Od 1 stycznia 2012 r. nowości w świadczeniach rodzinnych

7 września 2011 r. prezydent podpisał ustawę z 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (dalej: nowelizacja ustawy o świadczeniach rodzinnych), która eliminuje nieścisłości związane z interpretacją części przepisów dotyczących m.in. świadczenia pielęgnacyjnego i zasiłku pielęgnacyjnego.

Wpływ Trybunału

Nadrzędnym celem nowelizacji ustawy o świadczeniach rodzinnych było dostosowanie przepisów ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (dalej: ustawa o świadczeniach rodzinnych) oraz ustawy z 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów do wyroków Trybunału Konstytucyjnego z 30 czerwca 2009 r. w sprawie o sygn. akt P 45/08 oraz z 22 września 2009 r. w sprawie o sygn. akt P 46/07. W pierwszym wyroku Trybunał orzekł niezgodność z Konstytucją RP z 2 kwietnia 1997 r. § 17 ust. 2 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z 2 czerwca 2005 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne, który brzmiał: "Nie pomniejsza się dochodu rodziny o dochód utracony, jeżeli w tym samym roku kalendarzowym osoba uzyskała inny dochód i nie utraciła go przed zgłoszeniem wniosku o zasiłek, bez względu na przerwę w uzyskiwaniu dochodów w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy". W drugim wyroku Trybunał odniósł się do sposobu zatrzymania prawa jazdy dłużnika alimentacyjnego.