I. wynik finansowy za 2011 r. w budżecie i w jednostkach organizacyjnych sektora finansów publicznych funkcjonujących w formie jednostek oraz samorządowych zakładów budżetowych

Wynik finansowy w jednostkach sektora finansów publicznych w istotny sposób różni się od wyniku finansowego zdefiniowanego w ustawie z 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: uor).

Sposób ustalania wyniku finansowego budżetu państwa, budżetu środków europejskich oraz budżetów jednostek samorządu terytorialnego (dalej: JST) określa ustawa z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (dalej: uofp) oraz szczególne zasady rachunkowości zamieszczone w rozporządzeniu Ministra Finansów z 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: rozporządzenie w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont).

Ustawa o finansach publicznych posługuje się wynikiem budżetu ustalanym wyłącznie na podstawie kasowo zrealizowanych dochodów i wydatków budżetowych. Wynik wykonania budżetu państwa oraz wynik wykonania budżetu JST jest zdefiniowany w przywołanej ustawie jako różnica wykonanych dochodów budżetowych i zrealizowanych wydatków budżetowych i stanowi odpowiednio nadwyżkę lub deficyt właściwego budżetu.

Szczególne zasady rachunkowości zawarte m.in. w opisach kont służących do ustalania wyników odpowiedniego budżetu, poza nadwyżką lub niedoborem budżetu za dany rok budżetowy, przewidują ustalanie wyniku na operacjach niekasowych budżetu i skumulowanych wyników budżetu za okres poprzedzający rok budżetowy.

Wynik finansowy ustalany w państwowych i samorządowych jednostkach budżetowych stanowi specyficzną kategorię ekonomiczną. W większości jednostek budżetowych występuje strata, której wielkość jest zbliżona do otrzymanych z budżetu środków na realizację planu wydatków budżetowych. Strata ta, będąca efektem prowadzenia głównie nieodpłatnych usług z zakresu użyteczności publicznej, po przeniesieniu jej w następnym roku na wynik finansowy, pozwala na zniwelowanie skutków zwiększenia funduszu jednostki z tytułu wykorzystania tych środków na wydatki bieżące objęte planem finansowym jednostki budżetowej. Z kolei zmniejszające stratę przychody pozwalają na zniwelowanie zmniejszenia funduszu jednostki z tytułu zrealizowanych i przekazanych do odpowiedniego budżetu w poprzednim roku dochodów budżetowych.