Interpretacja indywidualna z dnia 12 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.808.2025.2.MR

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego:

· jest prawidłowe w zakresie podlegania w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od 1 stycznia 2024 roku i nadal;

· jest nieprawidłowe w zakresie niepodlegania w Polsce obowiązkowi podatkowemu w przypadku zarejestrowania jednoosobowej działalności gospodarczej (tzw. OSVC) na terenie Republiki Czeskiej.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 października 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy rezydencji podatkowej. Uzupełnił Pan wniosek pismem z 13 listopada 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jestem obywatelem Polski, jego głównym źródłem dochodu jest umowa o pracę, którą świadczy w Polsce (ośrodek interesów gospodarczych), również w Polsce ma konto bankowe, inwestycyjne i całe swoje oszczędności.

Natomiast centrum interesów życiowych Wnioskodawcy jest Republika Czeska, gdzie mieszka wraz z żoną i 3 wspólnych dzieci. Mieszka w domu należącym do swojej żony. W Czechach uzyskał prawo stałego pobytu i tam też jest zameldowany. W Polsce nie ma obecnie meldunku, termin czasowego meldunku upłynął 25 czerwca 2023 r. W Czechach Wnioskodawca nie osiąga żadnych dochodów, ani nie posiada majątku. Co do kryterium czasu przebywania na terytorium danego kraju to Wnioskodawca jeździ do pracy 4 dni w tygodniu (przebywając na terytorium Polski ok. 9-11 godz. każdego z tych dni), w związku z powyższym dla obu państw występuje warunek 183 dni pobytu.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca uzupełniając wniosek udzielił następujących odpowiedzi:

Pytanie: Jakiego okresu dotyczy złożony przez Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, np. wniosek dotyczy 2025 r.?

Odp.: Złożony wniosek dotyczy okresu od 1 stycznia 2024 roku do nadal.

Pytanie: Czy w tym okresie posiadał/posiada Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Czechach zgodnie z wewnętrznym prawem tego kraju?

Odp.: Posiada Pan prawo stałego pobytu na terenie Republiki Czeskiej. Nie ma wiedzy jakoby fakt ten automatycznie kwalifikował zamieszkanie do celów podatkowych. Konsultował Pan swój status z doradcami podatkowymi w Czechach i ze względu na złożoność jego sytuacji nie byli w stanie jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Dlatego złożony przez Pana wniosek o interpretację ma pomóc w uzyskaniu odpowiedzi.

Pytanie: Czy w tym okresie przebywał Pan/będzie przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni?

Odp.: Tak jak opisał Pan we wniosku, jeździ do pracy 4 dni w tygodniu (przebywając na terytorium Polski ok. 9-11 godz. każdego z tych dni). Jeżeli te kilkugodzinne wizyty zaliczymy jako obecność dzienną na terenie RP, przekracza Pan limit 183 dni w ciągu roku.

Pytanie: W jakim kraju miał/ma Pan stałe miejsce zamieszkania w tym okresie?

Odp.: Na terenie Czech, gdzie znajduje się Pana stałe ognisko domowe – zgodnie z komentarzem do Modelowej Konwencji OECD.

Pytanie: Jakie były/są w tym okresie Pana powiązania osobiste (w szczególności rodzina, żona, dzieci) i majątkowe (źródła dochodów – np. z wykonywanej pracy, działalności gospodarczej, posiadane nieruchomości, wynajmowane nieruchomości, inwestycje, znajomi, kredyty, konta bankowe, ubezpieczenia na życie lub majątkowe, ruchomości, itp.) z Polską, a jakie z Czechami?

Odp.: Mieszka Pan z rodziną w Czechach (żona i 3 dzieci). Mieszka w domu należącym do jego żony. Należy do organizacji społecznych na terenie Czech, m.in. (...). Dzieci uczęszczają do szkół z polskim językiem nauczania na terenie Czech. Pana centrum interesów rodzinnych są Czechy.

Nie posiada Pan żadnego majątku w Czechach, nie osiąga tam też przychodów. Wszelkie jego przychody pochodzą z pracy w Polsce i z inwestycji w Polsce (...). W Polskich bankach ma również konta bankowe. Pana ośrodkiem interesów gospodarczych jest Polska. Ubezpieczenie ma Pan również w Polsce zarówno prywatne (...), jak i NFZ, również wszelkie składki na ubezpieczenie rentowe i emerytalne odprowadzane są w Polsce.

Pytanie: W jakim kraju – w Polsce czy w Czechach – w tym okresie znajdowało się centrum Pana interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych)?

Odp.: Pana centrum interesów osobistych były i są nadal Czechy. Natomiast Pana centrum interesów gospodarczych pozostaje od początku kariery zawodowej Polska, gdzie ma wszystkie źródła dochodu.

Pytanie: W którym z krajów – w Polsce czy w Czechach – zazwyczaj Pan przebywał/przebywa w tym okresie?

Odp.: Na terenie Czech jest Pan prawie codziennie ze względu na miejsce zamieszkania, wyjątek stanowią wyjazdy wypoczynkowe lub służbowe. Natomiast na terenie Polski przebywa średnio 4 dni w tygodniach roboczych spędzając tam od paru do parunastu godzin, wracając jednak na noc do domu do Czech.

Reasumując, są dni kiedy 100% czasu spędza pan na terenie Czech oraz takie gdy ten czas dzieli pomiędzy Polską a Czechami.

Pytanie: W którym z krajów – w Polsce, czy w Czechach – w tym okresie prowadził/prowadzi Pan aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależał/przynależy Pan do organizacji/ klubów itp.?

Odp.: Pana aktywność społeczna i przynależność do organizacji w okresie, o którym mowa w pkt 1, odbywa się na terenie Czech.

Pytania

1.Czy wświetle powyższych przepisów oraz interpretacji kryterium rezydencji należy uznać, że jest Pan rezydentem podatkowym w Polsce i tutaj podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu?

2.Czy w przypadku zarejestrowania jednoosobowej działalności gospodarczej (tzw. OSVC w Czechach) na terenie Republiki Czeskiej i uzyskiwania z tego tytułu przychodu na terenie Polski nie będzie Pan podlegał obowiązkowi podatkowemu w Polsce?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

W Pana ocenie, w świetle powyższych przepisów oraz interpretacji kryterium rezydencji należy uznać, że jest Pan rezydentem podatkowym w Polsce i tutaj podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu za okres od 1 stycznia 2024 roku do nadal.

Ad 2.

W Pana ocenie, w przypadku zarejestrowania jednoosobowej działalności gospodarczej (tzw. OSVC w Czechach) na terenie Republiki Czeskiej i uzyskiwania z tego tytułu przychodu na terenie Polski nie będzie Pan podlegał obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy dotyczące rezydencji podatkowej stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska, co wynika z art. 4a ww. ustawy.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynika to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/ klubów, uprawiane hobby itp.

Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Warunek przebywania w Polsce dłużej niż 183 dni w roku kalendarzowym nie oznacza, że musi to być pobyt nieprzerwany. W przypadku dłuższego okresowego, ale nie ciągłego pobytu w Polsce (np. okresu 3-letniego), należy ustalić czy ilość dni pobytu przekroczyła 183 dni w którymkolwiek roku kalendarzowym (podatkowym).

Obliczanie długości pobytu na terytorium Polski jest dokonywane przez stosowanie metody opartej na „dniach fizycznej obecności”. Przy liczeniu dni w oparciu o tę metodę należy brać pod uwagę wszystkie dni spędzone w Polsce. Do tego okresu zaliczana jest również każda część dnia, dzień przybycia lub dzień wyjazdu osoby z Polski. Tym samym każdy pełny dzień spędzony poza Polską nie będzie brany pod uwagę. Natomiast każdą część dnia, nawet bardzo krótką, spędzoną przez podatnika w Polsce, należy zaliczyć jako dzień obecności do okresu pobytu na terytorium Polski.

Jednocześnie przepis art. 3 ust. 1a ustawy będzie samodzielną podstawą do uznania osoby za rezydenta Rzeczypospolitej Polskiej tylko w sytuacji bezumownej lub jeżeli nie wystąpi kolizja ustawodawstw wewnętrznych państw.

Jeżeli natomiast podatnik zostaje uznany za rezydenta podatkowego drugiego państwa (na skutek spełnienia kryteriów przewidzianych w krajowym prawie podatkowym tego państwa), a w Polsce jest uznawany za rezydenta podatkowego na mocy wyżej opisanych przepisów ustawy, mamy do czynienia z podwójną rezydencją podatkową.

Powyższe znajduje potwierdzenie w treści Objaśnień podatkowych z 29 kwietnia 2021 r. wydanych przez Ministerstwo Finansów, które dotyczą zasad ustalania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencji podatkowej) osób fizycznych w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PIT) oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych, o którym mowa w art. 3 ust. 1 i 2a ustawy PIT. Celem objaśnień jest przedstawienie sposobu prawidłowego wypełnienia obowiązków podatkowych przez osoby fizyczne w Polsce, bowiem rezydencja podatkowa nie ma charakteru deklaratywnego, lecz związana jest z oceną całokształtu faktów i okoliczności.

Ocena skutków podatkowych Pana sytuacji

Z opisu sprawy wynika, że:

· od 1 stycznia 2024 r. przebywał i przebywa Pan w Polsce 4 dni w tygodniu (około 9-11 godz. każdego z tych dni), tj. przekracza Pan limit 183 dni w ciągu roku;

· w ww. okresie Pana ośrodkiem interesów gospodarczych była i jest Polska, gdzie ma wszystkie źródła dochodu;

· w ww. okresie Pana centrum interesów osobistych były i są nadal Czechy oraz w tym państwie ma Pan stałe miejsce zamieszkania;

· nie wskazał Pan, że posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Czechach zgodnie z wewnętrznym prawem tego kraju. Konsultował Pan swój status z doradcami podatkowymi w Czechach i ze względu na złożoność jego sytuacji nie byli w stanie jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie.

Skoro w sprawie nie mamy do czynienia z podwójną rezydencją podatkową, samodzielną podstawą określenia Pana obowiązku podatkowego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej jest przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak podał Pan we wniosku, od 1 stycznia 2024 r. i nadal przebywał i przebywa Pan w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym oraz w Polsce posiadał i posiada centrum interesów gospodarczych. W konsekwencji podlega Pan w Polsce od 1 stycznia 2024 r. i nadal nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oznaczającemu uwzględnienie wszystkich dochodów (przychodów) osiągniętych (osiąganych) przez Pana zarówno w Polsce, jak i w Czechach. W tej sytuacji fakt zarejestrowania jednoosobowej działalności w Czechach nie stanowi przesłanki wpływającej na zmianę Pana rezydencji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

·zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.