin i opiekunów osób niepełnosprawnych, pracowników: Domu Pomocy Społecznej w (…), Warsztatu Terapii Zajęciowej w (…), Środowiskowego Domu (…) w (…) oraz innych instytucji i osób.
2.Inicjowanie i koordynowanie działań mających na celu szeroko rozumianą pomoc społeczną, a także terapię i rehabilitację zawodową i społeczną oraz zatrudnianie osób niepełnosprawnych, zwłaszcza tych, o których mowa w § 8 pkt 1 i pkt 3.
3.Udzielanie osobom niepełnosprawnym intelektualnie i psychicznie chorym oraz innym osobom niepełnosprawnym, a także osobom zajmującym się nimi, wszelkich form pomocy.
4.Prowadzenie poradnictwa w zakresie potrzeb osób, o których mowa powyżej (psychologicznego, medycznego, psychiatrycznego, prawnego, pedagogicznego itp.).
5.Upowszechnianie, zwłaszcza w środowisku lokalnym, wiedzy o istocie niepełnosprawności oraz kształtowanie pozytywnych postaw społecznych wobec osób niepełnosprawnych.
6.Ochrona praw tych osób.
7.Wspieranie tzw. „(…)” poprzez dbałość o budynek, jego wyposażenie oraz teren - rozwijanie bazy lokalowej i tworzenie jak najlepszych warunków do działalności statutowej.
8.Prowadzenie innych działań na rzecz osób niepełnosprawnych, a także prowadzenie działań na rzecz tych osób, które osobami niepełnosprawnymi się zajmują.
W ramach swojej działalności statutowej odpłatnej Wnioskodawca prowadzi działania takie jak:
- sprzedaż produktów wytworzonych przez osoby niepełnosprawne w ramach terapii zajęciowej, jak również w trakcie organizowanych przez Wnioskodawcę imprez;
- sprzedaż organizowanych dla osób niepełnosprawnych oraz ich opiekunów wycieczek;
- sprzedaż biletów wstępu na bale i zabawy organizowane przez Wnioskodawcę.
Wymienione powyżej działania organizowane są w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę warsztatu terapii zajęciowej. Warsztat Terapii Zajęciowej jest prowadzony przez Wnioskodawcę w oparciu o przepisy art. 10a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 913).
Celem działalności warsztatów terapii zajęciowej jest rehabilitacja społeczna i zawodowa osób niepełnosprawnych, jest to rehabilitacja poprzez pracę. W rehabilitacji zawodowej prowadzona jest terapia manualna w poszczególnych pracowniach warsztatu. W trakcie zajęć terapeutycznych na warsztatach osoby niepełnosprawne wytwarzają różnego rodzaju produkty. Praca związana z wytwarzaniem produktów pomaga osobom niepełnosprawnym w reintegracji społecznej i zawodowej, pozwala na utrzymanie kontaktów z innymi osobami, pomaga w powrocie na rynek pracy bądź też umożliwia wejście po raz pierwszy na rynek pracy osobom niepełnosprawnym. Terapia służy też osobom niepełnosprawnym do poprawy ich sprawności ruchowej i manualnej. Efektem rehabilitacji osób niepełnosprawnych są produkty wytworzone przez te osoby w ramach zajęć.
Wytworzone przez osoby niepełnosprawne produkty są następnie sprzedawane w ramach różnego rodzaju imprez organizowanych przez Wnioskodawcę lub też w ramach bieżącej działalności warsztatów. Produkty te są kupowane w głównej mierze przez same osoby niepełnosprawne, ich bliskich, rodzinę, znajomych. Dzieje się tak ze względu na fakt, że produkty te mają bardzo często wartość jedynie sentymentalną, ich sprzedaż na rynku po cenach takich, za jakie sprzedawane są przez Wnioskodawcę mogłaby być bardzo utrudniona, o ile w ogóle możliwa. Jednocześnie należy podkreślić, że - zgodnie z § 10 pkt 1, 2 Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 marca 2004 r. w sprawie warsztatów terapii zajęciowej- działalność warsztatu jest działalnością o charakterze niezarobkowym, a wszystkie środki uzyskane ze sprzedaży produktów i usług wykonanych przez uczestników warsztatu w ramach realizowanego programu terapii przeznacza się, w porozumieniu z uczestnikami warsztatu, na pokrycie wydatków związanych z integracją społeczną uczestników. Prowadzone przez Wnioskodawcę działania są zgodne z regulacjami ww. rozporządzenia.
W ramach tejże integracji Wnioskodawca organizuje różnego rodzaju wycieczki i bale, dzięki którym uczestnicy WTZ - osoby niepełnosprawne mają okazję na wyjazd poza miejsce zamieszkania, zobaczenie nowych miejsc, często po raz pierwszy w życiu, co też znacząco wpływa na poprawę jakości rehabilitacji.
Podobnie organizowane przez Wnioskodawcę bale czy inne imprezy integracyjno-aktywizacyjne, w których uczestniczą osoby niepełnosprawne, a które stanowią okazję do nawiązania przez te osoby relacji społecznych i niejednokrotnie stanowią jedyne z możliwych sposobów dających osobie niepełnosprawnej jakąś formę rozrywki i przebywania poza domem, czy też poznania nowych osób. Bale i wycieczki organizowane przez Wnioskodawcę to działania, które nie przynoszą wnioskodawcy żadnego dochodu. Wszystkie przychody uzyskane ze sprzedaży wycieczek i bali przeznaczane są na realizację tych właśnie działań, lub ewentualnie na przygotowanie innych działań służących osobom niepełnosprawnym poprawie ich stanu zdrowia oraz realizacji podstawowych celów warsztatu, tj. reintegracji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych.
Warsztat terapii zajęciowej prowadzony jest przez Wnioskodawcę - czyli Stowarzyszenie. Podstawy działalności Stowarzyszenia określa statut, który załączony został do niniejszego wniosku.
Należy również dodać, że celem działalności całego Stowarzyszenia, jak również celem działalności samego warsztatu terapii zajęciowej nie jest prowadzenie działalności gospodarczej, ani zarobkowej. Stowarzyszenie nie jest wpisane w KRS do rejestru przedsiębiorców, a jedynie do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji, ZOZ. Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej, prowadzi jedynie działalność statutową nieodpłatną i odpłatną. Celem tejże działalności statutowej jest rehabilitacja w sensie fizycznego i psychicznego zdrowia podopiecznych Wnioskodawcy, jak również ich rehabilitacja społeczna i zawodowa.
Wszystkie środki pozyskane przez Wnioskodawcę w związku z prowadzeniem działalności statutowej są przeznaczane z powrotem na realizację zadań w zakresie rehabilitacji, w tym również rehabilitacji społecznej i zawodowej podopiecznych Wnioskodawcy.
Pytanie
Czy działania prowadzone przez Wnioskodawcę, a opisane w pkt 82 (wniosku) stanowią odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT i podlegają opodatkowaniu VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność odpłatna statutowa nie stanowi odpłatnej dostawy towarów ani odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i co za tym idzie nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem VAT.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają w szczególności odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W przedmiotowej sprawie istotnie w przypadku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności statutowej odpłatnej mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów lub też odpłatnym świadczeniem usług, jednak czynności te nie są realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.
Podatnikami VAT, zgodnie z art. 15 ustawy o VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wykonuje wszystkie czynności polegające na odpłatnej dostawie towarów i odpłatnym świadczeniu usług bez jakiegokolwiek celu zarobkowego.
Jedynym celem odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług jest pozyskanie środków finansowych na dalsze prowadzenie działalności statutowej Wnioskodawcy i wsparcie rehabilitacji podopiecznych Wnioskodawcy.
Działalność statutowa odpłatna Wnioskodawcy prowadzona jest w oparciu o art. 8 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, w myśl którego działalnością odpłatną pożytku publicznego jest:
1)działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych, określonych w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, za które pobierają one wynagrodzenie;
2)sprzedaż wytworzonych towarów lub świadczenie usług w zakresie:
a) rehabilitacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 44, 858, 1089 i 1165), lub
b) integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, o których mowa w ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 2241) oraz ustawie z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 802);
3)sprzedaż przedmiotów darowizny.
Jednocześnie, co również istotne przychód z działalności odpłatnej pożytku publicznego służy wyłącznie prowadzeniu działalności pożytku publicznego i nie może być przeznaczony przez organizację na inne cele.
Wnioskodawca prowadzi swoją działalność w zakresie wyżej wymienionego art. 8 pkt 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie i polega ona na sprzedaży towarów wytworzonych przez podopiecznych Wnioskodawcy (osoby niepełnosprawne) w ramach rehabilitacji społecznej i zawodowej. Produkty te są sprzedawane i następnie środki uzyskane ze sprzedaży są przeznaczane na realizację działalności statutowej Wnioskodawcy.
Dodatkowo sprzedawane przez Wnioskodawcę wycieczki, czy bale organizowane dla osób niepełnosprawnych, nie są wprawdzie wytworem pracy osób niepełnosprawnych ale jedynym celem ich organizacji jest również rehabilitacja i reintegracja osób niepełnosprawnych, a środki pieniężne pozyskane ze sprzedaży tych wycieczek oraz bali są w całości przeznaczane na ich organizację, co oznacza, że Wnioskodawca nie uzyskuje żadnego dochodu w związku ze sprzedażą. Dodać należy, że brak tego dochodu stanowi już z góry założenie opisanej działalności. Oznacza to, że prowadzona działalność odpłatna już w swoich założeniach nie powinna i nie przynosi żadnego dochodu. Jej celem jest wyłącznie spieniężenie wytworów pracy osób niepełnosprawnych i przeznaczenie środków z tego uzyskanych na ich dalszą rehabilitację, jak również organizacja zajęć, wycieczek, bali, które wpierają proces rehabilitacji i reintegracji osób niepełnosprawnych. Przy czym organizacja tych imprez, już z samego założenia, nie wiąże się z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę żadnych dochodów.
Mając powyższe na uwadze zdaniem Wnioskodawcy prowadzona przez Niego działalność odpłatna statutowa, jakkolwiek polega na dostarczaniu towarów czy usług, dostawy te nie stanowią działalności opodatkowanej w rozumieniu podatku VAT, a to ze względu na fakt, że nie są wykonywane przez podatnika podatku od towarów i usług. Wnioskodawca już w swoich założeniach nie realizuje działalności zarobkowej, bowiem uzyskiwanie dochodu nie stanowi celu prowadzonej przez Niego działalności. Celem działalności Wnioskodawcy, działalności którą prowadzi on w sposób ciągły i zorganizowany - jest wyłącznie rehabilitacja i reintegracja osób niepełnosprawnych. Ani sprzedaż usług ani dostawa towarów, ani też uzyskiwanie dochodu w związku z tymi działaniami nie jest dla Wnioskodawcy celem samym w sobie.
Podkreślić należy, że również ustawa o działalności pożytku publicznego i wolontariacie w swoich założeniach rozgranicza bardzo wyraźnie działalność statutową odpłatą od działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 9 tejże ustawy działalność odpłatna pożytku publicznego stanowi działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, jeżeli:
1)wynagrodzenie, o którym mowa w art. 8 ust. 1, jest w odniesieniu do działalności danego rodzaju wyższe od tego, jakie wynika z kosztów tej działalności, lub
2)przeciętne miesięczne wynagrodzenie osoby fizycznej z tytułu zatrudnienia przy wykonywaniu statutowej działalności odpłatnej pożytku publicznego, za okres ostatniego roku obrotowego, a w przypadku zatrudnienia trwającego krócej niż rok obrotowy - za okres tego zatrudnienia, przekracza 3-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedni.
Jak widać ustawa o działalności pożytku publicznego i wolontariacie wprowadza bardzo wyraźne rozgraniczenie pomiędzy działalnością statutową - czy to odpłatną czy nieodpłatną, a działalnością gospodarczą. W tym miejscu należy bardzo wyraźnie podkreślić raz jeszcze, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, a jedynie działalność statutową nieodpłatną i odpłatną. Dodatkowo w zakresie prowadzonej działalności odpłatnej statutowej Wnioskodawca spełnia wszystkie wymagania nałożone przez ustawę o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Oznacza to, że prowadzona działalność w swoim przedmiocie obejmuje wyłącznie rehabilitację oraz reintegrację społeczną i zawodową, a Wnioskodawca nie uzyskuje żadnych dochodów z prowadzonej działalności.
Jedynym celem prowadzonej działalności jest spieniężenie produktów wytworzonych przez osoby niepełnosprawne, a uzyskane z tego tytułu środki pieniężne przekazywane są na realizację celów statutowych Stowarzyszenia - czyli dalszą rehabilitację i reintegrację osób niepełnosprawnych.
Mając powyższe na uwadze w ocenie Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność nie stanowi działalności gospodarczej ani w rozumieniu ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, ani też w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 2 pkt 6 i 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
6) towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii,
22) sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.
Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby niebędące dostawą. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Usługą nie będzie natomiast takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów.
Nie każda jednak czynność, która jest dostawą towarów lub świadczeniem usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Pojęcie działalności gospodarczej zdefiniowane zostało również w drugim akapicie art. 9 (1) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11 grudzień 2006 Nr 347 str. 1 ze zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. W myśl tego artykułu działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą. W akapicie pierwszym, artykuł 9 (1) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, określa osobę, która może stać się podatnikiem, jako każdą osobę, która niezależnie prowadzi w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
Z powołanych przepisów wynika, że dana transakcja będzie podlegała opodatkowaniu wówczas, gdy dany podmiot – dokonując jej – będzie działał w charakterze podatnika, to znaczy, gdy czynność zostanie dokonana w okolicznościach pozwalających na przypisanie jej cech działalności gospodarczej, a zatem jeśli będzie miała ona charakter profesjonalny i ciągły. Posiadanie statusu podatnika VAT nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki, należy uznać za rodzącą obowiązki w podatku VAT.
Dany podmiot będzie podatnikiem tylko w odniesieniu do czynności podlegających opodatkowaniu, które wykonywał będzie w ramach działalności gospodarczej. Wykonywanie określonych czynności – będących dostawą towarów, czy też świadczeniem usług – niemające miejsca w ramach działalności gospodarczej, nie jest działaniem w charakterze podatnika, a w konsekwencji – nie podlega opodatkowaniu.
Z przepisów ustawy wynika, że zakres opodatkowania podatkiem VAT determinowany jest przez dwa czynniki:
- przedmiotowy – opodatkowaniu podlega wyłącznie dostawa towarów i świadczenie usług oraz
- podmiotowy – dostawa i świadczenie usług muszą być dokonane przez podatnika działającego w takim charakterze.
Istotne jest to, że obie te przesłanki muszą być spełnione łącznie.
Należy zwrócić uwagę, że zarówno na podstawie przepisów krajowych, jak i wspólnotowych aby dana czynność podlegała VAT, musi być dokonywana przez podatnika tego podatku działającego w tym charakterze (tj. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej). Nie każde więc działanie podatnika będzie czynnością opodatkowaną VAT.
Art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2261):
1. Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.
2. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności.
Art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach:
Stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.
Zaznaczyć należy, że działalność statutowa stowarzyszenia to działalność zgodna z jego statutem, w którym wymienione są cele działalności stowarzyszenia i sposoby ich realizacji. Działalność statutowa nie jest nastawiona na zysk, czyli nie jest to działalność gospodarcza, która w organizacji pozarządowej jest tylko działalnością pomocniczą.
Art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1338):
Ustawa reguluje zasady:
1) prowadzenia działalności pożytku publicznego przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych, współpracy organów administracji publicznej z organizacjami pozarządowymi oraz współpracy, o której mowa w art. 4d
2) uzyskiwania przez organizacje pozarządowe statusu organizacji pożytku publicznego oraz funkcjonowania organizacji pożytku publicznego.
Art. 3 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie:
Działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie.
Art. 3 ust. 2 pkt 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie:
Organizacjami pozarządowymi są niedziałające w celu osiągnięcia zysku osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4.
Art. 6 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie:
Działalność pożytku publicznego nie jest, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1, działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2024 r. poz. 236 z późn. zm.), i może być prowadzona jako działalność nieodpłatna lub jako działalność odpłatna.
Art. 7 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie:
Działalnością nieodpłatną pożytku publicznego jest działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3, w sferze zadań publicznych, o której mowa w art. 4, za które nie pobierają one wynagrodzenia.
Art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie:
1. Działalnością odpłatną pożytku publicznego jest:
1) działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3, w sferze zadań publicznych, o której mowa w art. 4, za które pobierają one wynagrodzenie;
2) sprzedaż wytworzonych towarów lub świadczenie usług w zakresie:
a) rehabilitacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 913), lub
b) integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, o których mowa w ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz.U. z 2025 r. poz. 83 i 620) oraz ustawie z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 178 i 620);
3) sprzedaż przedmiotów darowizny.
2. Przychód z działalności odpłatnej pożytku publicznego służy wyłącznie prowadzeniu działalności pożytku publicznego.
Art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie:
Działalność odpłatna pożytku publicznego organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 stanowi działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, jeżeli:
1) wynagrodzenie, o którym mowa w art. 8 ust. 1, jest w odniesieniu do działalności danego rodzaju wyższe od tego, jakie wynika z kosztów tej działalności, lub
2) przeciętne miesięczne wynagrodzenie osoby fizycznej z tytułu zatrudnienia przy wykonywaniu statutowej działalności odpłatnej pożytku publicznego, za okres ostatniego roku obrotowego, a w przypadku zatrudnienia trwającego krócej niż rok obrotowy – za okres tego zatrudnienia, przekracza 3‑krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedni.
Art. 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 913 ze zm.):
Do podstawowych form aktywności wspomagającej proces rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych zalicza się uczestnictwo tych osób w:
1) warsztatach terapii zajęciowej, zwanych dalej „warsztatami”;
2) turnusach rehabilitacyjnych, zwanych dalej „turnusami”;
3) zajęciach klubowych.
Art. 10a ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych:
Warsztat oznacza wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo placówkę stwarzającą osobom niepełnosprawnym niezdolnym do podjęcia pracy możliwość rehabilitacji społecznej i zawodowej w zakresie pozyskania lub przywracania umiejętności niezbędnych do podjęcia zatrudnienia.
Art. 10a ust. 2 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych:
Realizacja przez warsztat celu, o którym mowa w ust. 1, odbywa się przy zastosowaniu technik terapii zajęciowej, zmierzających do rozwijania:
1) umiejętności wykonywania czynności życia codziennego oraz zaradności osobistej;
2) psychofizycznych sprawności oraz podstawowych i specjalistycznych umiejętności zawodowych, umożliwiających uczestnictwo w szkoleniu zawodowym albo podjęcie pracy.
Art. 10a ust. 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych:
Terapię realizuje się na podstawie indywidualnego programu rehabilitacji, w którym określa się:
1) formy rehabilitacji;
2) zakres rehabilitacji;
3) metody i zakres nauki umiejętności, o których mowa w ust. 2;
4) formy współpracy z rodziną lub opiekunami;
5) planowane efekty rehabilitacji;
6) osoby odpowiedzialne za realizację programu rehabilitacji.
Należy wskazać, iż szczegółowe zasady tworzenia, działania i dofinansowywania warsztatu terapii zajęciowej, uregulowane są w rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 marca 2004 r. w sprawie warsztatów terapii zajęciowej (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2284).
Zgodnie z § 9 rozporządzenia w sprawie warsztatów terapii zajęciowej:
Warsztat działa na podstawie regulaminu organizacyjnego zatwierdzonego przez jednostkę prowadzącą warsztat. Regulamin organizacyjny warsztatu określa w szczególności:
1) prawa i obowiązki uczestnika warsztatu;
2) sposób ustalania wysokości środków finansowych otrzymywanych przez uczestnika warsztatu w ramach treningu ekonomicznego i gospodarowania nimi;
3) organizację pracy i zajęć;
4) sposób dowozu uczestników do warsztatu;
5) obowiązki kierownika warsztatu w zakresie:
a) zapewnienia odpowiednich warunków pracy i organizowanych zajęć,
b) planowania:
- rozkładu zajęć w warsztacie,
- przerw wakacyjnych uczestników warsztatu,
- urlopów pracowników.
§ 10 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie warsztatów terapii zajęciowej:
§ 1. Działalność warsztatu jest działalnością o charakterze niezarobkowym.
§ 2. Dochód ze sprzedaży produktów i usług wykonanych przez uczestników warsztatu w ramach realizowanego programu terapii przeznacza się, w porozumieniu z uczestnikami warsztatu, na pokrycie wydatków związanych z integracją społeczną uczestników.
Definicja działalności gospodarczej wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter autonomiczny i powinna być rozpatrywana niezależnie od innych przepisów regulujących działalność fundacji, stowarzyszeń oraz organizacji pożytku publicznego. Ponadto wskazać należy, że definicja zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy stanowi wprost jakiego rodzaju czynności należy uznać za działalność gospodarczą, stąd też należy dokonać jej wykładni literalnej.
Działalność gospodarcza, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie musi być – co do zasady – prowadzona w celu uzyskania zysku. W ramach działalności gospodarczej podatnik VAT może dążyć do osiągnięcia celów inne niż zarobkowe. Tym samym podatnikami VAT mogą być również podmioty typu non profit, realizujące np. zadania charytatywne, przy czym opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności wykonywane przez tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane pod tytułem odpłatnym. Bez znaczenia także dla nabycia statusu podatnika VAT jest efekt prowadzonej działalności, w szczególności, czy jest to działalność dochodowa, czy też przynosząca straty.
Ponadto należy wskazać, że realizacja zadań stowarzyszenia, poza przypadkami prowadzenia przez nie działalności gospodarczej związanej z jego celami statutowymi (czynności odpłatne), ma z reguły charakter usługowy – nieodpłatny. Przy czym, należy zauważyć, że statutowe czynności podlegają opodatkowaniu, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jedynie wówczas, gdy są one realizowane za odpłatnością (odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług), natomiast, gdy są wykonywane nieodpłatnie – nie podlegają podatkowi od towarów i usług.
Wskazali Państwo, że w ramach swojej działalności statutowej odpłatnej prowadzą Państwo działania takie jak:
- sprzedaż produktów wytworzonych przez osoby niepełnosprawne w ramach terapii zajęciowej, jak również w trakcie organizowanych przez Państwa imprez;
- sprzedaż organizowanych dla osób niepełnosprawnych oraz ich opiekunów wycieczek;
- sprzedaż biletów wstępu na bale i zabawy organizowane przez Państwa.
Wymienione powyżej działania organizowane są w ramach prowadzonego przez Państwa warsztatu terapii zajęciowej. Warsztat Terapii Zajęciowej (WTZ) jest prowadzony przez Państwa w oparciu o przepisy art. 10a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Celem działalności Warsztatów Terapii Zajęciowej jest rehabilitacja społeczna i zawodowa osób niepełnosprawnych, jest to rehabilitacja poprzez pracę. W rehabilitacji zawodowej prowadzona jest terapia manualna w poszczególnych pracowniach warsztatu. W trakcie zajęć terapeutycznych na warsztatach osoby niepełnosprawne wytwarzają różnego rodzaju produkty.
Terapia służy też osobom niepełnosprawnym do poprawy ich sprawności ruchowej i manualnej. Efektem rehabilitacji osób niepełnosprawnych są produkty wytworzone przez te osoby w ramach zajęć. Wytworzone przez osoby niepełnosprawne produkty są następnie sprzedawane w ramach różnego rodzaju imprez organizowanych przez Państwa lub też w ramach bieżącej działalności warsztatów.
Produkty te są kupowane w głównej mierze przez same osoby niepełnosprawne, ich bliskich, rodzinę, znajomych. Dzieje się tak ze względu na fakt, że produkty te mają bardzo często wartość jedynie sentymentalną, ich sprzedaż na rynku po cenach takich, za jakie sprzedawane są przez Państwa mogłaby być bardzo utrudniona o ile w ogóle możliwa.
Działalność WTZ jest działalnością o charakterze niezarobkowym, a wszystkie środki uzyskane ze sprzedaży produktów i usług wykonanych przez uczestników warsztatu w ramach realizowanego programu terapii przeznacza się, w porozumieniu z uczestnikami warsztatu, na pokrycie wydatków związanych z integracją społeczną uczestników.
W ramach ww. integracji organizują Państwo różnego rodzaju wycieczki i bale, dzięki którym uczestnicy WTZ - osoby niepełnosprawne mają okazję na wyjazd poza miejsce zamieszkania, zobaczenie nowych miejsc, często po raz pierwszy w życiu, co też znacząco wpływa na poprawę jakości rehabilitacji. Wszystkie przychody uzyskane ze sprzedaży wycieczek i bali przeznaczane są na realizację tych właśnie działań lub ewentualnie na przygotowanie innych działań służących osobom niepełnosprawnym poprawie ich stanu zdrowia oraz realizacji podstawowych celów warsztatu, tj. reintegracji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych.
Celem działalności całego Stowarzyszenia, jak również celem działalności samego Warsztatu Terapii Zajęciowej nie jest prowadzenie działalności gospodarczej ani zarobkowej. Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej, prowadzi jedynie działalność statutową nieodpłatną i odpłatną. Celem tejże działalności statutowej jest rehabilitacja w sensie fizycznego i psychicznego zdrowia podopiecznych, jak również ich rehabilitacja społeczna i zawodowa.
Wszystkie środki pozyskane przez Państwa w związku z prowadzeniem działalności statutowej są przeznaczane na realizację zadań w zakresie rehabilitacji, w tym również rehabilitacji społecznej i zawodowej Państwa podopiecznych.
Mają Państwo wątpliwości, czy działania prowadzone przez Państwa odnośnie:
- sprzedaży produktów wytworzonych przez osoby niepełnosprawne w ramach terapii zajęciowej, jak również w trakcie organizowanych przez Państwa imprez;
- sprzedaż organizowanych dla osób niepełnosprawnych oraz ich opiekunów wycieczek;
- sprzedaż biletów wstępu na bale i zabawy organizowane przez Państwa,
- stanowią odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy i podlegają opodatkowaniu.
Powołane wyżej przepisy art. 5, art. 7 i art. 8 ustawy, zawierają podstawowe zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Z przepisów tych wynika przede wszystkim, że opodatkowaniu podlegają dostawa towarów oraz świadczenie usług realizowane na terytorium kraju. Ponadto dostawa towarów bądź świadczenie usług podlegają opodatkowaniu jeżeli mają charakter odpłatny. Tylko pozytywne ustalenia w powyższych aspektach upoważniają do stwierdzenia, że miała miejsce transakcja podlegająca opodatkowaniu.
Ustawa nie definiuje pojęcia odpłatności. W języku potocznym odpłatność oznacza zapłatę, wynagrodzenie w zamian za towar lub usługę. Należy podkreślić, że pojęcie „odpłatna dostawa” powinno być rozumiane jako ekonomiczne korzyści dla sprzedającego.
W dorobku orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego dochodzi do dostawy towarów, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz sprzedawcy. Ponadto, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dostarczonym towarem, a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją dostawy towaru.
Dostawa towarów jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT jeżeli następuje za wynagrodzeniem oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne. O opodatkowaniu podatkiem VAT czynności dostawy towarów decyduje zatem jej odpłatność.
W konsekwencji, pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa towaru), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia (towaru) odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem (dostawą towaru), dopóty świadczenie to nie będzie dostawą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Za odpłatną dostawę towarów można uznać czynność, która charakteryzuje się tym, że pomiędzy otrzymaną zapłatą, a dostawą towarów istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia, a wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Kwoty przekazane przez świadczeniobiorcę jedynie przy okazji dostawy towarów, czy też świadczenia usług, które nie są należne za świadczenie i w związku z jego wykonaniem, nie są zapłatą, nie mogą przesądzać o odpłatności danej umowy. Ponadto związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniami na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje za to świadczenie (zob. również wyrok NSA z 10 listopada 2010, I FSK 1069/08, LEX nr 585265 i wskazane tam orzecznictwo ETS).
Warto także wskazać na orzeczenie TSUE w sprawie R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (wyrok z 3 marca 1994 r., sprawa C-16/93). Tolmsa był ulicznym grajkiem, który prezentował swoją twórczość. Grajek ustawiał przed sobą puszkę, do której przechodnie mogli wrzucać datki. ETS, wskazując na brak bezpośredniego związku między graniem muzyki, a zapłatą oraz na dobrowolność datków, uznał, iż datki nie podlegają opodatkowaniu VAT, bowiem w tym wyroku TSUE stwierdził, że:
„czynność podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.
Analiza opisu przedstawionego stanu faktycznego wskazuje, że wytworzone przez uczestników WTZ prace stanowią dodatkową działalność wspomagającą Państwa działalność statutową, a ich okazjonalna sprzedaż prowadzona przy okazji różnego rodzaju imprez organizowanych przez Państwa lub w ramach bieżącej działalności warsztatów nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Produkty z WTZ są kupowane w głównej mierze przez same osoby niepełnosprawne, ich bliskich, rodzinę i znajomych. Zgodnie z Państwa wskazaniem produkty te mają bardzo często wartość jedynie sentymentalną, ich sprzedaż na rynku po cenach takich, za jakie sprzedawane są przez Państwa mogłaby być bardzo utrudniona o ile w ogóle możliwa.
Wszystkie środki uzyskane ze sprzedaży produktów wytworzonych przez uczestników WTZ w ramach realizowanego programu terapii przeznacza się w porozumieniu z uczestnikami warsztatu, na pokrycie wydatków związanych z integracją społeczną uczestników.
W ramach ww. integracji organizują Państwo różnego rodzaju wycieczki, bale i zabawy co wpływa na poprawę jakości rehabilitacji osób niepełnosprawnych (uczestników WTZ). Wszystkie przychody uzyskane ze sprzedaży wycieczek, bali i zabaw przeznaczane są na realizację tych właśnie działań lub ewentualnie na przygotowanie innych działań służących osobom niepełnosprawnym w poprawie ich stanu zdrowia oraz realizacji podstawowych celów warsztatu, tj. reintegracji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych.
Zatem sprzedaż przez Państwa prac wytworzonych przez uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej oraz wycieczek, bali i zabaw służących reintegracji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych, nie stanowi odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a Państwa działalność w tym zakresie, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Podstawą do wydania interpretacji indywidualnej jest wyłącznie wyczerpująco przedstawiony przez wnioskodawcę opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. W toku postępowania w sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej nie analizuję dokumentów załączonych do wniosku.
W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno‑skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy od przedstawionego we wniosku opisu sprawy interpretacja nie wywoła skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
