Rozwiązanie stosunku pracy z powodu długotrwałej choroby pracownika - przesłanki, skuteczność wypowiedzenia i dalsze postępowanie

Nieobecność pracownika w pracy może spowodować dezorganizację pracy i konieczność zapewnienia zastępstwa. W przypadku długotrwałej choroby pracownika pracodawca może wypowiedzieć umowę o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 53 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (dalej: k.p.). Nawet w przypadku znajdowania się pracownika w okresie ochrony przedemerytalnej (art. 39 k.p.) można rozstać się z pracownikiem, wypowiadając umowę bez zachowania okresu wypowiedzenia.

Niewątpliwie znalezienie się pracownika w takiej sytuacji jest bardzo trudne. Nasuwają się pytania, czy po rozwiązaniu umowy o pracę pracownik nadal będzie podlegał ubezpieczeniu, czy w ogóle pomimo braku zdolności do pracy uzyska rentę, czy też okaże się, że po rozwiązaniu umowy - zgodnie z decyzją lekarza orzecznika ZUS - otrzyma orzeczenie o zdolności do pracy i czy w takiej sytuacji będzie mógł do tej pracy wrócić.

Przyczyny uzasadniające wypowiedzenie

Stosunek pracy można rozwiązać - bez zachowania okresu wypowiedzenia - jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące - gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową (art. 53 § 1 pkt 1b k.p.). Jeśli pracownik po wyczerpaniu okresu zasiłkowego (182 dni lub 270 dni, gdy niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą albo przypada na okres ciąży) jest nadal niezdolny do pracy z powodu choroby, a stan jego zdrowia wskazuje, że dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie tej zdolności, wówczas może otrzymać świadczenie rehabilitacyjne (przyznawane maksymalnie na okres do 12 miesięcy, tj. 360 dni). Jeśli świadczenie rehabilitacyjne zostało przyznane pracownikowi na okres dłuższy niż 3 miesiące, wówczas pracodawca może zastosować tryb zwolnienia z art. 53 k.p. już w 91 dniu pobierania tego świadczenia.