1. Gospodarka niskocennymi składnikami majątkowymi

problem

rada

Jednostka powinna mieć w swojej dokumentacji instrukcję kwalifikowania niskocennych składników majątku. Powinna ona być częścią polityki rachunkowości. Dopiero na jej podstawie można konsekwentnie prowadzić ewidencję niskocennych składników majątku.

uzasadnienie

Dokonując kwalifikacji składników majątku w swoich księgach rachunkowych, jednostka powinna kierować się zasadą istotności oraz ostrożności, jak również powinna zapewnić wyodrębnienie wszystkich zdarzeń istotnych dla oceny sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki. Spółka może jednak stosować uproszczenia w ramach przyjętych zasad rachunkowości, jeżeli nie wywiera to istotnie ujemnego wpływu na jej sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy. Może więc w odniesieniu do składników majątku, których jednostkowa wartość jest niska, określić w dokumentacji opisującej przyjęte zasady (politykę) rachunkowości takie rozwiązania, jakie można stosować dla celów podatkowych. Oznacza to, że aktywa, których jednostkowa wartość nie przekracza 3500 zł, mogą być odpisane w koszty w miesiącu oddania ich do używania.