Interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.844.2025.2.KP
Podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 roku i nie miał tam rezydencji przez wymagane okresy poprzedzające, uprawniony jest do ulgi na powrót, o ile przysługujący mu przychód nie przekracza 85 528 zł rocznie, spełniając wszystkie przewidziane warunki formalne, w tym odpowiednią dokumentację miejsca zamieszkania.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 października 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 8 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 12 listopada 2025 r. (wpływ 17 listopada 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Posiada Pan obywatelstwo polskie. W okresie od (…) 2013 r. mieszkał Pan i pracował w Holandii. Do Polski przyjeżdżał Pan jedynie na święta i na wakacje.
Nie miał Pan miejsca zamieszkania w Polsce od początku 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień w którym przeprowadził się Pan na stale do Polski. W latach 2019, 2020, 2021 oraz 2022 nie przebywał Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni.
W latach 2019, 2020, 2021 oraz do dnia powrotu do Polski Pana miejscem zamieszania do celów podatkowych była Holandia. Pana centrum interesów od (…) 2013 r. do (…) 2022 r. była Holandia.
We wskazanych latach Pana powiązaniami z Polską była jedynie rodzina – rodzice oraz rodzeństwo. Zaś w Holandii we wskazanych latach żył Pan oraz mieszkał z narzeczoną a później od (…) 2016 r. żoną. W Holandii mieliście Państwo również kupione mieszkanie oraz pracę i znajomych.
W latach od 2019 r. do (…) 2022 r. nie miał Pan w Polsce żadnych powiązań majątkowych. W (…) 2022 r. zakupiliście Państwo w Polsce dwa mieszkania, ponieważ w (…) sprzedaliście Państwo mieszkanie zakupione wcześniej w Holandii.
W latach 2013 do (…) 2022 r. miał Pan powiązania majątkowe w Holandii. Od 2016 r. do (…) 2022 r. posiadał Pan wraz z żoną zakupione tam mieszkanie, na co dowodem jest posiadany przez Pana akt notarialny.
We wskazanych latach w Holandii posiadał Pan meldunek, ubezpieczenie na życie, ubezpieczenie mieszkania. Płacił Pan podatki od posiadanej tam nieruchomości. Posiadał Pan konto bankowe oraz kredyt na mieszkanie.
Zanim zakupił Pan tam mieszkanie, wynajmował Pan inne. Na dowód tego posiada Pan umowy wynajmu mieszkania, rachunki za prąd oraz wykaz płaconych podatków od kanałów, ścieków oraz za wywóz śmieci a także podatek od posiadania auta.
W latach 2013 do (…) 2022 swoje gospodarstwo domowe prowadził Pan tylko w Holandii. Swoim majątkiem zarządzał Pan z Holandii. W ww. okresie jedynie w Holandii prowadził Pan swoją aktywność społeczną. Pana stałe miejsce zamieszania w latach od (…) 2013 do (…) 2022 było w Holandii. W tych latach zazwyczaj przebywał Pan w Holandii. W Polsce był Pan tylko na wakacjach, na święta oraz na ważnych uroczystościach rodzinnych.
Do Polski na stałe powrócił Pan (…) 2022 r. Od tego czasu Pana centrum interesów życiowych znajduje się tylko w Polsce. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania do Rzeczypospolitej Polskiej tutaj też podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Nie posiada Pan certyfikatu rezydencji z Holandii ale posiada Pan zaświadczenie o zameldowaniu na terenie tamtego kraju. Z okresu pobytu w Holandii posiada Pan dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania do celów podatkowych. Są to umowy o pracę, paski wynagrodzeń, umowa najmu i zakupu mieszkania, umowa ubezpieczenia na życie oraz ubezpieczenia mieszkania oraz auta, dokumenty z holenderskiego urzędu skarbowego o płaceniu podatku od nieruchomości oraz rozliczenia podatku. Pana dokumenty potwierdzają cały okres zamieszkania w Holandii czyli od (…) 2013 r. do (…) 2022 r.
Chciałby Pan w Polsce skorzystać z ulgi na powrót w czterech kolejnych latach począwszy od roku, w którym nastąpiło przeniesienie czyli 2023 do 2026.
W tych latach uzyskuje Pan dochód ze stosunku pracy. Na tą chwile posiada Pan umowę o pracę. Zatrudnienie w Polsce po powrocie rozpoczął Pan w (…) 2023 r.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan co następuje.
Pana przeniesienie na stałe do Polski nastąpiło (…) 2022 r. Od tego momentu ma Pan w Polsce stałe miejsce zamieszkania oraz rezydencję podatkową.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Czy w latach 2023-2026 przysługuje Panu prawo do ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, spełnia Pan warunki do zastosowania ulgi na powrót, ponieważ w okresie od 2018 do (…) 2022 nie posiadał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski.
Pana dochody oraz powiązania majątkowe pochodziły jedynie z Holandii. Tam przebywał Pan na stałe.
(…) 2022 r. centrum interesów życiowych przeniósł Pan do Polski. Wtedy też przeniósł Pan swoje miejsce zamieszkania do Polski na stałe. Do (…) 2022 r. pobierał Pan jeszcze zasiłek dla osób poszukującym pracy, który był w tym okresie przeniesiony z Holandii do Polski.
W (…) 2023 r. podjął Pan w Polsce pracę na umowę o pracę.
Dochody, które Pan uzyskuje pochodzą ze stosunku pracy i mieszczą się w limicie zwolnienia (85 528 zł rocznie)
W związku z powyższym uważa Pan, że spełnia przesłanki określone w art 21 ust 1 pkt 152 ustawy o PIT i ma Pan prawo do skorzystania z ulgi na powrót przez okres 4 lat.
Ponadto, w uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan, że Pana zdaniem spełnia Pan warunki do ulgi na powrót w latach 2023-2026.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.), wolne od podatku dochodowego są:
Przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:
a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,
b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,
c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
-w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:
Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:
1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz
2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
3) podatnik:
a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub
b)miał miejsce zamieszkania:
-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz
4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz
5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:
Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.
Ponadto z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wynika, że:
Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.
Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
W celu skorzystania z ww. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki określone w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.
Dla zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego jest więc istotne m.in. aby przeniesienie miało miejsce po 31 grudnia 2021 r. oraz aby podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Polski zarówno w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na Polskę, jak i w okresie od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Katalog dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a został przedstawiony w art. 3 ust. 2b ustawy. Nie jest to jednak katalog zamknięty, i ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski.
W myśl natomiast art. 4a ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy). Podatnik, który podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu nie jest więc co do zasady zobowiązany do wykazywania w zeznaniu podatkowym dochodów uzyskanych z pracy wykonywanej w innym kraju.
Kwestie rezydencji podatkowej w Polsce zostały obszernie przedstawione w Objaśnieniach podatkowych z 29 kwietnia 2021 r. wydanych przez Ministerstwo Finansów, które dotyczą zasad ustalania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencji podatkowej) osób fizycznych w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PIT) oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych, o którym mowa w art. 3 ust. 1 i 2a ustawy PIT. Celem objaśnień jest przedstawienie sposobu prawidłowego wypełnienia obowiązków podatkowych przez osoby fizyczne w Polsce, bowiem rezydencja podatkowa nie ma charakteru deklaratywnego, lecz związana jest z oceną całokształtu faktów i okoliczności.
Zgodnie z Objaśnieniami, centrum, czyli „skoncentrowanie” interesów osobistych, należy rozumieć jako miejsce, z którym podatnik posiada ścisłe powiązania osobiste. Powiązania osobiste to występowanie więzi rodzinnych, towarzyskich, podejmowanie aktywności społecznej, kulturalnej, sportowej, politycznej, itp. W praktyce, czynnikiem branym najczęściej pod uwagę jest obecność w Polsce współmałżonka, partnera lub małoletnich dzieci.
W przypadku osób żyjących samodzielnie należy w szczególności uwzględnić, w którym państwie prowadzone jest samodzielne gospodarstwo domowe i w którym państwie podatnik uczestniczy w życiu towarzyskim, kulturalnym lub politycznym.
W zakresie centrum interesów gospodarczych Objaśnienia wskazują, że w praktyce chodzi o miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.
W opisie sprawy wskazał Pan, że (…) 2022 r. powrócił Pan do Polski, przenosząc swoje centrum interesów osobistych i gospodarczych i w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został przez Pana spełniony.
Ponadto wyjaśnił Pan, że w latach 2019 – 2021 oraz do dnia powrotu do Polski miał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Holandii. W latach 2013 do (…) 2022 r. swoje gospodarstwo prowadził Pan w Holandii. W okresie 2019-2022 nie przebywał Pan na terytorium RP dłużej niż 183 dni.
Zatem uznać należy, że spełnia Pan wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a i b ustawy.
Wyjaśnił Pan również, że posiada polskie obywatelstwo, co oznacza spełnienie warunku wynikającego z art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ww. regulacji.
Kolejnym istotnym kryterium warunkującym zastosowanie „ulgi na powrót” jest, stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.
Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji – oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.
Z treści art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji lub też inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do zwolnienia. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, muszą to być jednak dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.
Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.
We wniosku wskazał Pan, że co prawda nie posiada Pan certyfikatu rezydencji, jednakże posiada Pan zaświadczenie o zameldowaniu na terenie Holandii, dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania do celów podatkowych: umowy o pracę, paski wynagrodzeń, umowę najmu i zakupu mieszkania, dokumenty z holenderskiego urzędu skarbowego o płaceniu podatku od nieruchomości oraz rozliczenia podatku.
W oparciu o przedstawione przez Pana wyjaśnienia uznać zatem należy, że spełnia Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W (…) 2023 r. podjął Pan w Polsce pracę na umowę o pracę.
W konsekwencji, przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych z tytułu umowy o pracę.
Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w przepisie – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
W świetle przedstawionych przez Pana okoliczności, należy się z Panem zgodzić, że przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi na powrót za lata 2023, 2024, 2025 i 2026 w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych ze stosunku pracy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Dodać należy, że organ interpretacyjny nie ma uprawnień do przeprowadzania postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji może przyjmować wyłącznie z przedstawionego przez Pana opisu zdarzenia. Jeżeli przedstawiony we wniosku opis zdarzenia będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Należy też zauważyć, że to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania kontrolnego czy podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?