PRZEDAWNIENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI PRACOWNIKA ZA SZKODĘ UMYŚLNĄ

Ryszard Sadlik

sędzia Sądu Okręgowego w Kielcach

Możliwość dochodzenia przez pracodawcę zapłaty odszkodowania od pracownika, który wyrządził mu szkodę przy wykonywaniu swoich obowiązków, jest ograniczona czasowo. W razie gdy pracownik wyrządził szkodę w sposób nieumyślny, roszczenia przedawniają się stosunkowo szybko - już po upływie roku. Natomiast jeśli pracownik wyrządził pracodawcy szkodę umyślnie, do przedawnienia roszczeń stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, które przewidują znacznie dłuższe terminy przedawnienia (art. 291 § 3 k.p.).

Dlatego też tak istotne znaczenie w praktyce ma ustalenie rodzaju winy pracownika. Wina umyślna pracownika zachodzi wówczas, gdy celowo doprowadza on do powstania szkody (np. kradnie mienie pracodawcy lub świadomie powoduje uszkodzenie maszyny produkcyjnej w celu jej unieruchomienia). Wina umyślna powstaje też wtedy, gdy pracownik podejmuje określone działanie lub zaniechanie obowiązku co prawda bez woli wyrządzenia w ten sposób pracodawcy szkody, ale - przewidując możliwość jej powstania - świadomie na to się godzi (np. pracownik w celu wykonania większej liczby produktów i uzyskania większego wynagrodzenia celowo upraszcza proces produkcji, powodując przez to obniżenie jakości i trwałości wyrobów, co przynosi pracodawcy straty). W przypadku stwierdzenia, że pracownik wyrządził swojemu pracodawcy szkodę umyślnie, odpowiedzialność pracownika obejmuje nie tylko rzeczywiście poniesioną przez pracodawcę stratę, ale również i utracone przez niego korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby nie wyrządzono mu szkody. Ponadto w razie wykazania pracownikowi winy umyślnej jego odpowiedzialność nie ogranicza się tylko do kwoty 3-miesięcznych zarobków, lecz obejmuje obowiązek naprawienia szkody w pełnej jej wysokości (art. 122 k.p.).