Interpretacja indywidualna z dnia 18 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.890.2025.1.MB
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 listopada 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 4 listopada 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu (…) czerwca 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła z Bankiem umowę kredytu na cele mieszkaniowe. Strony zarówno w chwili udzielania kredytu jak i obecnie pozostawały w związku małżeńskim i obowiązuje w ich małżeństwie ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.
Na mocy umowy bank udzielił kredytobiorcom kredytu w kwocie (…) zł denominowanego (waloryzowanego) w CHF na okres 360 miesięcy, tj. do dnia (…) czerwca 2037 r. Kredyt zabezpieczony został hipoteką ustanowioną na nieruchomości, na zakup której przeznaczony został kredyt. Kredyt został w całości przeznaczony na sfinansowanie zakupu spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.
W mieszkaniu tym Wnioskodawczyni wraz z mężem i dziećmi od momentu zakupu do dnia dzisiejszego nieprzerwanie mieszka. Mieszkanie nigdy nie było wynajmowane, ani nigdy nie była w nim prowadzona działalność gospodarcza.
Obecnie Bank zaproponował zawarcie ugody o treści:
1.„Bank i Kredytobiorcę łączy umowa kredytu mieszkaniowego z dnia (…).06.2007 r. wraz z ewentualnymi późniejszymi zmianami, zwana dalej „Umową”;
2.Na dzień zawarcia Ugody, przed Sądem Okręgowym toczy się postępowanie sądowe z powództwa Kredytobiorcy, w którym Kredytobiorca domaga się stwierdzenia nieważności Umowy/usunięcia klauzul indeksacyjnych z Umowy jako realizacji uprawnień i roszczeń przysługujących mu na tle stosunku prawnego wynikającego z Umowy;
3.Kredytobiorca oświadcza nadto i zapewnia, że jest świadomy przysługujących mu praw do podnoszenia wobec Banku i dochodzenia przed sądem lub innym właściwym organem uprawnień kształtujących lub roszczeń, pozostających w jakimkolwiek związku z zawarciem, treścią lub wykonywaniem umowy, jak i wszelkich innych na tle stosunku prawnego wynikającego z umowy, w tym w szczególności żądania uznania umowy lub poszczególnych jej postanowień za niewiążące Kredytobiorcy, jako konsumenta, lub/oraz żądania stwierdzenia nieważności umowy (unieważnienia umowy) w całości lub w części, lub/oraz żądania zasądzenia na jego rzecz roszczeń pieniężnych pozostających w związku z zawarciem lub wykonywaniem umowy, przy czym Kredytobiorca oświadcza i zapewnia, że swoją powyższą świadomością obejmuje także uprawnienia i roszczenia, o których bliżej mowa w załączniku nr 1 do ugody, i co do nich wszystkich oświadcza i zapewnia także, że jest świadom możliwości ich uwzględnienia w całości lub w części na jego rzecz przez sąd lub organ powołany do rozpoznawania spraw danego rodzaju;
4.Bank oświadcza, że według jego oceny umowa pozostaje w całości ważna i skuteczna, a podniesienie lub dochodzenie przez Kredytobiorcę jakichkolwiek uprawnień lub roszczeń, o których mowa w postanowieniach punktu poprzedzającego – jak również tych, o których bliżej mowa w załączniku nr 1 do ugody – jest lub byłoby w całości bezzasadne; Bank oświadcza zarazem, że według jego oceny w przypadku uznania przez sąd lub organ powołany do rozpoznawania spraw danego rodzaju uprawnień lub roszczeń Kredytobiorcy, o których mowa w postanowieniach punktu poprzedzającego, za zasadne w całości lub w części, po stronie Banku powstałyby lub zaktualizowały się jego własne roszczenia wobec Kredytobiorcy, w tym roszczenie o niezwłoczny zwrot całości kwoty wypłaconego w wykonaniu umowy świadczenia kredytowego oraz roszczenie o zapłatę kwoty pieniężnej w wysokości odpowiadającej rynkowej wartości wzbogacenia wynikającego z bezumownego korzystania przez Kredytobiorcę z udostępnionej mu przez Bank kwoty kredytu;
5.Strony zgodnie oświadczają, że ich wspólnym i swobodnie powziętym zamiarem jest doprowadzenie do definitywnego i pełnego uchylenia stanu niepewności co do istnienia lub rozmiaru uprawnień lub roszczeń, przysługujących lub mogących przysługiwać każdej ze Stron na tle spornego stosunku prawnego – wynikającego z umowy – w jego dotychczasowym kształcie, przy jednoczesnym utrzymaniu między nimi stosunku prawnego – wynikającego z umowy – w nowym, zmienionym kształcie;
6.W dążeniu do osiągnięcia celu, o którym mowa w postanowieniach punktu poprzedzającego:
1)Strony przeprowadziły swobodne negocjacje (uzgodnienia) odnośnie do wszystkich elementów składających się na ugodę, włączywszy w to treść załączników stanowiących jej integralną część, w tym co do wszystkich w niej przewidzianych jedno lub dwustronnych oświadczeń woli odnoszących się w szczególności do wysokości, waluty lub zasad spłaty wierzytelności kredytowej Banku oraz przywiązanych do niej zabezpieczeń oraz odnoszących się do istnienia lub realizacji uprawnień lub roszczeń na tle stosunku prawnego – wynikającego z umowy – w jego dotychczasowym kształcie;
2)Kredytobiorcy zostały szczegółowo zaprezentowane przez Bank – w toku przedmiotowych negocjacji – wszelkie następstwa, w tym zwłaszcza skutki finansowe, czynności prawnych składających się na ugodę, w tym co do treści stosunku prawnego – wynikającego z umowy – w jego nowym, zmienionym kształcie, wynikającym z ugody;
3)Kredytobiorca świadomie i swobodnie oświadczył gotowość (oświadcza niniejszym o) rezygnacji z dochodzenia ochrony przysługującej mu, jako konsumentowi, na podstawie przepisów prawa krajowego oraz wspólnotowego odnośnie do następstw ewentualnej abuzywności (niedozwolonego charakteru) postanowień umowy w jej dotychczasowym kształcie;
4)Strony świadomie i swobodnie oświadczyły gotowość (oświadczają niniejszym o) rezygnacji z (zrzeczeniu się) wszelkich roszczeń, przysługujących im lub mogących im przysługiwać na tle spornego stosunku prawnego – wynikającego z umowy – w jego dotychczasowym kształcie, a to wobec przedsięwziętej zmiany, wskutek zawarcia ugody, stosunku prawnego wynikającego z tej umowy, a każda ze Stron oświadczenie drugiej Strony w całości przyjęła;
§ 2
1.Strony potwierdzają, iż miały wolę zawarcia Umowy w dacie jej zawarcia, przy czym obecnie mają wolę jej rozwiązania i dokonania stosownych rozliczeń poprzez zapłatę przez Bank, kwoty wynikającej z dokonanych przeliczeń na warunkach wynikających z niniejszej Ugody.
2.Strony potwierdzają, iż Bank wypłacił Kredytobiorcom kwotę kredytu przeznaczoną na realizację celu kredytu określonego w umowie, a Kredytobiorcy oświadczają, że wykorzystali kwotę kredytu na realizację tego celu.
3.Na dzień (…).10.2025 r. wysokość zadłużenia Kredytobiorcy z tytułu umowy w księgach rachunkowych Banku wynosi:
·Kapitał (pozostała do spłaty kwota kapitału): (…) CHF,
·Odsetki: (…) CHF,
łącznie (…) CHF która to kwota wynosi (…) PLN według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień (…).10.2025 r. wynoszącego 1 CHF = (…) PLN.
4.Na dzień zawarcia ugody Bankowi przysługuje względem Kredytobiorcy roszczenie o zwrot kwot w wysokości wskazanej w ust. 3 powyżej.
5.Strony postanawiają co następuje:
1)Bank zobowiązuje się zapłacić na rzecz Kredytobiorcy (…) PLN. Wypłacona kwota stanowi nadpłatę kredytu, którą Kredytobiorca wpłacił uprzednio na poczet spłaty zadłużenia z tytułu Umowy. Płatność nastąpi przelewem na rachunek Bankowy Kredytobiorców w terminie 14 dni od dnia cofnięcia powództwa, o którym mowa w § 2 ust. 5 pkt 4) Ugody;
2)Bank zwalnia Kredytobiorcę z długu (umarza zadłużenie Kredytobiorcy) wynikającego z umowy tj. w zakresie kwoty kapitału pozostającego do spłaty oraz odsetek, wynoszących łącznie (…) CHF która to kwota wynosi (…) PLN według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień (...).10.2025 r. wynoszącego 1 CHF = (…) PLN, które zostały wskazane w ust. 3, a Kredytobiorca to zwolnienie z długu przyjmuje;
3)Bank zobowiązuje się wypłacić kwotę (…) PLN tytułem zwrotu kosztów prawnych, w toczącym się przed Sądem Okręgowym postępowaniu sądowym na rachunek bankowy Kredytobiorców / na rachunek bankowy pełnomocnika Kredytobiorców w terminie 14 dni od dnia cofnięcia powództwa, o którym mowa w § 2 ust. 5 pkt 4) Ugody;
4)Kredytobiorca zobowiązuje się cofnąć w całości pozew w toczącym się przed Sądem Okręgowym postępowaniu sądowym oraz zrzec się roszczeń w tym postępowaniu, w terminie 7 dni od dnia zawarcia niniejszej ugody i dostarczyć na adres pełnomocnika Banku kopię oświadczenia o cofnięciu pozwu i zrzeczenia się roszczenia wraz z dowodem jego złożenia we właściwym sądzie lub potwierdzeniem nadania przesyłki. Kopia oświadczenia może zostać doręczona także za pośrednictwem poczty elektronicznej na adres pełnomocnika Banku. W przypadku braku realizacji ww. zobowiązania ugoda ulega rozwiązaniu. Bank oświadcza, że nie będzie żądał zapłaty kosztów ww. postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego;
5)Bank zobowiązuje się cofnąć w całości pozew w toczącym się przed Sądem Okręgowym postępowaniu sądowym, w terminie 14 dni od dnia doręczenia cofnięcia powództwa, o którym mowa w § 2 ust. 5 pkt 4) Ugody. Kredytobiorca oświadcza, że nie będzie żądał zapłaty kosztów ww. postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego;
6)Strony ustalają, iż Umowa ulegnie rozwiązaniu z dniem zawarcia niniejszej ugody.
6.W związku z zawarciem Ugody i rozwiązaniem Umowy, Strony zgodnie oświadczają, iż nie będą występować w przyszłości względem siebie z roszczeniami wywodzonymi z treści Umowy, jak również z faktu jej zawarcia lub wykonania jak również z roszczeniami wywodzonymi z faktu uznania Umowy za nieważną, a w szczególności, które dotyczyłyby lub byłyby związane z zasadami ustalania kursu waluty, zasadami waloryzacji do waluty obcej, korzystaniem z udostępnionego kapitału oraz waloryzacji kwot udostępnionych Kredytobiorcy. Ugoda wyczerpuje wszelkie wzajemne roszczenia Stron w zakresie Umowy kredytu, niezależnie od podstawy prawnej takiego roszczenia.
7.Kredytobiorcy oświadczają, że przed zawarciem Ugody nie przenieśli, ani nie zobowiązali się do przeniesienia na rzecz jakiejkolwiek osoby trzeciej jakiegokolwiek roszczenia lub prawa dotyczącego lub związanego z Umową i zobowiązują się nie dokonywać tego rodzaju czynności do dnia całkowitego spełnienia przez Strony wszystkich świadczeń wynikających z Ugody (do dnia wykonania Ugody).
8.Kredytobiorcy przyjmują do wiadomości, że w celu zastosowania do osiągniętego przychodu regulacji rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe niezbędne jest spełnienie przez Kredytobiorcę warunków wskazanych w tym rozporządzeniu w przypadku wejścia tego rozporządzenia w życie niezbędne jest spełnienie przez Kredytobiorcę warunków wskazanych w tym rozporządzeniu. Kredytobiorca potwierdza stosownym oświadczeniem o zaciągnięciu kredytu na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej oraz o nie skorzystaniu z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na realizację innej mieszkaniowej, stanowiącym załącznik do niniejszej ugody”.
Do zawarcia ugody dojdzie w 2025 r. bądź na początku 2026 r. Kredyt hipoteczny zaciągnięty został na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej. Wnioskodawczyni nadal pozostaje w związku małżeńskim, gdzie obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.
Pytanie
Czy w ocenie organu podatkowego zawarcie przez Wnioskodawczynię ugody opisanej we wniosku, która to ugoda spowoduje umorzenie wierzytelności banku w stosunku do kredytobiorcy w sytuacji, w której:
-zaciągnięty kredyt służył realizacji wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, której celem było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego;
-Wnioskodawca nie korzystał z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej;
-kredyt mieszkaniowy zaciągnięty został przed dniem 15.01.2015 r.;
-kredyt mieszkaniowy zabezpieczony został hipotecznie na nieruchomości, na którą udzielony został kredyt;
-zaciągnięty kredyt mieszkaniowy w całości był przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - umorzenie kredytu dotyczy kwot kredytu (kapitału) oraz odsetek n(w tym odsetek skapitalizowanych) spełnia warunki konieczne do zaniechania poboru podatku zawarte w pr. 1 ust. 1-77 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (tj. Dz.U. z 2022 r., poz. 592) zmienionego Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz.U. z 2024r., poz. 1.912)?
Pani stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawczyni, czynność prawna, której zamierza dokonać, czyli zawarcie ugody z bankiem na warunkach opisanych w opisie zdarzenia wypełnia znamiona zaniechania poboru podatku dochodowego stosownie do art. 22 par. 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej w związku z par. 1 ust. 1-7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11.03.2022r. w sprawie zaniechania w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (tj. Dz.U. z 2022 r., poz. 592) zmienionego Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz.U. z 2024r., poz. 1.912).
W opisanym zdarzeniu przyszłym umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu wyrażonego w ramach ugody pomiędzy stronami, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela z prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się powoduje, że zobowiązanie wygasa, pod warunkiem że dłużnik je przyjmie. Tak więc, dla umorzenia wierzytelności konieczna jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku zawartej ugody).
W ocenie Wnioskodawczyni zdarzenie przyszłe spełnia warunki uprawniające do zaniechania poboru podatku, ponieważ:
1.zaciągnięty kredyt służył realizacji wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, której celem było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego;
2.Wnioskodawczyni nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwoty umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej niż określona w pkt. 1 powyżej;
3.kredyt mieszkaniowy zaciągnięty został przed dniem 15.01.2015r.;
4.kredyt mieszkaniowy zabezpieczony został hipotecznie na jednym z praw do nieruchomości;
5.zaciągnięty kredyt w całości był przeznaczony na wydatki, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
6.umorzenie kredytu mieszkaniowego dotyczy kwoty kredytu (kapitału) oraz odsetek co łącznie powoduje wypełnienie dyspozycji par. 1 ust. 1-7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11.03.2022 r. w sprawie zaniechania w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (tj. Dz.U. z 2022 r., poz. 592) zmienionego Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz.U. z 2024r., poz. 1.912).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:
Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.
O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.
Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.
W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Przystępując do oceny skutków podatkowych umorzenia przez bank wierzytelności od kredytu hipotecznego, zaciągniętego przez Panią, wskazuję, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.
Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.):
Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.
Tak więc, dla umorzenia wierzytelności konieczna jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).
Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Tym samym, umorzoną kwotę wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W tym miejscu wskazuję na rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.).
Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów:
1.Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:
1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:
a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz
b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;
2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.
2.Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:
1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);
2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;
3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.
3.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.
4.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.
5.Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:
1)jednego gospodarstwa domowego albo
2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843).
6.Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.
7.W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.
Natomiast z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, że:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:
1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz
2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz
3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z kolei § 4 ww. rozporządzenia stanowi, że:
Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.
Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:
a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.
Z powyższego wynika zatem, że zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie:
-do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie,
-do kredytów udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw,
-do kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej,
-a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej oraz
-w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. rozporządzenia).
Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W literze b) art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały wymienione: nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Zatem udzielony Pani kredyt wypełnia przesłanki do uznania go za kredyt mieszkaniowy, o którym mowa w rozporządzeniu.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzam, że planowane umorzenie przez bank części kwoty kredytu zaciągniętego przez Panią w 2007 r. stanowić będzie dla Pani przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Jednocześnie do uzyskanego przez Panią przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu mieszkaniowego, zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Będzie bowiem Pani spełniać wszystkie przesłanki umożliwiające zastosowanie ww. zaniechania.
Dlatego nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od uzyskanego przychodu.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie ze wskazaniem we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Pani jest wnioskodawcą w niniejszej sprawie. Tym samym wystąpiła Pani o interpretację przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako jeden ze współkredytobiorców. Dlatego niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie w niej zawarte tylko w odniesieniu do Pani osoby. Nie wywiera ona skutku prawnego dla pozostałego współkredytobiorcy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
