Interpretacja indywidualna z dnia 22 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4015.175.2025.3.MM; 0114-KDIP3-1.4011.879.2025.3.EC

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn oraz w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych obdarowania pracowników i współpracowników prezentami.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą prawną działającą w formie Spółki akcyjnej, mającą siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca jest również zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zatrudnia pracowników i jest pracodawcą w rozumieniu ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Wnioskodawca również współpracuje z osobami fizycznymi (współpracownikami) na podstawie zawartych umów zlecenie. W związku z wypłatą wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych pracowników oraz na rzecz współpracowników, Wnioskodawca występuje w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w ustawie o PIT.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca przekazuje oraz zamierza przekazywać prezenty (upominki) pracownikom świadczącym pracę na podstawie umowy o pracę oraz współpracownikom wykonującym obowiązki na podstawie umowy zlecenie w następujących sytuacjach:

-z okazji świąt np. Boże Narodzenie, Wielkanoc, Dzień Kobiet etc.;

-z okazji urodzenia się dziecka pracownika lub współpracownika;

-z okazji osiągnięcia w danym roku wieloletniego stażu pracy w firmie taki jak np.: 5, 10, 15 lat ect;

-z okazji przejścia na emeryturę.

Prezenty stanowią i będą stanowić świadczenia rzeczowe, w szczególności: różnego rodzaju upominki rzeczowe jak np. walizki, plecaki, kubki, długopisy, art. spożywcze, książki, zabawki, elementy wyprawki dla dziecka, gadżety, karty podarunkowe, bony lub vouchery na towary lub usługi etc. Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości rzeczowe prezenty okolicznościowe mogą mieć również inną postać (związaną z okolicznością ich wręczenia).

Prezenty są i będą finansowane ze środków obrotowych Wnioskodawcy. Wartość przekazanych prezentów zwykle oscyluje w granicach od kilkudziesięciu do kilkuset złotych. Zajmowane stanowisko oraz zakres obowiązków nie ma i nie będzie miało wpływu na wartość prezentu. Prezent jest i będzie formą gratulacji i podziękowania dla pracownika i współpracownika oraz ma i będzie miał na celu budowanie i podtrzymywanie dobrych relacji. Przekazywanie prezentu odbywać się będzie na przykład w ramach uroczystych spotkań mających na celu uhonorowanie obdarowanych i sprawienie im przyjemności. Wraz z przedmiotem przekazywane będą oficjalne podziękowania lub życzenia (w zależności od okoliczności) Wnioskodawcy dla poszczególnych obdarowanych.

Podkreślić należy, że prezenty nie stanowią i nie będą stanowiły dla pracowników i współpracowników dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę. Przekazanie prezentów nie zależy i nie będzie zależało od osiąganych w pracy wyników, ocen rocznych czy wskaźników absencji.

Przekazywane prezenty nie są i nie będą elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązany jest Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o pracę, umowy zlecenie regulaminu czy uchwały. Jest to zatem dobrowolne świadczenie ze strony Wnioskodawcy, do którego nie jest zobowiązany na podstawie zapisów umownych lub postanowień uchwały. Pracownik i współpracownik nie może i nie będzie mógł dochodzić wydania prezentu na podstawie żadnego stosunku prawnego ani roszczenia, ponieważ wręczanie prezentów nie jest uregulowane pisemnie w obowiązujących przepisach wewnątrzzakładowych, uchwałach oraz w umowach o pracę i umowach zlecenie. Celem Wnioskodawcy jest sprawienie pracownikom i współpracownikom przyjemności, a prezenty stanowią formę gratulacji, docenienia, uhonorowania danej osoby z okazji święta czy okoliczności. Przekazanie prezentu nie ma związku z wykonywaną przez pracowników i współpracowników pracą, czy jej rezultatami. Pracownik i współpracownik również w żaden sposób nie będzie zobowiązany przez Wnioskodawcę ani do przyjęcia prezentu, ani do jego późniejszej realizacji. Gdyby pracownicy i współpracownicy nie otrzymali od Wnioskodawcy prezentu prawdopodobieństwo, że sami kupiliby określony prezent rzeczowy jest znikome.

Pytania

1)Czy przekazane pracownikom i współpracownikom prezenty okolicznościowe będą stanowiły darowiznę, która nie stanowi przychodu w rozumieniu podatku dochodowego od osób fizycznych i w związku z tym na Wnioskodawcy nie będzie spoczywał obowiązek płatnika związany z obliczeniem i pobraniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?

2)W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy na pytanie nr 1 za prawidłowe, czy w przypadku otrzymania darowizny od zbywcy będącego pracodawcą/zleceniodawcą będącego osobą prawną, nie przekraczającej kwoty, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, na dzień składania wniosku wynoszącej 5.733,00 złotych z uwzględnieniem art. 9 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn na pracowniku i współpracowniku nie ciąży obowiązek podatkowy ani obowiązek zgłoszeniowy w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1. Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w stanie faktycznym przekazanie prezentów okolicznościowych dla pracowników oraz współpracowników stanowi darowiznę, która nie stanowi przychodu w rozumieniu podatku dochodowego od osób fizycznych i w związku z tym na Wnioskodawcy nie będzie spoczywał obowiązek płatnika związany z obliczeniem i pobraniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawcy w związku z przekazaniem darowizny opisanej w stanie faktycznym pracownikom lub współpracownikom, której wartość nie przekracza kwoty, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 na dzień składania wniosku wynoszącej 5.733,00, z uwzględnieniem art. 9 ust. 2 oraz art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, na pracowniku i współpracowniku nie ciąży obowiązek podatkowy ani obowiązek zgłoszeniowy w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami są natomiast otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika i współpracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy (art. 12 ust. 2 ustawy o PIT). Na mocy art. 12 ust. 3 ustawy o PIT wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Na podstawie art. 13 pkt 8 ustawy o PIT, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a)osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b)właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,

c)przedsiębiorstwa w spadku - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Artykuł 32 ust. 1 przywołanej ustawy przewiduje, że zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane, jako płatnicy, obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w ustawie o PIT, w art. 2, przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie w ust. 1 pkt 3 wskazane zostały przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Na mocy art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy. Umowa darowizny zdefiniowana została w art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, w myśl którego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Natomiast w świetle art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Z analizy powyższych regulacji wynika, że nieodpłatne przekazanie (wręczenie upominków/prezentów) pracownikom lub współpracownikom podlega: opodatkowaniu PIT w przypadku uznania, że stanowi element wynagrodzenia za pracę lub opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn w sytuacji uznania takiego przekazania za darowiznę na rzecz pracownika lub współpracownika. Zacytowane przepisy dotyczą bowiem podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny (natomiast uznany zostaje za przychód ze stosunku pracy lub przychód z działalności wykonywanej osobiście) lub podatników osiągających dochód (przychód) podlegający opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Rolą analizowanej regulacji jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. Przy czym zaznaczyć należy, że wyłączeniu temu podlega jedynie nabycie na podstawie jednego z tytułów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które faktycznie miało miejsce.

W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, wartość wręczanych pracownikom i współpracownikom przez Wnioskodawcę prezentów okolicznościowych wymienionych w opisie stanu faktycznego, nie stanowi dla nich odpowiednio przychodu ze stosunku pracy lub przychodu z działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu ustawy o PIT. Z uwagi na powyższe na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika związane z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy o PIT.

Prezenty przekazywane pracownikom i współpracownikom z okazji wymienionych powyżej, nie mogą stanowić nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy oraz z działalności wykonywanej osobiście ze względu na charakter czynności mającej na celu nieekwiwalentne i jednostronne obdarowanie pracowników i współpracowników, ze względu na wystąpienie określonych okoliczności. Prezenty przekazywane pracownikom i współpracownikom przez Wnioskodawcę jako forma gratulacji, podziękowania lub uhonorowania pracownika czy współpracownika z okazji istotnego dla niego dnia, a nie forma dodatkowej gratyfikacji za rezultaty pracy, stanowią darowiznę, a nie przychód ze stosunku pracy czy z działalności wykonywanej osobiście.

Przedmiot darowizny nie będzie stanowił dodatkowego wynagrodzenia dla pracownika i współpracownika za wykonywane obowiązki. Pracownicy i współpracownicy nie oczekują też tego rodzaju świadczeń od Wnioskodawcy w związku z ich zatrudnieniem. Darowizna jest formą gratulacji bądź podziękowań podejmowaną z inicjatywy Wnioskodawcy. Ewentualny dodatkowy efekt motywacyjny, który może wystąpić w związku z darowizną, choć pożądany, nie jest głównym celem Wnioskodawcy. Nie będzie wiązało się również z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony pracownika lub współpracownika (nie byli, ani nie będą do takowego zobowiązani, ani nie będzie ono przedmiotem żadnych oczekiwań ze strony Wnioskodawcy), a przekazanie pracownikom i współpracownikom prezentów będzie wynikało jedynie z dobrej woli Wnioskodawcy, nie zaś z jakichkolwiek, mających w szczególności źródło w obowiązujących u Wnioskodawcy regulaminach, ciążących na nim obowiązków. Jak wskazano powyżej, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy darowizny, będące przedmiotem wniosku będą podlegać opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku od spadków i darowizn a na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca zwraca dodatkowo uwagę, iż zaprezentowane przez niego stanowisko jest zgodne z aktualną linią orzeczniczą organów podatkowych. Powyżej zaprezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w:

-interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 września 2025 r. o sygn. 0115-KDIT1.4011.601.2025.1.JG

-interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 sierpnia 2025 r. o sygn. 0112-KDWL.4011.72.2025.1.WS

-interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 czerwca 2025 r. o sygn. 0112-KDWL.4011.61.2025.1.JK

-interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 lutego 2024 r. o sygn. 0112-KDIL2-1.4011.39.2024.2.DJ

-interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 lutego 2023 r. o sygn. 0114-KDIP3-2.4011.16.2023.1.JM

-interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 sierpnia 2023 r. o sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.501.1.2023.1.AKU

W kontekście zagadnienia nieodpłatnych świadczeń z tytułu stosunku pracy, Wnioskodawca również wskazuje na treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. Trybunał Konstytucyjny stwierdził bowiem jednoznacznie, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy o PIT. Zgodnie z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego należy odróżnić: świadczenia na rzecz pracownika będące wynagrodzeniem za świadczoną przez niego pracę (opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych) od świadczenia na rzecz pracownika w celu jego uhonorowania, pogratulowania - niemającego związku z wykonywanymi obowiązkami, niestanowiącego formy odpłatności za wykonywaną pracę (podlegającego opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn).

Reasumując zdaniem Wnioskodawcy, przysporzenie majątkowe po stronie pracownika i współpracownika wynikające z otrzymanej darowizny (opisanej szczegółowo w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku), spełnia wszystkie przesłanki opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn na mocy przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zatem, z przedmiotowego tytułu na Wnioskodawcy jako płatniku, nie ciążył będzie obowiązek pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy. Natomiast zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy, przy nabyciu w drodze darowizny obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn przy nabyciu w drodze darowizny, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw (...). Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych zgodnie z art. 8 ust. 3 wskazanej ustawy, określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Przy obliczeniu podatku ma także zastosowanie zasada kumulacji nabytych od tej samej osoby wartości rzeczy i praw majątkowych w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, oraz odliczenia kwoty wolnej od podatku (art. 9 ust. 2 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej na dzień złożenia wniosku kwoty 5.733,00 złotych - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ww. ustawy, wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. W myśl art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 3 tejże ustawy, do III grupy podatkowej zalicza się innych nabywców a zatem również pracownika lub współpracownika obdarowanego przez pracodawcę/zleceniodawcę będącego osobą prawną. Przekazane darowizny pracownikom oraz współpracownikom co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn ale pracownicy oraz współpracownicy nie będą zobowiązani do uiszczenia podatku od spadków i darowizn z tytułu otrzymanych darowizn, gdy suma wszystkich kwot otrzymanych łącznie od tego samego pracodawcy/zleceniodawcy nie przekroczy kwoty wolnej od podatku określonej dla osób z III grupy podatkowej, w art. 9 ust. 1 pkt 3 z uwzględnieniem art. 9 ust. 2 oraz art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. na dzień złożenia wniosku kwoty 5.733,00 zł. W przedstawionym stanie faktycznym, do momentu przekroczenia wskazanej kwoty pracownicy oraz współpracownicy nie będą zobowiązani do składania zeznań podatkowych w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1837 ze zm.):

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.):

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

W myśl art. 890 § 1 ww. ustawy:

Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują zatem szczególną formę dla umowy darowizny; umowa taka – pod rygorem nieważności powinna zostać sporządzona w formie aktu notarialnego. Niezachowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy tylko wówczas, gdy darowizna została spełniona.

Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści art. 889 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że w ramach prowadzonej działalności przekazują Państwo oraz zamierzacie przekazywać prezenty (upominki) pracownikom świadczącym pracę na podstawie umowy o pracę oraz współpracownikom wykonującym obowiązki na podstawie umowy zlecenie w następujących sytuacjach:

-z okazji świąt np. Boże Narodzenie, Wielkanoc, Dzień Kobiet etc.;

-z okazji urodzenia się dziecka pracownika lub współpracownika;

-z okazji osiągnięcia w danym roku wieloletniego stażu pracy w firmie taki jak np.: 5,10, 15 lat ect;

-z okazji przejścia na emeryturę.

Prezenty są i będą finansowane ze środków obrotowych. Wartość przekazanych prezentów zwykle oscyluje w granicach od kilkudziesięciu do kilkuset złotych. Prezenty nie stanowią i nie będą stanowiły dla pracowników i współpracowników dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę. Przekazanie prezentów nie zależy i nie będzie zależało od osiąganych w pracy wyników, ocen rocznych czy wskaźników absencji. Przekazywane prezenty nie są i nie będą elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego jesteście Państwo zobowiązani na podstawie zawartej umowy o pracę, umowy zlecenie regulaminu czy uchwały. Jest to zatem dobrowolne świadczenie z Państwa strony, do którego nie jesteście zobowiązani na podstawie zapisów umownych lub postanowień uchwały.

Z opisu wynika zatem, że ww. prezenty są i będą przekazywane pracownikom i współpracownikom tytułem darowizny.

Podatkiem od spadków i darowizn objęte są nabycia tytułem darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotną cechą darowizny jest nieodpłatny charakter świadczeń oraz nieekwiwalentność nabycia. Darowizna jest świadczeniem na rzecz obdarowanego pod tytułem darmym i dobrowolnym, przy czym nie wynika ani z żadnego stosunku zobowiązaniowego, ani też z ustawy.

Mając na uwadze powyższe informacje, należy stwierdzić, że przekazywane pracownikom i współpracownikom prezenty, które nie będą dodatkową formą gratyfikacji za wykonaną pracę, co do zasady będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W myśl natomiast art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy z tytułu przekazania prezentów będzie zatem ciążył na pracownikach i współpracownikach czyli na obdarowanych.

Przechodząc na grunt ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) należy wyjaśnić, że podstawową zasadą obowiązującą w jej przepisach jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są m. in.:

Jak natomiast stanowi art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Zgodnie z treścią art. 13 pkt 8 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 32 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W realiach opisanej przez Państwa sprawy prezenty są i będą przekazywane Pracownikom oraz Zleceniobiorcom tytułem darowizny i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zatem, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,nie będą one stanowić przychodu dla Państwa Pracowników w rozumieniu art. 12 ust. 1 powyższej ustawy (w odniesieniu do osób zatrudnionych na umowę o pracę) oraz w rozumieniu art. 13 (w odniesieniu do osób zatrudnionych na podstawie umów zlecenia).

Z uwagi na powyższe w związku z przekazywaniem Pracownikom i Zleceniobiorcom prezentów nie będą ciążyły na Państwu obowiązki płatnika związane z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Dlatego należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że przekazanie prezentów okolicznościowych dla pracowników oraz współpracowników stanowi darowiznę, która nie stanowi przychodu w rozumieniu podatku dochodowego od osób fizycznych i w związku z tym na Państwu nie będzie spoczywał obowiązek płatnika związany z obliczeniem i pobraniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Interpretacja ta została wydana dla Państwa i w Państwa indywidualnej sprawie zgodnie z dyspozycją art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Pracownicy i współpracownicy chcący uzyskać interpretację indywidualną w zakresie skutków podatkowych otrzymania prezentów, winni wystąpić z odrębnymi wnioskami i uiścić stosowną opłatę.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłegoi zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.