Współpraca międzygminna a centralizacja rozliczeń VAT

Gdyby nie przewidziane przez ustawę z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: u.s.g.) możliwości współpracy, każda z gmin musiałaby samodzielnie realizować nałożone na nią zadania, mimo że potrzeby mieszkańców gmin sąsiadujących są podobne, a wspólne ich zaspokajanie daje lepsze efekty, jak i pozwala na minimalizację kosztów. Bez prawa do wspólnego podejmowania przedsięwzięć, działania każdej z gmin musiałyby ograniczać się do podległych jej terenów i obejmować tylko jej mieszkańców. Niemożliwe stałoby się wówczas np. stworzenie wspólnej siatki połączeń komunikacji publicznej. Jednak dzięki formom współpracy przewidzianym przez u.s.g. poszczególne jednostki mogą, oprócz zapewnienia łączności między kilkoma, blisko położonymi, miastami również np. wspólnie dostarczać wodę mieszkańcom sąsiadujących terenów czy też przeprowadzić inwestycje. Niektóre z tych działań, na pewnym etapie, wiążą się z koniecznością opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT). Dlatego też, mając na względzie wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie o sygn. C-276/14 z 29 września 2015 r., dotyczący centralizacji rozliczeń VAT w gminach, należy zadać pytanie, jak współpraca międzygminna wpływa na rozliczenia tego podatku.