Rachunkowość Budżetowa 6/2002 z 16.03.2002 [dodatek: Serwis Prawno-Budżetowy, str. 7]
Data publikacji: 03.07.2018
Dane pacjenta wartością chronioną
PIOTR T. NERLEWSKI
Ustawa o ochronie danych osobowych spełniła dwa zasadnicze oczekiwania społeczne. Po pierwsze, w Konstytucji, w artykule 51, zapisano obywatelskie prawo do ochrony danych osobowych, a szczegółowy sposób jego realizacji musiał zostać określony ustawowo.
Drugie uzasadnienie wiąże się z naszym kandydowaniem do Unii Europejskiej. Ochrona danych osobowych w Europie Zachodniej jest w tej chwili traktowana jako element kanonu praw obywatelskich.
Nasze wejście do Unii uwarunkowane jest dostosowaniem polskiego prawa do unijnych wymogów, jednym z nich jest wdrożenie postanowień wspomnianej konwencji i dyrektywy, czyli stworzenie ustawowych reguł przetwarzania danych osobowych. Ten wymóg spełniliśmy. Konwencja została podpisana w kwietniu 1999 r. przez działającego przy Unii Europejskiej przedstawiciela polskiego rządu, a teraz przygotowujemy się do ratyfikacji tego aktu.
Tak więc ustawa musiała powstać. Zmianie ustrojowej, jaka nastąpiła w Polsce po 1989 r., powodując szybki rozrost sektora prywatnego, nie towarzyszyły reguły, które wprowadza prawo o ochronie danych osobowych. Sektor ten zaczął działać bez żadnych ograniczeń i przepisów dotyczących przetwarzania i udostępniania danych osobowych. W tej chwili trudno wdrożyć i egzekwować tego typu regulację, ograniczającą swobodne działanie w tym obszarze. Wcześniejsze uchwalenie ustawy byłoby korzystniejsze, bo firmy - nowo tworzone rodzime lub zagraniczne, rozpoczynające działalność na polskim rynku - musiałyby się dostosować do obowiązujących regulacji prawnych.
