Rachunkowość Budżetowa 18/2002 z 16.09.2002, str. 23
Data publikacji: 03.07.2018
Zwolnienia grupowe
Rozwiązywanie z pracownikami umów o pracę, dokonywane przez pracodawcę na podstawie przepisów ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (zwanej potocznie ustawą o zwolnieniach grupowych), kojarzy się zazwyczaj z masowymi zwolnieniami pracowników, przeprowadzanymi z przyczyn strukturalnych lub organizacyjnych i obejmującymi co najmniej 10% załogi danego zakładu pracy.
ADAM KLINERT
Wspomniana ustawa w swojej treści dopuszcza także wyjątek, na mocy którego, na podstawie jej przepisów, można dokonywać również zwolnień indywidualnych, których tryb przeprowadzania różni się nie tylko od przewidzianego dla tzw. klasycznego zwolnienia grupowego, ale także od trybu rozwiązywania z pracownikiem umowy o pracę określonego w przepisach Kodeksu pracy.
W przypadku wypowiedzenia pracownikowi, na podstawie przepisów Kodeksu pracy, umowy o pracę zawartej z nim na czas nieokreślony, pracodawca jest obowiązany wskazać w nim przyczynę uzasadniającą przedmiotowe wypowiedzenie. Przyczyna ta powinna być podana w sposób umożliwiający jej stwierdzenie oraz ocenę, a jednocześnie musi być ona zgodna z rzeczywistym stanem rzeczy.
Podanie przez pracodawcę w wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny niezgodnej z prawdą, przyczyny nieuzasadnionej, jak również wypowiedzenie umowy w sposób naruszający przepisy o wypowiadaniu umów o pracę może stanowić podstawę do uznania wypowiedzenia za bezskuteczne i w konsekwencji spowodować orzeczenie sądu pracy - stosownie do żądania pracownika - o jego przywróceniu do pracy na poprzednich warunkach albo o wypłaceniu mu przez zakład pracy stosownego odszkodowania.
