Perfekcyjna mamusia albo pseudomężczyzna

Jakie zachowania mogą zrujnować autorytet i osłabić pewność siebie liderki?

Kobiety w roli liderki nie mają najłatwiej. Borykają się z wieloma stereotypami, które czasem realnie, a czasem w sposób wyimaginowany utrudniają im zarządzanie na stanowisku menedżerskim. Mniej lub bardziej świadomie popełniają błędy, które podkopują ich autorytet i działają na ich niekorzyść mimo przeświadczenia, że czynią dobrze swoim pracownikom. Jakie to błędy i jak można ich uniknąć?

Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego autorytet to: „powszechnie uznana czyjaś powaga, wpływ, znaczenie; posłuch, poważanie, szacunek, respekt”. Na autorytet trzeba sobie zapracować m.in. poprzez budowanie relacji opartych na zaufaniu, dawanie odpowiedniego przykładu i spójność pomiędzy czynami a deklaracjami.

O przywództwie mówi się, że to wywieranie wpływu na innych tak, aby znajdowali w sobie motywację i chęć do podążania za celami zespołu albo organizacji. Efektywne przywództwo to postawa, w której balansuje się czasem pomiędzy stawianiem granic, określaniem jasnych wymagań i oczekiwań względem zespołu i egzekwowaniem ich oraz wsparciem, opieką i ochroną w sytuacji, gdy zagrożona jest integracja zespołu i jego poczucie stabilności. Zmagają się z tym kobiety menedżerki, którym, jak się okazuje, częściej zależy na byciu lubianą niż szanowaną, a swój wpływ próbują oprzeć na konstrukcji „opieka – pomoc – dobra atmosfera”, aby stworzyć przyjazne warunki pracy dla członków zespołu i nie narażać się na ich niezadowolenie i ewentualne odejście. Zdarza się także, że liderki stosują odwrotną taktykę: próbują zarządzać twardą ręką w przekonaniu, że tylko taka postawa pozwoli im zbudować wizerunek silnej liderki i zrealizować cele. W żadnym wypadku jednak nie kończy się to dobrze i nie prowadzi do budowania wiarygodnego autorytetu. Jakie błędy w zachowaniu najczęściej przeszkadzają kobietom budować wizerunek godnej zaufania liderki?