Interpretacja indywidualna z dnia 17 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.846.2025.2.AK

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 października 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 4 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 22 listopada 2025 r. (wpływ 27 listopada 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Bank oraz Pani – S.K. wraz z małżonkiem (Klient) zawarli Umowę nr (…) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (…) waloryzowany kursem CHF (dalej jako „Umowa”), na której podstawie Bank wypłacił Klientowi kwotę (...) PLN, co stanowiło równowartość (...) CHF.

Klient zawał ugodę z Bankiem na mocy, której:

1. Strony potwierdzają, że Klientowi przysługują następujące roszczenia w stosunku do Banku wynikające ze świadczeń spełnionych w wykonaniu Umowy:

- (...) PLN tytułem rat kapitałowo odsetkowych;

- (...) PLN tytułem Ubezpieczenia Niskiego Wkładu Własnego;

- (...) PLN tytułem składek na poczet ubezpieczenia;

- (...) PLN tytułem opłaty i prowizje związanej z kredytem;

- (...) PLN tytułem ustalonych przez Strony części odsetek ustawowych za opóźnienie wyliczonych za okres od dnia wpływu pozwu do Banku (tj. 13 lipca 2020 r.) do dnia 13 maja 2025 r.;

tym samym Klientowi przysługują w stosunku do Banku roszczenia o zapłatę w wysokości (…) PLN, (dalej jako „Roszczenie Klienta”);

2. Strony potwierdzają, iż w związku z wykonaniem Umowy (wypłatą kapitału kredytu), Bankowi przysługuje w stosunku do Klienta roszczenie o zapłatę (…) PLN, (dalej jako „Roszczenie Banku”).

3. Strony niniejszym dokonują potrącenia Roszczenia Klienta w wysokości (…) PLN z Roszczeniem Banku w wysokości (…) PLN, wobec czego wierzytelność te umarzają się nawzajem do wysokości niższej z tych wierzytelności, a więc do wysokości (…) PLN.

4. Na skutek dokonanego potrącenia, Bank zobowiązany jest do zapłaty na rzecz Klienta pozostałej kwoty przysługującego mu roszczenia, tj. (…) PLN.

5. Bank dodatkowo w ramach Ugody zobowiązuje się dokonać zwrotu na rzecz Klienta kosztów zastępstwa procesowego w kwocie (…) PLN (175 % stawki minimalnej), która to kwota nie przekracza maksymalnych kosztów zastępstwa procesowego możliwych do zasądzenia na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2023 poz. 1935 tj. z dnia 20 września 2023 r.).

Wskazana kwota stanowi górną granicę odpowiedzialności Banku i wyczerpuje w całości roszczenia Klienta z tego tytułu.

Obecnie od 20 lat mieszka Pani i pracuje w Wielkiej Brytanii, nie otrzymuje Pani z Polski żadnych dochodów oraz nie rozlicza się w Polsce. Kredyt został zawarty na własne cele mieszkaniowe.

Kredyt był zawarty we wspólności majątkowej, po połowie przez każdego z małżonków.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że sytuacja dotyczy stanu obecnego, ugoda została już podpisana, stronami umowy jest Pani oraz W.S. (mąż) i (…).

W wyniku zawarcia ugody nie doszło do unieważnienia umowy kredytowej, o której mowa we wniosku. Kredyt został spłacony i zamknięty dnia 22 września 2020 r. oraz nastąpiło wykreślenie hipoteki.

W ramach ugody nie doszło do zmiany waluty zadłużenia.

Przysługująca kwota (…) PLN, o której mowa we wniosku stanowi środki pieniężne w kwocie uprzednio spłaconej przez Panią i Pani męża kredytu, z uwzględnieniem wartości udostępnionego kredytu oraz stanowi zwrot środków, które zostały wpłacone przez Panią i Pani męża do Banku tytułem spłaty kapitału, odsetek (rat kapitałowo-odsetkowych) i innych opłat związanych z kredytem, a które w wyniku ponownego przeliczenia zobowiązań kredytowych według kursu waluty przyjętego w ugodzie stały się nienależne bankowi.

Kwota (…) PLN, stanowiąca zwrot kosztów zastępstwa procesowego, które Bank zwrócił, jest równa kwocie poniesionych opłat i nie przewyższa faktycznie poniesionych przez Panią i Pani męża wydatków z tego tytułu.

W ramach ugody nie doszło do umorzenia przez Bank wierzytelności, wszelkie wierzytelności zostały spłacone przed podpisaniem ugody.

Pytanie

Czy na mocy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 roku, które reguluje kwestie zwolnienia z podatku dochodowego od niektórych przychodów związanych z kredytami hipotecznymi udzielonymi na cele mieszkaniowe przysługuje Pani zwolnienie od podatku w związku z podpisaną ugodą?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, osoba fizyczna nie będąca rezydentem podatkowym w Polsce (czyli osoba, która: nie ma miejsca zamieszkania w Polsce, nie przebywa tu ponad 183 dni w roku, nie posiada w Polsce ośrodka interesów życiowych lub gospodarczych), jest nierezydentem i podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Oznacza to, że podlega opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów osiągniętych na terytorium RP.

Jeśli nierezydent:

-zawiera ugodę z polskim bankiem,

-i dochodzi do umorzenia części zobowiązania lub uzyskania innych korzyści majątkowych, to dochód ten powstaje na terytorium Polski.

Jednak na mocy rozporządzenia Ministra Finansów z marca 2022 roku (Dz.U. 2022, poz. 639) ma Pani możliwość skorzystania z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego oraz od świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

Należy zauważyć, że wszelkie warunki z rozporządzenia do zwolnienia zostały spełnione. Na mocy podpisanej ugody:

-nie uzyskano dodatkowej korzyści finansowej, którą Bank wypłacił poza zwrotem nadpłaty lub umorzeniem zadłużenia;

-nie doszło do renegocjacji ustaleń z bankiem.

Ponadto kwota (…) PLN, będzie kwotą zwolnioną z opodatkowania, gdyż jest to zwrot poniesionych kosztów, a nie wartość przysposobienia majątkowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

· dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz

· dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).

W myśl art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:

· pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;

· pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Jak stanowi art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, zauważyć należy, że umowa ta może być zawarta wyłącznie w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że z ustępstwem mamy do czynienia, gdy ktoś rezygnuje z jakiegoś warunku, wymagania, zmniejsza swoje żądania czy też odstępuje od nich. Ustępstwa mogą polegać m.in. na zrzeczeniu się uprawnień czy też zarzutów, zaciąganiu zobowiązań, obniżeniu świadczenia itp.

Zarówno w doktrynie jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody. W doktrynie prezentowany jest również pogląd, zgodnie z którym kauzalność ugody przejawia się w określeniu zarzutów, którymi mogą się posłużyć strony po zawarciu ugody. Tak więc ugoda jest czynnością, realizowaną w drodze wzajemnych ustępstw stron, zmierzającą do uchylenia niepewności co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnienia ich wykonania albo uchylenia sporu istniejącego lub mogącego powstać.

Z kolei instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

Pani wątpliwości dotyczą m.in. skutków podatkowych związanych z wypłatą przez Bank na Pani rzecz w ramach zawartej ugody z Bankiem kwoty w wysokości (…) PLN.

Wskazała Pani w sprawie, że: Kwota (…) PLN, o której mowa we wniosku stanowi środki pieniężne w kwocie uprzednio spłaconej przez Panią i Pani męża kredytu, z uwzględnieniem wartości udostępnionego kredytu oraz stanowi zwrot środków, które zostały wpłacone przez Panią i męża do banku tytułem spłaty kapitału, odsetek (rat kapitałowo-odsetkowych) i innych opłat związanych z kredytem, a które w wyniku ponownego przeliczenia zobowiązań kredytowych według kursu waluty przyjętego w ugodzie stały się nienależne bankowi (…).

Wobec powyższego, skoro kwota którą Bank wypłacił na Pani rzecz w ramach zawartej ugody, stanowi zwrot środków pieniężnych, które zostały przez Panią i Pani męża wpłacone w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych i innych opłat związanych z kredytem, a które okazały się nienależne Bankowi, to otrzymanie tej kwoty nie powoduje po Pani stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego. Czynność ta nie spowodowała uzyskania przez Panią przysporzenia majątkowego, wzrostu Pani majątku.

Zatem, uzyskane w ramach ugody ww. środki pieniężne nie są Pani przychodem w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanym do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, nie ma Pani obowiązku rozliczenia tych środków pieniężnych dla celów podatkowych.

Skoro więc – zgodnie z tym co wywiedziono wcześniej – nie doszło po Pani stronie do powstania przychodu w związku z wypłatą ww. kwoty przez Bank, tym samym nie znajdzie w tym przypadku zastosowanie zaniechania poboru podatku na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1672 ze zm.).

Przechodząc natomiast do kwestii zwrotu na Pani rzecz kosztów zastępstwa procesowego, wskazuję, że stosownie do art. 98 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 ze zm.):

Z kolei w myśl art. 98 § 3 tej ustawy:

Zgodnie z art. 98 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego:

Jak wynika z powyższych przepisów, koszty procesu (w tym zastępstwa procesowego) mają charakter zwrotu wydatków poniesionych przez stronę.

Wskazała Pani, że kwota (…) PLN, stanowiąca zwrot kosztów zastępstwa procesowego, które Bank zwrócił, jest równa kwocie poniesionych opłat i nie przewyższa faktycznie poniesionych przez Panią i Pani męża wydatków z tego tytułu.

Zatem, zwrot przez Bank na Pani rzecz kosztów zastępstwa procesowego, w ramach zawartej Ugody - nie spowoduje powstania po Pani stronie przychodu, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT.

W konsekwencji, zwrócone ww. koszty zastępstwa procesowego nie będą stanowiły dla Pani przysporzenia i nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w związku z dokonanym zwrotem kosztów postępowania sądowego nie nastąpi realne przysporzenie majątkowe. Kwota ta będzie stanowiła jedynie zwrot poniesionych wcześniej przez Panią wydatków - nie będzie więc dochodem podlegającym opodatkowaniu. Dla celów podatkowych otrzymana ww. kwota tytułem kosztów zastępstwa procesowego będzie obojętne podatkowo.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzam, że zwrot na Pani rzecz kosztów zastępstwa procesowego w kwocie (…) zł w ramach zawartej z Bankiem ugody, nie spowoduje powstania po Pani stronie przychodu, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego w związku z otrzymaną od Banku w ramach ugody ww. kwotą.

W konsekwencji w tym przypadku również nie znajdzie zastosowanie zaniechania poboru podatku na podstawie ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

Z uwagi na powyższe Pani stanowisko w sprawie uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.