Czas pracy po nowemu

Ostatnio dokonane zmiany dotyczyły unormowań regulujących wiele dziedzin prawa pracy. Do jednej z nich należy zaliczyć przepisy o czasie pracy pracowników, w tym kierowców.

W dotychczasowym stanie prawnym przerywany czas pracy może być stosowany wyłącznie w odniesieniu do kierowców zatrudnionych w transporcie samochodowym i w komunikacji samochodowej (art. 129⁶ k.p.).

Jeżeli jest stosowany, znajduje swoje odzwierciedlenie w rozkładach czasu pracy sporządzanych na okres rozliczeniowy.

W rozkładach czasu pracy kierowców może być wyznaczona nie więcej niż jedna przerwa w ciągu doby, trwająca nie więcej niż 6 godzin. W czasie przerwy w pracy pracownik nie pozostaje w dyspozycji pracodawcy, czas ten może wykorzystywać według własnego uznania.

Przerwy w pracy nie wlicza się do czasu pracy, jednak za czas przerwy pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia za czas przestoju, to jest połowy wynagrodzenia wynikającego z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60 proc. wynagrodzenia. Niedopuszczalne jest łączenie przerywanego systemu czasu pracy z innymi szczególnymi systemami, np. wydłużonym do 10 godzin wymiarem czasu pracy (art. 129 § 1 k.p.).