Klauzule kursowe nie były najistotniejsze dla umów kredytu

Unieważnianie umów frankowych nie może być zależne jedynie od woli konsumenta

Obserwując przebieg tzw. sporów frankowych, można odnieść wrażenie, że kolejne wypowiedzi TSUE nie pomogły ujednolicić orzecznictwa polskich sądów powszechnych. Tymczasem jedno stanowisko trybunału konsekwentnie przebija się od niemal samego początku analizowania problematyki wyeliminowania klauzul abuzywnych na gruncie Dyrektywy 93/13. Mianowicie TSUE zawsze opowiadał się za zasadą prymatu utrzymania umowy w mocy.

Już w sprawie C-453/10 rzecznik TSUE przyznał, że dalsze obowiązywanie zawartych umów ma być regułą i nie powinno zależeć od możliwych do wystąpienia po stronie konsumenta korzyści. Jego zdaniem ofiarą systemu kategorycznie nakazującego unieważnianie umów dla wypełnienia interesów jednej ze stron byłaby zasada swobody umów. Uprzywilejowany konsument zostałby bowiem zwolniony z odpowiedzialności za dokładne wyważenie korzyści i ciężarów oraz rozsądne działanie przed zaciągnięciem zobowiązania umownego.