Zatrudnianie młodocianych

Młodocianym - w rozumieniu przepisów ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (dalej: k.p.), jest osoba, która ukończyła 16 lat, ale jeszcze nie ukończyła lat 18 (art. 190 k.p.).

Pracodawca może zatrudnić tylko młodocianego, który:

●ukończył co najmniej gimnazjum,

●przedstawi świadectwo lekarskie stwierdzające, że dana praca nie zagraża jego zdrowiu

- art. 191 § 1 k.p.

Od tych zasad występują pewne wyjątki, wskazane w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 5 grudnia 2002 r. w sprawie przypadków, w których wyjątkowo jest dopuszczalne zatrudnianie młodocianych, którzy nie ukończyli gimnazjum, osób niemających 16 lat, które ukończyły gimnazjum, oraz osób niemających 16 lat, które nie ukończyły gimnazjum.

W stosunku do pracowników młodocianych wyróżnić można dwa rodzaje zatrudnienia:

1) w ramach zwykłego stosunku pracy (z zastrzeżeniem jednak, że młodociany, który nie posiada kwalifikacji zawodowych, może być zatrudniony tylko w celu przygotowania zawodowego),

2) na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego.

W każdym z tych rodzajów zatrudnienia młodociani objęci są szczególną ochroną. Przejawia się ona m.in. w regulacjach dotyczących ich czasu pracy, innym ukształtowaniem wymiaru i zasad wykorzystywania urlopów wypoczynkowych, a także nieco specyficzną konstrukcją umów o pracę. Te obciążenia rekompensować ma pracodawcom możliwość uzyskania przez nich refundacji wynagrodzeń wypłacanych tym osobom oraz składek na ubezpieczenia społeczne opłacanych od tych wynagrodzeń. Dotyczy to jednak tylko młodocianych zatrudnionych w celu przygotowania zawodowego.

PRZYKŁAD

Czy wymagana jest zgoda rodziców (opiekunów) na zatrudnianie osoby młodocianej?