Interpretacja indywidualna z dnia 22 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.572.2025.2.JP

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 październik 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 listopada 2025 r. (data wpływu).Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą X w zakresie usług informatycznych i konsultingowych dla klientów korzystających z oprogramowania (...).

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje prace o charakterze programistycznym i technicznym, obejmujące w szczególności:

−tworzenie i rozwój autorskich skryptów w językach (...),

−implementację rozwiązań w środowisku (...),

−budowę integracji z zewnętrznymi systemami przy użyciu (...),

−projektowanie oraz rozwój własnych modułów, automatyzacji i komponentów dla systemów (...),

−utrzymanie i modyfikację kodu źródłowego istniejących rozwiązań.

Efektem powyższych działań są programy komputerowe lub ich części (skrypty, moduły, biblioteki), które stanowią utwory w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca przenosi na swoich kontrahentów autorskie prawa majątkowe do wytworzonych utworów na wszelkich znanych polach eksploatacji, zgodnie z zawartymi umowami o współpracy. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę obejmuje również zapłatę za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów wytworzonych w ramach prowadzonej działalności. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję przychodów i kosztów związanych z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, umożliwiającą wyodrębnienie dochodu z danego prawa w rozumieniu art. 30cb ustawy o PIT.

Obecnie Wnioskodawca rozlicza się w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, jednak planuje przejście na podatek liniowy lub zasady ogólne, w celu skorzystania z preferencji IP Box. W przyszłości zamierza kontynuować działalność polegającą na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, które stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Wnioskodawca wskazuje, że wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych stanowi 100% wykonywanej działalności gospodarczej.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca przedstawia programy komputerowe, które zostały napisane w 2025 r. Wnioskodawca posiada kompletną dokumentację z lat poprzednich.

A.System (...)

Autorski program komputerowy, realizujący (...). Program obejmuje:

−moduły (...),

−warstwę (...),

−logikę (...),

−(...).

Program zapewnia (...).

Zakres prac: (...).

B.System (...).

Autorski program komputerowy, umożliwiający (...). Program obejmuje:

−(...).

Program dostosowuje (...).

Zakres prac: (...).

Program napisany w (...), z wykorzystaniem dedykowanego mikroserwisu w (...).

C.System (...).

Autorski program komputerowy, odpowiedzialny za (...). Program obejmuje:

−moduły (...),

−transformację (...),

−aktualizację (...),

−obsługę (...).

Program zapewnia (...).

Zakres prac: (...).

D.System (...).

Autorski program komputerowy zbudowany w oparciu o (...) oraz zestaw własnych modułów (...). Program realizuje m.in.:

−(...).

Cała logika została zaprojektowana i zaimplementowana przez Wnioskodawcę w postaci autorskich skryptów (...).

Zakres prac: (...).

E.System (...).

Autorski program komputerowy, obejmujący (...). Program realizuje (...), w tym:

−(...).

Program korzysta z (...).

Zakres prac: (...).

F.Pakiet autorskich projektów (...).

Autorski program komputerowy, obejmujący (...). Program składa się z powiązanych modułów (...) m.in.:

−zarządzanie (...),

−zarządzanie (...),

−zarządzanie (...),

−rejestrację i obsługę (...),

−automatyczne (...),

−ocenę (...).

Program składa się z wielu funkcjonalnie powiązanych komponentów, w tym:

−(...).

Każdy projekt (...) wchodzący w skład pakietu stanowi moduł jednego większego programu komputerowego. Całość została zaprojektowana i zaimplementowana przez Wnioskodawcę w sposób twórczy i systematyczny.

Zakres prac: (...).

G.Generyczny mikroserwis (...).

Autorski program komputerowy napisany w platformie (...), realizujący (...). Program obejmuje:

−(...).

Zakres prac: (...).

H.Aplikacja (...).

Autorski program komputerowy wykorzystujący (...). Celem programu jest (...). Program obejmuje:

−moduły (...),

−mechanizm (...),

−generowanie (...),

−interfejs (...),

−integrację (...).

Zakres prac: (...).

Efekty pracy Wnioskodawcy mają postać programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę. Wszystkie opisane elementy są wynikiem własnej działalności intelektualnej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca tworzy samodzielnie algorytmy wykorzystywane w programach komputerowych. Obejmują one m.in. logikę przetwarzania danych, warunki decyzyjne, walidacje, reguły synchronizacji, mechanizmy automatyzacji oraz inne elementy konieczne do działania aplikacji. Są to rozwiązania autorstwa Wnioskodawcy, opracowane przez Wnioskodawcę na potrzeby konkretnych funkcjonalności.

Efekty pracy Wnioskodawcy związane z rozwijaniem autorskich skryptów dotyczą wyłącznie własnych programów komputerowych Wnioskodawcy. Rozwój polega na dodawaniu nowych funkcjonalności, modułów i logiki działania do stworzonych przez Wnioskodawcę aplikacji – w odpowiedzi na potrzeby i problemy zgłaszane przez klienta. W praktyce aplikacje rzadko są statyczne. W miarę zmian procesów pojawiają się nowe wymagania, nowe obszary automatyzacji, a niektóre wcześniejsze mechanizmy przestają być aktualne. Reakcją na to jest twórcze projektowanie i implementowanie nowych rozwiązań. Nie jest to utrzymanie techniczne, lecz twórcza rozbudowa istniejących programów autorstwa Wnioskodawcy.

Użyte we wniosku pojęcie „rozwijam” odnosi się wyłącznie do twórczego rozbudowania własnych programów komputerowych Wnioskodawcy wskazanych wyżej. Wnioskodawca rozwija wyłącznie autorskie moduły i kod źródłowy, które działają w środowisku (...) lub komunikują się z nim przez API. W szczególności obejmuje to:

−dodawanie nowych funkcji i logiki (...),

−projektowanie nowych modułów i rozszerzeń,

−tworzenie nowych algorytmów procesowych, synchronizacyjnych i walidacyjnych,

−modyfikacje i refaktoryzacje kodu Wnioskodawcy ((...)),

−rozbudowę architektury integracji i workflow w odpowiedzi na nowe wymagania.

Wszystkie te działania dotyczą własnych programów komputerowych Wnioskodawcy i mają charakter twórczy.

W ramach tworzenia i rozwijania programów komputerowych Wnioskodawca stosuje narzędzia i koncepcje, które wcześniej nie występowały w jego praktyce gospodarczej.

W szczególności:

−(...) – pierwsze wykorzystanie środowiska (...);

−nowoczesne integracje (...) z systemami (...);

−autorskie algorytmy procesowe (m.in. (...));

−mikroserwisy (...);

−zaawansowane moduły (...);

−wykorzystanie (...);

−złożone modele (...).

Wprowadzenie tych narzędzi wymagało zaprojektowania od podstaw nowych modułów, algorytmów i architektury, co potwierdza twórczy charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę prac.

Programy komputerowe opisane we wniosku zostały wytworzone i rozwinięte przez Wnioskodawcę z wykorzystaniem technologii stosowanych w ekosystemie (...) oraz niezależnych mikroserwisów działających poza tym środowiskiem.

Technologie i języki programowania, które Wnioskodawca stosuje:

−(...)

Platformy i środowiska:

−(...).

Nowe narzędzia i koncepcje niewystępujące wcześniej w praktyce Wnioskodawcy:

−nowoczesne integracje (...),

−zaawansowane moduły (...),

−architektura oparta o mikroserwisy,

−zastosowanie modelu (...),

−złożone modele (...).

Wykorzystanie powyższych technologii wymagało zaprojektowania od podstaw nowych modułów, algorytmów i architektury, co nadaje działalności Wnioskodawcy wyraźnie twórczy charakter.

Wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe różnią się w sposób istotny od rozwiązań wcześniej stosowanych przez Wnioskodawcę oraz jego kontrahentów. Oryginalność wynika przede wszystkim z:

1)autorskiej logiki i nowych algorytmów, które wcześniej nie występowały w żadnym z systemów klienta ani w praktyce Wnioskodawcy, w tym m.in. (...);

2)zastosowania nowych technologii i architektury, takich jak (...);

3)funkcjonalności niedostępnych w standardzie (...), wdrożonych przez Wnioskodawcę za pomocą autorskich modułów frontendowych, walidatorów, komponentów UI i logiki procesowej; nie są to modyfikacje (...), lecz niezależne komponenty autorstwa Wnioskodawcy;

4)wprowadzenia nowych procesów i modeli działania, które wcześniej nie istniały u klienta, takich jak (...).

Programy te zostały zaprojektowane i zaimplementowane od podstaw, według własnych koncepcji Wnioskodawcy.

Oprogramowanie, które Wnioskodawca wytwarza lub rozwija, różni się od rozwiązań wcześniej funkcjonujących u kontrahenta dzięki zastosowaniu technologii i narzędzi, które wcześniej nie były tam wykorzystywane. W szczególności:

−nowoczesne integracje (...);

−(...), umożliwiający (...);

−autorskie algorytmy (...);

−zaawansowane moduły (...);

−mikroserwisy działające poza (...), pozwalające na (...);

−złożone modele (...).

Zastosowanie tych technologii spowodowało, że powstające rozwiązania mają funkcjonalności, których wcześniej u kontrahenta nie było, automatyzują procesy i zastępują przestarzałe mechanizmy.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia programów komputerowych jest prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany i metodyczny. Każdy projekt Wnioskodawca realizuje według wypracowanego przez lata procesu obejmującego określenie celu, przygotowanie planu prac, zaprojektowanie architektury oraz kolejnych etapów implementacji, testów i wdrożenia.

Wnioskodawca prowadzi prace w oparciu o przyjęte założenia funkcjonalne i harmonogram wykonania poszczególnych zadań. Ten schemat działania stosuje konsekwentnie we wszystkich projektach, co zapewnia systematyczność realizowanej działalności.

Na etapie rozpoczęcia każdego projektu Wnioskodawca określa cele obejmujące stworzenie nowego programu komputerowego lub twórczą rozbudowę istniejącego własnego rozwiązania – poprzez dodanie nowych funkcjonalności, automatyzację procesów, poprawę wydajności, integrację z dodatkowymi systemami albo zastąpienie przestarzałych mechanizmów nowoczesną komunikacją API. Cele są ustalane dla danego okresu realizacji projektu, zgodnie z potrzebami kontrahenta oraz zakresem planowanego rozwiązania. Źródłem finansowania wszystkich prac są wyłącznie środki z działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Nie korzysta on z finansowania zewnętrznego.

Cele, które sobie Wnioskodawca wyznaczał, były realizowane zgodnie z planem prac dla poszczególnych programów komputerowych opisanych wyżej. Obejmowały one m.in. stworzenie nowych modułów, automatyzację procesów, integracje z dodatkowymi systemami oraz zastąpienie przestarzałych mechanizmów nowoczesnymi rozwiązaniami API.

Wszystkie prace Wnioskodawca wykonywał samodzielnie, wykorzystując wyłącznie własne zasoby:

−zasoby ludzkie – praca programistyczna i projektowa Wnioskodawcy,

−zasoby rzeczowe – sprzęt komputerowy, środowiska testowe i narzędzia programistyczne,

−zasoby finansowe – środki pochodzące z działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie korzystał z zasobów zewnętrznych ani z żadnego dofinansowania.

Systematyczność działalności Wnioskodawcy polega na tym, że wszystkie prace związane z tworzeniem programów komputerowych realizowane są według stałego, powtarzalnego i uporządkowanego schematu: Wnioskodawca określa cele, przygotowuje plan prac, projektuje architekturę i logikę rozwiązania, a następnie wykonuje implementację, testy i wdrożenie. Na bieżąco monitoruje potrzeby użytkowników oraz zmiany procesowe i technologiczne, dzięki czemu prace nad programami prowadzi w sposób planowy i metodyczny. Zapewnia to ciągłość, uporządkowanie i systematyczność działań Wnioskodawcy.

Dla każdego programu komputerowego wymienionego wyżej Wnioskodawca przygotowuje roboczy harmonogram prac, obejmujący ustalenie zakresu, podział na etapy oraz kolejność realizacji zadań. Harmonogramy mają charakter techniczny i wewnętrzny, a ich celem jest uporządkowanie prac projektowych.

W praktyce wszystkie zaplanowane etapy – projektowe, implementacyjne, testowe i wdrożeniowe –są realizowane w ramach danego okresu prac. Harmonogramy są dostosowywane do bieżących potrzeb kontrahenta, jednak zawsze obejmują wykonanie określonych modułów i funkcjonalności w ramach tworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych (systemów integracyjnych, modułów workflow, aplikacji (...)).

Wnioskodawca nie sporządza formalnych, publikowanych harmonogramów – mają one wyłącznie charakter roboczy i służą organizacji pracy Wnioskodawcy. Ich charakter Wnioskodawca ocenia jako kompletny szkic wystarczający do sporządzenia pełnej dokumentacji projektowej z przeszłości i wydzielenia wszystkich elementów składowych procesu.

Przed rozpoczęciem realizacji każdego programu komputerowego Wnioskodawca dysponował wiedzą wynikającą z wykształcenia informatycznego oraz wieloletniego doświadczenia zawodowego w zakresie programowania, projektowania systemów i integracji (...). Korzysta na bieżąco z dokumentacji technicznej, specyfikacji (...) oraz obowiązujących standardów projektowych. Stałe samokształcenie, szkolenia i analiza nowych technologii zapewniają Wnioskodawcy zasób wiedzy niezbędny do tworzenia autorskich programów komputerowych.

W ramach działalności Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija wiedzę z zakresu programowania, projektowania architektury systemów, tworzenia algorytmów oraz integracji przy użyciu (...). Wnioskodawca pracuje również z modelowaniem danych, automatyzacją procesów i zagadnieniami bezpieczeństwa informacji. Dodatkowo Wnioskodawca rozwija umiejętności analizy wymagań, projektowania logiki biznesowej, testowania oraz wdrażania autorskich programów komputerowych.

Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe opierają się na rozwiązaniach wiedzowych i technicznych z zakresu inżynierii oprogramowania, w szczególności na projektowaniu architektury systemów, tworzeniu algorytmów, integracjach (...), modelowaniu danych i automatyzacji procesów. Od strony technologicznej Wnioskodawca korzysta z powszechnie stosowanych narzędzi i języków programistycznych, takich jak (...), a także standardów komunikacji (...). Rozwiązania te stanowią podstawę do tworzenia nowych, autorskich modułów i aplikacji oraz ich dalszej twórczej rozbudowy.

W zakresie objętym wnioskiem efekty pracy Wnioskodawcy, które określa jako programy komputerowe, powstają w wyniku własnej, indywidualnej działalności twórczej Wnioskodawcy. Mają oryginalny charakter, stanowią nowe, wcześniej nieistniejące rozwiązania i obejmują autorską logikę działania, samodzielnie napisany kod oraz decyzje projektowe opisane w stanie faktycznym.

Elementy o charakterze odtwórczym, konfiguracyjnym lub czysto technicznym nie są przez Wnioskodawcę traktowane jako programy komputerowe i nie są objęte wnioskiem.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca opisał, że tworzenie programów komputerowych obejmuje autorską logikę działania, samodzielnie napisany kod oraz indywidualne decyzje projektowe. Prace Wnioskodawcy nie polegają na wykonywaniu prostych, powtarzalnych czynności technicznych wymagających jedynie podstawowych umiejętności programistycznych – każdorazowo Wnioskodawca opracowuje własne rozwiązania dostosowane do konkretnego problemu.

Klienci nie przekazują Wnioskodawcy szczegółowych projektów ani instrukcji programistycznych do odtworzenia. Wnioskodawca otrzymuje jedynie ogólny cel biznesowy lub problem, natomiast architektura rozwiązania, logika działania, algorytmy, integracje oraz kod źródłowy są w całości autorskim opracowaniem Wnioskodawcy. Efekty jego pracy nie stanowią technicznej realizacji szczegółowego projektu klienta, lecz są wynikiem własnych decyzji projektowych i sposobu rozwiązania postawionego zadania.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że rezultaty jego pracy mają postać samodzielnie wytworzonych rozwiązań programistycznych – kodu źródłowego, modułów, skryptów, komponentów i aplikacji, które Wnioskodawca wykonuje od podstaw lub twórczo rozbudowuje. Wnioskodawca opisuje jedynie sposób powstawania tych rozwiązań oraz fakt, że wykonuje je samodzielnie i do momentu przeniesienia przysługują jemu prawa majątkowe wynikające z ich stworzenia.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że rezultaty jego pracy mają postać samodzielnie wytworzonych rozwiązań programistycznych – kodu źródłowego, modułów, skryptów i komponentów – tworzonych od podstaw lub twórczo rozbudowywanych własnych programów. Wnioskodawca opisuje jedynie sposób powstawania tych rozwiązań oraz fakt ich samodzielnego wykonania. Do momentu przeniesienia na kontrahenta Wnioskodawcy przysługują majątkowe prawa wynikające z ich stworzenia.

W ramach działalności Wnioskodawca tworzy samodzielnie rozwiązania programistyczne: kod źródłowy, moduły, skrypty i komponenty, które opracowuje od podstaw lub twórczo rozbudowuje. Wnioskodawca przenosi na kontrahentów autorskie prawa majątkowe wyłącznie do rezultatów pracy, które samodzielnie wykonał. Nie przenosi praw do elementów, które nie są jego autorstwa ani do oprogramowania podmiotów trzecich.

Zmiany, które Wnioskodawca wprowadza do tworzonych programów komputerowych, nie mają charakteru rutynowych ani okresowych aktualizacji technicznych. Rozwój polega na twórczym dodawaniu nowych funkcjonalności, modułów i logiki działania oraz na projektowaniu i implementacji nowych rozwiązań w odpowiedzi na pojawiające się potrzeby biznesowe. Prace te wymagają napisania nowego, autorskiego kodu i modyfikacji architektury, a nie wykonywania czynności o charakterze technicznym lub konserwacyjnym.

Tworzenie oprogramowania polega na samodzielnym zaprojektowaniu architektury, logiki działania, algorytmów oraz napisaniu kodu źródłowego składającego się na program komputerowy opisany we wniosku. Wnioskodawca pracuje indywidualnie – nie uczestniczy w zespołowym wytwarzaniu jednego systemu i nie tworzy fragmentów przygotowanych wspólnie z innymi osobami. Każdy moduł lub komponent, który powstaje w ramach działalności, stanowi własną koncepcję i implementację Wnioskodawcy od początku do końca rozwiązania. Rozwiązania Wnioskodawcy mogą komunikować się z innymi systemami poprzez interfejsy, jednak kod, który tworzy, jest odrębnym autorskim programem, a nie modyfikacją ani uzupełnieniem cudzego oprogramowania.

Wnioskodawca osiąga dochód wyłącznie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do efektów swojej własnej twórczej pracy – programów komputerowych oraz ich modułów, które samodzielnie projektuje i implementuje. Wnioskodawca nie uczestniczy we wspólnym wytwarzaniu jednego systemu z innymi osobami i nie jest członkiem zespołu programistycznego. Nie przenosi ani nie licencjonuje praw do oprogramowania stworzonego przez kogokolwiek innego. Wnioskodawca nie licencjonuje również programów tworzonych przez siebie. Wynagrodzenie Wnioskodawcy dotyczy wyłącznie rezultatów indywidualnego, autorskiego działania.

Wnioskodawca nie sprzedaje „części/fragmentów” w oderwaniu od programu. Osiąga dochód wyłącznie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do rezultatów swojej twórczej pracy, tj. programów komputerowych, które samodzielnie projektuje i implementuje. Poszczególne moduły lub komponenty powstają jako elementy tych programów.

Wnioskodawca nie pracuje w zespołach programistycznych i nie współtworzy jednego systemu z innymi osobami. Wszystkie opisane programy komputerowe powstają wyłącznie w wyniku prac Wnioskodawcy, dlatego kwestia współwłasności programu tworzonego przez zespół nie występuje.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych odbywa się zgodnie z wymogami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53. Postanowienia umów zapewniają skuteczne i zgodne z prawem przeniesienie praw majątkowych do rezultatów pracy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca będzie prowadził odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, w sposób umożliwiający wyodrębnienie przychodów, kosztów i dochodu dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W prowadzonej ewidencji Wnioskodawca będzie wyodrębniał każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, w sposób umożliwiający przypisanie do niego przychodów, kosztów oraz dochodu.

Ewidencja będzie prowadzona w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zgodnie z wymogami ustawy o PIT.

Wnioskodawca potwierdził, że w ewidencji będą wyodrębniane koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w sposób umożliwiający określenie kwalifikowanego dochodu dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pytanie

Czy w opisanym „stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym” Wnioskodawca ma prawo do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego (IP Box) wobec dochodu uzyskiwanego z przeniesienia autorskich praw majątkowych do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci programu komputerowego lub jego części, zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym „stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym” spełnia on wszystkie przesłanki określone w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawniające do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego (IP Box).

Wnioskodawca samodzielnie prowadzi działalność badawczo-rozwojową, polegającą na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programów komputerowych, które stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy.

Uzyskiwany dochód pochodzi z przeniesienia autorskich praw majątkowych do tych programów komputerowych. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów i dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. W konsekwencji, dochód osiągany z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych może być opodatkowany stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Artykuł 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych i konsultingowych dla klientów korzystających z oprogramowania (...). W ramach prowadzonej działalności wykonuje Pan prace o charakterze programistycznym i technicznym, obejmujące w szczególności: tworzenie i rozwój autorskich skryptów w językach (...), implementację rozwiązań w środowisku (...), budowę integracji z zewnętrznymi systemami przy użyciu (...), projektowanie oraz rozwój własnych modułów, automatyzacji i komponentów dla systemów (...), utrzymanie i modyfikację kodu źródłowego istniejących rozwiązań. Efektem powyższych działań są programy komputerowe lub ich części (skrypty, moduły, biblioteki), które stanowią utwory w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wskazał Pan programy komputerowe, napisane w 2025 r.:

·System (...) – autorski program komputerowy, realizujący (...);

·System (...) – autorski program komputerowy, umożliwiający (...);

·System (...) – autorski program komputerowy, odpowiedzialny za (...);

·System (...) – autorski program komputerowy zbudowany w oparciu o (...) oraz zestaw własnych (...);

·System (...) – autorski program komputerowy, obejmujący (...);

·Pakiet autorskich projektów (...) – autorski program komputerowy, obejmujący (...);

·Generyczny mikroserwis (...) – autorski program komputerowy (...);

·Aplikacja (...) – autorski program komputerowy (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową, dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że efekty Pana pracy mają postać programów komputerowych tworzonych samodzielnie. Wszystkie opisane elementy są wynikiem Pan własnej działalności intelektualnej. Samodzielnie tworzy Pan algorytmy wykorzystywane w programach komputerowych. Obejmują one m.in. logikę przetwarzania danych, warunki decyzyjne, walidacje, reguły synchronizacji, mechanizmy automatyzacji oraz inne elementy konieczne do działania aplikacji. Są to rozwiązania Pana autorstwa, opracowane na potrzeby konkretnych funkcjonalności.

Efekty Pana pracy związane z rozwijaniem autorskich skryptów dotyczą wyłącznie Pan własnych programów komputerowych. Rozwój polega na dodawaniu nowych funkcjonalności, modułów i logiki działania do stworzonych przez Pana aplikacji – w odpowiedzi na potrzeby i problemy zgłaszane przez klienta. W praktyce aplikacje rzadko są statyczne. W miarę zmian procesów pojawiają się nowe wymagania, nowe obszary automatyzacji, a niektóre wcześniejsze mechanizmy przestają być aktualne. Reakcją na to jest twórcze projektowanie i implementowanie nowych rozwiązań. Nie jest to utrzymanie techniczne, lecz twórcza rozbudowa istniejących programów Pana autorstwa.

Rozwija Pan wyłącznie swoje autorskie moduły i kod źródłowy, które działają w środowisku (...) lub komunikują się z nim przez (...). W szczególności obejmuje to:

−dodawanie nowych funkcji i (...)

−projektowanie nowych modułów i rozszerzeń,

−tworzenie nowych algorytmów (...),

−modyfikację i refaktoryzację kodu ((...)),

−rozbudowę architektury integracji i workflow w odpowiedzi na nowe wymagania.

Wszystkie te działania dotyczą Pana własnych programów komputerowych i mają charakter twórczy. W ramach tworzenia i rozwijania programów komputerowych stosuje Pan narzędzia i koncepcje, które wcześniej nie występowały w Pana praktyce gospodarczej. W szczególności:

-(...) – pierwsze wykorzystanie środowiska (...);

-nowoczesne integracje (...) z systemami (...);

-autorskie algorytmy procesowe (m.in. (...));

-mikroserwisy działające poza (...);

-zaawansowane moduły (...);

-wykorzystanie modelu (...);

-złożone modele (...).

Wprowadzenie tych narzędzi wymagało zaprojektowania od podstaw nowych modułów, algorytmów i architektury, co potwierdza twórczy charakter wykonywanych prac.

Efekty Pana pracy, powstają w wyniku Pana własnej, indywidualnej działalności twórczej. Mają oryginalny charakter, stanowią nowe, wcześniej nieistniejące rozwiązania i obejmują autorską logikę działania, samodzielnie napisany kod oraz decyzje projektowe.

Zmiany, które wprowadza Pan do tworzonych programów komputerowych, nie mają charakteru rutynowych ani okresowych aktualizacji technicznych. Rozwój polega na twórczym dodawaniu nowych funkcjonalności, modułów i logiki działania oraz na projektowaniu i implementacji nowych rozwiązań w odpowiedzi na pojawiające się potrzeby biznesowe. Prace te wymagają napisania nowego, autorskiego kodu i modyfikacji architektury, a nie wykonywania czynności o charakterze technicznym lub konserwacyjnym.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych jest prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany i metodyczny. Każdy projekt realizuje Pan według wypracowanego przez lata procesu obejmującego określenie celu, przygotowanie planu prac, zaprojektowanie architektury oraz kolejnych etapów implementacji, testów i wdrożenia.

Prowadzi Pan prace w oparciu o przyjęte założenia funkcjonalne i harmonogram wykonania poszczególnych zadań. Ten schemat działania stosuje Pan konsekwentnie we wszystkich projektach, co zapewnia systematyczność realizowanej działalności. Dla każdego programu komputerowego przygotowuje Pan roboczy harmonogram prac obejmujący ustalenie zakresu, podział na etapy oraz kolejność realizacji zadań. Harmonogramy mają charakter techniczny i wewnętrzny, a ich celem jest uporządkowanie prac projektowych.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach tworzenia i rozwijania programów komputerowych stosuje Pan narzędzia i koncepcje, które wcześniej nie występowały w Pana praktyce gospodarczej. W szczególności:

−(...) – pierwsze wykorzystanie środowiska (...);

−nowoczesne integracje (...) z systemami (...);

−autorskie algorytmy (...);

−mikroserwisy działające poza (...);

−zaawansowane moduły (...);

−wykorzystanie modelu (...);

−złożone modele (...).

Wprowadzenie tych narzędzi wymagało zaprojektowania od podstaw nowych modułów, algorytmów i architektury.

Wytworzone przez Pana programy komputerowe różnią się w sposób istotny od rozwiązań wcześniej stosowanych przez Pana oraz kontrahentów. Oryginalność wynika przede wszystkim z:

1)autorskiej logiki i nowych algorytmów, które wcześniej nie występowały w żadnym z systemów klienta ani w praktyce Wnioskodawcy, w tym m.in. (...);

2)zastosowania nowych technologii i architektury, takich jak (...);

3)funkcjonalności niedostępnych w standardzie (...), wdrożonych przez Wnioskodawcę za pomocą autorskich modułów frontendowych, walidatorów, komponentów UI i logiki procesowej; nie są to modyfikacje (...), lecz niezależne komponenty autorstwa Wnioskodawcy;

4)wprowadzenia nowych procesów i modeli działania, które wcześniej nie istniały u klienta, takich jak (...).

Programy te zostały zaprojektowane i zaimplementowane od podstaw, według Pana własnych koncepcji.

Przed rozpoczęciem realizacji każdego programu komputerowego dysponował Pan wiedzą wynikającą z wykształcenia informatycznego oraz wieloletniego doświadczenia zawodowego w zakresie programowania, projektowania systemów i integracji (...). Korzysta Pan na bieżąco z dokumentacji technicznej, specyfikacji (...) oraz obowiązujących standardów projektowych. Stałe samokształcenie, szkolenia i analiza nowych technologii zapewniają Panu zasób wiedzy niezbędny do tworzenia autorskich programów komputerowych.

W ramach działalności wykorzystuje i rozwija Pan wiedzę z zakresu programowania, projektowania architektury systemów, tworzenia algorytmów oraz integracji przy użyciu (...). Pracuje Pan również z modelowaniem danych, automatyzacją procesów i zagadnieniami bezpieczeństwa informacji. Dodatkowo rozwija Pan umiejętności analizy wymagań, projektowania logiki biznesowej, testowania oraz wdrażania autorskich programów komputerowych.

Tworzone przez Pana programy komputerowe opierają się na rozwiązaniach wiedzowych i technicznych z zakresu inżynierii oprogramowania, w szczególności na projektowaniu architektury systemów, tworzeniu algorytmów, integracjach (...), modelowaniu danych i automatyzacji procesów. Od strony technologicznej korzysta Pan z powszechnie stosowanych narzędzi i języków programistycznych, takich jak (...), a także standardów komunikacji (...). Rozwiązania te stanowią podstawę do tworzenia nowych, autorskich modułów i aplikacji oraz ich dalszej twórczej rozbudowy.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

‒prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Z podanych przez Pana informacji wynika m.in., że tworzenie przez Pana programów komputerowych obejmuje autorską logikę działania, samodzielnie napisany kod oraz indywidualne decyzje projektowe. Pana prace nie polegają na wykonywaniu prostych, powtarzalnych czynności technicznych wymagających jedynie podstawowych umiejętności programistycznych – każdorazowo opracowuje Pan własne rozwiązania dostosowane do konkretnego problemu.

Tworzone przez Pana programy komputerowe opierają się na rozwiązaniach wiedzowych i technicznych z zakresu inżynierii oprogramowania, w szczególności na projektowaniu architektury systemów, tworzeniu algorytmów, integracjach (...), modelowaniu danych i automatyzacji procesów. Od strony technologicznej korzysta Pan z powszechnie stosowanych narzędzi i języków programistycznych, takich jak (...), a także standardów komunikacji (...). Rozwiązania te stanowią podstawę do tworzenia nowych, autorskich modułów i aplikacji oraz ich dalszej twórczej rozbudowy.

Zmiany, które wprowadza Pan do tworzonych programów komputerowych, nie mają charakteru rutynowych ani okresowych aktualizacji technicznych. Rozwój polega na twórczym dodawaniu nowych funkcjonalności, modułów i logiki działania oraz na projektowaniu i implementacji nowych rozwiązań w odpowiedzi na pojawiające się potrzeby biznesowe. Prace te wymagają napisania nowego, autorskiego kodu i modyfikacji architektury, a nie wykonywania czynności o charakterze technicznym lub konserwacyjnym.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem jeżeli w okresie, którego dotyczy wniosek, tj. w latach przyszłych, Pana działalność będzie prowadzona w sposób tożsamy do opisanego, to będzie ona spełniała definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ww. ustawy.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie będzie całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione w uzupełnieniu wniosku oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności wykonuje Pan prace o charakterze programistycznym i technicznym. Efektem powyższych działań są programy komputerowe lub ich części (skrypty, moduły, biblioteki), które stanowią utwory w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Rezultaty Pana pracy mają postać samodzielnie wytworzonych rozwiązań programistycznych – kodu źródłowego, modułów, skryptów i komponentów – tworzonych od podstaw lub twórczo rozbudowywanych własnych programów. Do momentu przeniesienia na kontrahenta przysługują Panu majątkowe prawa wynikające z ich stworzenia. Pracuje Pan indywidualnie. Każdy moduł lub komponent, który powstaje w ramach Pana działalności, stanowi Pana własną koncepcję i implementację od początku do końca Pana rozwiązania mogą komunikować się z innymi systemami poprzez interfejsy, jednak kod, który Pan tworzy, jest odrębnym autorskim programem, a nie modyfikacją ani uzupełnieniem cudzego oprogramowania.

Wskazał Pan, że przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonych przez Pana programów komputerowych odbywa się zgodnie z wymogami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53. Postanowienia umów zapewniają skuteczne i zgodne z prawem przeniesienie praw majątkowych do rezultatów Pana pracy.

Będzie Pan prowadził odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, w sposób umożliwiający wyodrębnienie przychodów, kosztów i dochodu dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W prowadzonej ewidencji będzie Pan wyodrębniał każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, w sposób umożliwiający przypisanie do niego przychodów, kosztów oraz dochodu. Ewidencja będzie prowadzona w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zgodnie z wymogami ustawy o PIT. W ewidencji będą wyodrębniane koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w sposób umożliwiający określenie kwalifikowanego dochodu dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wskazał Pan, że obecnie rozlicza się w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, jednak planuje przejście na podatek liniowy lub zasady ogólne, w celu skorzystania z preferencji IP Box.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.); dalej: „ustawa o PAIPP”.

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku, gdy efektem Pana pracy będą programy komputerowe, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to autorskie prawa do tych programów komputerowych, wytwarzanych samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będą kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle bowiem art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej, a nie przykładowo autorskie prawo do części takiego programu komputerowego.

Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Zleceniodawcę mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, będzie Pan mógł zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za przyszłe okresy rozliczeniowe, jeśli przedstawione okoliczności sprawy oraz stan prawny nie ulegną zmianie, przy założeniu, ze wybrana przez Pana forma opodatkowania umożliwi Panu korzystanie z ulgi IP BOX.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, Pana stanowisko – zgodnie z którym dochód osiągany z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonych w przyszłości (wniosek bowiem dotyczy zdarzenia przyszłego) programów komputerowych będzie mógł być opodatkowany stawką 5%, zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT – uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zastrzec, że interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie tylko i wyłącznie w zakresie objętym wnioskiem w kontekście sformułowanego własnego stanowiska, a zatem nie odnosi się do innych kwestii zawartych w opisie sprawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.