Interpretacja indywidualna z dnia 15 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.753.2025.2.GG

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 września2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 grudnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

... Sp. z o. o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie dostarczania swoim klientom innowacyjnych usług (...). Spółka prowadzi działalność w Polsce w oparciu o trzy zakłady zlokalizowane w różnych częściach Polski.

Spółka posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278, dalej: „ustawa o CIT”).

W celu promowania postaw i zachowań uważanych przez Spółkę za pożądane i właściwe wśród osób współpracujących ze Spółką/pracujących dla Spółki, Wnioskodawca wdrożył tzw. program kafeteryjny (dalej: „Program Kafeteryjny”), w ramach którego osoby uprawnione otrzymują punkty o określonej - monetarnej - wartości uprawniające ich do nabycia według własnego uznania określonych towarów lub usług oferowanych na specjalnie udostępnionej im platformie (dalej: „Platforma Kafeteryjna”).

Katalog osób uprawnionych do uczestniczenia w Programie Kafeteryjnym nie będzie ograniczał się wyłącznie do pracowników Spółki, ale - w zależności od decyzji osób zarządzających Spółką - może on obejmować również pracowników tymczasowych, zleceniobiorców lub osoby świadczące na rzecz Spółki usługi na podstawie tzw. umów B2B (dalej łącznie określani jako „Uczestnicy”) .

Wdrożony przez Spółkę regulamin Programu Kafeteryjnego (dalej: „Regulamin”) wskazywał będzie m. in. na zasady przyznawania Uczestnikom punktów, ich naliczania, czy wymiany.

W ramach Programu Kafeteryjnego zasadniczo nagradzane będą działania i postawy Uczestników wykraczające poza zakres ich „standardowych” obowiązków. Jak bowiem stanowi pkt 3 postanowień ogólnych Regulaminu, „celem programu jest nagradzanie działań i postaw pracowników wykraczających poza zakres obowiązków wg tabel stanowiących załącznik do niniejszego regulaminu”.

Na dzień składania niniejszego wniosku ww. załącznik do Regulaminu przewiduje nagradzanie następujących działań/postaw Uczestników: (...)

Szczegółowa lista czynności, za które Uczestnicy będą nagradzani punktami znajdować się będzie w załączniku do Regulaminu.

Platforma Kafeteryjna zostanie udostępniona Uczestnikom na podstawie umowy zawartej przez Wnioskodawcę z zewnętrznym dostawcą przedmiotowych usług (dalej: „Dostawca Platformy Kafeteryjnej”).

Uczestnicy otrzymywać będą od Spółki na indywidualne konta funkcjonujące na platformie udostępnianej przez Dostawcę Platformy Kafeteryjnej określoną ilość punktów za dane zdarzenie/zachowanie, którym to punktom odpowiadać będą określone wartości pieniężne. Przeliczenie punktów na środki pieniężne odbywać się będzie według ustalonych wskaźników (np. 1 pkt = 0,30 PLN). W tym celu Dostawca Platformy Kafeteryjnej udostępni Uczestnikom możliwość założenia konta w serwisie internetowym, w którym znajdzie się informacja o otrzymanych od Spółki punktach, całkowitej wartości punktowej oraz ofercie towarów i usług, które można za te punkty nabyć.

Dostawca Platformy Kafeteryjnej będzie akceptował punkty przypisane Uczestnikom i umożliwiał ich wymianę na bony/kody/vouchery do różnych sklepów wskazanych w panelu elektronicznym widocznym dla wszystkich Uczestników.

Za pośrednictwem Platformy Kafeteryjnej Uczestnicy będą mogli dokonywać wymiany punktów na kody, bony i vouchery do różnych sklepów. Informacja o liczbie uzyskanych punktów będzie dostępna po zalogowaniu się przez Uczestnika do systemu elektronicznego.

Zakup bonu/kodu/vouchera spowoduje obniżenie salda przypisanego do Uczestnika o wartość danej nagrody. Obniżenie salda nastąpi z chwilą zamówienia bonu/kodu/vouchera przez Uczestnika.

Wnioskodawca nie przewiduje możliwości wypłaty zgromadzonych środków w gotówce. Punkty przyznane na Platformie Kafeteryjnej danego Uczestnika i nie będą mogły być wymieniane pomiędzy Uczestnikami, jak również zbywane na rzecz innych Uczestników bądź osób trzecich.

W przypadku, gdyby program został zakończony wszyscy Uczestnicy będą mogli wymienić swoje punkty na nagrody w terminie umożliwiającym im zakup, wskazanym w zawiadomieniu o zakończeniu programu. Po upływie wyznaczonego terminu wymiana punktów nie będzie możliwa.

Uczestnictwo w Programie Kafeteryjnym oparte jest na zasadzie dobrowolności, a warunki i zasady działania Programu Kafeteryjnego nie wynikają z zawartych z Uczestnikami umów o celu Regulaminu.

Uzupełnienie wniosku

Spółka informuje, iż fakt przyznania punktów przez Spółkę w ramach Programu Kafeteryjnego nie ma wpływu na wysokość wynagrodzenia wypłacanego pracownikom oraz pozostałym osobom uprawnionym. Jednocześnie, Wnioskodawca potwierdza, iż przyznanie punktów przez Spółkę w ramach Programu Kafeteryjnego nie będzie stanowiło części regulacji z zakresu wynagradzania pracowników i pozostałych osób uprawnionych. Jak wskazano w treści Wniosku, punkty będą przyznawane Uczestnikom w oparciu o Regulamin.

Jak Wnioskodawca wskazał w treści Wniosku, Uczestnicy otrzymywali będą od Spółki na indywidualne konta funkcjonujące na platformie udostępnianej przez Dostawcę Platformy Kafeteryjnej określoną ilość punktów za dane zdarzenie/zachowanie, którym to punktom odpowiadać będą określone wartości pieniężne. W konsekwencji, Spółka potwierdza, iż jest podmiotem decydującym o ilości przyznanych punktów w Programie Kafeteryjnym, o którym mowa we Wniosku, zarówno dla swoich pracowników jak i pozostałych osób uprawnionych.

Jak Spółka wskazała w treści Wniosku, katalog osób uprawnionych do uczestniczenia w Programie Kafeteryjnym nie będzie ograniczał się wyłącznie do pracowników Spółki, ale – w zależności od decyzji osób zarządzających Spółką – może on obejmować również pracowników tymczasowych, zleceniobiorców lub osoby świadczące na rzecz Spółki usługi na podstawie tzw. umów B2B. W konsekwencji, Uczestnikami programu mogą być również osoby prowadzące działalność gospodarczą, przy czym – jak Wnioskodawca wspomniał w treści Wniosku - W ramach Programu Kafeteryjnego zasadniczo nagradzane będą działania i postawy Uczestników wykraczające poza zakres ich „standardowych” obowiązków. Jak bowiem stanowi pkt 3 postanowień ogólnych Regulaminu, „celem programu jest nagradzanie działań i postaw pracowników wykraczających poza zakres obowiązków wg tabel stanowiących załącznik do niniejszego regulaminu”. Tym samym, osoby, które prowadzą działalność gospodarczą nie będą otrzymywały punktów w związku z podstawowymi usługami wykonywani na rzecz Spółki.

Spółka informuje, że Program Kafeteryjny będzie finansowany z bieżących środków obrotowych Spółki.

Wnioskodawca informuje, że - jak zostało wskazane w treści wniosku - zakup bonu/kodu/vouchera spowoduje obniżenie salda przypisanego do Uczestnika o wartość danej nagrody. Obniżenie salda nastąpi z chwilą zamówienia bonu/kodu/vouchera przez Uczestnika.

W myśl powyższego, system Platformy Kafeteryjnej automatycznie rejestruje wszelkie transakcje Uczestników. Spółka na podstawie umowy zawartej z Dostawcą Platformy Kafeteryjnej będzie otrzymywała informację odnośnie sald i zmian na tych saldach – w przypadku gdy Uczestnik dokonuje zakupu vouchera lub innego świadczenia na Platformie Kafeteryjnej system odnotowuje tę aktywność, dzięki czemu Spółka ma dostęp do podsumowań i raportów o wykorzystanych środkach przez poszczególnych uczestników.

Wnioskodawca informuje, że nie jest w stanie jednoznacznie określić jaka będzie wartość zgromadzonych w Programie Kafeteryjnym punktów przez poszczególnych Uczestników, z uwagi na fakt, iż przyznanie punktów związane jest z wykonaniem konkretnych działań/postaw przewidzianych w załączniku do Regulaminu. Jednocześnie, jak zwrócono uwagę w treści wniosku, przeliczenie punktów na środki pieniężne odbywać się będzie według ustalonych wskaźników (np. 1 pkt = 0,30 PLN).

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy osiągany przez Uczestników przychód z tytułu świadczeń otrzymywanych od Spółki w ramach Programu Kafeteryjnego kwalifikowany powinien być jako przychód z tzw. innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, a co za tym idzie na Spółce nie ciążą w związku z tym obowiązki płatnika w zakresie poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, a jedynie obowiązek wykazania ww. przychodu w informacji PIT-11 wystawianej na rzecz Uczestnika?

Państwa stanowisko w sprawie (po uzupełnieniu)

Zdaniem Wnioskodawcy, osiągany przez Uczestników przychód z tytułu świadczeń otrzymywanych od Spółki w ramach Programu Kafeteryjnego kwalifikowany powinien być jako przychód z tzw. innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, a co za tym idzie na Spółce nie ciążą w związku z tym obowiązki płatnika w zakresie poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, a jedynie obowiązek wykazania ww. przychodu w informacji PIT- 11 wystawianej na rzecz Uczestnika.

W pierwszej kolejności wskazać należy na art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym „opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku”.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w ustawie o PIT, bądź tych od których ustawodawca zaniechał poboru podatku.

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, „przychodami (...) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”.

Wobec powyższej definicji przychodów nie ulega wątpliwościom, że za przychody uznać należy każdą formę przysporzenia w majątku podatnika będącą zwiększeniem aktywów lub zmniejszeniem pasywów i to zarówno w formie pieniężnej jak i niepieniężnej – w tym nieodpłatne świadczenia. Dla celów ustawy o PIT, przez nieodpłatne świadczenie rozumie się z kolei wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie w majątku podatnika mające dla niego konkretny wymiar finansowy. Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które podatnik otrzymuje kosztem majątku innej osoby.

Przenosząc powyższe na grunt zapytania Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że otrzymywane przez Uczestników Programu Kafeteryjnego świadczenia w postaci punktów, którym odpowiadają określone wartości pieniężne mogące podlegać wymianie na różnego rodzaju towary, czy usługi stanowią po ich stronie przychód w rozumieniu ustawy o PIT.

W drugiej kolejności zwrócić jednak należy uwagę na fakt, że o ile definicja przychodu na gruncie ustawy o PIT jest definicją właściwą/mającą zastosowanie do wszelkiego rodzaju przysporzeń w majątku podatników, o tyle zasady opodatkowania ww. przysporzeń pozostają różne w zależności od źródła przychodu, do którego owy przychód należy.

I tak, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1-3 i 9 ustawy o PIT, źródłami przychodów są m.in.:

• ­ stosunek pracy;
• ­ działalność wykonywana osobiście;
• ­ pozarolnicza działalność gospodarcza;
• ­ inne źródła.

Nie ulega wątpliwościom w przypadku, kiedy dane przysporzenie w sposób oczywisty pozostaje w związku z obowiązkami/usługami wykonywanymi/świadczonymi przez danego podatnika (stanowi konsekwencję wykonywania zleconych zadań) to otrzymane wskutek powyższego świadczenie kwalifikowane powinno być do tego źródła przychodu jakie jest właściwe dla stosunku prawnego leżącego u podstaw współpracy podatnika z podmiotem udostępniającym/wypłacającym dane świadczenie.

W przypadku natomiast kiedy dane świadczenie ma charakter poboczny, tzn. jest otrzymywane niejako „przy okazji” wykonywania pracy/świadczenia usług, w ocenie Wnioskodawcy, nie jest właściwym kwalifikowanie tego przysporzenia do stosunku prawnego leżącego u podstaw współpracy podatnika z podmiotem udostępniającym/wypłacającym dane świadczenie lecz właściwym jest „znalezienie” źródła, które w sposób właściwy odpowiada danej relacji między podmiotem wypłacającym/udostępniającym dane świadczenie i podmiotem je otrzymującym.

Powyższe wielokrotnie potwierdzane było tak przez organy podatkowe w wydawanych przez nie interpretacjach podatkowych, jak i przez sądy administracyjne.

Na szczególna uwagę zasługuje w tym kontekście przykładowo wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 kwietnia 2015 r. (sygn. II FSK 730/13), w którym sąd stwierdził, że „definicja przychodu ze stosunku pracy ma charakter otwarty, jednak nie można zakwalifikować do tego źródła każdego przychodu, który uzyskuje pracownik nie ze stosunku pracy, a w związku ze stosunkiem pracy. Przepis art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. stanowi o przychodach ze stosunku pracy, a nie przychodach związanych, towarzyszących albo osiągniętych przy okazji stosunku pracy. Jeżeli pracownik osiągnie przychód pozostający w związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale niestanowiący przychodu ze stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym jest mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.”.

Podobne stanowisko wyrażone zostało także w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 lutego 2014 r. (sygn. II FSK 650/12), w którym stwierdzono, że „nie można każdego przychodu, który jest związany ze stosunkiem pracy, towarzyszy mu albo został osiągnięty przy okazji stosunku pracy, traktować jak przychód ze stosunku pracy”.

W kontekście powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, na szczególną uwagę zasługuje art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym „za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17”.

Użycie przez ustawodawcę w ww. przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty co oznacza, iż do tej kategorii zaliczyć można również inne przychody niż te, które zostały wymienione wprost w cytowanym powyżej przepisie. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy każde świadczenie dające podatnikowi realną korzyść finansową - o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu określonego w art. 12-14 i art. 17 - stanowi dla świadczeniobiorcy przychód z innych źródeł.

Jak zostało wskazane w treści wniosku, Uczestnicy Programu Kafeteryjnego otrzymywali będą od Spółki na indywidualne konta funkcjonujące na platformie udostępnianej przez Dostawcę Platformy Kafeteryjnej określoną ilość punktów za dane zdarzenie/zachowanie, którym to punktom odpowiadać będą określone wartości pieniężne. Program Kafeteryjny będzie finansowany z bieżących środków obrotowych Spółki. Ze względu na fakt, iż system Platformy Kafeteryjnej automatycznie rejestruje wszelkie transakcje Uczestników, Spółka na podstawie umowy zawartej z Dostawcą Platformy Kafeteryjnej będzie otrzymywała informację odnośnie sald i zmian na tych saldach – w przypadku gdy Uczestnik dokonuje zakupu vouchera lub innego świadczenia na Platformie Kafeteryjnej system odnotowuje tę aktywność, dzięki czemu Spółka ma dostęp do podsumowań i raportów o wykorzystanych środkach przez poszczególnych uczestników.

Przenosząc powyższe na grunt zapytania Spółki oraz mając na uwadze wskazane powyżej przepisy, jak i prezentowaną w zakresie zasad ustalania źródeł przychodów wykładnię prezentowaną tak przez organy podatkowe, jak i przez sądy administracyjne - zdaniem Spółki - dla ustalenia źródła przychodu na gruncie ustawy o PIT, do którego należy przyporządkować świadczenie polegające na przyznaniu Uczestnikom Programu Kafeteryjnego punktów, którym z kolei odpowiadają określone wartości pieniężne mogące podlegać wymianie na różnego rodzaju towary czy usługi, istotne znaczenie ma to (i) czy przedmiotowe świadczenia osiągane są przez podatników niejako „przy okazji” wykonywania przez nich pracy/usług czy też jest ono zapłatą za faktycznie wykonaną pracę/usługę oraz to (ii) jaki jest krąg podmiotów, do których kierowany jest program będący podstawą do wypłaty/przyznania danych świadczeń.

Odnosząc się do pierwszego z ww. warunków wskazać należy, że jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, w ramach Programu Kafeteryjnego zasadniczo nagradzane będą działania i postawy Uczestników wykraczające poza zakres ich „standardowych” obowiązków. Jak bowiem stanowi pkt 3 postanowień ogólnych Regulaminu (oraz na co wprost wskazuje lista działań/aktywności nagradzanych w ramach Programu Kafeteryjnego), „celem programu jest nagradzanie działań i postaw pracowników wykraczających poza zakres obowiązków wg tabel stanowiących załącznik do niniejszego regulaminu”.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, spełniony jest warunek, zgodnie z którym uzyskiwany przez Uczestników Programu Kafeteryjnego przychód polegający na zdobywaniu punktów, którym z kolei odpowiadają określone wartości pieniężne mogące podlegać wymianie na różnego rodzaju towary czy usługi, osiągany jest przez nich niejako „przy okazji” wykonywania przez nich pracy/usług na rzecz Spółki, a nie w związku z faktycznym wykonywaniem pracy/usług i nie stanowi on tym samym zapłaty za faktycznie wykonaną pracę/usługę.

Potwierdzeniem powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, jest również fakt, że Uczestnictwo w Programie Kafeteryjnym oparte jest na zasadzie dobrowolności, a warunki i zasady działania Programu Kafeteryjnego nie wynikają z zawartych z Uczestnikami umów o pracę, czy umów cywilnoprawnych, lecz ze stworzonego specjalnie i wyłącznie w tym celu Regulaminu. W konsekwencji, fakt przyznania punktów przez Spółkę w ramach Programu Kafeteryjnego nie ma wpływu na wysokość wynagrodzenia wypłacanego pracownikom oraz pozostałym osobom uprawnionym. Tym samym, przyznanie punktów przez Spółkę w ramach Programu Kafeteryjnego nie będzie stanowiło części regulacji z zakresu wynagradzania pracowników i pozostałych osób uprawnionych. Jak wskazano w treści wniosku, punkty będą przyznawane Uczestnikom w oparciu o Regulamin.

Odnosząc się z kolei do drugiego z ww. warunków, to zwrócić należy uwagę na fakt, że – jak Wnioskodawca wskazał na wstępie – katalog osób uprawnionych do uczestniczenia w Programie Kafeteryjnym nie będzie ograniczał się wyłącznie do pracowników Spółki, ale – w zależności od decyzji osób zarządzających Spółką – może on obejmować również pracowników tymczasowych, zleceniobiorców lub osoby świadczące na rzecz Spółki usługi na podstawie tzw. umów B2B. Szeroki zakres osób uprawnionych do uczestnictwa w Programie Kafeteryjnym powoduje tym samym, że program ten ma charakter otwarty. Program Kafeteryjny nie tym samym dostępny wyłącznie jedynie dla wybranej grupy osób współpracujących ze spółką w oparciu o dany rodzaj stosunku prawnego (co stanowi cechę programów o charakterze zamkniętym), ale dostępny jest dla szerszego grona podatników i rodzaj „wyjściowego” stosunku prawnego łączącego Uczestnika ze Spółką nie ma znaczenia (program o charakterze otwartym).

Wobec powyższych okoliczności, zdaniem Spółki, najlepiej pasującym i jedynym właściwym w tym zakresie źródłem przychodu dla uzyskiwanych przez Uczestników Programu Kafeteryjnego świadczeń jest źródło jakim są tzw. inne dochody. Świadczenie polegające na przyznaniu Uczestnikom Programu Kafeteryjnego punktów, którym z kolei odpowiadają określone wartości pieniężne mogące podlegać wymianie na różnego rodzaju towary czy usługi oferowane przez Spółkę w ramach programu niemającego zamkniętego charakteru należy tym samym, zdaniem Spółki, zakwalifikować jako przychody z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o PIT.

O ile Wnioskodawca nie jest świadomy rozstrzygnięć wydanych w identycznych stanach faktycznych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, o tyle wydanych zostało przez tutejszy organ podatkowy sporo interpretacji, które w zbliżonych stanach faktycznych potwierdzają prawidłowość poglądu prezentowanego przez Wnioskodawcę.

Przykładowo Wnioskodawca pragnie wskazać, iż tożsame stanowisko Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajmuje w przypadku zapytań skierowanych w zakresie ustalenia źródła przychodów dla wygranych w ramach różnego rodzaju konkursów skierowanych do szerokiego grona odbiorców, czy tzw. programów rekomendacji pracowniczych.

I tak, przykładowo, w interpretacji z dnia 24 maja 2023 r. (sygn. 0115-KDIT2.4011.201.2023.1.ENB) organ podatkowy wskazał, że: „(…) gdy konkurs będzie skierowany do szerszego kręgu podmiotów, a nie wyłącznie do Państwa pracowników - wygrana dla każdego z uczestników konkursu (za wyjątkiem osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą i biorących udział w konkursie w związku z tą działalnością) będzie stanowiła na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy (…)”.

Tożsame stanowisko organ podatkowy zajął w interpretacji z dnia 31 stycznia 2025 r. (sygn. 0112- KDIL2-1.4011.1011.2024.2.JK), w której stwierdził, że w okolicznościach, kiedy konkursy adresowane będą do osób będących pracownikami oraz zleceniobiorcami „(...) nagrody uzyskane przez laureatów w organizowanych przez Państwo konkursie stanowić będą dla nich przychód, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (…)”. Identyczne stanowisko znaleźć można w interpretacji z dnia 2 sierpnia 2024 r. (sygn. 0113-KDIPT 2-3.4011.347.2024.2.KKA).

Spośród wielu podobnych zacytować jeszcze można interpretację z dnia 14 grudnia 2021 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.871.2021.1.KF) dotyczącą konkursu, którego uczestnikami byli zarówno pracownicy, współpracownicy (partnerzy) oraz osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą (przedsiębiorcy). W ww. interpretacji organ wskazał, że „(...) wartość ww. nagród przyznanych osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, stanowi/będzie stanowić dla tych osób na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 tej ustawy (…) Natomiast nagrody uzyskane przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, z tytułu organizowanych przez Państwo konkursów – jeżeli osoby te uczestniczą w konkursach w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą – stanowią / będą stanowić przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, a nie z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy). Oznacza to, że w takim przypadku dochód (przychód) z tytułu wygranej przez podatnika nagrody podlega opodatkowaniu według tych samych zasad jak dochód podatnika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej”.

Podobny pogląd został wyrażony przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej także w zakresie przychodów z tytułu świadczeń pieniężnych wypłacanych w ramach tzw. programu rekomendacji pracowniczych.

Przykładowo w interpretacji z dnia 30 lipca 2024 r. (sygn. 0112-KDIL 2-1.4011.595.2024.1.DJ), organ podatkowy stwierdził, że „(...) ze względu na fakt, że program rekomendacji pracowniczych jest skierowany do różnych grup uczestników (rekomendującymi kandydatów na stanowiska pracownicze w procesie rekrutacyjnym mogą być zarówno pracownicy Spółki zatrudnieni w ramach umowy o pracę lub osoby współpracujące w ramach umowy zlecenia lub umowy o współpracy w ramach prowadzonej działalności) oraz ze względu na fakt, że jak sami Państwo wskazali we wniosku: (...) Zasady działania programu rekomendacji pracowniczych określone są w regulaminie Spółki i podane do wiadomości pracowników w sposób zwyczajowo przyjęty w firmie (nie są one określone/wskazane w umowie o pracę, czy też w umowie cywilnoprawnej) - to wypłacone świadczenie osobom polecającym, będącym przedmiotem Państwa zapytania (tj. pracownikom Spółki zatrudnionym w ramach umowy o pracę lub osobom współpracującym w ramach umów cywilnoprawnych) stanowi dla nich przychód ze źródła przychodu – „inne źródła”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy. Zatem, należy zgodzić się z Państwem, że prawidłowym działaniem będzie zaprzestanie pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu”.

Identyczne stanowisko zaprezentowane zostało w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 lipca 2025 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.506.2025.2.DJ), w której organ podatkowy stwierdził, że „(...) w związku z tym, że uczestnictwo w Programie oparte jest na zasadzie dobrowolności oraz ze względu na fakt, że Program skierowany jest do szerszej grupy potencjalnych beneficjentów/różnych grup uczestników (do Pracowników Państwa Spółki zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, jak i Zleceniobiorców Państwa Spółki zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia), a warunki i zasady działania Programu nie wynikają z zawartych umów o pracę, czy umów cywilnoprawnych - wypłacone świadczenie stanowi przychód ze źródła przychodu „inne źródła”, o jakim mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy.

W związku z tym, otrzymanie przez Pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę od Państwa jako Pracodawcy, Nagrody (...), nie stanowi dla niego przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, nie będą na Państwu ciążyły obowiązki płatnika, opisane w art. 32 ust. 1 w zw. z art. 38 ust. 1 ustawy. Również, otrzymywanie przez Zleceniobiorcę od Państwa jako Zleceniodawcy, Nagrody (...) nie stanowi dla niego przychodu z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie są więc Państwo obowiązani do obliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od takich wypłat, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy. W stosunku do ww. osób, tj. Państwa Pracowników/Zleceniobiorców (niezależnie od tego czy polecani przez nich kandydaci będą finalnie zatrudnieni w Państwa Spółce, czy w pozostałych Spółkach, o których mowa we wniosku) na Państwu ciążą jedynie obowiązki informacyjne, tj. sporządzenia i przekazania tym osobom polecającym (będącym przedmiotem Państwa zapytania) oraz właściwemu urzędowi skarbowemu informacji o przychodach z innych źródeł, zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że nie są Państwo zobowiązani do pobierania zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych świadczeń, będącym przedmiotem Państwa zapytania osobom polecającym w ramach Programu. Powyższe wynika z faktu, że wypłacane świadczenia stanowią przychód ze źródła, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W odniesieniu do niniejszych przychodów dla tych osób powinni Państwo sporządzić „informację o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy” (tj. wykazać rzeczone przychody na formularzu PIT-11) i przesłać ją podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu. Ww. przychody mogą Państwo uwzględnić w prowadzonej przez siebie liście płac dla Pracowników/Zleceniobiorców”.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, osiągany przez Uczestników przychód z tytułu świadczeń otrzymywanych od Spółki w ramach Programu Kafeteryjnego kwalifikowany powinien być jako przychód z tzw. innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT.

W konsekwencji powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, na Spółce nie ciążą w związku z tym obowiązki płatnika w zakresie poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, a jedynie obowiązek wykazania ww. przychodu w informacji PIT-11 wystawianej na rzecz Uczestnika.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Stanowi on, że:

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź od których zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 tej ustawy:

Stosownie do treści art. 13 pkt 8 lit. a cytowanej ustawy:

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy zauważyć, że użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Tak szeroka definicja przychodów ze stosunku pracy wskazuje na to, że za każdym razem, w którym pracownicy otrzymują realną korzyść (rozumianą jako rzeczywiste przysporzenie majątkowe o konkretnej wartości nominalnej) w związku ze stosunkiem łączącym ich z pracodawcą, to powstaje obowiązek uwzględnienia wartości takiej korzyści jako przychodu pracownika ze stosunku pracy, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych - tj. w art. 21 Ustawy o IT.

Ustawodawca do przychodów ze stosunku pracy zalicza bowiem nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy (produktu), wykonania usługi, bądź udostępnienia rzeczy lub praw.

W świetle art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei art. 12 ust. 3 ww. ustawy stanowi, że:

Stosownie zaś do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika – o czym stanowi art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy zauważyć, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają legalnej definicji nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 2-2b oraz art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w judykaturze.

W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż na gruncie tej ustawy termin „nieodpłatne świadczenie” ma „szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10 NSA potwierdził powyższe stanowisko uznając, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwestia rozumienia pojęcia „innych nieodpłatnych świadczeń” – w kontekście świadczeń pracowniczych – była również przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 wskazał na obiektywne kryteria, którymi należy się kierować przy określaniu, czy w analizowanym przypadku mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem na rzecz pracownika. Przede wszystkim kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leży w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w majątku pracownika. Zastosowanie tego obiektywnego kryterium wyróżnienia świadczeń będących przychodem pracownika, zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, prowadzi do wniosku, że zaoszczędzenie wydatku przez pracownika może stanowić przysporzenie objęte podatkiem dochodowym. Taka ocena jest jednak poprawna tylko wtedy, gdy świadczenia te pracodawca spełnia na wniosek pracownika lub dysponując uprzednią zgodą pracownika na ich przyjęcie. Zgoda pracownika na skorzystanie ze świadczenia wyraża bowiem ocenę pracownika, że świadczenie – z punktu widzenia jego sytuacji zawodowej, życiowej, rodzinnej – jest celowe i przydatne, leży w jego interesie.

W konsekwencji, „zdaniem Trybunału, przeprowadzona powyżej analiza pozwala na określenie cech istotnych kategorii „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy przyjąć, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

• ­ po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• ­ po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• ­ po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Ponadto warunkiem uznania, iż dane świadczenie w naturze stanowi nieodpłatne świadczenie w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów podatkowych jest faktyczne otrzymanie świadczenia przez pracownika.

W świetle powyższego, dla uznania świadczenia za przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik musi świadczenie otrzymać, świadczenie musi być spełnione w jego interesie i za jego zgodą, musi być korzystne dla pracownika, a uzyskana korzyść musi być wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi.

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne, jak należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i przywołane ustalenia pozostają aktualne również do osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z kolei na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast, zgodnie z art. 41 ust.1 komentowanej ustawy:

Analizując skutki podatkowe przyznawania pracownikom i współpracownikom punktów w Programie Kafeteryjnym w pierwszej kolejności zauważyć należy, że z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Otrzymanie oznacza przysporzenie w majątku w postaci czegoś, za co pracownik lub współpracownik nie zapłacił lub zapłacił częściowo, a co ma określoną wartość wyrażoną w pieniądzu. Świadczenie nieodpłatne, czy też częściowo odpłatne to taki rodzaj świadczenia, w przypadku którego otrzymujący odnosi określoną korzyść pod tytułem darmowym lub też za co częściowo płaci, co oznacza, że nie świadczy nic w zamian lub przekazuje świadczenie (płatność) nieekwiwalentne.

Zatem obok pieniędzy i wartości pieniężnych ustawodawca za przychody uważa również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Świadczenia w naturze to wszelkie takie świadczenia, w przypadku których przedmiot świadczenia jest inny niż pieniądz lub wartość pieniężna. Będą to w szczególności różnego rodzaju świadczenia rzeczowe, chociaż przedmiotem świadczenia mogą być również prawa. Powyższe związane jest z przyjętą zasadą kompletności opodatkowania, w myśl której opodatkowaniu powinny podlegać niemal wszelkie przysporzenia majątkowe, a nie tylko te o charakterze pieniężnym. Podstawową różnicą pomiędzy przychodami w postaci pieniędzy i wartości pieniężnych a nieodpłatnymi świadczeniami w naturze i innymi nieodpłatnymi świadczeniami jest odmienny moment powstania przychodu. W przypadku bowiem pierwszej kategorii świadczeń przychód powstaje w momencie ich otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, natomiast w przypadku drugiej kategorii przychód powstaje wyłącznie w chwili otrzymania. Nie ma natomiast znaczenia moment postawienia świadczenia do dyspozycji podatnika.

Wobec tego stwierdzić należy, że do świadczeń nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych związanych ze stosunkiem pracy bądź z umową cywilnoprawną zaliczyć należy zatem również różnego rodzaju świadczenia przekazywane na rzecz pracownika lub współpracownika w ramach tzw. Programu Kafeteryjnego, a w szczególności wartość takiego świadczenia otrzymanego przez pracownika lub współpracownika.

Zauważyć przy tym należy, że pracownicy i współpracownicy będą mogli korzystać z punktów poprzez wymianę punktów na towary lub usługi bądź gromadzenie punktów. Zasadnym jest zatem twierdzenie, że u pracowników przychód ze stosunku pracy, a u osób zatrudnionych na podstawie umowy cywilnoprawnej przychód z działalności wykonywanej osobiście powstanie w momencie wymiany punktów na świadczenie i otrzymanie nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie określonego świadczenia - towaru i/lub usługi (tj. w momencie wymiany punktów na świadczenia i dokonanie zakupu towaru i usług przez pracownika lub współpracownika). Pracownicy i współpracownicy bowiem nie będą otrzymywali od Państwa „gotowych” świadczeń, a punkty, które będą mogli na te świadczenia wymienić, tj. dokonać zakupu. Ponadto może okazać się, że wartość przyznanych punktów może nie być wystarczająca do nabycia wybranych towarów lub usług – wówczas zainteresowany będzie mógł dopłacić brakującą kwotę z własnych środków (Dostawca Programu Kafeteryjnego umożliwia dostęp do serwisu płatniczego).

Nie przewidują Państwo przy tym możliwości wypłaty zgromadzonych środków w gotówce. Wypłata środków w gotówce jest niemożliwa również po rozwiązaniu umowy z pracownikiem lub współpracownikiem (nawet gdyby punkty nie były wykorzystane) w związku z brakiem możliwości dalszego uczestnictwa w Programie Kafeteryjnym, a co za tym idzie brakiem możliwości wykorzystania punktów po okresie zatrudnienia oraz z uwagi na wymaganą przez Dostawcę Programu Kafeteryjnego dezaktywacją konta uczestnika w serwisie internetowym.

Wobec powyższego zauważyć należy, że Państwa działanie w opisanym zdarzeniu przyszłym polega w istocie na postawieniu do dyspozycji pracownika lub współpracownika punktów, za które dopiero mogą nabyć określone świadczenia.

Z przytoczonego powyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że nieodpłatne świadczenia, ażeby mogły być uznane za przychód – w przeciwieństwie do pieniędzy i wartości pieniężnych – muszą być otrzymane.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa, należy uznać, że u Państwa pracownika powstaje przychód ze stosunku pracy w momencie dokonania wymiany punktów, natomiast u Państwa współpracownika powstaje przychód z działalności wykonywanej osobiście na wybrane przez nich świadczenie dostępne w ramach Programu Kafeteryjnego.

Wówczas na Państwu ciążą, z powyższego tytułu obowiązki płatnika wynikające z art. 32 ust. 1 oraz art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, Państwa stanowisko należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Państwa orzeczeń sądów administracyjnych oraz interpretacji indywidualnych organu podatkowego należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące oraz nie mają zastosowania w rozpatrywanej sprawie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• ­ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• ­ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• ­ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• ­ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• ­ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.