Zagrożenie kontynuacji działalności

Zagrożenie kontynuacji działalności

Ustawa o rachunkowości z 29 września 1994 r., podstawowy akt normatywny regulujący zasady prowadzenia rachunkowości, przyjmuje zasadę kontynuacji jako jedną z fundamentalnych zasad rachunkowości.

Ustawa ta odwołując się do zasady kontynuacji działalności traktuje ją jako podstawową przy wycenie aktywów i pasywów, o czym mówi art. 5 ust. 2 ustawy:

Przy wycenie aktywów i pasywów oraz ustalaniu wyniku finansowego przyjmuje się założenie, że jednostka będzie kontynuowała w dającej się przewidzieć przyszłości działalność gospodarczą w nie zmniejszonym istotnie zakresie, chyba że jest to niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym.

Przepis ten dotyczy sytuacji, kiedy kierownictwo jednostki nie dysponuje przesłankami, które wskazywałyby, że dalsze kontynuowanie działalności gospodarczej przez jednostkę jest zagrożone. W praktyce biegły rewident badający sprawozdanie finansowe jednostki powinien potwierdzić brak takiego zagrożenia w najbliższym roku obrotowym licząc od dnia bilansowego.

Założenie, że jednostka będzie kontynuowała działalność nie może być, zgodnie z przytoczonym przepisem, sprzeczne z: