CZY PRACODAWCA PŁACI ZA NIEPOLECONE NADGODZINY

Maria Umińska-Żak

Prawo do ustanowienia dodatkowego czasu pracy ma tylko pracodawca. Pracownik nie może sam postanowić, że zostaje dłużej w pracy. Jeśli pracownik pozostaje po godzinach samowolnie lub z tego powodu, że jest nieefektywny, wtedy dodatkowa praca nie jest uznawana za pracę w godzinach nadliczbowych i nie należy mu się za nią wynagrodzenie.

Forma wydawania poleceń

Polecenie pracy w godzinach nadliczbowych nie wymaga szczególnej formy. Zdaniem Sądu Najwyższego może być wydane w jakikolwiek sposób przez każde zachowanie się przełożonego, ujawniające dostatecznie jego wolę. Niewątpliwie faktyczna konieczność wykonywania przez pracownika pracy w nadgodzinach może być również uznana za wynikającą z polecenia jego przełożonego (wyrok z 5 lutego 1976 r., I PRN 58/75). Brak sprzeciwu przełożonego na wykonywanie w jego obecności przez pracownika obowiązków może być zakwalifikowany jako polecenie świadczenia pracy w godzinach nadliczbowych (wyrok SN z 14 maja 1998 r., I PKN 122/98).