Interpretacja indywidualna z dnia 10 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.574.2025.2.MR

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 10 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży udziałów w opisanych działkach powstałych po podziale działki (…) w sytuacji gdy wartość transakcji nie przekroczy 200 000 zł.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 października 2025 r. (wpływ 16 października 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni (…) jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie jest i nigdy nie była zarejestrowana jako podatnik VAT. W 1993 r. Wnioskodawczyni wstąpiła w związek małżeński (…). W trakcie trwania małżeństwa małżonkowie pozostawali we wspólności ustawowej.

W 1994 r. aktem notarialnym o numerze (…) X i Y dokonali darowizny na rzecz swojego syna Z oraz jego żony (tj. Wnioskodawczyni) (…) niezabudowanej działki gruntu numer A (…).

W 1997 r. Sąd Rejonowy (…) wydał zawiadomienie o założeniu dla wyżej wymienionej działki księgi wieczystej o numerze (…), a w 2001 r. ówczesny mąż Wnioskodawczyni uzyskał z Urzędu Gminy (…) zaświadczenie (…), w którym zostało potwierdzone, że na podstawie planu zagospodarowania przestrzennego Gminy (…) działka nr A położona w (…) przeznaczona jest pod uprawy rolne.

W 2003 r. Wnioskodawczyni wraz z byłym mężem podjęli decyzję o sprzedaży części posiadanych gruntów w celu uzyskania środków pieniężnych na pokrycie kosztów remontu domu, w którym mieszkali. Z uwagi na dużą powierzchnię, a tym samym na trudności w znalezieniu kupca, działka A na przestrzeni ostatnich 20 lat podlegała podziałom.

W 2013 r. Wnioskodawczyni wzięła rozwód. Z uwagi na rozstanie, byli małżonkowie podjęli decyzję o sprzedaży pozostałej części posiadanych wspólnie gruntów.

Pierwsza działka została sprzedana przez małżeństwo w 2004 r. Na dzień złożenia wniosku wszystkie wyżej wymienione działki zostały sprzedane.

Sprzedaż działek prezentuje poniższa tabela:

·(…)

Działka A/62 została podzielona na cztery działki o numerach: A/68, A/67, A/69 i A/70. Dla działek A/68, A/67, A/69 i A/70 wydano odrębne decyzje o warunkach zabudowy. Decyzje o warunkach zabudowy dla działek A/68, A/67, A/69 i A/70 zostały wydane przed ich sprzedażą. Dla działki A/63 zostało wydane pozwolenie na zabudowę trzema domami jednorodzinnymi. Działka A/63 została podzielona na działki o numerach: A/74, A/75 i A/76. Dla działek A/64 i A/65 nie występowano o warunki zabudowy. Obie działki zostały sprzedane jako działki rolne. Na dzień sprzedaży działek nie były one objęte miejscowym planem zagospodarowania. Właściciele nie występowali o objęcie miejscowym planem zagospodarowania. Sprzedawane grunty miały status gruntów ornych i nigdy nie podlegały przekształceniu. Byli teściowe Wnioskodawczyni byli przez wiele lat właścicielami wskazanej nieruchomości. Działki nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, nie były one udostępniane osobom trzecim w drodze dzierżawy, użyczenia czy najmu. Nabycie działek nastąpiło w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowe działki stanowiły majątek prywatny, osobisty Wnioskodawczyni oraz jej byłego męża. W celu zbycia działek Wnioskodawczyni nie prowadziła działań marketingowych, nie korzystała z usług pośrednictwa w sprzedaży, jak również nie inwestowała w działki. Dokonanie podziałów działki A było spowodowane brakiem zainteresowania ze strony kupców z uwagi na jej wielkość. Przed dokonaniem sprzedaży niektórych działek (tj. działek A/68, A/69 i A/70), Wnioskodawczyni wraz z byłym mężem wystąpili przed ich sprzedażą o wydanie decyzji o warunkach zabudowy do Urzędy Gminy. Sposób takiego postępowania był niezbędny z uwagi na status sprzedawanej ziemi (grunty orne). Wnioskodawczyni wystąpiła o ww. decyzje jedynie na prośbę tych kupujących, którzy zastrzegli, iż nie kupią danej działki bez otrzymania od sprzedających pozytywnej decyzji o warunkach jej zabudowy. W przypadkach kiedy potencjalny kupujący nie zastrzegał takiego warunku dotyczącego potencjalnej transakcji, Wnioskodawczyni nie podejmowała takich działań z własnej inicjatywy. W przypadku działki A/63 potencjalni kupujący nie byli zainteresowani zakupem tak dużej działki. Aby móc ją podzielić Wnioskodawczyni uzyskała informację, że najpierw musi wystąpić o pozwolenie na zabudowę ww. działki. Dopiero po uzyskaniu pozwolenia na budowę mogła dokonać podziału działki A/63 na trzy mniejsze, tj. działki o numerach: A/74, A/75 i A/76. Wnioskodawczyni sprzedała działki innym osobom fizycznym do ich majątku prywatnego, celem budowy przez nich domów mieszkalnych. Wnioskodawczyni nie prowadziła oraz nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich. Środki uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawczyni przeznaczyła oraz zamierza przeznaczyć na cele osobiste.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Wnioskiem są objęte następujące numery działek: A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64.

Na moment sprzedaży wszystkie działki będące przedmiotem wniosku Wnioskodawczyni (tj. działki o następujących numerach: A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64) stanowiły grunt niezabudowany.

Daty sprzedaży działek/udziałów w działce będących przedmiotem wniosku Wnioskodawczyni (tj. działek o następujących numerach: A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64) prezentuje poniższa tabela: (…)

Działki będące przedmiotem wniosku Wnioskodawczyni (tj. działki o następujących numerach: A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64) na moment sprzedaży już nie stanowiły Wnioskodawczyni i jej ówczesnego męża (…) wspólności ustawowej.

Na moment sprzedaży wszystkie działki oraz udziały w działce będące przedmiotem wniosku Wnioskodawczyni (tj. działki o następujących numerach: A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64) stanowiły własność Wnioskodawczyni w udziale 50%. Pozostałe 50% stanowiło własność byłego męża Wnioskodawczyni (…), z którym na dzień sprzedaży działek/udziałów w działce już nie łączyła wspólność majątkowa.

Działka nr A była w przeszłości kilkukrotnie dzielona na mniejsze części. Wnioski o dokonanie podziału były składane wspólnie przez Wnioskodawczynię oraz jej ówczesnego męża (…), ponieważ działka stanowiła ich współwłasność. Podziały następowały na przestrzeni wielu lat, każdorazowo w związku z zamiarem sprzedaży części gruntu i z uwagi na brak zainteresowania zakupem całej działki o dużej powierzchni.

Na moment sprzedaży działek/udziałów w działce będącej przedmiotem złożonego wniosku (tj. działek o następujących numerach: A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64) nie były one objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

W odniesieniu do działek będących przedmiotem złożonego wniosku Wnioskodawczyni informuje, że żadna z tych działek na moment sprzedaży nie stanowiła majątku objętego wspólnością ustawową. Na moment sprzedaży wszystkie działki oraz udziały w działce będące przedmiotem niniejszego wniosku (tj. działki o następujących numerach: A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64) stanowiły własność Wnioskodawczyni w udziale 50%. Pozostałe 50% stanowiło własność byłego męża Wnioskodawczyni (…), z którym na dzień sprzedaży działek/udziałów w działce nie łączyła już Wnioskodawczyni wspólność majątkowa.

Wszystkie działki będące przedmiotem wniosku (tj. działki o następujących numerach: A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64) pozostawały nieużytkowane do momentu sprzedaży. Na działkach nie była prowadzona działalność rolnicza ani żadna inna forma użytkowania gruntu poza uprawą na własne potrzeby.

Działki będące przedmiotem niniejszego wniosku (tj. działki o następujących numerach: A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64) nie były wykorzystywane na cele działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775).

Działki będące przedmiotem niniejszego wniosku (tj. działki o następujących numerach: A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64) nie były wykorzystywane na cele działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775).

Działka pochodząca z darowizny była początkowo wykorzystywana rolniczo – do podstawowych upraw zbóż – jednak uprawy te miały charakter wyłącznie na własne potrzeby i nie stanowiły działalności rolniczej w rozumieniu przepisów o VAT.

W odniesieniu do sprzedaży działek będących przedmiotem niniejszego wniosku (tj. działek o następujących numerach: A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64) nie zostały podpisane żadne umowy przedwstępne.

W sprawach dotyczących zbywanych działek Wnioskodawczyni nie udzieliła Kupującemu ani innemu podmiotowi zgód/pozwoleń/pełnomocnictw do występowania w jej imieniu. W sprawach zbywanych działek Wnioskodawczyni podejmowała działania samodzielnie lub we współpracy ze swoim byłym mężem (…).

Wnioskodawczyni nie ponosiła jakichkolwiek nakładów w celu uatrakcyjnienia działek będących przedmiotem niniejszego wniosku (tj. dotyczących działek o następujących numerach: A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64) – np.: uzbrojenie działki w przyłącza do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, elektroenergetycznej lub wystąpienie z wnioskiem o dokonanie przyłączy; ogrodzenie; utwardzenie dróg; uzyskanie decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej; inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki.

W odniesieniu do działek A/74, A/75 i A/76 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W odniesieniu do wszystkich działek będących przedmiotem wniosku (tj. działek o następujących numerach: A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64), Wnioskodawczyni podejmowała samodzielne działania w celu znalezienia kupców. Informacje o możliwości zakupu były przekazywane wśród kręgu znajomych oraz rodziny, a także Wnioskodawczyni zamieszczała ogłoszenia dotyczące sprzedaży działek na platformie internetowej (...).

Wszystkie działki powstałe w wyniku podziału działki A, które były własnością lub współwłasnością Wnioskodawczyni i są objęte niniejszym wnioskiem (tj. działki o następujących numerach: A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64) na dzień złożenia wniosku o interpretację indywidualną zostały sprzedane.

Daty sprzedaży działek/udziałów w działce będących przedmiotem niniejszego wniosku (tj. działki o następujących numerach: A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64) prezentuje poniższa tabela:

(…)

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości, które zamierza sprzedać.

Działka A/62 została podzielona na cztery działki o numerach: A/68, A/67, A/69 i A/70. Dla działek A/68, A/67, A/69 i A/70 wydano odrębne decyzje o warunkach zabudowy. Decyzje o warunkach zabudowy dla działek A/68, A/67, A/69 i A/70 zostały wydane przed ich sprzedażą. Kupujący zastrzegli, że kupią powyższe działki tylko gdy będą dla nich wydane warunki zabudowy.

Dla działki A/63 zostały wydane warunki zabudowy na zabudowę trzema domami jednorodzinnymi. Działka A/63 została podzielona na działki o numerach: A/74, A/75 i A/76 – te działki po podziale działki A/63 nie miały już wydanych warunków zabudowy, z uwagi na to, że w momencie podziału działki A/63 wydane dla niej warunki zabudowy stały się nieważne.Dla działek A/64 i A/65 nie występowano o warunki zabudowy.

Wszystkie działki zostały oznaczone w aktach notarialnych sprzedaży jako działki rolne. Zdaniem Wnioskodawcy warunki zabudowy nie oznaczają tego, że są to działki budowlane. Dopiero w momencie wybudowania domu dana działka przekształca się w działkę w działkę budowlaną.

Pytanie

Czy transakcje sprzedaży opisanych działek powstałych po podziale działki A będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w sytuacji, gdy wartość transakcji przekroczy 200 000 zł?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej ustawą: „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju” Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy: „Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.” W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).” W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (w tym również działek jak i udziału w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być ona wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy. Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy: „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.” Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.”

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał taki podmiot, który dla tej określonej czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność i które występują w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Oznacza to, że uzyskiwanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów wskazanej ustawy. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli podejmującą takie działania, które mogą wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek (wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia), uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, jak również prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich. Ponadto należy zaznaczyć ,że aby taką aktywność uznać za aktywność handlową należy wykonać szereg wyżej wskazanych działań w sposób zorganizowany i skoordynowany. Aby taką aktywność uznać za aktywność handlową nie wystarczy jedynie stwierdzić faktu zaistnienia wymienionych działań w sposób pojedynczy. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Podatnikiem podatku od towarów i usług nie jest osoba fizyczna dokonująca jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz która nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej – Wnioskodawczyni wyprzedaje majątek osobisty. Dokonanie przez Wnioskodawczynię transakcji sprzedaży opisanych działek stanowi działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W ocenie Wnioskodawczyni – rozporządzanie majątkiem osobistym jakiego dokonała nie jest samodzielnym wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność sprzedaży dokonana przez Wnioskodawczynię nie ma charakteru zorganizowanego i ciągłego, ponadto nie cechuje się profesjonalizmem, ponieważ grunty nie zostały nabyte w celu ich dalszej odsprzedaży, teren nie został uzbrojony, jak również nie zostały wytyczone nowe drogi wewnętrzne. Podział działki A został dokonany z uwagi na brak zainteresowania zakupem tak dużego obszaru przez potencjalnych kupujących. Sprzedaż omawianych nieruchomości nastąpiła w wyniku wydarzeń, które miały miejsce po roku 2013, tj. roku, w którym Wnioskodawczyni rozstała się z ówczesnym mężem i podziałem posiadanego wspólnie majątku. Należy nadmienić, że Wnioskodawczyni nie inwestowała środków pieniężnych we wskazane działki, jak również nie prowadziła działań marketingowych, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Nie korzystała ona również z usług pośrednictwa w sprzedaży przez wyspecjalizowany podmiot, sprzedaż realizowała samodzielnie oraz z udziałem byłego męża z uwagi na łączącą ich współwłasność ww. gruntów, a przy niektórych transakcjach przy pomocy najbliższej rodziny po udzieleniu im pełnomocnictwa (syn i córka).

Okres czasu w jakim nastąpiła sprzedaż gruntów jest związany z wielkością zainteresowania na rynku potencjalnych kupujących oraz możliwościami czasowymi obsłużenia sprzedaży przez Wnioskodawczynię oraz jej byłego męża. Wnioskodawczyni nie działała w sposób cykliczny i w sposób zorganizowany, odbyte transakcje cechują się jednorazowością oraz okazjonalnością i były dokonywane w celu uzyskania i spożytkowania pozyskanych środków na cele prywatne Wnioskodawczyni i jej najbliższej rodziny, w tym cele mieszkaniowe.

Sprzedane przez Wnioskodawczynię działki zostały nabyte poprzez czynności nie podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a uzyskane ze sprzedaży środki Wnioskodawczyni, jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej, przeznaczyła oraz zamierza przeznaczyć na cele osobiste.

Stanowisko Wnioskodawczyni potwierdzają m.in.:

·wyrok WSA w Kielcach z 27 czerwca 2024 r. (sygn. I SA/Ke 219/24),

·wyrok WSA w Łodzi z 07 września 2017 r. (sygn. I SA/Łd 610/17).

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni, przedmiotowe transakcje sprzedaży nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nawet w sytuacji, gdy wartość transakcji sprzedaży przekroczy 200 000,00 zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Na mocy art. 195 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom.

Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Jak stanowi art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:

W świetle art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przepis art. 198 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W konsekwencji, należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości (gruntów), jak również udziału we współwłasności nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zaznaczyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku prywatnego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku prywatnego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży udziału w działkach istotne jest, czy w celu dokonania ich sprzedaży podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku prywatnego.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z opisu sprawy wynika, że nie prowadzi Pani działalności gospodarczej, nie jest Pani i nigdy nie była zarejestrowana jako podatnik VAT. W trakcie trwania Pani małżeństwa otrzymała Pani wraz z ówczesnym mężem w darowiźnie niezabudowaną działkę gruntu nr A o powierzchni (…). W 2003 r. wraz z byłym mężem podjęła Pani decyzję o sprzedaży części posiadanych gruntów w celu uzyskania środków pieniężnych na pokrycie kosztów remontu domu, w którym Pani wraz z mężem mieszkała. W 2013 r. rozwiodła się Pani, w związku z czym wraz z byłym mężem podjęła Pani decyzję o sprzedaży pozostałej części posiadanych wspólnie gruntów. Działka A była kilkukrotnie dzielona na mniejsze części. Wnioski o dokonanie podziału były składane wspólnie przez Panią oraz Pani ówczesnego męża. Podziały następowały na przestrzeni wielu lat, każdorazowo w związku z zamiarem sprzedaży części gruntu i z uwagi na brak zainteresowania zakupem całej działki o dużej powierzchni. Działki nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, nie były one udostępniane osobom trzecim w drodze dzierżawy, użyczenia czy najmu. Na działkach nie była prowadzona działalność rolnicza ani żadna inna forma użytkowania gruntu poza uprawą na własne potrzeby. Działki nie były wykorzystywane na cele działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775). Nie ponosiła Pani jakichkolwiek nakładów w celu uatrakcyjnienia ww. działek. W celu zbycia działek nie korzystała Pani z usług pośrednictwa w sprzedaży, jak również nie inwestowała Pani w działki. W odniesieniu do ww. działek podejmowała Pani samodzielne działania w celu znalezienia kupców. Informacje o możliwości zakupu były przekazywane wśród kręgu znajomych oraz rodziny, a także zamieszczała Pani ogłoszenia dotyczące sprzedaży działek na platformie internetowej (...) W odniesieniu do sprzedaży ww. działek nie zostały podpisane żadne umowy przedwstępne. W sprawach dotyczących zbywanych działek nie udzieliła Pani Kupującemu ani innemu podmiotowi zgód/pozwoleń/pełnomocnictw do występowania w jej imieniu. Wyżej wskazane działki na moment sprzedaży stanowiły Pani własność w udziale wynoszącym 50%. Na moment sprzedaży działek/udziałów ww. działki nie były one objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działka A/62 została podzielona na cztery działki o numerach: A/68, A/67, A/69 i A/70. Przed dokonaniem sprzedaży działek A/68, A/69 i A/70 wraz z byłym mężem wystąpiła Pani o wydanie decyzji o warunkach zabudowy co – jak Pani wskazuje – było niezbędne z uwagi na status sprzedawanej ziemi (grunty orne) oraz dokonywane było jedynie na prośbę tych kupujących, którzy zastrzegli, iż nie kupią danej działki bez otrzymania pozytywnej decyzji o warunkach jej zabudowy. W przypadkach kiedy potencjalny kupujący nie zastrzegał takiego warunku dotyczącego potencjalnej transakcji, nie podejmowała Pani takich działań z własnej inicjatywy. W przypadku działki A/63 potencjalni kupujący nie byli zainteresowani zakupem tak dużej działki. Aby móc ją podzielić – jak Pani wskazuje – zgodnie z uzyskaną informacją, musiała Pani wystąpić najpierw o pozwolenie na zabudowę ww. działki. Dopiero po uzyskaniu pozwolenia na budowę mogła dokonać Pani podziału działki A/63 na trzy mniejsze, tj. działki o numerach: A/74, A/75 i A/76. Dla działki A/63 zostało wydane warunki zabudowy na zabudowę trzema domami jednorodzinnymi. Działka A/63 została podzielona na działki o numerach: A/74, A/75 i A/76. W odniesieniu do działek A/74, A/75 i A/76 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Z uwagi na podział działki A/63 wydane dla niej warunki zabudowy stały się nieważne. Dla działek A/64 i A/65 nie występowano o warunki zabudowy. Nie prowadziła oraz nie prowadzi Pani działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich. Środki uzyskane ze sprzedaży przeznaczyła oraz zamierza przeznaczyć Pani na cele osobiste. Nie posiada Pani innych nieruchomości, które zamierza Pani sprzedać.

Pani wątpliwości dotyczą braku podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży udziałów w niezabudowanych działkach powstałych po podziale działki A w sytuacji gdy wartość transakcji nie przekroczy 200 000 zł.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

W celu wyjaśnienia Pana wątpliwości na wstępie należy ustalić, czy w odniesieniu do opisanej sprzedaży udziałów w opisanych we wniosku działkach, działa Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Dostawa towarów (np. gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT dla danej czynności – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy. Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży udziału w opisanych działkach niezabudowanych, spełnia Pani przesłanki do uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podjęła Pani działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży udziałów w opisanych działkach – wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie, sprzedaż udziałów we wskazanych działkach należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, działkę nr A, z której podziału powstały działki będące przedmiotem Pani wniosku nabyła Pani w trakcie trwania małżeństwa w drodze darowizny. Nie jest i nigdy nie była Pani zarejestrowana jako podatnik VAT. Wskazane działki użytkowane były na własne potrzeby. Działki nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, nie były one udostępniane osobom trzecim w drodze dzierżawy, użyczenia czy najmu. Na działkach nie była prowadzona działalność rolnicza ani żadna inna forma użytkowania gruntu poza uprawą na własne potrzeby. Działki nie były wykorzystywane na cele działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy. Nie ponosiła Pani jakichkolwiek nakładów w celu uatrakcyjnienia ww. działek. W celu zbycia działek nie korzystała Pani z usług pośrednictwa w sprzedaży, jak również nie inwestowała Pani w działki. Informacje o możliwości zakupu były przekazywane wśród kręgu znajomych oraz rodziny, a także zamieszczała Pani ogłoszenia dotyczące sprzedaży działek na platformie internetowej(...). W odniesieniu do sprzedaży ww. działek nie zostały podpisane żadne umowy przedwstępne. W sprawach dotyczących zbywanych działek nie udzieliła Pani Kupującemu ani innemu podmiotowi zgód/pozwoleń/ pełnomocnictw do występowania w Pani imieniu. Środki uzyskane ze sprzedaży przeznaczyła oraz zamierza przeznaczyć Pani na cele osobiste. Nie posiada Pani innych nieruchomości, które zamierza Pani sprzedać.

Wskazuje Pani, że choć działki na przestrzeni wielu lat ulegały podziałom, to było to podyktowane brakiem zainteresowania zakupu działek z uwagi na ich wielkość. Występowała Pani również (wraz z byłym mężem) o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w odniesieniu do niektórych działek, ale – jak Pani wskazuje – nie było to działanie wynikające z Pani inicjatywy.

W rozpatrywanej sprawie brak jest zatem aktywnych Pani działań, które zmierzałyby do uatrakcyjnienia gruntu mającego być przedmiotem sprzedaży, zatem brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie zbycia udziałów we współwłasności ww. działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpi bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzą, że sprzedaż udziałów w działkach wypełniać będzie przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmowała Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. W ww. przypadku nie podejmowała Pani szeregu zorganizowanych czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntu.

Całokształt powyższych okoliczności wskazuje, że Pani aktywność w pełni mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym.

Działki będących przedmiotem Pani wniosku nie stanowiły majątku objętego wspólnością ustawową. Na moment sprzedaży wszystkie ww. działki, będące przedmiotem niniejszego wniosku stanowiły Pani własność w udziale wynoszącym 50%.

Zatem, w związku ze sprzedażąudziałów w ww. działkach nr A/68, A/2, A/13, A/66, A/69, A/70, A/67, A/74, A/76, A/75, A/65, A/64 powstałych w wyniku podziału działki nr A, będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem czynność ta oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy nie mają zastosowania. Brak tego statusu pozbawia Panią cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży udziałów w ww. działkach, a ich dostawy – cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Skutkiem powyższego, sprzedaż przez Panią udziałów w ww. działkach powstałych w wyniku podziału działki nr A, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem w związku z ich sprzedażą nie wystąpi Pani w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Podsumowując stwierdzam, że transakcje sprzedaży opisanych działek powstałych w wyniku podziału działki nr A w zakresie udziału będącego Pani własnością nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, nawet w sytuacji, gdy wartość transakcji przekroczy 200 000,00 zł.

Tym samym, Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.