Interpretacja indywidualna z dnia 12 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.843.2025.2.MN

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 19 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 28 października 2025 r. (wpływ 30 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani osobą fizyczną podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Pozostawała Pani w związku niesformalizowanym z A.

W 2003 roku Z. zakupił mieszkanie A (położone w Polsce) na kredyt denominowany w CHF (dalej, kredyt I). Od strony formalnoprawnej mieszkanie A było nabyte jako spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W roku 2006 aneksem Kredyt I został powiększony o dodatkową wartość - przeznaczoną na cele konsumpcyjne kredytobiorców. Kredyt I został zaciągnięty przez Z. oraz Panią. Państwa odpowiedzialność za spłatę kredytu była solidarna (równa, nieograniczona). Mieszkanie A zostało jednak zakupione wyłącznie przez A. - który stał się wyłącznym właścicielem mieszkania ( spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego). Kredyt I był spłacany przez Panią (poprzez przelewy bankowe). Z. oraz Pani nie jesteście spokrewnieni i nie pozostawaliście w związku małżeńskim, ale mieszkaliście razem w mieszkaniu A. W 2006 roku została Pani współwłaścicielem mieszkania A na podstawie umowy w formie aktu notarialnego (ponieważ spłaty Kredytu I zostały dokonane przez Panią, Z. tytułem zwolnienia się z długu względem Pani przeniósł na Panią udział we własności mieszkania A).

W 2008 roku zaciągnęła Pani kredyt denominowany w CHF (kredyt II) w celu spłacenia w całości kredytu I i odkupienia połowy mieszkania A należącego do Z. w wyniku czego stała się Pani w 100% właścicielem mieszkania A. Umowa kredytu II definiowała cel kredytu w następujący sposób: „zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego na rynku wtórnym, refinansowanie kredytu hipotecznego oraz pokrycie kosztów okołokredytowych”. W 2008 roku zawarła Pani związek małżeński z B. Po zawarciu związku małżeńskiego mieszkanie A pozostawało Pani własnością. W 2014 roku kredyt II został częściowo nadpłacony [została spłacona kwota wyższa niż wynikało to z należnych rat, ale nadal pozostało saldo kredytu do spłaty w kolejnych latach]. W tym samym roku do umowy kredytu II przystąpił małżonek B, stając się kredytobiorcą. Jednocześnie hipoteka zabezpieczająca kredyt II została przeniesiona z mieszkania A na mieszkanie B, którego właścicielami są rodzice małżonka B. W 2014 roku mieszkanie A zostało sprzedane (przez Panią), a za uzyskaną gotówkę oraz inne środki Pani i B zakupili ze środków własnych, bez kredytu wspólnie mieszkanie C. W 2022 roku kredyt II zabezpieczony hipoteką na mieszkaniu B został całkowicie spłacony przez Panią i Pani małżonka.

W roku 2024 Pani i B wystąpiliście z pozwem przeciwko bankowi o unieważnienie kredytu II. Oba kredyty (I i II) zostały udzielone przez banki działające w Polsce na podstawie przepisów Prawa bankowego. Mieszkała Pani w mieszkaniu A do 2008 roku. Od 2008 roku do sprzedaży w 2014 roku mieszkanie A było wynajmowane (z przerwami). W 2006 roku Pani małżonek zakupił mieszkanie D na kredyt denominowany w CHF (kredyt III). Od 2008 do 2012 roku Pani i B mieszkaliście w mieszkaniu D. W okresie 2012 - 2015 Pani i B mieszkaliście w mieszkaniach wynajmowanych. Od 2015 roku Pani i Y mieszkaliście w mieszkaniu C. Mieszkanie D jest wynajmowane od 2012 roku. W 2025 roku sąd wydał wyrok unieważniający umowę kredytową na mieszkanie D (kredyt III).

Obecnie Pani oraz B prowadzicie negocjacje w sprawie zawarcia z Bankiem ugody dotyczącej kredytu II.

Zgodnie z jej przewidywaną treścią:

Przedmiot Ugody

1. Bank zobowiązuje się do częściowego zwrotu rat kapitałowo-odsetkowych na rzecz Kredytobiorcy w kwocie X zł.

2. Zwrot kwoty wskazanej w ust. 1 powyżej nastąpi przelewem na następujący rachunek bankowy: XYZ, prowadzony w walucie PLN, którego właścicielem jest: Pani, małżonek Y (dalej jako: „Rachunek Bankowy”) w terminie 7 dni od dnia zawarcia niniejszej Ugody. Kredytobiorca ma świadomość, że w przypadku rachunku prowadzonego w innej walucie niż waluta w jakiej środki, zgodnie z powyższymi ustaleniami będą zwracane, zwrócona kwota zostanie przewalutowana przez bank prowadzący wskazany rachunek.

3. Bank dokona na rzecz Kredytobiorcy zapłaty kwoty X zł tytułem zwrotu kosztów procesu w Postępowaniu z powództwa Kredytobiorcy.

4. Zapłata kwoty wskazanej w ust. 3 powyżej nastąpi w terminie do 7 dni kalendarzowych od daty zawarcia niniejszej Ugody przelewem na następujący rachunek bankowy: X, prowadzony w walucie PLN, którego właścicielem jest: Pani, małżonek Y.

5. Postanowienia ust. 3-4 powyżej wyczerpują wzajemne roszczenia Stron z tytułu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wynikających z Postępowania z powództwa Kredytobiorcy. Tym samym, Strony zobowiązują się, że nie będę domagać się od drugiej Strony zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, w Postępowaniu z powództwa Kredytobiorcy z zastrzeżeniem sytuacji, o której mowa w §3 ust. 7 poniżej.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Przedmiotem zapytania jest zwrot rat kapitałowo-odsetkowych kredytu II (posługując się nazewnictwem wniosku) oraz kosztów procesu. Ponieważ kredyt II w całości został spłacony, nie ma miejsca umorzenie zobowiązania obciążającego kredytobiorcę.

W wyniku ugody nie nastąpi przewalutowanie kredytu, a zatem kredyt nie zostanie rozliczony tak, jakby od początku był kredytem złotówkowym. Wniosek nie dotyczy planowanej ugody z bankiem o przewalutowanie kredytu. W wyniku ugody bank zwróci Pani środki pieniężne odpowiadające części kwoty uprzednio spłaconej (z uwzględnieniem wartości udostępnionego kredytu). Będzie to zwrot środków, które uprzednio zostały do banku wpłacone tytułem spłaty kapitału, odsetek i innych opłat związanych z kredytem. Kwota ugody nie wynika jednak z przewalutowania kredytu. Punktem wyjścia do negocjacji z bankiem (w celu zawarcia ugody) był pozew złożony przez kredytobiorców (Panią oraz Pani męża) przeciwko bankowi z żądaniem unieważnienia kredytu. Żądanie zwrotu zawarte w pozwie obejmowało różnicę pomiędzy płatnościami dokonanymi do banku, a sumą wypłaconego kapitału przez bank. Oszacowana w ugodzie kwota rat odsetkowo-kapitałowych do zwrotu będzie pochodzą wartości wyjściowej pozwu obniżonej w wyniki negocjacji stron.

W wyniku ugody bank zwróci Pani koszty procesu maksymalnie w kwocie, którą są Państwo zobowiązani zapłacić kancelarii jako wynagrodzenie za prowadzenie tej sprawy w sądzie.

Pytanie

Czy w opisanym przypadku zawarcie planowanej ugody z bankiem dotyczącej zwrotu kosztów procesowych oraz zwrotu rat kapitałowo-odsetkowych kredytu II, a następnie dokonanie przez bank zwrotu środków pieniężnych w kwocie uprzednio spłaconej (środków, które uprzednio zostały do banku wpłacone tytułem spłaty kapitału, odsetek i innych opłat związanych z kredytem) zrodzi po Pani stronie przychód objęty przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych (dochodów) przychodów związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 102)?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani opinii, w opisanym przypadku zawarcie planowanej ugody z bankiem dotyczącej zwrotu kosztów procesowych oraz zwrotu rat kapitałowo-odsetkowych kredytu II, a następnie dokonanie przez bank zwrotu środków pieniężnych w kwocie uprzednio spłaconej (środków, które uprzednio zostały do banku wpłacone tytułem spłaty kapitału, odsetek i innych opłat związanych z kredytem) zrodzi po Pani stronie przychód objęty przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 102).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

• dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz
• dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ogólne określenie „przychodów” zawiera art. 11 ust. 1 ww. ustawy. Stosownie do tego przepisu:

Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:

• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;
• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.

Źródła przychodów

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Wskazała Pani, że na podstawie ugody bank zwróci Pani środki, które uprzednio zostały do banku wpłacone tytułem spłaty kapitału, odsetek i innych opłat związanych z kredytemoraz koszty procesu.

Powzięła Pani wątpliwość, jakie będą dla Pani skutki podatkowe tego zwrotu.

Wypłata określonej kwoty

Ugoda – jako jeden z typów umów – regulowana jest przepisami Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 917 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, zauważyć należy, że umowa ta może być zawarta wyłącznie w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że z ustępstwem mamy do czynienia, gdy ktoś rezygnuje z jakiegoś warunku, wymagania, zmniejsza swoje żądania czy też odstępuje od nich. Ustępstwa mogą polegać m.in. na zrzeczeniu się uprawnień czy też zarzutów, zaciąganiu zobowiązań, obniżeniu świadczenia itp.

Zarówno w doktrynie jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody.

W doktrynie prezentowany jest również pogląd, zgodnie z którym kauzalność ugody przejawia się w określeniu zarzutów, którymi mogą się posłużyć strony po zawarciu ugody. Tak więc ugoda jest czynnością, realizowaną w drodze wzajemnych ustępstw stron, zmierzającą do uchylenia niepewności co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnienia ich wykonania albo uchylenia sporu istniejącego lub mogącego powstać.

Instytucja kredytu została natomiast uregulowana przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Pani skutki podatkowe z tytułu wypłaty określonej kwoty

Jak wynika z opisu sprawy, na podstawie zawartej ugody bank zwróci Pani środki pieniężne odpowiadające części kwoty uprzednio spłaconej (z uwzględnieniem wartości udostępnionego kredytu). Będzie to zwrot środków, które uprzednio zostały do banku wpłacone tytułem spłaty kapitału, odsetek i innych opłat związanych z kredytem.

W przypadku zwrotu uprzednio wpłaconych środków pieniężnych - taka operacja nie spełnia celu przychodu jakim jest zwiększenie majątku podatnika - ani poprzez zwiększenie aktywów ani poprzez zmniejszenie jego pasywów. Po stronie Kredytobiorcy nie dochodzi do powstania przysporzenia majątkowego, bowiem otrzymuje on z powrotem zwrot nadpłaconych środków, które wcześniej wpłacił tytułem spłaty zaciągniętego kredytu.

Taka wypłata będzie więc dla kredytobiorcy neutralna podatkowo – po jego stronie nie powstanie przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Skoro więc otrzyma Pani od banku taki zwrot, to otrzymana przez Panią kwota w ogóle nie będzie stanowiła przychodu. Tym samym – nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Skutki podatkowe zwrotu kosztów procesu

Zgodnie z art. 98 § 1 ustawy z 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 ze zm.):

Stosownie do art. 98 § 2 cytowanej ustawy:

Z kolei w myśl art. 98 § 3 tej ustawy:

Zgodnie z art. 98 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego:

W tym miejscu wyjaśniam, że zgodnie z przepisem art. 95 § 1 i 2 ustawy Kodeks cywilny:

Na podstawie art. 96 ww. ustawy:

W myśl art. 104 ustawy Kodeks postępowania cywilnego:

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 959 ze zm.):

W myśl natomiast art. 5 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Jak wynika z powyższych przepisów, koszty procesu (w tym zastępstwa) mają charakter zwrotu wydatków poniesionych przez powoda. Zwrot ten nie rodzi więc obowiązku podatkowego w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile kwota zasądzona tytułem zwrotu kosztów postępowania nie przewyższała faktycznie poniesionych przez powoda wydatków.

Z opisu sprawy wynika, że otrzyma Pani zwrot kosztów procesu maksymalnie w kwocie, jaka zostanie poniesiona jako wynagrodzenie dla kancelarii za prowadzenie sprawy w sądzie.

Skoro kwota zwrotu nie będzie przewyższać kosztów faktycznie przez Panią poniesionych, to zwrot ten nie będzie stanowić po Pani stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym powołane przez Panią Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe z 11 marca 2022 r. nie znajdzie zastosowania w Pani sprawie, ponieważ odnosi się ono do kwot umorzonych, a nie do kwot zwróconych/wypłaconych.

Ponadto, z tytułu zwróconych kwot nie uzyska Pani przychodu.

Zatem Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Skoro stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pani, to interpretacja wywołuje skutki podatkowe wyłącznie dla Pani.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.