Zasady stosowania kodeksu cywilnego w sprawach ze stosunków prawnych spółki handlowej i spółdzielni (cz. 2)
Naturalną konsekwencją założenia legislacyjnego, iż spółki handlowe i spółdzielnie tworzy się wyłącznie - albo co najmniej zasadniczo - w celu prowadzenia przedsiębiorstwa, powinno być uznanie stosunków prawnych spółki handlowej i spółdzielni ex lege za stosunki handlowe. Należy zatem postulować wprowadzenie do kodeksu spółek handlowych i ustawy z 1982 r. - Prawo spółdzielcze przepisów uznających te podmioty ex lege za przedsiębiorców, co przesądziłoby o kwalifikacji stosunków prawnych spółki handlowej i spółdzielni jako ex lege stosunków handlowych.
Piotr Bielski
W części pierwszej niniejszego opracowania przedstawiono zasady stosowania przepisów kodeksu cywilnego w sprawach ze stosunków prawnych spółki handlowej i spółdzielni nieuregulowanych przepisami prawa spółek i spółdzielni w latach 1934-1964 oraz 1965-2000. Mimo iż obowiązywały wówczas różne modele regulacji polskiego prawa prywatnego, przyjęte w nich zasady stosowania przepisów kodeksu cywilnego były identyczne dla stosunków prawnych spółki handlowej i spółdzielni. W części drugiej niniejszego opracowania zostały przedstawione konsekwencje wprowadzenia art. 2 k.s.h. do prawa polskiego oraz ich ocena.
III. Model monistyczny regulacji polskiego prawa prywatnego po 2000 r.
Wejście w życie kodeksu spółek handlowych w 2001 r. nie zmieniło obowiązującego w Polsce w latach 1965-2000 monistycznego modelu regulacji prawa prywatnego (prawa cywilnego ). W czasie prac legislacyjnych nad nowym prawem spółek handlowych wręcz podkreślano, iż uchylenie przepisów kodeksu handlowego wynika z przyjętej koncepcji jedności prawa cywilnego ( - dop. P.B.), będącej konsekwencją braku jasnych kryteriów rozgraniczenia prawa handlowego i cywilnego ( - dop. P.B.) oraz zmierzchu koncepcji prawa handlowego nawet w tych państwach, w których doszło do jej powstania na przełomie XVIII i XIX w. (np. we Francji i w Niemczech). Oznacza to, że Specyfiką polskiego prawa cywilnego po 2000 r. jest również - podobnie, jak w okresie 1965-2000, i z takim samym uzasadnieniem - odrzucenie możliwości uznania powszechnego w państwie prawa zwyczajowego za źródło prawa.
