Wniosek w sprawach emerytalno-rentowych

Wniosek w sprawach emerytalno-rentowych

Eliza Sejdel

Zakład Ubezpieczeń Społecznych

Składając wniosek do ZUS, często nie zdajemy sobie sprawy, że data jego złożenia oraz prawidłowe wypełnienie mogą mieć wpływ na wysokość uzyskanych świadczeń.

Obowiązujące zasady postępowania w sprawach emerytalno-rentowych zawarte są w trzech aktach prawnych. Pierwszym z nich jest ustawa z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 z późn.zm.), którą w dalszej części nazywamy ustawą emerytalną, określająca m.in. postępowanie w sprawach świadczeń, ogólne zasady postępowania oraz obowiązki płatników składek, świadczeniobiorców i innych podmiotów.

Ustawa emerytalna zawiera delegację zobowiązującą ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego do wydania rozporządzenia, określającego szczegółowy tryb postępowania w sprawach ustalania prawa do świadczeń pieniężnych przewidzianych w ustawie. Do czasu wydania tego aktu pozostaje w mocy rozporządzenie wykonawcze, wydane na podstawie przepisów obowiązujących do 31 grudnia 1998 r., a więc rozporządzenie Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz.U. Nr 10, poz. 49 z późn.zm.), określane dalej jako rozporządzenie o postępowaniu. Przepisy tego rozporządzenia stosuje się w takim zakresie, w jakim nie są one sprzeczne z przepisami ustawy emerytalnej.