Wzorcowy plan kont dla jednostek oświatowych

Magdalena Rypińska

Wstęp

Obowiązkiem kierownika każdej jednostki budżetowej, a więc również dyrektora szkoły, jest opracowanie polityki rachunkowości, której podstawowym elementem jest zakładowy plan kont.

W Poradniku przedstawiamy od strony praktycznej zasady tworzenia zakładowego planu kont, z uwzględnieniem specyfiki jednostek oświatowych.

W rozdziale pierwszym przedstawiono ogólne zasady prowadzenia rachunkowości w jednostkach oświatowych, a także obowiązki dyrektora i głównego księgowego przy tworzeniu i wprowadzaniu zmian w zakładowym planie kont. Ponadto przedstawione zostało szczególne rozwiązanie wynikające z ustawy o systemie oświaty, a mianowicie prowadzenie rachunkowości szkół przez zespoły administracyjno-ekonomiczne szkół (wskazano, kto odpowiada za opracowanie zakładowego planu kont przy takim systemie obsługi księgowej).

Kolejny rozdział zawiera omówienie najistotniejszych problemów z zakresu rachunkowości szkoły, wymagających uwzględnienia w zakładowym planie kont. Praktycznie omówiono zasady ewidencji środków trwałych i pozostałych środków trwałych (w tym pomocy dydaktycznych) oraz zbiorów bibliotecznych. Wskazano również zagadnienia, które należy bezwzględnie uregulować w planie kont jednostki oświatowej w zakresie ewidencji pozabilansowej.

Ponadto przedstawiono zasady prowadzenia rachunku kosztów, a także dokonywania odpisów aktualizujących należności, które od 2008 r. dotyczą również należności z tytułu dochodów budżetowych.

Rozdział drugi zawiera również zasady ustalania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, którego w jednostkach oświatowych dokonuje się na podstawie zarówno przepisów ogólnych (ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych), jak i przepisów szczególnych (Karta Nauczyciela).

W ostatniej części Poradnika przedstawiono wzorcowy plan kont dla jednostek oświatowych z komentarzem.

W trakcie pracy nad Poradnikiem Prezydent RP podpisał przygotowaną przez Ministerstwo Finansów nową ustawę o finansach publicznych (ustawa z 27 sierpnia 2009 r.). Jej główne założenia to: