Nagrody i kary w orzecznictwie
Orzecznictwo sądowe stanowi cenną wskazówkę odnośnie do tego, jak należy pojmować rzeczywiste znaczenie prawa. W praktyce sądy często rozstrzygają to, czego nie uregulowano bądź uregulowano w sposób niejasny w obowiązujących przepisach prawa. Artykuł zawiera aktualne orzecznictwo dotyczące nagradzania i karania pracowników.
TABELA. Nagrody i kary w orzecznictwie
| Teza | Oznaczenie wyroku (data, sygnatura) |
| Charakter prawny nagrody i premii | |
| 1. Nagroda (art. 105 k.p.) jest wynagrodzeniem w rozumieniu art. 183a k.p., co oznacza, że także do nagrody jako świadczenia przyznawanego pracownikowi na podstawie uznania pracodawcy mają zastosowanie reguły jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub pracę o jednakowej wartości (art. 183c § 1 k.p.). 2. Pracownik, któremu nagrody nie przyznano, może jej skutecznie dochodzić, jeżeli wykaże naruszenie przez pracodawcę zasad równego traktowania w zatrudnieniu, czyli naruszenie przez pracodawcę art. 94 pkt 9, art. 112 i art. 113 oraz art. 183a-183c k.p. 3. Pracownik, co do zasady, nie ma roszczenia o nagrodę (jako świadczenie uznaniowe) z wyjątkiem dwóch sytuacji. Pierwsza z nich ma miejsce wówczas, gdy pracodawca wadliwie korzysta ze swojego uznania w odniesieniu do przyznania pracownikowi nagrody. Druga sytuacja ma miejsce wtedy, gdy pracodawca przyznał już pracownikowi nagrodę, a następnie odmawia jej wypłaty. 4. Pracownik, który zarzuca pracodawcy naruszenie przepisów dotyczących zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu, powinien wskazać przyczynę, ze względu na którą dopuszczono się wobec niego aktu dyskryminacji i wykazać jej istnienie. | |
