Personel i Zarządzanie 3/2006 z 01.03.2006, str. 42
Data publikacji: 29.06.2018
Pracownik wyskalowany
Diagnoza i ocena kompetencji zawodowych staje się jednym z najważniejszych elementów zarządzania personelem w organizacji. Począwszy od wyselekcjonowania kandydatów najlepiej spełniających oczekiwania stanowiskowe, poprzez ocenę okresową i racjonalne zaplanowanie rozwoju pracowników, dane na temat poziomu wiedzy, motywacji i umiejętności konkretnych osób są niezbędne. Jedną z podstawowych decyzji, jaką muszą podjąć specjaliści zajmujący się zarządzaniem zasobami ludzkimi, jest wybór odpowiednich metod diagnozy i oceny kompetencji, które będą obowiązywały w firmie.
Paweł Jurek
Autor jest psychologiem; w ProFirma Sp. z o.o. jest konsultantem i kierownikiem projektów z zakresu diagnozy i oceny kompetencji zawodowych; jest doktorantem Uniwersytetu Gdańskiego.
Kontakt: pawel.jurek@profirma.com.pl
Niewątpliwie, jak wskazują na to dominujące w literaturze oraz praktyce zarządzania tendencje, pojęcie kompetencji zawodowych związane jest z zachowaniami zapewniającymi realizację zadań na oczekiwanym poziomie. Najczęściej za opisami zachowań kryje się określony zespół cech (lub bardziej ogólnie charakterystyka) danej osoby, umożliwiający jej skuteczne działanie. Bardziej precyzyjnie ową charakterystykę pracownika określają definicje zakładające, że to, co kryje się za kompetencjami to aspekty dynamiczne (podlegające rozwojowi) i obserwowalne. Zaliczane są do nich wiedza, umiejętności oraz postawy.
