WYNAGRODZENIE MINIMALNE W UE I W RÓŻNYCH PAŃSTWACH CZŁONKOWSKICH
W państwach członkowskich, które wstąpiły do Unii w 2004 i 2007 r., wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2012 r. kształtuje się na poziomie znacznie niższym niż w państwach starej Unii.
Kompetencje Unii Europejskiej w zakresie polityki społecznej nie obejmują wynagrodzeń. Unia wspiera i uzupełnia działania państw członkowskich m.in. w zakresie warunków pracy czy równego traktowania mężczyzn i kobiet w pracy (art. 153 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zwanego dalej TFUE). W art. 153 ust. 5 TFUE zastrzeżono jednak, że art. 153 TFUE nie ma zastosowania do wynagrodzeń.
Prawo unijne odnosi się do prawa pracownika do wynagrodzenia pośrednio i w sposób fragmentaryczny, w szczególności w kontekście zasady równego traktowania w zatrudnieniu oraz swobody przepływu usług. I tak, z art. 157 ust. 1 TFUE wynika obowiązek państw członkowskich zagwarantowania równości wynagrodzeń dla pracowników płci męskiej i żeńskiej za taką samą pracę lub pracę takiej samej wartości. Na potrzeby tego przepisu wynagrodzenie rozumie się szeroko, to jest jako zwykłe podstawowe lub minimalne wynagrodzenie oraz wszystkie inne korzyści w gotówce lub w naturze, które pracownik otrzymuje od pracodawcy bezpośrednio lub pośrednio z racji zatrudnienia. Przepis ten nie definiuje natomiast pojęć "minimalne wynagrodzenie" czy "minimalna płaca".
POTRZEBUJESZ POMOCY?