Interpretacja indywidualna z dnia 9 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.881.2025.1.JG
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 listopada 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy od dnia wznowienia działalności gospodarczej.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2 maja 2019 r. 29 maja 2022 r. zawiesił prowadzenie działalności. W dniu zawieszenia działalności, Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w trakcie zawieszenia działalności został wykreślony z rejestru podatników VAT.
Następnie Wnioskodawca wznowił prowadzenie działalności 5 maja 2025 r. W związku ze wznowieniem działalności został ponownie zarejestrowany przez Urząd Skarbowy do VAT, ze statusem, jaki posiadał przed dniem zawieszenia działalności.
Od czasu wznowienia działalności Wnioskodawca wystawia faktury jak podatnik zwolniony. Wnioskodawca nie składał plików JPK_V7M. Wnioskodawca nie złożył zgłoszenia aktualizacyjnego VAT-R.
Wnioskodawca od wznowienia działalności spełniał (i nadal spełnia) przesłanki do skorzystania ze zwolnienia zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie należą do wyłączonych, zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca planuje złożyć zawiadomienie o ponownym korzystaniu ze zwolnienia podmiotowego począwszy od 5 maja 2025 r. po uzyskaniu potwierdzenia stanowiska przedstawionego w dalszej części wniosku.
Pytania
Czy Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT od 5 maja 2025 r. (od dnia wznowienia działalności)?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do ponownego korzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT od 5 maja 2025 r. (od dnia wznowienia działalności).
Zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Zgodnie natomiast z ust. 4, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.
Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy o VAT podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Jak stanowi przepis art. 113 ust. 11a ustawy o VAT przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.
Zaznaczyć należy, że podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy o VAT w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował oraz w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.
W związku z tym, że w latach 2023 oraz 2024 r. Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej, a więc nie przekroczył limitu 200 000 zł, od dnia wznowienia działalności gospodarczej, tj. od 5 maja 2025 r. ponownie przysługuje mu prawo do zwolnienia z podatku VAT.
Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że w związku z powrotem do zwolnienia z VAT w związku ze wznowieniem prowadzenia działalności, powinien był złożyć zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R w terminie 7 dni od zaistnienia zdarzenia. Jednakże fakt niezłożenia tej informacji nie ma wpływu na prawo do korzystania ze zwolnienia - ustawa nie kreuje żadnych wymogów w tym zakresie. Przeciwnie - ustawa o VAT w ust. 4 jednoznacznie określa, że to rezygnacja z przysługującego zwolnienia jest obarczona wymogiem terminowej rezygnacji. Natomiast ustawa nie określa żadnych wymogów formalnych do skorzystania ze zwolnienia. Gdyby ustawodawca chciał, aby skorzystanie ze zwolnienia było obarczone jakimikolwiek wymogami formalnymi, to jednoznacznie by taki wymóg wskazał w art. 113 ustawy o VAT.
Takie sytuacje są liczne w ustawie o VAT, jak i całym prawie podatkowym. Można tu dla przykładu wskazać prawo do rezygnacji ze zwolnienia dla sprzedaży nieruchomości. Tym bardziej potwierdza to, że organy podatkowe nie mają prawa wymagać od podatnika żadnych zgłoszeń, gdy dany skutek podatkowy nie został jednoznacznie w konkretnym przepisie uzależniony od takiego zgłoszenia.
A zatem fakt, że Wnioskodawca nie złożył informacji VAT-R w terminie nie jest przeszkodą do korzystania przez niego ze zwolnienia podatkowego.
Powyższy pogląd znajduje odzwierciedlenie w ugruntowanym już orzecznictwie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, np. w interpretacji indywidualnej z 6 marca 2023 r. nr 0111-KDIB3- 2.4012.840.2022.1.MN oraz interpretacji indywidualnej z 19 lutego 2025 r. nr 0114-KDIP1- 3.4012.877.2024.2.KF.
Ponadto, jeżeli podatnik od dnia, w którym wybrał zwolnienie podmiotowe dla drobnego przedsiębiorcy, zachowuje się jak podatnik zwolniony, to złożenie aktualizacyjne VAT-R po upływie terminu nie powinno mieć wpływu na skuteczność dokonanego wyboru. Tak wyrażony pogląd pozostaje zbieżny z przyjętym przez organ podatkowy stanowiskiem zawartym w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 19 maja 2016 r. nr 1061- IPTPP1.4512.190.2016.1.MG oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 listopada 2022 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.402.2022.2.BG.
Wnioskodawca od dnia wznowienia działalności gospodarczej zachowywał się jak podatnik zwolniony z VAT, tzn. nie pobierał VAT od kwoty sprzedaży i nie składał plików JPK.
W konsekwencji w analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 11 od 5 maja 2025 r., pomimo niezłożenia VAT-R w terminie określonym w art. 96 ust. 12 ustawy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określaną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.
Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje możliwość skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.
Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Jak stanowi przepis art. 113 ust. 11a ustawy:
Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.
Zaznaczyć należy, że podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował oraz w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.
Ponadto, podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie określonych wyżej przepisów pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) (uchylony).
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą od 2 maja 2019 r. 29 maja 2022 r. zawiesił Pan prowadzenie działalności. W dniu zawieszenia działalności był Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W trakcie zawieszenia działalności został Pan wykreślony z rejestru podatników VAT. Następnie wznowił Pan działalność 5 maja 2025 r. W związku ze wznowieniem działalności został Pan ponownie zarejestrowany przez Urząd Skarbowy do VAT, ze statusem, jaki posiadał Pan przed dniem zawieszenia działalności. Od czasu wznowienia działalności wystawiał Pan faktury jak podatnik zwolniony i nie składał plików JPK_V7M. Nie złożył Pan również zgłoszenia aktualizacyjnego VAT-R. Od wznowienia działalności spełniał Pan przesłanki do skorzystania ze zwolnienia zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Świadczone przez Pana usługi nie należą do wyłączonych, wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy. Planuje Pan złożyć zawiadomienie o ponownym korzystaniu ze zwolnienia podmiotowego począwszy od 5 maja 2025 r.
Pana wątpliwości dotyczą określenia, czy przysługuje Panu prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ustawy, od 5 maja 2025 r., czyli od dnia wznowienia działalności.
Odnośnie obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R należy wskazać, że w myśl art. 96 ust. 1 ustawy:
Podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy:
Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego, po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym, rejestruje podatnika jako:
1) „podatnika VAT czynnego”,
2) „podatnika VAT zwolnionego” - w przypadku podatnika, o którym mowa w:
a) ust. 3 i 3c,
b) art. 113a ust. 1, jeżeli złożył zawiadomienie w celu rejestracji jako podatnik VAT UE
- i na jego wniosek potwierdza to zarejestrowanie.
Jak wynika z art. 96 ust. 5 ustawy:
Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:
1) przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2) przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3) przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4) przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.
Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.
Stosownie do treści art. 96 ust. 10 ustawy:
Podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.
Natomiast jak stanowi art. 96 ust. 12 ustawy:
Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.
Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że jeżeli w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonuje Pan czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy oraz spełniał Pan przesłanki do skorzystania ze zwolnienia, zgodnie z art. 113 ust. 1 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług, to od 5 maja 2025 r. (data wznowienia działalności gospodarczej) przysługuje Panu prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.
Odnośnie momentu złożenia deklaracji VAT-R należy wskazać, że w związku ze zmianą danych zawartych w zgłoszeniu rejestracyjnym powinien Pan w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego poprzez złożenie aktualizującego zgłoszenia VAT-R, zaznaczając, że będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy oraz podając datę, od której będzie korzystał lub już korzysta ze zwolnienia.
Należy nadmienić, że przepis art. 113 ust. 11 ustawy nie uzależnia prawa do wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie tylko od spełnienia warunku określonego w tym przepisie tj. bycia czynnym podatnikiem podatku VAT co najmniej przez rok licząc od końca roku, w którym podatnik utracił lub zrezygnował ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Zatem, fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia.
Tym samym w sytuacji gdy od 5 maja 2025 r. spełniał Pan warunki do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, powinien był Pan złożyć w urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R w terminie do 7 dni licząc od dnia odwieszenia działalności. Jednakże fakt złożenia zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia Pana prawa do wyboru przysługującego zwolnienia, pomimo niedopełnienia obowiązku w zakresie aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego w wymaganym przepisami terminie. Zatem, może Pan korzystać ze zwolnienia podmiotowego począwszy od 5 maja 2025 r., w sytuacji złożenia zawiadomienia aktualizacyjnego VAT-R po upływie 7 dniowego terminu.
Zważywszy na fakt, że jak Pan wskazał, spełniał Pan przesłanki do skorzystania ze zwolnienia zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy i nie wykonuje Pan czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy, od 5 maja 2025 r. przysługiwało Panu prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.
W efekcie, odpowiadając na Pana pytanie stwierdzić należy, że ma Pan prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 i 11 ustawy od dnia wznowienia działalności gospodarczej, czyli od 5 maja 2025 r.
Zatem Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
