Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2005 r., sygn. FSK 1019/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędziowie NSA Juliusz Antosik (spr.), Krzysztof Stanik, Protokolant Iwona Wtulich, po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Zakładów Meblarskich "M." SA w C. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 18 września 2003 r. sygn. akt I SA/Lu 137/03 w sprawie ze skargi Zakładów Meblarskich "M." SA w C. na decyzję Izby Skarbowej w L. Ośrodek Zamiejscowy w Z. z dnia 6 lutego 2003 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za m-c październik 2000r. 1. oddala skargę kasacyjną 2. zasądza od Zakładów Meblarskich "M." SA w C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 450 zł /czterysta pięćdziesiąt złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

FSK 1019/04

U z a s a d n i e n i e

Wyrokiem z dnia 18 września 2003 r., I SA/Lu 137/03, Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie oddalił skargę Zakładów Meblarskich "M." SA w C. na decyzję Izby Skarbowej w L. z dnia 6 lutego 2003 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik 2000 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa, po ponownym rozpatrzeniu odwołania wymienionej Spółki, utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w C. z 31 grudnia 2001 r., wskazując, że Spółka w rozliczeniu za październik 2000 r, nieprawidłowo zakwalifikowała sprzedaż usług wykonanych w kraju na rzecz kontrahentów z Ukrainy do usług bezpośrednio związanych z eksportem towarów i niezasadnie opodatkowała tę sprzedaż stawką "0" %. Spółka dokonywała eksportowej sprzedaży mebli, a obok tej czynności świadczyła na rzecz podmiotów zagranicznych usługi związane bezpośrednio z eksportowanymi towarami polegające na pakowaniu, magazynowaniu, załadunku i przeładunku. Izba Skarbowa skonstatowała, że jednym z warunków skorzystania przez podatnika z zerowej stawki podatkowej jest m.in. zawieranie umów, z których wynika, że wartość usług jest uwzględniona w cenie eksportowanego towaru. W trakcie kontroli kontrolujący żądali złożenia umów, jednak prezes Spółki W. G. oświadczył, że takie umowy nie istnieją, a obowiązujące przepisy nie wymagają ich zawarcia w formie pisemnej. W zastrzeżeniach do protokołu kontroli z 13 marca 2001 r. strona oświadczyła, że umowy były zawierane w formie ustnej lub za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych bądź informatycznych. Dopiero w dniu 16 października 2001 r. strona złożyła dwie umowy z datą 6 października 2000 r. zawarte z partnerem ukraińskim. Izba Skarbowa nie podzieliła zeznań W. G. i M. Ł. /kierującego w Spółce działem eksportu/, skoro z przytoczonych wcześniej dowodów wynikało wprost, że Spółka nie zawierała w październiku 2000 r. umów w formie pisemnej. Izba wywiodła przy tym, że umowy te zostały antydatowane i złożone wyłącznie na użytek sprawy. Spółka nie mogła zatem skorzystać w odniesieniu do tych usług z preferencyjnej stawki "0" %, z uwagi na niespełnienie jednego z warunków określonych w art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, skoro nie posiadała umów, z których by wynikało, że wartość usług jest uwzględniona w cenie eksportowanego towaru.