Interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.703.2025.2.AKR

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 10 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej wskazania, czy w związku ze sprzedażą działki powinien Pan być traktowany jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i czy stanie się Pan podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Uzupełnił go Pan pismem z 7 października 2025 r. (wpływ 7 października 2025 r.) oraz pismem z 13 listopada 2025 r. (wpływ 13 listopada 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie przedstawiony w piśmie z 7 października 2025 r.)

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatnikiem podatku rolnego i podatku od nieruchomości. Wnioskodawca nigdy nie był czynnym podatnikiem podatku VAT oraz nie prowadzi, ani nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym.

Od 2004 r. pozostaje w związku małżeńskim, nie ma z żoną ustanowionej rozdzielności majątkowej. (…) stycznia 1995 r. Wnioskodawca, nie będąc w związku małżeńskim, otrzymał w drodze darowizny od rodziców nieruchomość, w skład której wchodziły grunty orne, stanowiące gospodarstwo rolne wraz z domem i zabudowaniami gospodarczymi, składające się z działek nr 1 oraz 2, objęte księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy.

Z działki nr 1 zostały wydzielone działki nr 3 oraz 4. Natomiast działka nr 4 została podzielona na działki nr 5, 6 oraz 7.

Na dzień składania wniosku ww. księga wieczysta obejmuje działki nr 3, 5 oraz 7, w pozostałej części działki zostały sprzedane przez Wnioskodawcę. Działka nr 7 zabudowana jest domem mieszkalnym, garażami, chlewnią i stodołą, zgodnie z księgą wieczystą oraz ewidencją gruntów stanowi grunt rolny.

Dodatkowo, w dniu (…) października 2016 r. na działce nr 4, z której następnie została wydzielona działka nr 7, została ustanowiona odpłatna i na czas nieokreślony służebność gruntowa na rzecz każdorazowego właściciela nieruchomości władnącej polegającej na prawie do korzystania z nieruchomości obciążonej w zakresie usytuowania w obszarze nieruchomości obciążonej rury melioracyjnej na odcinku pomiędzy nieruchomością władnącą a rowem melioracyjnym z prawem prowadzenia remontów, modernizacji, napraw awaryjnych i konserwacyjnych, a także wymiany rury melioracyjnej. Z tytułu tej służebności Wnioskodawca otrzymał jednorazowo kwotę (…) zł.

Wnioskodawca, posiada oprócz działki nr 7 działkę nr 3 wraz z posadowionym na niej domem jednorodzinnym, działkę nr 5, a także działkę nr 8.

Przedmiotem sprzedaży na rzecz Spółki są dwie działki, które zostaną wydzielone z działki nr 7. Działka nr 7 (dalej „Nieruchomość”), pomiędzy podpisaniem umowy – przedwstępnej a podpisaniem umowy przyrzeczonej ma zostać podzielona przez Wnioskodawcę na 4 działki geodezyjne, w tym działkę o powierzchni (…) m² oraz działkę o powierzchni (…) m². Po dokonaniu podziału, dwie z wydzielonych działek (działka o powierzchni (…) m² oraz działka o powierzchni (…) m²) zostaną nabyte na podstawie jednej umowy – umowy przyrzeczonej przez Spółkę, jedna działka zostanie przekazana Gminie pod drogę gminną, a pozostała część działki nr 7 pozostanie w posiadaniu Wnioskodawcy (zabudowana domem mieszkalnym, zamieszkałym przez Wnioskodawcę, garażami, chlewnią i stodołą), po podziale będą użytkowane rolniczo przez Wnioskodawcę.

Podział działek nie wpłynie na zmianę ceny w umowie przyrzeczonej. Nieruchomość objęta złożonym wnioskiem została objęta przez Wnioskodawcę przed zawarciem związku małżeńskiego i stanowi jego majątek osobisty.

Działka nr 7 zabudowana jest domem mieszkalnym, garażami, chlewnią i stodołą oraz stanowi zgodnie z ewidencją gruntów grunt oznaczony jako grunty rolne zabudowane (Br-RIVb), grunty orne (RIVb i RV) oraz grunty pod rowami (W-RV).

Z uwagi na przeznaczenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego działka nr 7 nie stanowi nieruchomości rolnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego. Działka nr 7 nie stanowi gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 553 Kodeksu cywilnego, ani art. 2 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego.

Działka nr 7 położona jest na obszarze, dla którego obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy obejmującego tereny położone w miejscowości A (…).

Do dnia sporządzenia wniosku Wnioskodawca dokonał sprzedaży następujących działek: na rzecz X S.A. (działka nr 6) oraz dla prywatnego nabywcy działka nr 2, które stanowiły w chwili sprzedaży nieruchomości rolne. Sprzedaż działki nr 2 miała miejsce w 2005 r., a działki nr 6 w 2018 r. Sprzedaż ww. nieruchomości była zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca, oprócz części działki nr 7 (po wydzieleniu zostanie sprzedana część działki 7), której dotyczy złożony wniosek, nie planuje sprzedaży pozostałych nieruchomości. Wnioskodawca nie zamierza nabywać innych nieruchomości w celu ich sprzedaży.

W związku z zawartą w dniu (…) listopada 2024 r. przedwstępną umową sprzedaży, Wnioskodawca zamierza sprzedać na rzecz spółki Y spółka z ograniczoną działalnością (dalej „Spółka”) część działki nr 7 (po dokonaniu wydzielenia o powierzchni jak wskazano poniżej), objętej księgą wieczystą (…). Wnioskodawca zamierza dokonać podziału działki nr 7 na 4 działki geodezyjne, w tym działkę o powierzchni (…) m² oraz działkę o powierzchni (…) m², dwie działki wydzielone z nieruchomości 7 zostaną sprzedane na rzecz Spółki Y spółka z ograniczoną działalnością na podstawie umowy przyrzeczonej, o której mowa w przedwstępnej umowie sprzedaży z dnia (…) listopad 2024 r., jedna działka zostanie przekazana Gminie pod drogę gminną, a pozostała część działki nr 7 pozostanie w posiadaniu Wnioskodawcy.

Od 1995 r. Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne jako rolnik ryczałtowy. Wnioskodawca wcześniej nigdy nie wynajmował ani nie wydzierżawiał żadnej z działek.

Przedmiotowa nieruchomość nr 7 nie jest wydzierżawiana, wynajmowana ani uprawiana przez osobę trzecią.

Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, a sprzedaż produktów rolnych (plonów) nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT i nie jest opodatkowana tym podatkiem. Wnioskodawca nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Nigdy nie był czynnym płatnikiem podatku VAT. Nie wynajmował oraz nie wydzierżawiał żadnej z działek. Działki, które będą podlegały wydzieleniu z działki 7 nie stanowią gospodarstwa rolnego.

Przedwstępna umowa sprzedaży nieruchomości nr 7 nie została zawarta pod warunkiem, w tym prawa pierwokupu Nieruchomości. W umowie tej zostały ustalone warunki, od spełnienia których będzie zależało zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży przenoszącej własność Nieruchomości.

Zgodnie z postanowieniami umowy przedwstępnej, Wnioskodawca dokona podziału geodezyj­nego działki 7 na 4 działki geodezyjne, usytuowane w sposób zobrazowany na załączniku graficznym numer 1 do umowy przedwstępnej.

Ponadto Umowa przyrzeczona zostanie podpisana po spełnieniu warunków:

·dokonaniu stwierdzonego ostateczną decyzją właściwego organu podziału geodezyjnego oraz uzyskania wypisu i wyrysu z rejestru gruntów z właściwego Starostwa dla działek z podziału, wypisów i wyrysów dla każdej z działek oraz Sprzedający dokona na własny koszt i własnym staraniem, podziału geodezyjnego przedmiotowej nieruchomości – to jest działki 7 usytuowanej w sposób zobrazowany na załączniku graficznym numer 1 do umowy przedwstępnej,

·prawomocnym ujawnieniu w dziale (…) księgi wieczystej (…) uprawnienia ze służebności gruntowej na nieruchomości na rzecz każdoczesnego właściciela nieruchomości objętej księgą wieczystą (…) w przedmiocie w szczególności zapewnienia przejazdu, przechodu oraz przeprowadzenia instalacji ustanowionej aktem notarialnym sporządzonym przed notariuszem. Służebność ta przechodzi przez część działki 7 i została ustanowiona na rzecz każdoczesnego właściciela nieruchomości, objętej księgą wieczystą (…).

W ramach przedwstępnej umowy sprzedaży Wnioskodawca nie udzielił oraz nie zamierza udzielić kupującym lub innemu podmiotowi pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) oraz jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w jego imieniu w związku ze sprzedawaną działką.

Wnioskodawca przed sprzedażą działki będącej przedmiotem wniosku nie podejmował czynności zmierzających do podniesienia wartości bądź atrakcyjności przedmiotowej działki/działek, np.: uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, ogrodzenie terenu bądź inne.

Przed sprzedażą działki będącej przedmiotem wniosku nie zostało i nie zostanie wydane pozwolenie na budowę. Przed sprzedażą działki nie zostały i nie zostaną wydane inne pozwolenia, decyzje czy umowy. Wnioskodawca nie występował i nie będzie występować do dostawców o doprowadzenie mediów do działki będącej przedmiotem wniosku.

Wnioskodawca nie prowadził działań marketingowych, nie prezentował ofert sprzedaży działek, korzystał jedynie z usług pośrednika w obrocie nieruchomościami, który dokonał wyszukania nabywcy. Termin na zawarcie umowy przyrzeczonej został wyznaczony w 2025 r.

Wnioskodawca nie posiada informacji na temat planowanego przez Kupującego sposobu wykorzystania części działki będącej przedmiotem sprzedaży.

Pytanie

Czy w przypadku sprzedaży działki podmiotowi niebędącemu rolnikiem – Spółce, Wnioskodawca powinien być traktowany jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i stać się podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, zbycie przedmiotowej działki z majątku osobistego podmiotowi, niebędącemu rolnikiem, jako czynność dostawy towarów, polegająca na zbyciu części majątku prywatnego, nabytego bez zamiaru dalszej odsprzedaży, stanowiącego majątek osobisty, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem Wnioskodawca nie jest podatnikiem w rozumieniu art.15 ust. 1 ww. ustawy. Transakcja sprzedaży nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczenia i pobrania przy zbyciu Nieruchomości podatku VAT oraz rozliczenia tego podatku w urzędzie skarbowym.

Reasumując, zbycie Nieruchomości gruntowej przez osobę fizyczną, będącą rolnikiem ryczałtowym, która nie prowadzi działalności gospodarczej, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w trybieart. 5 ust. 1 pkt 1 ustawyVAT.

Uzasadnienie

Poza podziałem gruntów Wnioskodawca nie podejmował innych działań przekraczających czynności standardowe, umożliwiające zbycie nieruchomości, jej uatrakcyjnienie, czy wyposażenie tych nieruchomości w infrastrukturę. Wnioskodawca w szczególności nie wykonał na te cele przyłączy do sieci energetycznej ani wodociągowej. Nie doprowadził do działki mediów i jej nie ogrodził. Wnioskodawca nie zamierza tego robić, nie promował szczególnie oferowanych działek, nie prowadził i nie prowadzi działań o charakterze marketingowym. Nie ma zamiaru dokonywać zakupu kolejnych gruntów w celu ich podziału i sprzedaży w celach zarobkowych.

Wnioskodawca dodaje, iż w podobnej sprawie zostały wydane:

-interpretacja indywidualna z 23 czerwca 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.429.2018.6.MMA;

-wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 października 2017 r., sygn. akt I FSK 187/16, sprzedaż działek a podatek VAT;

-pismo z 7 maja 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie znak IPPP2/443-144/12-4/AO.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych na wnioski innych podatników, np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 2015 r. (IPPP2/4512-967/15-2/RR) oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 27 sierpnia 2014 r. (IPTPP4/443- 434/14-2/MK).

Potwierdza to również treść orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy VAT, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem zgodnie z ustawą, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości istotne jest, czy w ramach przedmiotowego stanu faktycznego, w celu dokonania sprzedaży udziałów w niezabudowanych działkach gruntu, która już nastąpiła, jak i dopiero nastąpi, Wnioskodawca podejmował bądź podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art.15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Wnioskodawcy za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła/nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniuart. 15 ust. 2 ustawy VAT (i jego odpowiednik w art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r., w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Potwierdzeniem tej tezy są również zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem, zarówno z treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, ważna jest analiza okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Przed dokonaniem sprzedaży działek osobom niebędącym rolnikami nie była zawarta ani jedna umowa sprzedaży warunkowej, w przedwstępnej umowie sprzedaży wskazano jedynie, iż w przypadku wystąpienia prawa pierwokupu, Gmina będzie musiała się zrzec prawa pierwokupu, by mogła być zawarta ostateczna umowa sprzedaży przenosząca własność działki na osoby niebędące rolnikami.

W ramach tej umowy warunkowej Wnioskodawca nie udzielił ani nie zamierza udzielić kupującemu lub innemu podmiotowi pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) oraz jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w jego imieniu w związku ze sprzedawaną działką.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w stosunku do już dokonanej, jak i planowanej sprzedaży nieruchomości (udziałów w posiadanych działkach), brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniuart. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy jego stanowisko jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z powołanymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

W rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży przedmiotowych działek, istotne jest, czy w celu dokonania ich sprzedaży podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje poza działalnością gospodarczą nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Trybunał nie uznał za podatnika VAT w rozumieniu prawa UE osoby fizycznej dokonującej sprzedaży gruntu, która prowadziła działalność rolniczą na tym gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, jeżeli nie wykonywała ona dodatkowych czynności (oprócz podziału) w związku z tą sprzedażą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem ustalić, czy w analizowanej sprawie w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działek będzie Pan spełniać przesłanki do uznania za podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku prywatnego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, żenigdy nie był Pan czynnym podatnikiem podatku VAT oraz nie prowadzi, ani nigdy nie prowadził Pan działalności gospodarczej. Jest Pan rolnikiem ryczałtowym. Nie będąc w związku małżeńskim, otrzymał Pan w drodze darowizny od rodziców nieruchomość, w skład której wchodziły grunty orne, stanowiące gospo­darstwo rolne wraz z domem i zabudowaniami gospodarczymi składające się z działek nr 1 oraz 2. Z działki nr 1 zostały wydzielone działki nr 3 oraz 4. Natomiast działka nr 4 została podzielona na działki nr 5, 6 oraz 7. Przedmiotem sprzedaży na rzecz Spółki są dwie działki, które zostaną wydzielone z działki nr 7. Podział działek nie wpłynie na zmianę ceny w umowie przyrzeczonej. Nieruchomość stanowi Pana majątek osobisty. Przedmiotowa nieruchomość nr 7 nie jest wydzierżawiana, wynajmowana ani uprawiana przez osobę trzecią. Działki, które będą podlegały wydzieleniu z działki 7 nie stanowią gospodarstwa rolnego. Przedwstępna umowa sprzedaży nieruchomości nr 7 nie została zawarta pod warunkiem, w tym prawa pierwokupu Nieruchomości. W umowie tej zostały ustalone warunki, od spełnienia których będzie zależało zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży przenoszącej własność Nieruchomości.

Zgodnie z postanowieniami umowy przedwstępnej, dokona Pan podziału geodezyjnego działki 7 na 4 działki geodezyjne. Umowa przyrzeczona zostanie podpisana po spełnieniu warunków:

·dokonaniu stwierdzonego ostateczną decyzją właściwego organu podziału geodezyjnego oraz uzyskania wypisu i wyrysu z rejestru gruntów z właściwego Starostwa dla działek z podziału, wypisów i wyrysów dla każdej z działek oraz Sprzedający dokona na własny koszt i własnym staraniem, podziału geodezyjnego przedmiotowej nieruchomości – to jest działki 7 usytuowanej w sposób zobrazowany na załączniku graficznym numer 1 do umowy przedwstępnej,

·prawomocnym ujawnieniu w dziale (…) księgi wieczystej (…) uprawnienia ze służebności gruntowej na nieruchomości na rzecz każdoczesnego właściciela nieruchomości objętej księgą wieczystą (…) w przedmiocie w szczególności zapewnienia przejazdu, przechodu oraz przeprowadzenia instalacji ustanowionej aktem notarialnym sporządzonym przed notariuszem. Służebność ta przechodzi przez część działki 7 i została ustanowiona na rzecz każdoczesnego właściciela nieruchomości, objętej księgą wieczystą (…).

W ramach przedwstępnej umowy sprzedaży działek nie udzielił Pan oraz nie zamierza udzielić kupującym lub innemu podmiotowi pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) oraz jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w jego imieniu w związku ze sprzedawanymi działkami. Przed sprzedażą ww. działek nie podejmował Pan czynności zmierzających do podniesienia wartości bądź atrakcyjności tych działek, np.: uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, ogrodzenie terenu bądź inne. Przed sprzedażą działek nie zostało i nie zostanie wydane pozwolenie na budowę. Przed sprzedażą działek nie zostały i nie zostaną wydane inne pozwolenia, decyzje czy umowy. Nie występował Pan i nie będzie występować do dostawców o doprowadzenie mediów do ww. działek. Nie prowadził Pan działań marketingowych, nie prezentował ofert sprzedaży działek, korzystał Pan jedynie z usług pośrednika w obrocie nieruchomościami, który dokonał wyszukania nabywcy.

Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy w związku ze sprzedażą działek powinien Pan być traktowany jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i czy stanie się Pan podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Uwzględniając powyższą analizę przepisów oraz przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, że w odniesieniu do planowanej sprzedaży dwóch działek wydzielonych z działki nr 7 brak jest na ten moment przesłanek pozwalających uznać, że dokonując ww. dostawy wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak wynika bowiem z przedstawionych okoliczności sprawy otrzymał Pan od rodziców w drodze darowizny nieruchomość, która została podzielona na działki m.in. na działkę nr 7. Nigdy nie był Pan czynnym podatni­kiem podatku VAT oraz nie prowadzi, ani nigdy nie prowadził Pan działalności gospodarczej. Nie udzielił Pan oraz nie zamierza udzielić kupującym lub innemu podmiotowi pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) oraz jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w Pana imieniu w związku ze sprzedażą działek. Nie podejmował Pan czynności zmierzających do podniesienia wartości bądź atrakcyjności przedmiotowych działek, np.: uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, ogrodzenie terenu bądź inne. Przed sprzedażą działek nie zostało i nie zostanie wydane pozwo­lenie na budowę, nie zostały i nie zostaną wydane również inne pozwolenia, decyzje czy umowy. Nie występował Pan i nie będzie występować do dostawców o doprowadzenie mediów do działek. Nie prowadził Pan działań marketingowych, nie prezentował ofert sprzedaży działek, korzystał Pan jedynie z usług pośrednika w obrocie nieruchomościami, który dokonał wyszukania nabywcy.

W analizowanej sprawie brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie sprzedaży działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że planowana sprzedaż przedmiotowych działek będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmie Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Pana należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając działki będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą – w stosunku do tych transakcji.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży dwóch działek wydzielonych z działki nr 7 będzie Pan korzystać z przysługującego Panu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działek, a ich dostawę cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, sprzedaż dwóch działek wydzielonych z działki nr 7 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, w przedmiotowej sprawie bez znaczenia – dla uznania, że w związku ze sprzedażą dwóch działek wydzielonych z działki nr 7 nie wystąpi Pan w charakterze podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą – pozostaje fakt sprzedaży tych działek podmiotowi niebędącemu rolnikiem.

Podsumowując, sprzedając dwie działki wydzielone z działki nr 7 podmiotowi niebędącemu rolnikiem – Spółce, nie będzie Pan traktowany jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie Pan podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Pana stanowiskojest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.